1164 ชดใช้ชีวิต!

ตอนที่ 1164 ชดใช้ชีวิต!

หลังจากไก่พูดจบ ร่างของมันหยุดเคลื่อนไหวก่อนค่อย ๆ กลายเป็นรูปปั้น

กองทัพวิญญาณชั่วร้ายหนึ่งล้านตนหรือ

กู่ฉิงซานจำสิ่งที่มังกรมารกล่าวกับตัวเองก่อนหน้านี้ขึ้นมาได้

“หลังจากเจ้าดูดกลืนพลังของข้าไป เจ้าจะมีพลังของมังกรสามตนซึ่งใกล้เคียงกับเจตจำนงภูตผีที่แท้จริง”

“แต่เจ้าต้องจำไว้ว่าในโลกของวิญญาณชั่วร้าย มีวีรชนภูตผีหลายสิบตนที่นำทหารมา ใครก็ตามที่มาพร้อมกับกองทัพจะพบเพียงความตายจากการต่อสู้”

อืม…

แบบนี้ก็เป็นปัญหาจริง ๆ นั่นแหละ…

กู่ฉิงซานหยิบสามเหรียญออกมาอีกครั้ง

พูดตามตรง เป็นเรื่องง่ายจริง ๆ ที่จะเดินทางข้ามวันโดยที่ไม่ต้องทำอะไร

“เดินทาง” ทำงาน!

กู่ฉิงซานรู้สึกเพียงแค่ว่าดวงตาวูบไหว หนึ่งวันได้ผ่านไปอีกครั้ง

เขาหยิบไก่หลากสีสันออกมาก่อนยื่นมือออกไปแล้วดึงหงอน

ไก่หลากสีสันมีชีวิตเป็นครั้งที่สามก่อนสบตาเข้ากับกู่ฉิงซาน

ไก่เงียบ

กู่ฉิงซานเงียบ

ไก่เผยสีหน้าสับสนก่อนพึมพำว่า “ข้าคิดจริง ๆ แล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติ เห็นได้ชัดว่า…”

กู่ฉิงซานจ่ายพลังวิญญาณให้อีกหนึ่งแสนแต้ม

ไก่หัวเราะทันทีแล้วกล่าวว่า “พวก ถามสิ่งที่เจ้าต้องการมาได้เลย”

มันอดที่จะหาวทันทีที่พูดจบไม่ได้

บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม แถวหิ่งห้อยปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว

“โปรดทราบ ไก่ตัวนี้ง่วงแล้ว”

“ถ้าท่านยังคงปลุกไก่ตัวนี้ถี่ขึ้น จะทำให้สภาพจิตใจของมันผิดเพี้ยนจนเกิดความผิดพลาดทางข้อมูล”

กู่ฉิงซานตกตะลึง

สิ่งที่ไก่กล่าวเมื่อครู่ว่าไม่เหนื่อยเลยที่จะพูดเรื่องข้อมูลที่แท้ก็เป็นการเสแสร้งนี่เอง

เอาเถอะ ดูท่านี่จะเป็นครั้งสุดท้ายสินะ

กู่ฉิงซานถามทันทีว่า “โปรดมอบข้อมูลให้ข้ามา เอาเป็นสิ่งที่เกี่ยวกับสถานการณ์ของข้ามากที่สุด”

ไก่ตอบด้วยสายตามืดบอดว่า “ตาย ตายกันหมด”

หัวใจของกู่ฉิงซานดิ่งวูบอย่างรุนแรงก่อนรีบถามว่า “ใครตาย”

ไก่ตอบว่า “ภูต พวกเขาล้วนถูกฆ่าโดยเด็กคนนั้น ใครบอกให้เจ้าย้อนเวลากลับไปล่ะ เด็กคนนั้นก็เลยตามหาเจ้าไม่เจอ สุดท้ายก็ทำได้เพียงระบายโทสะใส่ภูตเหล่านั้น”

“พวกเขากางตาข่ายสวรรค์และปฐพีเพื่อรอให้เจ้ากลับมา”

