1245 ไพ่หยกของเก้าคำสาปใต้พิภพ

ตอนที่ 1245 ไพ่หยกของเก้าคำสาปใต้พิภพ

ช่วงบ่าย

“เข้าไป ข้าจะเปิดประตูเมื่อเลิกเรียนแล้ว”

“ขอรับ ขอบคุณอาจารย์”

กู่ฉิงซานหันกลับมาทักทายอาจารย์วิชาต่อสู้

อาจารย์วิชาต่อสู้ปิดประตู

ประตูหายไป

กู่ฉิงซานเป็นคนเดียวที่เหลืออยู่ในโลกราตรีทำลายล้างนี้

กู่ฉิงซานยังคงหยิบผ้าห่มออกมาปูบนกำแพงเหล็กที่พังทลาย จากนั้นเข้าไปในผ้าห่มเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเดินทางนี้

เทพท่องราตรีทะลวงผ่านทุกอุปสรรคจนไปถึงสถานที่แห่งหนึ่งได้โดยตรง

ถ้าเช่นนั้น ทำไมถึงไม่ไปสุสานล่ะ

ทันทีที่ความคิดนี้ผุดขึ้นมา กู่ฉิงซานยืนยันได้ทันทีว่าสิ่งนี้จำเป็นต้องทำ

เผ่าพันธุ์มนุษย์ของโลกวิญญาณชั่วร้ายเข้าสู่สุสานบนพื้นดิน

ถึงแม้จะมีวิญญาณชั่วร้ายบางส่วนอยู่ในโลกวิญญาณชั่วร้าย แต่พวกมันไม่ได้วิญญาณชั่วร้ายดึกดำบรรพ์และทรงพลังแต่อย่างใด

ถ้าพวกมันศึกษาบางสิ่งจากซากศพวิญญาณชั่วร้าย มันจะไม่ทำให้แข็งแกร่งขึ้นไปอีกหรือ

เมื่อได้รับรายงานเช่นนี้มา กู่ฉิงซานจึงตัดสินใจที่จะหยุดมัน

เขาหลับตาลงก่อนค่อยๆ ลบล้างลมหายใจตัวเอง

ผ่านไปสักพัก เขาหลับใหล

ห้านาที

สิบนาที

สิบห้านาที

ทันใดนั้น กู่ฉิงซานรู้สึกว่าเขาตื่นขึ้นมา

เขาควบคุมสติจนไม่ตกลงไปในในพื้นอีกต่อไป แต่ทะยานขึ้นอากาศก่อนบินตรงสู่ส่วนลึกของท้องนภา

ผ่านท้องนภาราตรีมืดมิด ยังคงตรงขึ้นไป ตรงขึ้นไป

ทันใดนั้น ความมืดทั้งหมดหายไป ท้องนภากลายเป็นสีน้ำเงิน

ในที่สุดเขาทะลวงโลกนี้จนมาถึงมหาสมุทรเหนือสำนักซานไห่

กู่ฉิงซานไม่หยุด

เขาบินข้ามมหาสมุทร พุ่งขึ้นท้องนภา ไปถึงยอดเขากลับด้านในท้องนภา

หากมองใกล้ๆ ก็จะพบว่ายอดเขาเหล่านี้ถูกปกคลุมด้วยต้นไม้สีเขียวนานาชนิด ยอดฝีมือทรงพลังจำนวนมากกำลังคุ้มกันที่นี่อย่างใกล้ชิด แม้กระทั่งวิหคก็ไม่อาจลงสู่ยอดเขาเหล่านี้ได้

จากคำบรรยายของหน้าต่างระบบเทพสงครามก่อนหน้านี้ “เทพท่องราตรี” จะไม่มีใครสังเกตเห็นเมื่อทำงาน ดังนั้นกู่ฉิงซานจึงไม่รวมตัวในตอนแรกและยังคงบินผ่านขุนเขาเหล่านั้นด้วยสติ

ในที่สุด เขาเห็นใต้ภูเขา หลุมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น

มียอดฝีมือห้าแถวกำลังคุ้มกันที่นี่

หลุมนี้มันพาไปไหนกัน ใช่ตำแหน่งของสุสานหรือเปล่า

กู่ฉิงซานลังเล ทันใดนั้นก็เห็นท่านหมื่นดาบศักดิ์สิทธิ์ หลี่ชุนเตา

คนใหญ่โตจากสำนักซานไห่คนนั้นมาคุ้มกันที่นี่ด้วยตัวเอง

กู่ฉิงซานไม่ลังเลอีกต่อไปก่อนพุ่งตรงเข้าไปในหลุมขนาดใหญ่

เกิดอาการวิงเวียนศีรษะ

รอบข้าง

ไม่มีอะไร

ไม่มีอะไรเลย

กู่ฉิงซานพบว่าเขาไปถึงความว่างเปล่า

ไม่ว่าเขาจะใช้พลังไปเท่าไหร่ ไม่ว่าเขาจะบินไปทิศทางใด เขาก็ไม่สามารถออกจากความว่างเปล่านี้ไปได้

