1128 ความลับของโลก

ตอนที่ 1128 ความลับของโลก

เมื่อเห็นว่าทุกคนเงียบ ผู้หญิงระบายยิ้มบนใบหน้าก่อนหันหลังแล้วจากไป

ทุกคนมองนางเหาะกลับไปยังตลาดที่มีชีวิตชีวาอีกครั้งอย่างเงียบงัน นางมายืนอยู่หน้าชายผู้มีสองเขาขณะรายงานเสียงต่ำ

กู่ฉิงซานพลันกล่าวว่า “สหายเต๋าที่รัก ข้าขอบังอาจถามได้หรือไม่ว่าสหายเต๋าหวงที่กล่าวถึงเมื่อครู่เป็นใคร”

ผู้ฝึกยุทธ์ทุกคนหันมามองเขา

มีคนหนึ่งตอบว่า “สหายเต๋าหวงมาจากโลกผู้ฝึกยุทธ์แห่งเดียวกับข้า เป็นเขาที่มาก้าวข้ามภัยพิบัติขุนเขาเซียวหมีคราวที่แล้ว”

“แล้วคนอื่นล่ะ คนที่ก้าวข้ามภัยพิบัติตายไปแล้วหรือ” กู่ฉิงซานถาม

“ข้าควรพูดยังไงดีล่ะ คราวที่แล้วที่พวกข้ามาที่นี่ก็เพื่อมาคุ้มกันเขาตอนก้าวข้ามภัยพิบัติ ผลที่ได้”

ด้วยความรู้สึกหวาดกลัวที่ปรากฏบนใบหน้าของผู้ฝึกยุทธ์ เขายื่นมือออกไปชี้ที่ใจกลางตลาดกลางคืน

กู่ฉิงซานมองไปทางที่เขาชี้

เขาเห็นคนกำลังยืนอยู่ที่มุมหนึ่งของตลาดกลางคืน ถูกห้อมล้อมโดยโต๊ะและเตา

ผู้ชายส่ายหน้าอย่างรุนแรงขณะตะโกนสุดเสียง

น่าเสียดายที่นอกจากผู้หญิงแล้ว ไม่มีใครได้ยินที่เขาพูด ดังนั้นกู่ฉิงซานจึงไม่รู้ว่าเขากำลังตะโกนอะไร

ผู้ชายยกแป้งโดขึ้น นวดมันบนเขียง จากนั้นยืดมันแล้วเอาเข้าเตาอบที่ติดอยู่กับกำแพงชั้นใน

กลายเป็นว่าเขากำลังทำขนมเปี๊ยะสด

“สหายเต๋าหวงเป็นคนที่มีระดับการฝึกฝนวิชาเต๋าสูงส่งและยิ่งใหญ่ หลังจากถูกเชิญเข้าโลกนั้น ทั่วร่างของเขาหายไปทันทีก่อนล้มลงกับพื้นแล้วเสียชีวิตทันที” ผู้ฝึกยุทธ์กล่าว

“พวกข้ากำลังคิดว่าจะหาทางเอาร่างของเขากลับไปประกอบพิธีได้ยังไง ใครจะนึกล่ะว่าจู่ ๆ เขาลุกขึ้น ตรงไปที่มุมหนึ่งของตลาดกลางคืนแล้วเริ่มขายขนมเปี๊ยะสด” ผู้ฝึกยุทธ์อีกคนถอนหายใจ

“พวกเจ้าหาทางปลุกเขาไม่ได้หรือ” กู่ฉิงซานถาม

“ลองใช้วิชาทั้งหมดแล้ว แต่เขาคล้ายกับกลายเป็นอีกคน” ผู้ฝึกยุทธ์ตอบ

กู่ฉิงซานมองผู้ชาย

จู่ ๆ ผู้ฝึกยุทธ์ที่อยู่ระดับราชาแห่งอิสรภาพตาย จากนั้นถูกชุบชีวิต

เขาลืมทุกสิ่งและขายแต่ขนมเปี๊ยะสดในตลาดกลางคืน

ไม่ใช่

เขาตายแล้ว แม้แต่วิญญาณก็ไม่อยู่ที่นี่

ไม่อย่างนั้น ไม้เท้าราชาภูตผีจองจำจะเชื่อมต่อคนตายกับจิตเทพของกู่ฉิงซาน

แสดงว่าคนคนนี้ยังจำตัวตนเก่าได้งั้นหรือ

กู่ฉิงซานชำเลืองมองคนที่อยู่ในตลาดกลางคืน จากนั้นมองโลกอื่นที่ถูกเขตอาคมแบ่งแยกเอาไว้