หลังจากนั้น ไก่หลากสีสันกลายเป็นรูปปั้นอย่างรวดเร็วโดยไม่เคลื่อนไหวใด ๆ

กู่ฉิงซานประหลาดใจ

…ภูตจะตายกันหมดหรือ

ในโลกเก้าร้อยล้านชั้น พละกำลังของสิ่งมีชีวิตย่อมมีจำกัด นี่คือพันธนาการที่ถูกกำหนดโดยเผ่าพันธุ์เทพจากยุคโบราณ หลังจากพัฒนามาหลายปี มันเป็นการยากที่จะเปลี่ยนแปลงได้

ดังนั้นโลกเก้าร้อยล้านชั้นจึงไม่สามารถขัดขืนโลกวิญญาณชั่วร้ายได้เลย

…พวกเขาไม่ใช่คู่มือของอีกฝ่าย

แต่บัญญัติคือความหวังที่แท้จริงที่สามารถช่วยสิ่งมีชีวิตในการทำลายพันธนาการของร่างกายพวกเขาได้ในอึดใจเดียว

ด้วยเหตุนี้กู่ฉิงซานจึงพยายามสุดความสามารถที่จะสังหารวิญญาณกรีดร้องและใช้งานหมื่นสวรรค์สิ้นโลกออนไลน์ กองทัพมนุษย์เพื่อที่ทุกคนจะสามารถช่วยตัวเองได้

แต่ตอนนี้เรื่องราวยังไม่จบสิ้น ภูตที่มีขนาดเท่านิ้วหัวแม่มือล้วนถูกสังหาร

ภูตคือเผ่าพันธุ์ที่น่ารำคาญ ถึงแม้จะสร้างปัญหามากมาย แต่พวกเขาย่อมมีความกระตือรือร้นและจริงจังเพื่อไม่ให้ติดหนี้ผู้อื่น

ในครั้งนี้พวกเขาพยายามสุดความสามารถที่จะจัดการความโกลาหลร่วมกับกู่ฉิงซานเช่นกัน

ทว่า

พวกเขา

จะต้องตาย

กู่ฉิงซานเงียบสักพักก่อนชักดาบพิภพออกมาแล้วถ่ายพลังวิญญาณเข้าไปสองล้านแต้ม

ทันใดนั้น สายลมแรงกล้าพัดอ้อยอิ่งอยู่บนดาบพิภพไม่มีสิ้นสุด แม้กระทั่งความว่างเปล่าก็บิดเบือนจนเกิดการเปลี่ยนแปลง

นี่คือพลังวิญญาณสองล้านแต้ม!

“เหวยจุน มาหาข้าหน่อย!”

กู่ฉิงซานตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด

มีเสียง “ฟิ่ว” ดังมาจากในความว่างเปล่า

กู่ฉิงซานตวัดดาบด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี

นี่คือครั้งแรกที่เขาพยายามสุดความสามารถเพื่อลงมือหลังจากได้พลังของมังกรสามตนมา!

ดาบลับดึงเงา!

ดาบพิภพ พลังเหนือธรรมชาติ การตัดสินใจของพิภพ!

เงาดาบสีดำไม่มีสิ้นสุดระเบิดออกราวกับดอกบัวบาน มันหมุน ถักทอและบีบรัดอยู่ในความว่างเปล่าไม่มีสิ้นสุด!

กู่ฉิงซานเก็บดาบก่อนโยนสามเหรียญออกไป

…

โลกเก้าร้อยล้านชั้น

วังวนความว่างเปล่า

กองทัพวิญญาณชั่วร้ายหนึ่งล้านตนล้อมความว่างเปล่าทั้งหมดเอาไว้

ชางอู๋จางสวมเกราะชุดใหม่ขณะยืนอยู่ท่ามกลางวิญญาณชั่วร้ายราวกับดวงดาวประดับดวงจันทร์ก่อนออกคำสั่งเสียงดังว่า

“ทำให้ตรงนั้นหนาแน่นหน่อย!”

“เพราะราชาภูตผียมโลกเดินทางจากที่นี่ไปยุคอดีต เมื่อมันกลับมามันจะต้องมาที่นี่เพื่อหากลุ่มภูตอย่างแน่นอน จงรออย่างอดทน!”