กู่ฉิงซานครุ่นคิดสักพัก จากนั้นเริ่มรวมตัว

ในความว่างเปล่า ร่างของเขาค่อยๆ ปรากฏขึ้น

วินาทีต่อมา

ดูท่าจะสัมผัสการเปลี่ยนแปลงของเขาได้ รอบข้างจึงคล้ายกับต่างออกไป

เสียงน้ำไหลเบาๆ ดังขึ้นในหูของเขา

ทิวทัศน์เปลี่ยนไปจากพร่าเลือนเป็นเด่นชัด กู่ฉิงซานมองจนพบว่ามีแม่น้ำสายยาวอยู่ข้างหน้า

ไม่มีใครอยู่แถวแม่น้ำ มีเพียงเรือลำเล็กที่โงนเงนไปมา

เรือแล่นมาถึงชายฝั่งก่อนหยุดอยู่ไม่ไกลจากกู่ฉิงซาน

กู่ฉิงซานมองเรือ จากนั้นมองแม่น้ำสายยาว

นอกจากเขา ไม่มีใครอยู่ในโลกใบนี้

ไม่มีเบาะแส ไม่มีรายงาน ไม่มีอะไรให้วิเคราะห์

กู่ฉิงซานถอนหายใจแล้วพึมพำว่า “น่าเสียดาย ข้าเพิ่งเป็นนักรบพลังจิตได้ไม่นาน จึงไม่มีคุณสมบัติที่จะได้รับความลับของสุสาน”

เขาเคลื่อนตัวอย่างแผ่วเบาจนมาอยู่บนเรือลำเล็ก

ทันใดนั้น มือมนุษย์ปรากฏขึ้นบนเรือ

มือนี้วางไพ่หยกบนเรือก่อนหายไปทันที

กู่ฉิงซานตกตะลึง

เขาไม่คิดว่าเพื่อเข้าสู่สุสานจะต้องมานั่งเรือแบบนี้

สิ่งที่คาดไม่ถึงยิ่งกว่าคือมีมือปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า แถมยังวางไพ่หยกที่มีภูตผีสลักอยู่บนนั้น

นี่นับว่าแปลกประหลาดนิดหน่อย

กู่ฉิงซานพึมพำ ด้วยการสะบัดมือ เขาถือไพ่หยกไว้ตรงหว่างนิ้วขณะพลิกไปมา

บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม แถวหิ่งห้อยขนาดเล็กวูบไหวอย่างรวดเร็ว

“ไพ่หยกของเก้าคำสาปใต้พิภพ ทะลวงทุกมิติและเวลา เชี่ยวชาญในการเก็บและเปิดเผยความลับ”

“เจ้าของ: กู่ฉิงซาน”

จิตของกู่ฉิงซานขยับขณะปล่อยพลังวิญญาณเพื่อกระตุ้นไพ่หยก

ทันใดนั้น เสียงอันคุ้นเคยดังขึ้น

“อย่าประหลาดใจไป เมื่อไพ่หยกใบนี้อยู่ไม่สุข ข้าก็รู้ทันทีว่ามีทางเข้าสุสานนี้อีกแห่ง”

“ในบรรดาโลกคู่ขนานทั้งหลาย มีเพียงสองคนที่เคยเข้าสุสานแห่งนี้ เจ้าคือคนที่สาม”

“เจ้าคิดว่าจำนวนน้อยเกินไปหรือเปล่า ไม่หรอก ทุกคนรวมถึงข้าอยากไปโลกวิญญาณชั่วร้าย เรียนรู้เกี่ยวกับวิญญาณชั่วร้ายและศึกษาพวกมัน มันเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ ที่จัดการพวกมันจนมาถึงถ้ำหมื่นอสูรได้”

“ต้องขอบคุณคนแรกที่มาที่นี่ เขาเคยพบไพ่หยกเก้าคำสาปใต้พิภพใบนี้มาก่อน ทำให้สามารถส่งรายงานสั้นๆ ผ่านมิติและเวลาได้”

“ให้ข้าทวนรายงานที่เขาทิ้งไว้อีกรอบก็แล้วกัน”

“ถ้าเจ้าโหลดบัญญัติเหมือนกับเขา พยายามหลีกเลี่ยงสัตว์ประหลาดและซากศพของผู้รอคอย ไม่อย่างนั้นเจ้าจะต้องสิ้นหวังและทุกข์ทรมานอย่างแน่นอน”

“ความลับในสุสานแห่งนี้อยู่ลึกมาก ข้าสงสัยว่ามันข้องเกี่ยวกับการพังทลายของหกวิถี น่าเสียดาย ข้าไม่มีตัวคัดลอกของหกวิถีอยู่กับตัว แต่ถ้าเจ้ามีก็ลองดู”

