1277 ตัดสิน
ตอนที่ 1277 ตัดสิน
“กินช้า ๆ”
“เหมียว”
“ตรงนี้ยังมีอีก มาสิ”
“เหมียว ๆ”
ในห้องพยาบาล แมวสีส้มกำลังกินปลา
ชิ้นก้างปลาสมบูรณ์ถูกโยนไปด้านหลังด้วยกรงเล็บของมัน
มันกินเก่งทีเดียว!
“หกตัว… เจ็ดตัว… แปดตัว… เก้าตัว… ถึงแม้แมวจะกินปลา แต่ท้องของเจ้าเหมือนกับหลุมไร้ก้นเหลือเกิน” ปลาเค็มกู่ฉิงซานถอนหายใจ
แมวสีส้มเช็ดปากก่อนเปิดปากพูดว่า “เหมียว ๆๆ เหมียว ๆๆๆ ”
ปลาเค็มกู่ฉิงซานกล่าวด้วยความประหลาดใจว่า “แสดงว่าเจ้ากลายเป็นแมว ทำให้สามารถเปลี่ยนพลังงานเป็นพลังวิญญาณได้อย่างนั้นหรือ นั่นนับว่าไม่เลว”
วิญญาณของเขากวาดออกไปข้างนอก
เขาเห็นหญิงสาวงามสง่ากำลังปลดปล่อยเงาหมัดนับหมื่น ยักษ์ธาตุไม่สามารถสู้กลับได้เลย ทำให้เพียงถูกดูดกลืนพลังทั้งหมดไปทั้งที่ยังมีชีวิต
ปลาเค็มกู่ฉิงซานได้สติกลับคืนมา สายตาจับจ้องแมวสีส้ม
เขาพลันประสานมือแล้วกล่าวว่า “ข้าสามารถทำให้พลังงานจากสัตว์ประหลาดปรากฏขึ้นมาได้ เจ้าสามารถดูดกลืนพลังงานแล้วเปลี่ยนมันเป็นพลังวิญญาณได้…”
แมวสีส้มหยุดเช่นกันขณะจ้องหน้าต่างระบบในความว่างเปล่า
มันเห็นแถวหิ่งห้อยขนาดเล็กกำลังผุดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
“ด้วยการกิน ท่านได้รับพลังวิญญาณเจ็ดหมื่นแต้ม”
“ด้วยการกิน ท่านได้รับพลังวิญญาณหนึ่งแสนเก้าหมื่นแต้ม”
…
แมวสีส้มแสดงสีหน้าครุ่นคิดออกมา
ปลาเค็ม
กับแมวสีส้ม
แมวและปลา
วิธีการกินแบบนี้โดยไม่ต้องสู้นับว่าเป็นการจับคู่ที่สมบูรณ์แบบ
ปลาเค็มกู่ฉิงซานและแมวสีส้มมองหน้ากันก่อนพยักหน้า
“ดีมาก พวกเราสามารถลงมือครั้งใหญ่ได้” ปลาเค็มกู่ฉิงซานกล่าวอย่างตื่นเต้น
“เหมียว~!”
แมวสีส้มส่งเสียงร้องอย่างเห็นด้วยเช่นกัน
ทันใดนั้น เสียงคำรามของยักษ์ธาตุดังมาจากด้านนอก “ไม่ ข้าไม่ยอม! ประวัติศาสตร์ไม่ควรเป็นแบบนี้!”
ฟู่
พลังแรงกล้ามาจากทุกทิศทาง
ทั่วโลกพลันหายไปกลายเป็นแสงและเงากำลังหมุนรอบโลก
ตอนนี้ ทั้งแมวสีส้มและปลาเค็มกู่ฉิงซานเข้าใจ
ตามช่วงเวลาประวัติศาสตร์ดั้งเดิม ครั้งนี้คือช่วงเวลาสุดท้ายของการทำลายล้างโลก
หรือก็คือ พวกเขามาถึงช่วงเวลาสุดท้ายแล้ว!