ทันใดนั้นเขาหันศีรษะกลับมาแล้วกล่าวกับอวี่สงที่อยู่ไม่ไกลนักว่า “เจ้าดูรีบร้อนนะ อยากแย่งผลงานจากข้าหรือ”

ผู้หญิงที่ชื่ออวี่ไม่พูด แต่ภูตผีที่เป็นลูกน้องนางโกรธเล็กน้อย

ทั้งที่นำกำลังมาหนึ่งล้านตนมาช่วยอีกฝ่าย แต่กลับบอกว่านายท่านจะมาแย่งผลงานอย่างนั้นหรือ

อวี่ส่ายหน้าเล็กน้อย เป็นสัญญาณบอกคนของตัวเองว่าอย่าส่งเสียง

นางตอบอย่างแผ่วเบาว่า “ข้าเพียงจะมาเอาดาบศักดิ์สิทธิ์และดาบพิภพตามคำสั่งของปรมาจารย์ภูตผี นี่ไม่ส่งผลกับภารกิจของเจ้าอย่างแน่นอน”

ชางอู๋จางเย้ยหยันแล้วกล่าวเหน็บแนมว่า “แม้กระทั่งมังกรมารที่เป็นลูกน้องของเจ้าก็ตายไปแล้วก็ยังไม่สามารถล้มราชาภูตผีได้ คาดไม่ถึงว่ายังมีหน้าจะมาฉวยโอกาสจากข้าอีก”

อวี่กำลังจะพูด แต่ทันใดนั้น อีกฝ่ายตะโกนด้วยเสียงคมปลาบว่า “กองทัพทั้งหมด คุ้มกัน!”

ทุกคนหันกลับมามอง

หมอกสีดำค่อย ๆ ปกคลุมความว่างเปล่ารอบข้าง

หลังจากนั้น ผู้ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากหมอกสีดำ

ราชาภูตผียมโลก กู่ฉิงซาน

“พันธนาการ!” ชางอู๋จางตะโกน

วิญญาณชั่วร้ายทั้งหมดโจมตีตนแล้วตนเล่า แสงและเงาอันแพรวพราวจากวิชากำลังพุ่งเข้าหากู่ฉิงซาน พวกมันขังเขาไว้ในความว่างเปล่า ทำให้ไม่สามารถขยับได้

กู่ฉิงซานยืนอยู่ที่นั่นก่อนเผยรอยยิ้มที่คาดไม่ถึงออกมา

“ข้าคิดว่าทันทีที่ออกมาจะถูกฆ่าเลยซะอีก” เขาปล่อยจิตเทพออกไปเพื่อกระจายไปทั่วกลุ่มคน

ชางอู๋จางกล่าวอย่างโหดเหี้ยมว่า “การฆ่าเจ้ามันง่ายเหมือนกับคนอื่น ๆ นั่นแหละ แต่ถ้าเจ้าไม่ต้องทนรับความสิ้นหวังและความเจ็บปวด ข้าจะระบายความโกรธในใจได้ยังไง!”

“ก็แค่ต่อสู้แล้วแพ้ ทำไมถึงต้องโกรธเคืองกันด้วยล่ะ” กู่ฉิงซานยังคงถามด้วยจิตเทพ

ชางอู๋จางก้าวไปข้างหน้าเพื่อมายืนอยู่หลังก่อนกัดฟันแล้วกล่าวว่า “ข้าจะสับเจ้าทั้งเป็นทีละชิ้น จากนั้นแยกวิญญาณออกมาแล้วเผาในเปลวเพลิงตะเกียงนับพันปี ข้าจะฟังเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดทุกวัน ความโกรธนี้ถึงจะสงบลง”

สีหน้าของกู่ฉิงซานยังคงไม่แปรเปลี่ยน เขาถามว่า “พวกภูต…เจ้าเป็นคนฆ่าหรือ”

“ใช่” ชางอู๋จางตอบ

กู่ฉิงซานถามด้วยความประหลาดใจว่า “พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้าด้วยซ้ำ มีเหตุผลอะไรต้องไปฆ่าพวกเขา”

