1274 ไร้หนทาง

ตอนที่ 1274 ไร้หนทาง

กู่ฉิงซานบินอยู่ในท้องนภาราตรีอันมืดมิด

ความเร็วของเขาสูงยิ่ง ภายในไม่กี่สิบอึดใจ เขาบินอยู่บนท้องนภาเหนือเมืองราชวงศ์

ทั่วเมืองราชวงศ์ถูกห้อมล้อมด้วยสัตว์ประหลาดจำนวนมาก กองทัพของเมืองราชวงศ์สูญหายไปนานแล้วขณะถอยจากนอกเมืองเข้าสู่กำแพง

เหล่ายอดฝีมือตะโกนเสียงดัง แต่พวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนสถานการณ์ของสงครามได้

สัตว์ประหลาดเหล่านั้นปกคลุมไปด้วยลาวาหลอมละลายร้อนแรง เปลวเพลิงบนร่างกายทะยานขึ้นสู่ท้องนภา สาดส่องทั่วทั้งเมืองให้เป็นแสงสีแดงฉาน

พวกมันเริ่มโจมตีเมือง

ตูม!!!

กำแพงเมืองจำนวนมากไม่สามารถต้านทานการโจมตีของสัตว์ประหลาดเพลิงได้จนพังทลายลงมาทันที

“ฆ่าพวกมัน! อย่าปล่อยให้เข้าเมืองได้!”

ผู้บัญชาการสั่ง

เหล่ายอดฝีมือตอบรับเสียงดังขณะใช้การโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดเพื่อต่อสู้กับสัตว์ประหลาด

น่าเสียดายที่สัตว์ประหลาดเหล่านั้นสร้างจากกระดูกที่แหลมและคมปลาบ แถมยังถูกปกป้องด้วยชั้นเขตอาคมธาตุไฟ ไม่ว่าจะการโจมตีทางกายภาพหรือวิชา ความสามารถที่เกิดขึ้นก็มีขีดจำกัดยิ่ง

กู่ฉิงซานพุ่งเข้าไปช่วยก่อนลงสู่ห้องพยาบาลที่เขากำลังพักอยู่

เขาเห็นซานไห่ชีเสียกำลังคุ้มกันประตู ไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้

ปลาเค็มกู่ฉิงซานซ่อนอยู่ในมุมอับสายตาของห้องขณะนั่งขัดสมาธิ

มีดาบอยู่ตรงหน้าเข

ด้วยการกระตุ้นของปลาเค็มกู่ฉิงซาน ดาบเล่มนี้ยังคงระเบิดพลังงานดาบรุนแรงออกมาขณะบินออกจากหน้าต่างเพื่อระเบิดไปรอบเมือง

กลิ่นอายดาบพุ่งออกไป สัตว์ประหลาดลอยขึ้นในอากาศเมื่อมันเคลื่อนผ่าน จากนั้นกลิ่นอายดาบอีกอันจะไล่ตามมาเพื่อฟาดฟันสัตว์ประหลาดจนกลายเป็นเถ้าธุลีทันที

กู่ฉิงซานครุ่นคิดสักพัก ไม่ช้าก็เข้าใจ

ตัวตนของปลาเค็มกู่ฉิงซานคือข้าราชการพลเรือน

ตามกฎแล้ว เขาไม่สามารถทำสิ่งที่ไม่สอดคล้องกับสถานะต่อหน้าผู้คนในโลกนี้ได้

เขาไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไมข้าราชการพลเรือนถึงสามารถมีวิชาดาบทรงพลังแบบนั้นได้

ดังนั้น เขาทำได้เพียงซ่อนอยู่ในห้องขณะกระตุ้นดาบเพื่อสังหารศัตรูในที่ที่ไม่มีใครสามารถมองเห็นได้

ร่างของกู่ฉิงซานวูบไหวก่อนหายไปจากท้องนภา จากนั้นปรากฏตัวในห้อง

“การต่อสู้เป็นยังไงบ้าง” เขาถาม

“ไม่ดีเลย หากร่างของสัตว์ประหลาดเหล่านี้ไม่ถูกทำลายจนสิ้น ซากศพของพวกมันจะหลอมรวมเข้าด้วยกันในไม่ช้าจนกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้น”

กู่ฉิงซานมองออกไปทางหน้าต่าง

บนถนนด้านนอก กลุ่มอัศวินพุ่งเข้าไปเพื่อร่วมแรงกันสังหารสัตว์ประหลาดสองตัว

ซากศพของสัตว์ประหลาดสองตัวหลอมรวมเข้าด้วยกันจนกลับมาเป็นสัตว์ประหลาดเพลิงสูงเจ็ดถึงแปดเมตร

สัตว์ประหลาดตัวนี้แข็งแกร่งกว่า!

“ต้อง… ตาย…”

สัตว์ประหลาดเพลิงยักษ์พุ่งเข้าหาเหล่าอัศวิน

วิ้ง!