ปลาเค็มกู่ฉิงซานครุ่นคิดแล้วกล่าวว่า “ข้าอาจจะถูกเคลื่อนย้ายพริบตาไปสุสานอสุรา สถานที่ลับที่ซ่อนอยู่เหนือตำแหน่งของเจ้า”
แมวสีส้มยื่นอุ้งเท้าออกมาเพื่อส่งไพ่หยกให้อีกฝ่ายแล้วกล่าวว่า “เหมียว ๆ !”
ปลาเค็มกู่ฉิงซานพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ใช่ มีไพ่หยกอยู่ ข้าจะช่วยดูสถานการณ์ให้เจ้าอีกครั้ง”
ตอนวันสิ้นโลกก่อนหน้านี้เคลื่อนลงมาที่แม่น้ำ เป็นปลาเค็มกู่ฉิงซานที่เตือนล่วงหน้า
ยามที่ใครบางคนกล่าวทักทายล่วงหน้า การตอบรับย่อมต่างกันออกไป
ทันใดนั้น
ปลาเค็มกู่ฉิงซานถูกดึงด้วยแรงบางอย่างก่อนหายไปจากแมวสีส้ม
ฉากรอบข้างทั้งหมดค่อย ๆ สลายไป
แม่น้ำสุสานหมองหม่นและลึกล้ำปรากฏขึ้นอีกครั้ง
ซากศพของวิญญาณชั่วร้ายลอยอยู่ในน้ำอย่างเงียบงัน
แมวสีส้มตกลงไป
มันกลายเป็นกู่ฉิงซานขณะยืนอยู่บนแผ่นหลังของซากศพวิญญาณชั่วร้าย
เสียงอึกทึกดังมาจากทุกทิศทาง
“เกิดอะไรขึ้น!”
“ท่านเทพราชาสัตว์อสูรของพวกเรา ทำไมถึงไม่กลับมา”
“มีใครอีกบ้าง”
“ทำไมเหลือแค่พวกเราล่ะ”
กู่ฉิงซานมองรอบข้า
เขาเห็นชายหญิงหลายสิบคนยืนอยู่บนแผ่นหลังของซากศพวิญญาณชั่วร้ายขณะมองรอบข้าง
พวกเขาล้วนอยู่ภายใต้การควบคุมของเทพราชาสัตว์อสูร
ราชาอสุรากู่ฉิงซานเลือกให้กลุ่มคนที่มากับเทพราชาสัตว์อสูรตาย เมื่อเห็นว่ามีคนฝีมือไม่ดีอีกมาก คนเหล่านี้จึงรอดกลับมาอยู่ตรงหน้าของเขา
ซานไห่ชีเสียกลับมาเช่นกันก่อนขยิบตาให้เขาอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้พวกเราควรทำอย่างไรดี
คนทางฝั่งของเขาล้วนตายหมดแล้ว หากต้องสู้กันจริง ๆ ทั้งสองย่อมไม่ใช่คู่มือของคนเหล่านี้อย่างแน่นอน
เมื่อกู่ฉิงซานกำลังจะพูดบางอย่าง เขาพลันเห็นมือปรากฏขึ้นในความว่างเปล่าก่อนส่งไพ่หยกมาตรงหน้า
กู่ฉิงซานรับมันมาก่อนใช้จิตเทพกวาดด
เสียงของปลาเค็มกู่ฉิงซานดังก้องมาจากไพ่หยก
“เอ่อ… ข้าไม่คิดว่าจะยังอยู่ที่เดิม ถ้าเจ้ายังอยู่บนแผ่นหลังของซากศพวิญญาณชั่วร้าย จงระวังตัวด้วย วันสิ้นโลกพิเศษอีกตัวผ่านไปทางฝั่งของเจ้าแล้ว”
“ข้าได้สัมผัสกับวันสิ้นโลกนี้มาแล้ว มันอยู่ในกลุ่มที่กลั่นแกล้งและความพยายามอันน่าสะพรึง”
“มันจะตัดสินพลังของแต่ละกลุ่มด้วยตัวเอง จากนั้นก็เอาสองสามคนเข้าไปอยู่ในภาพมายาวันสิ้นโลก”
“ฝั่งเจ้าเหลือผู้หญิงเพียงคนเดียว ระวังด้วย”
กู่ฉิงซานรับไพ่หยกขระมองสัตว์ประหลาดเหล่านี้ที่อยู่ตรงหน้า ความคิดของเขาขยับอย่างคมปลาบ
มีเพียงซานไห่ชีเสียที่ยังคงอยู่ข้างเขา คนที่อยู่ภายใต้เทพราชาสัตว์อสูรมีมากกว่าสิบคน
ถ้าต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ติดอยู่ในภาพมายา มันก็ต้องเป็นเขากับซานไห่ชีเสียหรือเปล่า
กู่ฉิงซานเงียบ ทันใดนั้นก็ตะโกนออกมา “หุบปากเดี๋ยวนี้!”