ชางอู๋จางแสร้งคิดนานก่อนตอบว่า “ข้าคิดว่า…นี่อาจจะทำให้เจ้าไม่สบายใจน่ะ”

กู่ฉิงซานกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “เจ้าทำสำเร็จ”

ตอนนี้อวี่ขัดขึ้น “มังกรมารอยู่ไหน เจ้าฆ่ามันหรือ”

กู่ฉิงซานพยักหน้าก่อนตอบว่า “ถูกต้อง”

“วิญญาณของมันล่ะ” อวี่ถามด้วยความไม่สบายใจ

กู่ฉิงซานยิ้มกว้างก่อนตอบว่า “แน่นอนว่า…ปล่อยมันไป”

อวี่ขมวดคิ้วขณะจ้องกู่ฉิงซานเขม็งก่อนถอยออกมาช้า ๆ

มังกรมาร

อัจฉริยะไร้เทียมทานของวิญญาณชั่วร้าย

หากเขาเกิดใหม่ยังโลกที่ต่ำต้อยในยุคอดีตและโลกวิญญาณชั่วร้ายไม่สามารถหาเขาพบขึ้นมา…

ด้วยความเกลียดชังมหาศาลของมังกรมารที่มีต่อโลกวิญญาณชั่วร้ายมีเพียงทวยเทพเท่านั้นที่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคต

หลังจากสามปรมาจารย์ภูตผีทราบเรื่องนี้ นางเกรงว่าพายุรุนแรงอีกลูกจะก่อเกิด

ราชาภูตผียมโลกนี้…

ต้องถามให้ได้ว่ามังกรมารอยู่ที่ไหน!

ตอนนี้กู่ฉิงซานหันศีรษะมามองชางอู๋จาง

“เห็นได้ชัดว่าจ้าเกลียดข้า แต่สุดท้ายก็ไปฆ่าภูตที่ไม่สามารถขัดขืนเจ้าได้”

“ใช่แล้ว ข้าไม่สามารถช่วยอะไรได้”

เขาปลดปล่อยจิตเทพช้า ๆ แล้วกล่าวต่อว่า “แต่เมื่อลงมือฆ่าไปแล้ว เจ้าต้องรู้ด้วยว่าจะสามารถรับผลกรรมที่ตามมาได้หรือเปล่า”

“ข้าตัดสินใจจะฆ่าเจ้า จากนั้นก็เผชิญหน้ากับนายท่านของเจ้า…นี่คือสิ่งที่มังกรมารมอบหมายมาให้ข้าและข้าก็ชอบอะไรแบบนี้ด้วย…เพราะอย่างนั้น วิญญาณชั่วร้ายที่ไร้ค่าเอ๋ย เจ้าเตรียมพร้อมหรือยัง”

ชางอู๋จางถามด้วยความประหลาดใจว่า “เจ้าเตรียมจะทำอะไร”

“เตรียมจะให้ชดใช้ด้วยชีวิตยังไงล่ะ” กู่ฉิงซานตอบ

ชางอู๋จางมองรอบข้า

วิญญาณชั่วร้ายนับไม่ถ้วนและทหารทับกันนับไม่ถ้วนราวกับเนินเขาที่ห้อมล้อมเอาไว้อย่างแน่นหนา

ตรงกันข้าม กู่ฉิงซานถูกควบคุมโดยวิชาเต๋านับไม่ถ้วนอย่างสมบูรณ์

ในบรรดาวิชาเหล่านี้ ไม่มีเพียงวิชาพันธนาการพิเศษเท่านั้น แต่ยังมีสกิลเทพที่จองจำร่างกายและวิญญาณโดยเฉพาะ

…ชดใช้ด้วยชีวิตหรือ

ชางอู๋จางหัวเราะเสียงดังแล้วถามว่า “เจ้าเนี่ยนะอยากให้ข้าชดใช้ชีวิต ข้ามีกองทัพนับล้านอยู่ในมือ แต่เจ้ายังกล้าพูดจาเหมือนกับคนบ้า ฮ่า ๆ ๆ ๆ !”

วิญญาณชั่วร้ายรอบตัวเขาล้วนหัวเราะออกมา

คนคนนี้บ้าจนน่ากลัวจริง ๆ !

