183 เปลี่ยนแปลงกระทันหัน

บทที่ 183 เปลี่ยนแปลงกะทันหัน

“ตึงๆๆ” เสียงขวานด้ามยาวทุบหินดังขึ้นเป็นการเริ่มต้นการแสดงของสมาคมคณิกาเลื่องชื่อ เรือดอกไม้จำนวนมากลอยอยู่ในสระฉางเล่อ โคมไฟขนาดใหญ่ทุกดวงถูกดับลงเหลือเพียงแสงเทียนเล็กน้อยที่วนรอบเรือใหญ่อย่างช้าๆ

เมื่อมองไกลออกไปราวกับว่าเวทีหลุดเขาไปในทางช้างเผือก สาวงามวัยแรกแย้มสิบนาง แต่ละคนถือเครื่องดนตรีไว้ในมือและนั่งอยู่ตรงกลางเวทีบนเรือสำราญ

สาวงามในชุดขนนกขับให้ดูสง่างามราวกับเทพธิดา เมื่อเสียงดนตรีบรรเลงขึ้น ทุกคนได้พบกับบรรยากาศงานเลี้ยงอันยิ่งใหญ่ แล้วสระฉางเล่อที่มีเสียงดังกึกก้องก็เงียบลง ไม่ใช่แค่ร้านอาหารเท่านั้น แต่เหล่าแม่ค้าพ่อค้าที่ขายอาหารทานเล่นริมทะเลสาบก็เงียบลงเช่นกันมีเพียงเสียงดนตรีที่ดังก้องในสายลมยามค่ำคืน

จนกระทั่งจบเพลงมีเสียงปรบมือดังจากทั่วทุกหนแห่ง เรือดอกไม้เหล่านั้นสว่างขึ้นอีกครั้งและมุ่งหน้าไปยังชายฝั่ง

เมื่อเรือดอกไม้เคลื่อนที่เข้ามาใกล้ทุกคนก็โยนเงินทองของมีค่า กระเป๋าเงิน ผลไม้มากมายลงไปมีจำนวนคนไม่น้อยที่โยนพลาด เหล่าผู้ทำงานหาเงินก็พุ่งดำลงไปในน้ำ