ตอนที่ 422 ตระกูลลอเรนท์ไม่พอ ต้องวีนัสกรุ๊ปด้วย
แต่เธอก็ไม่เห็นอะไรนอกจากต้นไม้
จงมั่นหวาข่มความหงุดหงิดใจ เรียกอีกครั้ง “เสี่ยวเซวียน”
“คะ?” อิ๋งเย่ว์เซวียนสะดุ้งได้สติกลับมา เธอเม้มริมฝีปาก “ขอโทษค่ะคุณแม่ เมื่อกี้หนูเหม่อไปหน่อย”
“จะเข้าสนามสอบแล้วนะ” จงมั่นหวาทำเสียงดุเล็กน้อย “อย่าคิดอะไรฟุ้งซ่าน ต้องสอบให้ดีเท่านั้นถึงจะมีอนาคต”
อิ๋งเย่ว์เซวียนบังคับให้ตัวเองละสายตากลับมา แต่มือกลับสั่น ฝ่ามือมีเหงื่อออก
ดูเหมือนเธอจะเห็นอิ๋งจื่อจิน
แต่จะเป็นไปได้ได้อย่างไร
ไม่มีทาง
เธอต้องตาฝาดไปเองแน่นอน
อิ๋งจื่อจินยังนอนอยู่ในโรงพยาบาลที่ยุโรป ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจกับให้กลูโคสถึงจะประคองชีวิตได้ แล้วจะมาเข้าร่วมการสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้อย่างไร
ไม่แน่อาจตายไปแล้วด้วยซ้ำ
อันดับหนึ่งของประเทศต้องเป็นเธอเท่านั้น
ไม่มีทางเป็นคนอื่น
เธอไม่ยอม
เสียงออดดังขึ้นในเวลานี้
อิ๋งเย่ว์เซวียนจิกฝ่ามือ ทำให้ตัวเองใจเย็นลง “หนูเข้าแล้วนะคะคุณแม่”
“ไปเถอะ” จงมั่นหวาพยักหน้า “แม่เป็นกำลังใจให้นะ”
...
อีกด้านหนึ่ง
ตรงหัวมุมถนน เป็นจุดที่พ้นบริเวณของกล้องวงจรปิด
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com