บทที่ 400 ข้ารับใช้เก่า
เหล่าตระกูลหยางควบม้าไปตลอดทาง แต่หนิงซิวรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติจึงตะโกนขึ้น “หยุด!”
หยางชูโบกมือแล้วม้าสามสิบกว่าตัวก็หยุดลง
“ศิษย์พี่ เกิดอะไรขึ้นหรือ”
หนิงซิวกวาดสายตามองรอบๆ แล้วพูดว่า “ศิษย์น้องเจ้าดูแผนที่”
หยางชูตอบรับเขาหยิบแผนที่ออกมาดูแล้วก็ต้องเลิกคิ้ว
“ดูเหมือนว่าจะผิดใช่หรือไม่”
“อืม” หยางชูพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “ด้วยความเร็วของพวกเราอีกสักพักควรออกจากหุบเข้าได้แล้วเว้นเสียแต่ว่าจงรุ่ยจะให้แผนที่ปลอมมา”
หนิงซิวพูด “ไม่ใช่แผนที่ปลอมแน่นอน แต่เป็นเพราะพวกเราเข้ามาในค่ายกล”
หยางชูตกใจและมองไปรอบๆ ทันที “ค่ายกลงั้นหรือ มีคนวางค่ายกลที่นี่หรือ”
“อืม..พวกเราไม่ต้องไปข้างหน้าหากไม่ทำลายค่ายกลนี้ก็เสียแรงเปล่า”
หยางชูหายใจเข้าลึก ๆ และโบกมือ “เข้าแถว!”
“ขอรับ!” เหล่าขุนศึกตอบรับแล้วขี่ม้าเข้ามาเข้าแถวจากนั้นก็หยิบอาวุธออกมาเตรียมพร้อมต่อสู้ หนิงซิวมองไปรอบๆ กระโดดขึ้นไปบนต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งเขาปลดกู่ฉินออกจากหลังแล้วดีดสาย
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com