กลิ่นอายดาบพุ่งเข้าไป ระเบิดใส่สัตว์ประหลาด กวาดล้างทุกสิ่งจนสิ้น

เหล่าอัศวินยินดีขณะมองไปทางหน้าต่างพร้อมกัน

“ท่านใดเป็นผู้ใช้การโจมตีกัน โปรดให้พวกเราเห็นหน้าด้วย!” หัวหน้าทหารม้ากล่าวเสียงดัง

ห้องเงียบสงัด

กู่ฉิงซานสองคนมองหน้ากัน จากนั้นมองซานไห่ชีเสีย

ซานไห่ชีเสียเข้าใจว่าพวกเขาจะสื่ออะไรก่อนกล่าวว่า “ไม่ ตัวตนของข้าคือนักเวท ถ้าเป็นแสงคมปลาบที่ปล่อยออกไป มันก็ไม่เหมาะกับตัวตนข้าน่ะสิ”

ปลาเค็มกู่ฉิงซานขมวดคิ้วแล้วกล่าวว่า “ข้าคือข้าราชการพลเรือนนะ ตัวตนของข้าไม่มีพลังแบบนั้นหรอก”

เหลือเพียงกู่ฉิงซานแล้ว

เขาเปลี่ยนความคิดก่อนเดินไปที่หน้าต่างช้าๆ เพื่อมองเหล่าอัศวิน

“ไปกำแพงเมืองเพื่อให้การช่วยเหลือ”

เขาสั่งอย่างแผ่วเบา

เหล่าอัศวินล้วนตกตะลึง

ตอนนี้ กู่ฉิงซานปรากฏตัวต่อหน้าเหล่าอัศวินด้วยใบหน้าดั้งเดิม

“ผู้พิทักษ์หลี่ชิวซาน” ที่เป็นบทบาทของเขาตายไปแล้วตอนถูกสั่งให้ลอบเข้าในหมอกสีดำ

เหตุการณ์นี้ถูกบอกกล่าวโดยทหารม้าที่หนีรอดกลับมา ผู้คนจำนวนมากจึงรับทราบในตอนนั้น

กู่ฉิงซานปรากฏตัวขึ้นในโลกใบนี้ด้วยรูปลักษณ์ที่แท้จริง เป็นธรรมดาที่จะไม่มีใครจดจำเขาได้

หรือก็คือ

ตอนนี้เขาคือบุคคลที่ระบุตัวตนไม่ได้

“ขอบังอาจถามได้หรือไม่ว่าท่านเป็นใคร” หัวหน้าทหารม้าถาม

สิ้นคำถามของเขา แถวหิ่งห้อยขนาดเล็กผุดขึ้นบนหน้าต่างระบบเทพสงครามอย่างรวดเร็ว

“คำเตือน!”

“โปรดหาตัวตนที่โลกนี้ยอมรับให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่อย่างนั้นท่านจะถูกโยนเข้าสู่ศูนย์กลางของวันสิ้นโลก มันคือสถานที่ระหว่างภาพมายาวันสิ้นโลกกับวันสิ้นโลกที่แท้จริง ทันทีที่เข้าไป เป็นการยากที่จะรอดชีวิตได้”

“ย้ำอีกครั้ง โปรดหาตัวตนที่ทุกชีวิตในโลกใบนี้ยอมรับ!”

กู่ฉิงซานชำเลืองมองแล้วกล่าวกับทุกคนว่า “ถึงเวลาที่ต้องบอกให้พวกเจ้าทุกคนรู้ตัวตนที่แท้จริงของข้าแล้ว…”

เขาบินออกนอกหน้าต่าง ร่างวูบไหวก่อนบินขึ้นสูงสู่ท้องนภา

วินาทีต่อมา

มังกรสีดำขนาดใหญ่ปรากฏตัวขึ้น!

“มังกรนี่!”

“มังกร!”

“เขาคือมังกรตัวนั้น!”

“ทวยเทพ นักบุญผู้มาโปรดของพวกเรา!”

เหล่าอัศวินอุทานด้วยความตื่นเต้น

แถวหิ่งห้อยขนาดเล็กปรากฏบนหน้าต่างระบบเทพสงคราม

“ท่านได้ต่อสู้กับสัตว์ประหลาดด้วยร่างเผ่ามังกร ทำให้ถูกผู้คนพบเห็นจนสลักลึกเข้าไปในใจของพวกเขา”

“ตัวตนของท่านเป็นที่ยอมรับ”

“ตอนนี้ ท่านคือเทพพิทักษ์ของเมืองราชวงศ์ มังกรสีดำ”

มังกรสีดำบินขึ้นสู่ท้องนภาราตรีอันมืดมิด ดวงตาของมันขยับเล็กน้อย

มันเริ่มดิ่งลงมา

มังกรดำสีดำบินวนรอบกำแพงเมืองก่อนร่อนลงมาอย่างแรงด้วยความเร็วที่คาดไม่ถึง

ราวกับม่านสีดำเคลื่อนผ่านศีรษะของสัตว์ประหลาดเพลิงทั้งหมดขณะกระจายน้ำค้างแข็งเย็นเยือก

แสงสีแดงฉานบนท้องนภาราตรีค่อย ๆ สลายไป

กลุ่มสัตว์ประหลาดถูกแช่แข็งอยู่กับที่ก่อนกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็งที่ใสราวคริสตัล

นอกเมืองราชวงศ์ มันกลายเป็นโลกหิมะเยือกแข็ง

“มังกร!”

