082 เกิงซาน

บทที่ 82 เกิงซาน

ยามดึก บนกำแพงสูงของจวนตระกูลหมิง มีร่างสองร่างพลิกตัวข้ามฝั่งมาด้วยความคล่องแคล่ว

“คุณชาย ทางนี้ขอรับ” อาสวนกดเสียงให้เบาลงแล้วเดินนำทางอย่างระมัดระวัง หยางชูมองไปที่สวนอวี๋ฟางในตอนกลางคืน และพึมพำ “ข้ามกำแพงมาพบหญิงงาม ช่างน่าอภิรมย์เสียจริง”

อาสวนไม่ได้ใส่ใจกับการพูดคุยกับตนเองของหยางชู เขาวิ่งไปข้างหน้าและในที่สุดก็เดินเข้าไปในเรือนเล็ก

“ก้อกๆ!” เขาเคาะประตู จากนั้นประตูถูกเปิดออกอย่างรวดเร็ว และผู้ที่ยืนอยู่ด้านในก็คืออาหว่าน

“อาสวน! คุณชายมาด้วยหรือไม่” นางถามเสียงเบา

อาสวนหลีกทางให้เผยให้เห็นหยางชูที่อยู่ด้านหลังเขา

“คุณชาย!”

“ชู่!” หยางชูทำท่าทางสั่งให้เงียบ “เข้าไปด้านในก่อนแล้วค่อยพูดกัน” พวกเขาพากันเดินเข้าไปในห้องแล้วประตูก็ถูกปิดลง

ห้องนี้คือห้องหลิวจิ่ง...หมิงเวยยืนอยู่ตรงหน้าโต๊ะบูชาเสวียนหนี่เหนียงเหนียง จุดธูปอย่างจริงจัง

ตัวฝูที่คอยปรนนิบัติอยู่ข้างกายตกใจที่เห็นบุรุษสองคนเดินเข้ามา

“ชู่!” อาหว่านพุ่งเข้ามาปิดปากนางเสียก่อน “เจ้าอย่าร้อง เขาคือคุณชายจากจวนที่ข้ารับใช้”