บทที่ 308 แม่ลูก
หยางชูเดินทางไปยังพระราชวังเชียนชิว ตามที่ฮ่องเต้กล่าวมากุ้ยเฟยล้มป่วยจริงๆ
เขากล่าวทักทายจากนอกห้องพักนางในส่งสารมาว่า “เหนียงเหนียงบอกว่าทำให้คุณชายสามกังวลเสียแล้วท่านเพิ่งออกจากคุกหลวงควรกลับไปพักผ่อนเสียหน่อย อีกสองสามวันสัมภาระที่เตรียมไว้จะถูกส่งไปยังจวนโหวเจ้าค่ะ” หยางชูตอบรับจากนั้นก็ทูลลา
เมื่อออกจากพระราชวังดวงตาของเขาชุ่มฉ่ำเล็กน้อย ฮ่องเต้ไม่ต้องการให้พวกเขาพบกันถึงกับต้องทำขนาดนี้เชียวหรือ
ฟู่จินได้ฝากหนิงซิวบอกสาเหตุที่ทำให้เขาออกจากคุกได้อย่างราบรื่นแล้ว
หากไม่ใช่เพราะเผยกุ้ยเฟยยกเรื่องแท้งบุตรเพื่อขอความเมตตาจากฮ่องเต้ หลู่เฉียนคงต้องวางแผนอย่างรอบคอบ และหาโอกาสเพื่อกล้าร้องขอความเมตตาแทนเขา
เมื่อคิดถึงอาการป่วยของเผยกุ้ยเฟยความแค้นในอกของหยางชูก็แทบจะล้นออกมา
แท้ง! นางแท้งบุตร!
อะไรจะเหมาะเจาะถึงเพียงนี้ มาแท้งบุตรในตอนนี้เขาไม่เชื่อว่ามันเป็นอุบัติเหตุโอกาสมันพอดีเกินไป! อีกอย่างร่างกายของนางไม่ถือว่าอ่อนแอถึงแม้นางจะมีอายุมากแล้วก็ตาม บางทีการตั้งครรภ์อาจเป็นเรื่องบังเอิญ แต่การแท้งไม่ใช่แน่นอน!
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com