เขาตะโกนเสียงดังเพื่อกลบเสียงของทุกคน
“นักบุญสงคราม เกิดอะไรขึ้นกับท่านน่ะ” สัตว์ประหลาดตัวหนึ่งถาม
กู่ฉิงซานมองมันอย่างสงบก่อนกล่าวบางสิ่งที่น่าตกตะลึงออกม
“เทพราชาสัตว์อสูรถูกฆ่าโดยกู่ฉิงซาน!”
ว่าไงนะ!!!
สัตว์ประหลาดหันมามองหน้ากันทันที
เขาเห็นชายคนหนึ่งคุกเข่าลงบนแผ่นหลังของซากศพวิญญาณชั่วร้ายก่อนพึมพำบางอย่างออกมา
ชิ้นส่วนกระดูกกระจัดกระจายจำนวนหนึ่งถูกโยนออกไปก่อนกลิ้งไปมาจนเกิดเป็นลวดลาย
ผู้ชายจ้องชิ้นส่วนกระดูกแล้วถอนหายใจออกมา “นักบุญพูดถูก หัวหน้าตายแล้ว เขาถูกฆ่าโดยนักดาบมนุษย์จริง”
สัตว์ประหลาดทั้งหมดพูดไม่ออ
ผ่านไปสักพัก ใครบางคนกล่าวว่า “ข้าไม่อยากเชื่อว่าท่านเทพราชาสัตว์อสูรที่ขโมยมรดกนั่นจนได้รับพลังไร้ใครเทียบในตำนานจะมาพ่ายแพ้ให้กับเผ่าพันธุ์มนุษย์”
คนทำนายชะตากล่าวว่า “มันเป็นการโจมตีขนาบข้างระหว่างวันสิ้นโลกและเผ่าพันธุ์มนุษย์ ไม่อย่างนั้นท่านเทพราชาสัตว์ไม่มีทางตายหรอก”
เขาพลันมองกู่ฉิงซานแล้วตะโกนอย่างเคร่งขรึมว่า “นักบุญสงคราม ท่านเป็นพันธมิตรกับเทพราชาสัตว์อสูรแล้ว ทำไมท่านถึงไม่ลงมือล่ะ”
กู่ฉิงซานยิ้มแล้วถามกลับว่า “เทพราชาสัตว์อสูรของพวกเจ้าถึงขั้นอยากฆ่าข้า ทำไมข้าต้องสนอดีตพันธมิตรด้วยล่ะ”
“ข้าสามารถพิสูจน์เรื่องนี้ให้นักบุญได้” ตอนนี้ซานไห่ชีเสียก้าวมาข้างหน้าขระสั่นกระดิ่งที่กู่ฉิงซานเล็กน้อย
ภาพที่ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน
มันเป็นตอนที่เขาอยู่ที่ประตูเมืองก่อนที่เทพราชาสัตว์อสูรจะบังคับให้นักบุญไปสำรวจฉากของหมอกสีดำ
ตอนนี้สัตว์ประหลาดทั้งหมดไม่มีอะไรจะพูด
กู่ฉิงซานมองสัตว์ประหลาดเหล่านี้แล้วกล่าวอย่างสงบว่า “ยุคสมัยคือการเลือกผู้แข็งแกร่ง ชะตากรรมคือการเลือกผู้ที่เหมาะจะใช้ชีวิตเช่นกัน ครั้งนี้วันสิ้นโลกได้พิสูจน์สิ่งหนึ่ง”
ทุกคนมองเขา
กู่ฉิงซานจ้องหน้าต่างระบบเทพสงครามก่อนใช้งาน “ผู้ชายเจ้าเสน่ห์ที่สุด” จาก “ฉายาเทพสงคราม”
เขากล่าวช้า ๆ “ความตายของเทพราชาสัตว์อสูรพิสูจน์แล้วว่ามันไม่สามารถนำพวกเจ้าให้ทำสิ่งที่เดิมอยากจะทำได้ ส่วนนักบุญสงครามเช่นข้าคือตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดในตอนนี้ ข้าคือผู้นำที่แท้จริงและเหมาะสมที่สุดที่จะนำพวกเจ้า!”