โลกผู้ฝึกยุทธ์ โลกวิญญาณชั่วร้าย โลกวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี โลกอสุรา โลกเวทมนตร์ โลกป่าเถื่อน โลกวิชายุทธ์ โลกราชาสัตว์อสูร โลกไพ่ โลกเทวดา โลกแดนชำระ โลกไม้ โลกทะเลลึก โลกไร้ชีวิต โลกเขาวงกต โลกเซียน โลกทุกวิญญาณ โลกดึกดำบรรพ์ โลกแสงและเสียง โลกซากปรักหักพัง โลกเทวภัณฑ์ โลกลาวา โลกแห่งความเงียบ โลกแห่งความมืด…ไม่ว่าจะโลกไหน ๆ ต่างก็พร่างพราว

กู่ฉิงซานมองอยู่สักพัก แต่ยังไม่เห็นเบาะแสใด ๆ

ในทุกโลก พฤติกรรมและวิญญาณของสิ่งมีชีวิตจำนวนมากสอดคล้องกับต้นกำเนิดเผ่าพันธุ์ของพวกเขา

นี่นับว่าไม่ง่าย...

กู่ฉิงซานครุ่นคิดอยู่ในใจ

ตามที่ผู้ฝึกยุทธ์คนอื่น ๆ ว่ามา ไม่มีใครรอดจากภัยพิบัติขุนเขาเซียวหมีในช่วงหนึ่งพันปีมานี้

ครั้งนี้ เป็นตาของเซี่ยเต้าหลิงที่ต้องก้าวข้ามภัยพิบัติ

โชคยังดีที่อาจารย์ไม่ใช่คนที่ทำตัววางท่า เอาแต่พึ่งพาตัวเองตลอด

แต่ถ้าเผชิญหน้ากับสถานการณ์เช่นนั้นบนเสาหลักแห่งสวรรค์…

ไม่ คงดีกว่าที่จะทราบข้อมูลของโลกนี้ แบบนั้นอาจจะเป็นประโยชน์ในการก้าวข้ามภัยพิบัติก็ได้

กู่ฉิงซานกำลังครุ่นคิด สายตาเห็นเพียงผู้หญิงเหาะมาจากตลาดกลางคืนเพื่อมาหากลุ่มคนอีกครั้ง

ขณะข้ามเขตอาคม นางยิ้มแล้วถามว่า “ทุกท่านอยากทำธุรกิจอะไรหรือ”

ผู้ฝึกยุทธ์ทุกคนเงียบ

กู่ฉิงซานกำลังจะพูด แต่ผู้ฝึกยุทธ์ดึงแขนเสื้อของกู่ฉิงซานเอาไว้แล้วกล่าวอย่างอ่อนโยนว่า “อย่าทำธุรกิจกับพวกเขา”

“อันตรายขนาดนั้นเลยหรือ” กู่ฉิงซานถาม

ผู้ฝึกยุทธ์ตอบว่า “ไม่อันตรายก็จริง แต่พวกเขาให้ของมูลค่าต่ำในการแลกเปลี่ยนกับสมบัติของพวกเราเสมอ ข้าเกรงว่าไม่มีใครอยากทำธุรกิจแบบนี้หรอก”

กู่ฉิงซานครุ่นคิดสักพักก่อนตบถุงเก็บของแล้วหยิบกองหินวิญญาณออกมา

เขาถามผู้หญิงว่า “หินวิญญาณสามพันก้อนสามารถแลกอะไรกับเจ้าได้”

ผู้หญิงเห็นหินวิญญาณ ดวงตาทอประกายแล้วกล่าวว่า “สหายเต๋ารอสักครู่”

นางหันหลังไปหยิบตะกร้าแล้วเดินไปทั่วตลาดกลางคืน หยิบของบางอย่างจากแผงมากมายเพื่อใส่ตะกร้า จากนั้นเหาะกลับมา

“สหายเต๋า ดูนี่สิ หินวิญญาณสามพันก้อนสามารถเลือกหนึ่งสิ่งจากของข้าได้ตามต้องการ”

กู่ฉิงซานมองตะกร้า

ในตะกร้าคือของธรรมดาอย่างของว่าง น้ำ แคนตาลูป พัดใบปาล์มและเค้กพระจันทร์

จิตของกู่ฉิงซานขยับก่อนถามว่า “ข้าขอขนมเปี๊ยะสดได้หรือเปล่า”