เสียงนั้นเปลี่ยนไปก่อนกล่าวต่อว่า

“เอาล่ะ จบของข้าคนแรกไปแล้ว มาถึงข้าคนที่สอง ตอนนี้ข้าจะพูดถึงสิ่งที่ได้พบมา ตั้งใจฟังให้ดี”

“พวกข้าเข้าที่นี่ที่เวลาแตกต่างกัน แต่หลังจากเข้ามาแล้ว พวกข้าอยู่ในสภาพที่สามารถสื่อสารกันได้”

“ดังนั้นสิ่งที่ข้าอยากพูดก็คือมิติกับเวลาในสุสานนั้นปั่นป่วน อย่าใช้สามัญสำนึกในการอนุมานทุกสิ่งที่เจ้าเห็น”

“ถ้าเจ้าเหมือนกับข้าที่ครอบครองส่วนหนึ่งของลูกเขยอสุราหกวิถี เช่นนั้นก็ใช้มัน อย่างน้อยเรือลำนี้ก็พาเจ้าไปที่สุสานของเผ่าอสุราได้”

“ข้าเพิ่งเริ่มสำรวจสุสานอสุราเท่านั้น หากมีรายงานอะไรเพิ่มเติม เจ้าสามารถบอกข้าและตัวข้าอีกคนได้”

“เพิ่มเติม: เมื่อเจ้าอ่านรายละเอียดของไพ่หยกนี้จบแล้ว เจ้าเพียงต้องจ่ายพลังวิญญาณเล็กน้อยเพื่อบันทึกบางสิ่งลงไปได้”

“เจ้าต้องเก็บมันเข้าไปในความว่างเปล่า มันจะกลับไปหาข้าคนแรก”

“ในท้ายที่สุด ข้าพบว่าคนในถ้ำหมื่นอสูรเคลื่อนผ่านแม่น้ำสายนี้จนไปถึงเพียงเกาะนอกของสุสานเท่านั้น พวกเขาไม่รู้วิธีเข้ามาในสุสานแม้แต่นิดเดียว”

เสียงหายไป

ถึงแม้กู่ฉิงซานจะเคยประสบกับสิ่งแปลกประหลาดมามากมาย แต่เขาก็อดประหลาดใจกับช่วงเวลานี้ไม่ได้

คาดไม่ถึงว่าจะได้มาพบกับตัวเองที่นี่

ในมิติและเวลาเดียวกัน เขาไม่สามารถไปพบตัวเองได้เว้นแต่ว่าจะแข็งแกร่งเท่ากับแม่นางทรายอมตะ

แต่สำหรับโลกคู่ขนาน เขาสามารถเห็นตัวเองในโลกนั้นได้

สิ่งที่เรียกว่าชายสามคนสร้างเสือ (การยอมรับข้อมูลผิดๆ หากมีการพูดซ้ำมากจนเกินไป) หากสามารถรวมเข้าด้วยกันได้ มันจะกลายเป็นการอำนวยความสะดวกยามอยู่ในสุสานขนาดใหญ่นี้ไม่ใช่หรือ

กู่ฉิงซานครุ่นคิดสักพัก ทันใดนั้น สายลมแรงกล้าก็พัดมา

พลังวิญญาณ

เขาถ่ายพลังวิญญาณเข้าสู่ไพ่หยกของเก้าคำสาปใต้พิภพแล้วกล่าวว่า “ฟังนะ ตัวข้าอีกสองคน ข้ามีรายงานจะบอกพวกเจ้า”

“ในมิติและเวลาของข้า คนจากโลกวิญญาณชั่วร้ายมาที่นี่เช่นกัน พวกมันร่วมมือกับคนในถ้ำหมื่นอสูรเพื่อขุดซากศพวิญญาณชั่วร้ายขึ้นมา”

“พวกเจ้าสนใจจะรวมเข้ากับข้าเพื่อฆ่าพวกมันหรือไม่”

หลังจากพูดจบ เขานำไพ่หยกใส่เข้าไปในความว่างเปล่า

ไพ่หยกส่งเสียง “ฟิ่ว” ก่อนหายไป

มันจะกลับไปหากู่ฉิงซานคนแรก จากนั้นกู่ฉิงซานคนแรกจะส่งไปให้กู่ฉิงซานคนที่สอง สุดท้ายก็จะมาถึงกู่ฉิงซาน

กู่ฉิงซานครุ่นคิดสักพักก่อนเดินไปที่เรือ

“ต้องใช้ส่วนหนึ่งของหกวิถีหรือ”

เขาก้าวขึ้นบนเรือลำเล็ก หยิบไม้เท้าราชาภูตผีจองจำออกมาก่อนสอดเข้าไปในเรือ

เรือพลันขยับ

มันถอยกลับเข้าไปในแม่น้ำ เลือกเส้นทางใหม่ก่อนล่องไปตามแม่น้ำกว้างใหญ่

…………………………………………….