บทที่ 174 ปักหลัก
หมิงเฉิงสงสัยถึงแม้เขาจะมีสหายคนสนิทในเมืองหลวง แต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าตนออกจากคุกเมื่อไร…
“นายของท่านคือผู้ใดงั้นหรือ”
เมื่อเห็นว่าสีหน้าของอีกฝ่ายไร้ความยินดี คนผู้นั้นจึงหยุดชะงักแล้วตอบไปว่า “นายของข้าน้อยแซ่จี้ขอรับ”
หมิงเฉิงงงวยคนของตระกูลจี้งั้นหรือ เขาไม่เห็นจำได้เลย!
ทันใดนั้นฮูหยินสี่ก็นึกขึ้นมาได้ นางดึงหมิงเฉิงเข้ามาแล้วกระซิบบอก “ตระกูลของท่านป้าสาม”
ครอบครัวของท่านป้าสามงั้นหรือ หมายความว่า…แววตาของหมิงเฉิงมีความสับสน
หมิงคุนถามตรงๆ ไปว่า “พี่เจ็ดให้คนมารับพวกเราหรือ”
หมิงเฉิงเห็นอีกฝ่ายไม่กล่าวปฏิเสธอะไร ก็คงจะเป็นอย่างนั้น เมื่อนึกถึงเรื่องราวที่ตงหนิง เขาก็ก้าวขาไม่ออก
เมื่อคิดจะเอ่ยคำปฏิเสธออกไปอีกฝ่ายก็พูดขึ้นมาว่า “คุณชายสี่ไม่ต้องละอายใจขอรับ นายของข้าน้อยบอกว่ากรรมเกิดจากเหตุ มีเหตุจึงมีผลตามมา พี่น้องควรยื่นมือช่วยเหลือ นี่เป็นความปรารถนาดีที่ต้องตอบแทน เมื่อจบเรื่องนี้ก็ไม่มีอะไรต้องข้องเกี่ยวกันแล้ว”
หมิงเฉิงก้มหน้ามองน้องชายและน้องสาวที่ร่างกายอ่อนแอแล้วกัดฟันพูดไปว่า “ขอบพระคุณมากขอรับ”
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com