บทที่ 223 ยุทธภพ
การหลีกเลี่ยงไม่สามารถแก้ปัญหาได้
เมื่อเห็นอีกฝ่ายหัวเสียหนิงซิวจึงตอบไปว่า “องค์หญิงตรัสว่าท่านไม่เหมาะกับเมืองหลวง...”
หยางชูพูดอย่างไม่เกรงใจ “ข้าเกิดและโตที่นี่จะไม่เหมาะได้อย่างไรจะให้ท่องไปทั่วยุทธภพเหมือนพวกท่านงั้นหรือ ข้าทนใช้ชีวิตลำบากเช่นนั้นไม่ได้หรอก!”
“นิสัยของท่านป่าเถื่อนเกินไป...”
หยางชูแค่นหัวเราะ “ข้าป่าเถื่อนตรงไหนกันตอนนี้ไม่ใช่ว่าดีขึ้นแล้วหรือ ป่าเถื่อนอย่างไรกัน” หนิงซิวเงียบอีกครั้ง
“พวกท่านวางแผนอะไรกัน เหตุใดข้าต้องถูกส่งไปเป็นนักพรตแล้วใช้ชีวิตอย่างยากลำบากด้วย”
“ท่านจะไม่บวชก็ได้ ศิษย์พี่เองก็ไม่ได้บวช”
“มันใช่ประเด็นงั้นหรือ” หยางชูแทบจะกระโดดขึ้นโต๊ะ แต่ครั้งนี้ไม่ว่าเขาจะโกรธแค่ไหนหนิงซิวก็ไม่ตอบโต้
หยางชูโกรธจัดจนพูดออกไปว่า “ไปๆๆ! ข้าไม่เคยพบเจอคนที่ถูกส่งมาเป็นศิษย์พี่มาก่อน ข้าไม่ต้องการความช่วยเหลือจากท่าน ท่านไม่ต้องไปสืบให้ข้าแล้ว!”
หนิงซิวครุ่นคิดแล้วลุกขึ้น “งั้นข้าขอตัวก่อนหากมีเรื่องอะไรก็ใช้สิ่งนี้ส่งข้อความหาข้า” เขาวางขลุ่ยเลาหนึ่งไว้แล้วเดินจากไป
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com