บทที่ 425 ลอบโจมตี
“พวกเขาคิดจะทำอะไร” หนิงซิวสงสัย “จำนวนคนแค่นี้ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว”
หมิงเวยตอบเสียงแข็ง “ไม่ว่าพวกเขาคิดจะทำอะไรแน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องดี แน่ต้องหยุดยั้งพวกเขาก่อนแล้วค่อยว่ากันเจ้าค่ะ”
“ได้” ทั้งสองกระโดดเข้าไปในตำแหน่งของพวกทหาร
ภายใต้การรุมทึ้งของทหารหมาป่าหิมะ กระบวนแถวของกองทัพแคว้นฉีได้แตกออกจนเผยช่องโหว่ ถึงแม้ส่วนใหญ่จะถูกขวางอยู่ด้านนอก แต่ก็ยังมีทหารขี่ม้าสลัดการไล่ตาม และการสกัดกั้นของกองทัพแคว้นฉีตรงเข้าไปในกองทัพกลางได้
เมื่อแม่ทัพในกองกำลังทหารหลักเห็นเข้าก็สั่งให้นักธนูเตรียมการ
อย่างไรก็ตามพวกเขาเคลื่อนไหวเร็วมากมีเพียงไม่กี่คนที่ได้รับบาดเจ็บ ส่วนที่เหลือรีบไปแนวหน้ายกกระบี่ขึ้นแล้วฟัน
“พวกเขาไม่ใช่คนหูเหรินที่ยึดเนินกรวด” จงซู่หรี่ตาและมองดูครู่หนึ่ง
“ท่านแม่ทัพ นั่นเป็นทหารจากเผ่าหมาป่าหิมะขอรับ!” ทหารผู้รับผิดชอบหน่วยข่าวกรองตะโกนว่า “กองทัพทหารของซูถูหัวหน้าเผ่าหู!” จงซู่เงยหน้าขึ้นมองไปรอบๆ
ตอนนี้ทหารจากเผ่าหมาป่าหิมะอยู่ที่นี่แล้วแสดงว่าซูถูต้องอยู่แถวๆ นี้แน่
เขาหันศีรษะแล้วถามว่า “ทหารที่ถูกส่งไปขโมยเมืองเป็นอย่างไรบ้าง”
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com