355 ภูเขาที่เทพอาศัยอยู่

บทที่ 355 ภูเขาที่เทพอาศัยอยู่

ท้ายที่สุดแล้วก็มีเพียงสามคนที่ได้เดินทางไปเขาเทียนเสินกับเผ่าหมาป่าหิมะ

หมิงเวย ตัวฝู แล้วก็โหวเหลียง

โหวเหลียงต้องการพาคนไปเพิ่มอีกสองสามคน แต่หมิงเวยบอกว่า “เราประหยัดแรงก่อนดีกว่า พวกเราไปเสี่ยงตายคงไม่มีผู้ใดยินดีที่จะไปด้วยหรอก”

ความตั้งใจดั้งเดิมของโหวเหลียงคือต้องการลูกมือเมื่อหมิงเวยพูดราวกับว่าเขาไม่รู้ความนั่นทำให้เขาโกรธจนตัวสั่น แต่ไม่ว่าเขาจะโกรธเพียงใดก็ไม่กล้าเถียงกับหมิงเวยจึงทำได้เพียงอดทน “ขอรับ”

ซูถูเห็นพวกเขาก็แปลกใจ “ไม่พาคนไปมากกว่านี้หรือ”

หมิงเวยยิ้ม “จะพาคนไปมากมายทำไมกัน องค์ชายส่งคนมาเองดีกว่าพวกเขารู้กฎเกณฑ์ดีคงตักเตือนพวกข้าได้”

ถือว่าสะดวกต่อการจับตามอง แม้นางจะพาคนมาด้วยเขาก็สามารถจับตามองพวกนางได้อยู่แล้ว แต่ถ้านางเสนอมาเช่นนี้ก็มีเหตุมีผลมาก

ซูถูสงบลง “แม่นางวางใจเถอะ พวกเราชาวหูเหรินไม่พิถิพิถันอะไรมากนัก ต่อหน้าเทพเจ้าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือความจริงใจ”

หมิงเวยพยักหน้าแล้วยิ้ม “เช่นนั้นก็ดี”