219 พ้นทุกข์

บทที่ 219 พ้นทุกข์

หมิงเวยกลับไปที่รถม้า ทันเห็นอาสวนพาหญิงสาวหน้าตามอมแมมเข้ามา “แม่นางหมิง นาง...”

คนที่มีใบหน้าเปื้อนฝุ่นผู้นี้ไม่ใช่เหวินอิ๋งหรอกหรือ นางถูกเลือกให้ไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนหัวหน้าเซียง เสื้อผ้าที่สวมใส่ไม่ได้อลังการอะไร นอกจากนี้ตอนถูกจับเป็นตัวประกันยังทำรองเท้าหล่นหายระหว่างหลบหนีแล้วยังถูกงูขาวสะบัดหางใส่จนเครื่องประดับกระจัดกระจาย ตัวเปื้อนฝุ่นยิ่งรู้สึกน่าอับอายอย่างยิ่ง

“พานางมานั่งที่นี่เถอะ” หมิงเวยพูด อย่างไรนางก็เป็นคุณหนูตระกูลโหวไม่ควรให้ผู้ใดมาเห็นนางในสภาพเช่นนี้

อาสวนตอบรับจากนั้นก็ออกรถ หยางชูเคาะหน้าต่างแล้วบอกว่า “กล่องที่อยู่ด้านซ้ายมีของใช้ของอาหว่านอยู่”

“เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ” หมิงเวยเปิดกล่องซ้ายมือแล้วพบว่ามีกระจก หวีและเสื้อผ้าบางส่วนอยู่ในนั้น

นางคลายพันธนาการให้เหวินอิ๋งแล้วบอกว่า “รีบจัดการตนเองให้เรียบร้อยเถอะ อีกเดี๋ยวพวกเราจะถึงศาลาว่าการถึงตอนนั้นครอบครัวของท่านคงมารอรับแล้ว”