508 ขับไล่

บทที่ 508 ขับไล่

“พอแล้ว! ” กุ้ยเฟยตะโกนขึ้น

นางเกิดมามีอำนาจและอำนาจวังหลังของนางในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาถือว่าพูดคำไหนคำนั้น พอนางตะโกนออกไป เฉิงเอินโหวฮูหยินและนางหลูจึงหยุดลงทันที Comment by นัชชา ตั้งประจักษ์ภักดี: 她本就生得威仪

แต่เมื่อเฉิงเอินโหวฮูหยินนึกถึงเหวินอิ๋ง ก็ยิ่งเกลียดชังทั้งสองคนมากจนอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “เหนียงเหนียง ท่านพูดเช่นนี้ไม่เสียมารยาทไปหน่อยหรือ อย่าบอกว่ายังไม่แต่งงานไม่แนะนำให้พบเจอกันบ่อย ตอนนี้เป็นช่วงของพิธีกรรม พวกเรามาอธิษฐานต่ออดีตฮ่องเต้ จะไม่พิถีพิถันกับเรื่องนี้ได้อย่างไร หากท่านไม่ลงโทษ วันข้างหน้าจะโน้มน้าวประชาชนได้อย่างไร”

เผยกุ้ยเฟยเยาะเย้ย “เฉิงเอินโหวฮูหยินกำลังบังคับเปิ่นกงหรือ”

เฉิงเอินโหวฮูหยินยืดหลังตรงพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “เหนียงเหนียงกล่าวเช่นนี้ดูไม่ยุติธรรมเกินไปหน่อย หากหม่อมฉันพูดอะไรผิดไป เหนียงเหนียงสามารถตำหนิได้เต็มที่ จะเป็นการบังคับได้อย่างไร หม่อมฉันมิกล้าหรอกเพคะ”

เผยกุ้ยเฟยพูดเสียงเรียบ “เช่นนั้นตามที่ท่านเห็น เปิ่นกงควรทำเช่นไร”