ทุกคนตกตะลึง
มีเหตุผล…
เทพราชาสัตว์อสูรและนักบุญสงครามคือสองผู้แข็งแกร่งที่สุด แต่พวกเขามักขัดแย้งกันเสมอ
ตอนนี้เทพราชาสัตว์อสูรตายแล้ว
แน่นอนว่ามีเพียงนักบุญสงครามที่สามารถนำทุกคนได้
เมื่อกู่ฉิงซานกล่าวจบ ฉายา “ผู้ชายเจ้าเสน่ห์ที่สุด” บนหน้าต่างระบบเทพสงครามกลายเป็นสีเทาทันที
ความสามารถของฉายานี้: “มีเหตุผล” สามารถใช้ได้เพียงวันละครั้งเท่านั้น
หลังจากความสามารถทำงาน ฉายาย่อมเข้าสู่สภาพที่ไม่มั่นคง
สีหน้าของกู่ฉิงซานเย็นชาก่อนกล่าวว่า “ข้าคือนักบุญสงครามและเป็นเจ้าของมรดก ‘ปู้โจว’ ยังมีที่สำหรับข้าเพื่อการต่อสู้ในอนาคตของหกภพรออยู่อีก”
“ตอนนี้ ข้าจะให้โอกาสสุดท้ายในการเข้าร่วมเพื่อรับใช้ข้า”
กู่ฉิงซานกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “ทันทีที่พวกเจ้าพลาดโอกาสนี้ ข้าจะไม่ยอมรับใครอีกต่อไป”
“ชะตากรรมอยู่ในมือของพวกเจ้าแล้ว”
หลังจากพูดจบ เขาก้าวถอยหลังไปหลายก้าวเพื่อรักษาระยะห่างจากทุกคน
“ถ้าเจ้าอยากรับใช้ข้าก็จงก้าวเข้ามา”
“ข้าจะนับถอยหลังจากสิบจนถึงหนึ่ง”
“เริ่มนับถอยหลัง”
“สิบ”
“เก้า”
“แปด”
…
ซานไห่ชีเสียก้าวเข้ามาทันที
หลังจากนั้น ในบรรดาสัตว์ประหลาดหลายสิบตัว มีสัตว์ประหลาดเจ็ดถึงแปดตัวที่ยอมมาอยู่ฝั่งกู่ฉิงซาน
มีสัตว์ประหลาดห้าถึงหกตัวที่ก้าวถอยหลังมาหลายก้าวเพื่อตั้งกลุ่มขนาดเล็กขึ้นมา
สิบต่อหก
กู่ฉิงซานไม่แสดงสีหน้าแต่ค่อย ๆ ได้รับความมั่นใจขึ้นมา
เขาไม่คิดว่าสัตว์ประหลาดทั้งหมดจะยินยอมอยู่แล้ว
ทันทีที่มีการแบ่งแยก เป้าหมายก็ถือว่าบรรลุแล้ว
“นักบุญ ถึงแม้ท่านจะแข็งแกร่ง แต่พวกข้าไม่สามารถเชื่อท่านได้” สัตว์ประหลาดตัวหนึ่งกล่าว
กู่ฉิงซานชำเลืองมองมันแล้วกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “เจ้าพลาดแล้ว”
สัตว์ประหลาดอดที่จะถามไม่ได้ว่า “ว่าไงนะ”
“เจ้าโง่ ข้าไม่ได้ขอให้มาเป็นลูกน้องสักหน่อย น่าเสียดายที่ชะตากรรมของเจ้าคือความตาย” กู่ฉิงซานกล่าว
วินาทีต่อมา
ที่ปลายทางของแม่น้ำสุสาน เงามายาปรากฏขึ้นต่อสายตาทุกคน…
………………………………….