กู่ฉิงซานยังคงไม่ขยับแล้วกล่าวต่อด้วยจิตเทพว่า “ไม่เพียงแค่ข้าอยากให้เจ้าชดใช้ด้วยชีวิตเท่านั้น ข้ายังอยากให้เจ้าบอกมาสิ่งหนึ่งด้วย”

ชางอู๋จางไม่อาจหยุดหัวเราะได้ก่อนกล่าวว่า “ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ก็ได้ เจ้าว่ามา ข้ารอฟังอยู่”

กู่ฉิงซานเผยสีหน้านึกอดีตก่อนปล่อยจิตเทพช้า ๆ แล้วกล่าวว่า “ในอดีต ตอนข้าสู้กับคน อย่างน้อยข้าก็เป็นผู้ใช้ดาบ ข้าไม่ได้ใช้วิชาอื่นเพราะแค่ดาบอย่างเดียวก็มากพอจะคลี่คลายทุกปัญหาได้”

“แต่สำหรับเจ้า เพราะเจ้าลงมือฆ่าภูตจำนวนมากที่ไม่ได้มีภัยคุกคามแต่อย่างใด ข้าก็จะไม่สนวิธีการอีกแล้ว”

“ครั้งนี้ข้าจะใช้วิธีการของนักฆ่าเพื่อฆ่าเจ้าทันที”

“นั่นน่ะคือคำพูดเดิมที่นายท่านข้าพูดเอาไว้”

เสียงจางหาย

จากนั้นเสียง “ฟิ่ว” ดังขึ้น…

เงาดาบสีดำนับไม่ถ้วนระเบิดออกรอบร่างของชางอู๋จาง

วิญญาณชั่วร้ายที่ห้อมล้อมเอาไว้หลายชั้น

วิชาป้องกันทั้งหมด

หน้าคำสาป ยันต์ชีวิตและผนึกภูตผีล้วนถูกฟัน

แม้กระทั่งเกราะของชางอู๋จางก็ถูกสับเป็นชิ้น ๆ

“ไม่! มาสิ ทุกคน มาปกป้องชางอู๋จาง!” อวี่กล่าวเสียงหลง

วิญญาณชั่วร้ายปล่อยวิชาแปลกประหลาดจำนวนมาก แต่ทันทีที่เผชิญหน้ากับเงาดาบสีดำ พวกมันถูกตัดศีรษะก่อนจะหายไปทันที

ทันทีที่อวี่กัดฟัน นางปลดปล่อยหอกออกมาก่อนพุ่งเข้าใส่ด้วยความเร็วที่มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

เพียงชั่วพริบตา นางเห็นกู่ฉิงซานพ่นบางสิ่งออกมา

…มันคือผีเสื้อแปลกประหลาด

ผีเสื้อหายไปทันทีก่อนสลับตำแหน่งกับจี้น้ำเต้าหยกเหวยจุนที่ซ่อนอยู่ข้างชางอู๋จาง ร่างกู่ฉิงซานปรากฏขึ้นมาแทน

กู่ฉิงซานเอื้อมมือออกไป

เขาอีกคนที่ถูกพันธนาการด้วยวิชาหลายชั้นกลายเป็นดาบยาวราวน้ำสารทก่อนทำให้อากาศสั่นสะท้าน

ทำลายกฎเกณฑ์!

อมตะ!

วิชาชั่วร้ายและแม้กระทั่งสกิลเทพทั้งหมดพังทลาย!

ดาบยาววูบไหวในมือของกู่ฉิงซาน

ตัง!

กู่ฉิงซานตวัดดาบก่อนปัดหอกหนามห้าด้านของราชาภูตผีจากอวี่

เขาถือดาบพิภพด้วยมือข้างหนึ่งขณะแทงหน้าอกของชางอู๋จางอย่างรุนแรง

“ในเมื่อข้าบอกว่าจะให้เจ้าชดใช้ด้วยชีวิต ข้าก็ต้องให้เจ้าชดใช้ด้วยชีวิต มันก็แค่นั้นเอง”

กู่ฉิงซานกล่าวอย่างแผ่วเบา

..............................