“มังกรนี่!”

“มันแช่แข็งสัตว์ประหลาดพวกนั้น!”

บนกำแพง ยอดฝีมือจำนวนมากต่างยินดี

ในเวลาเดียวกัน ดวงตาของมังกรสีดำจับจ้องทุกหนแห่ง

สัตว์ประหลาดเพลิงที่เข้าเมืองไม่สังหารและทำลายอีก แต่กลับรวมตัวกันเพื่อหลอมรวมเป็นหนึ่ง

เพียงพริบตา ลาวาหลอมลายกลายเป็นร่างตัวอ่อนก่อนกลายเป็นมังกรสีแดงฉานอย่างรวดเร็ว

กองลาวาหลอมละลายหยดลงพื้น เผาไหม้ไปทั่วทุกแห่ง

ตึง! ตึง! ตึง!ตึง!

มังกรก้าวเพียงไม่กี่ก้าวก่อนพลันบินขึ้นท้องนภาราตรี

มันตรงเข้าหามังกรสีดำ

โฮก!!!

มังกรสีแดงฉานอ้าปากพ่นเปลวเพลิงที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวมันหลายเท่าออกมา

ฉากนี้เกินกว่าสามัญสำนึกยิ่ง มันกลายเป็นฉากทำลายล้างโลกที่ไม่สามารถลบออกไปจากใจของทุกคนได้

กลุ่มเปลวเพลิงนี้มีขนาดใหญ่เท่าเมืองราชวงศ์ ต่อให้มันจะมีร่างใหญ่เท่ามังกรสีดำ แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเปลวเพลิงที่มองไม่เห็นนี้ มีแต่จะถูกกลืนกินเท่านั้น!

ซานไห่ชีเสียอดที่จะตะโกนออกมาไม่ได้ว่า “ระวัง!”

วินาทีต่อมา

ทุกคนเพียงรู้สึกถึงแสงหลากสีสันตรงหน้า

มังกรสีแดงฉานและมังกรสีดำพลันสลับตำแหน่งกัน

มังกรสีแดงฉานถูกกระแทกโดยเปลวเพลิงของตัวเอง ร่างทะลวงผ่านท้องนภาก่อนตกลงยังส่วนลึกของหมอกสีดำที่อยู่ไกลออกไป

ผ่านไปสักพัก

ในความมืดมิด มันส่งเสียงคำรามเกรี้ยวกราดออกมา

เปลวเพลิงไม่มีสิ้นสุดเผาไหม้ผ่านหมอกสีดำ เผยให้เห็นถิ่นทุรกันดารกับสุสานที่อยู่ไกลลิบต่อหน้าทุกคน

กู่ฉิงซานกลายเป็นร่างมนุษย์อีกครั้งบนท้องนภาขณะมองถิ่นทุรกันดารด้วยสีหน้าหนักอึ้ง

มังกรสีแดงฉานปักหลักอยู่บนเนินหลุมศพขณะจ้องกู่ฉิงซานอย่างเย็นชา

ในถิ่นทุรกันดารรอบข้างมัน สัตว์ประหลาดตัวแล้วตัวเล่าค่อย ๆ กลายร่างเป็นมังกร

พวกมันล้วนกระจายทั่วดินแดน

ครั้งนี้ไม่ได้มีแค่มังกรสีแดงฉาน

สัตว์ประหลาดรูปทรงมังกรเหล่านั้นมีทั้งเยือกแข็ง หมอกพิษและสายฟ้าอยู่ตามร่างกายตามลำดับ…

เสียงยินดีของกลุ่มคนพลันเงียบกริบราวกับถูกตัดขาด

มีสัตว์ประหลาดรูปทรงมังกรจำนวนมหาศาล

แม้กระทั่งเผ่ามังกรในตำนานก็ไม่ได้มีจำนวนมากขนาดนี้

มังกรสีดำมีเพียงแค่ตัวเดียว

“นี่คือวันสิ้นโลกระดับไร้หนทางแน่หรือ”

กู่ฉิงซานพึมพำ

ในใจของเขามีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา

ในภาพมายานี้ ขอแค่มีชีวิตรอดจนถึงวินาทีสุดท้าย เขาก็สามารถกลับไปได้

แต่ว่า

นี่เป็นเพียงภาพมายา

เหนือภาพมายานี้ มีวันสิ้นโลกที่แท้จริงอยู่

แม้กระทั่งผู้พิพากษาชะตากรรมทุกชีวิตยังพ่ายให้กับวันสิ้นโลกที่แท้จริง

แล้วจะมีใครเอาชนะวันสิ้นโลกระดับนั้นได้

……………………………………..