472 วางแผนอย่างลับๆ

บทที่ 472 วางแผนอย่างลับๆ

ภายใต้แสงตะเกียงฟู่จินกำลังทานอาหารว่างและสุรา เขาขอให้หยางชูทวนสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ โดยเฉพาะคำพูดของเผยกุ้ยเฟยทุกคำพูดล้วนชัดเจน

หลังจากที่หยางชูพูดจบเป็นครั้งที่สามแล้วเขาก็ไม่อยากพูดอะไรอีกจึงถามขึ้นว่า “อาจารย์ฟู่ มีตรงไหนที่ท่านไม่เข้าใจอีกหรือไม่”

“อ้อ เข้าใจแล้ว” ฟู่จินโยนถั่วเข้าปาก

“ท่านมีความเห็นอย่างไร”

“อืม…” ฟู่จินพูด “ฝ่าบาทไม่พอพระทัย”

หยางชูกลอกตา ไม่ไร้สาระไปหรือ เขาพอพระทัยสิแปลกเพราะต้องการให้เขาไม่มีความสุขถึงได้ต้องการพระราชทานสมรส แต่หลังจากเรื่องนั้นเขาก็ถูกปลดแล้วไล่ออกจากเมืองหลวงจึงไม่ได้มีคำสั่งในเรื่องนี้ อีกอย่างจี้เสียวอู่เข้าสู่เส้นทางนักบวช ซึ่งเสวียนเฟยได้ขอเป็นการส่วนตัวในฐานะ ‘ฮ่องเต้ผู้ทรงเมตตา’ จะบังคับได้อย่างไร

ฟู่จินชี้จอกสุราตัวฝูจึงก้าวเข้าไปรินสุราให้

“คนผู้นั้นต้องทราบเรื่องที่เขาเทียนเสินแน่ บางทีเขาอาจไม่แน่ใจในคุณค่าของแม่นางหมิง แต่ก็ไม่ยินยอมให้พวกท่านเป็นสามีภรรยา”

“แล้วจะทำอย่างไร” หยางชูรีบถาม “สามารถทำให้เขาล้มเลิกความคิดไม่ยัดเยียดสตรีอื่นให้ข้าได้หรือไม่”