บทที่ 221 ที่มา
หมิงเวยพุ่งสมาธิไปที่จุดเดียว คนที่ลอบทำร้ายนาง คือหนิงซิว
เดิมทีนางไม่คิดจะปิดบังอะไรอยู่แล้ว แต่อีกฝ่ายเข้ามาอย่างตรงไปตรงมาจนนางไม่ทันได้ตั้งตัว คลื่นเสียงของเขารุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้นางยิ่งต่อกรกับเขาได้ยากขึ้น
ในตอนนั้นเองก็มีเงาร่างหนึ่งบินโฉบลงมาพร้อมแสงวิบวับจากกระบี่ที่พุ่งตรงเข้ามา คลื่นเสียงของหนิงซิวปะทะกับไอกระบี่เกิดเสียงระเบิดดังขึ้น จากนั้นทุกอย่างก็สงบลง
เขาเลิกคิ้วแล้วมองหยางชูที่หันหลังกลับมา “เจ้าลงมือทำไม”
“ต้องเป็นข้ามากกว่าที่ต้องถามคำถามนี้” หยางชูดูหัวเสียมาก “เมื่อครู่ข้าเห็นแล้ว นางเป็นสหายของข้า ท่านลอบทำร้ายนางหมายความว่าอย่างไร”
หนิงซิวตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ตัวตนของนางน่าสงสัยมีคนเช่นนี้อยู่ข้างกายท่าน ข้าไม่ไว้วางใจ”
หยางชูพูดเสียงเย็น “น่าสงสัยหรือไม่ ข้าตัดสินเอง ไม่ต้องการให้ท่านมายุ่งด้วย”
หนิงซิวหรี่ตามอง “ศิษย์น้อง...”
“พอแล้ว!” หยางชูตะโกน “หลายปีมานี้ไม่มีพวกท่าน ข้ามีชีวิตที่ดี มีชีวิตที่สงบสุขมาจนถึงวันนี้ ท่านคิดว่าข้าต้องการความปรารถนาดีจากท่านงั้นหรือ”
“ข้าคิดว่าต้องการ”
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com