235 หมากรุก

บทที่ 235 หมากรุก

เดิมทีมีคนเข้าร่วมการแข่งจำนวนมาก แต่เมื่อมาถึงด่านที่สองกลับเหลือเพียงสิบคน

ผู้เฝ้าประตูที่สองเป็นลูกศิษย์จำนวนเจ็ดคน ที่นี่มีแท่นหินโผล่ขึ้นมาซึ่งมีความกว้างความยาวขนาดประมาณสามสี่จั้งซึ่งลูกศิษย์ทั้งเจ็ดยืนอยู่บนแท่นหินในตำแหน่งที่กระจัดกระจายกันไป

หยางชูถามขึ้น “ท่านนักพรตทั้งหลาย คำถามในด่านที่สองคืออะไรหรือ”

เด็กหนุ่มในชุดนักพรตที่เป็นหัวหน้าประสานมือคารวะแล้วตอบกลับไป “เล่นหมากรุก”

“อย่างไรหรือ”

“คุณชายโปรดดู” เด็กหนุ่มชี้ไปที่พื้นใต้เท้า ทุกคนเลยเห็นว่ามีเส้นสีขาวถูกวาดด้วยปูนขาว “นี่คือกระดานหมากรุกส่วนพวกเราทั้งเจ็ดคนเป็นตัวหมากรุกเจ็ดชิ้น ผู้เข้ารับการทดสอบซึ่งยืนอยู่ที่ทางเข้าอีกด้านหนึ่งทุกการย่างก้าวตำแหน่งบนกระดานจะเปลี่ยนไป ตำแหน่งของพวกเราทั้งเจ็ดก็จะเปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน หากเดินผิดทางและตำแหน่งทับซ้อนกัน ท่านจะถูกโจมตีหากผู้ทดสอบไปถึงทางออกได้อย่างราบรื่นก็ถือว่าชนะ”

หยางชูครุ่นคิดแล้วยิ้ม “ตามที่ท่านกล่าวมามีอยู่สองวิธีที่จะผ่านด่านนี้ได้ หนึ่งคือรู้กฎเกณฑ์และแก้กระดานนี้ให้ได้ สองคือหากวรยุทธ์สูงพอก็ให้ล้มคู่ต่อสู้ซะ ใช่หรือไม่”