ตอนที่ 111 อย่าถาม พอถามก็ทำได้ทุกอย่าง
“บุกรุกที่อยู่อาศัย ลักพาตัวผิดกฎหมาย เอาตัวเขาไปค่ะ”
คำพูดเรียบๆ แต่กลับเต็มไปด้วยความเย็นชา
ชวนให้รู้สึกหนาวเย็นไปทั้งตัว
ผู้เฒ่าจงอึ้ง มองไปเช่นกัน
จากนั้นเขาถึงได้พบว่าอิ๋งจื่อจินไม่ได้มาคนเดียว
ที่ด้านนอกประตูยังมีเด็กหนุ่มที่สวมชุดยูนิฟอร์มอีกสองคน
ผู้เฒ่าจงรู้สึกคุ้นตาชุดยูนิฟอร์มนี้มาก แต่นึกไม่ออกในทันทีว่าเคยเห็นที่ไหน
หลังจากที่ได้ยินคำพูดนี้ เด็กหนุ่มที่สวมชุดยูนิฟอร์มสองคนนั้นก็เข้าประตูมาล็อกตัวจงเทียนอวิ๋น คุมตัวเขาไว้ทันที
จงเทียนอวิ๋นลนลาน เขาดิ้นรนสุดชีวิต “พวกแกจะทำอะไร ปล่อยนะ! รีบปล่อยฉันสิ! พวกแกทำแบบนี้ผิดกฎหมายรู้ไหม!”
เด็กหนุ่มสวมชุดยูนิฟอร์มทั้งสองคนไม่สนใจเขา หันมองอิ๋งจื่อจิน เห็นได้ชัดว่ารอเธอสั่ง
“ลำบากพวกคุณแล้วนะคะ” อิ๋งจื่อจินไม่มองจงเทียนอวิ๋นที่หน้าตาตื่น เธอพูด “เอาตัวไป”
“ปล่อยนะ! ปล่อยสิ!” ถูกคุมตัวออกจากคฤหาสน์ตระกูลจง จงเทียนอวิ๋นยังคงตะโกนด้วยความโกรธ “พวกแกเป็นใคร ฉันจะฟ้องพวกแก! ปล่อยฉันสิวะ!”
หลังจากที่จงเทียนอวิ๋นถูกลากออกไปแล้ว อิ๋งจื่อจินก็ยกเท้าเตะบอดี้การ์ดพวกนั้นออกนอกประตูทีละคน
Unterstützen Sie Ihre Lieblingsautoren und -übersetzer bei webnovel.com