“ได้” ผู้หญิงพยักหน้าก่อนหันหลังเหาะกลับตลาดกลางคืนเพื่อไปพบกับผู้ฝึกยุทธ์แซ่หวง

ผู้ฝึกยุทธ์แซ่หวงหยิบขนมเปี๊ยะสดหนึ่งชิ้นขึ้นมาก่อนส่งให้ผู้หญิง

ผู้หญิงเหาะกลับมา ผ่านเขตอาคมก่อนมองมาที่กู่ฉิงซาน

“ขอขนมเปี๊ยะสดให้ข้าหน่อย”

กู่ฉิงซานโยนหินวิญญาณให้

หินวิญญาณตกลงบนเขตอาคม ผู้หญิงใช้วิชาก่อนเอาพวกมันไป

ผู้หญิงใช้อีกวิชาเพื่อส่งขนมเปี๊ยะสดให้

กู่ฉิงซานรับขนมเปี๊ยะสดมา

ขนมเปี๊ยะสดยังอุ่นอยู่ ไอร้อนลอยขึ้นมา ดูท่าเพิ่งจะออกจากเตาอบ

“สหาย เจ้าต้องการอะไรอีก” ผู้หญิงถามด้วยความคาดหวัง

“มีอีกสิ่งหนึ่ง เจ้าเป็นใครกันแน่ เจ้ามาจากที่ไหน” กู่ฉิงซานถาม

ผู้หญิงส่ายหน้าแล้วตอบว่า “ข้าไม่รู้”

หลังจากกล่าวจบ นางเหาะกลับตลาดกลางคืนพร้อมหินวิญญาณก่อนหายไป

กู่ฉิงซานรู้สึกเสียดาย

บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม แถวหิ่งห้อยปรากฏขึ้น

“ท่านใช้งานวิชาเนตร: วิชาย้อนเวลา”

“เพราะเขตอาคมของโลก วิชาของท่านจึงล้มเหลว”

วิชาย้อนเวลา

ในตอนแรก หลินแข็งแกร่งกว่ากู่ฉิงซาน แต่นางก็ยังโดนวิชาเล่นงาน

แต่หากถูกแบ่งออกเป็นสองโลก วิชานี้จะไม่สามารถใช้ได้

ถ้างั้นก็ไม่มีทางแล้ว

กู่ฉิงซานชั่งน้ำหนักขนมเปี๊ยะสดก่อนส่งให้ผู้ฝึกยุทธ์ที่อยู่ข้างหลัง

“โลกที่พวกเจ้าอยู่จะต้องมีกฎระเบียบเป็นของตัวเองอยู่แล้ว ข้าอยากถามพวกเจ้าว่ามีสัญญาณที่สหายเต๋าหวงติดตั้งเอาไว้หรือเปล่า” เขากล่าวกับทุกคน

เหล่าผู้ฝึกยุทธ์พลันตกตะลึง

ผ่านไปสักพัก

ขนมเปี๊ยะสดวนเวียนรอบมือของทุกคนจนท้ายที่สุดก็กลับมาที่มือของกู่ฉิงซาน

ทุกคนซึมเล็กน้อย

ขนมเปี๊ยะสดก็คือขนมเปี๊ยะสด ไม่มีข้อมูลอยู่ในนั้นแม้แต่นิดเดียว ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าวิชาหรือรหัสลับใด ๆ

“ดูท่าสหายเต๋าหวงจะจากไปแล้วจริง ๆ ” ใครบางคนถอนหายใจ

ทุกคนพยักหน้า

กู่ฉิงซานครุ่นคิดสักพัก

ไม่มีข้อมูลจริง ๆ

การทดลองแรกล้มเหลว

“สหายเต๋าทุกท่าน โลกเหล่านั้นใบอื่นมีการทำธุรกิจแบบนี้ด้วยหรือเปล่า” กู่ฉิงซานถาม

ผู้ฝึกยุทธ์ตอบว่า “ทุกหแห่งมีกันหมด แต่ส่วนใหญ่ก็แทบจะเหมือนกัน เป็นไปไม่ได้ที่จะแลกเปลี่ยนเป็นของมีประโยชน์จากพวกเขาได้”

กู่ฉิงซานพยักหน้า “ถ้างั้นข้าจะไปดู”

ผู้ฝึกยุทธ์แนะนำว่า “พวกเขาไม่บอกหรอกว่าเกิดอะไรขึ้น”

ผู้ฝึกยุทธ์อีกคนโน้มน้าว “ใช่ พวกข้าเคยลองแล้วเหมือนกัน พวกเขาจะเอาแต่ของไร้ประโยชน์มาให้ บางทีแม้แต่พวกเขาเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น”

“อา ช่างเถอะ ข้าขอไปเดินเล่นดูหน่อยก็พอ”

หลังจากกู่ฉิงซานพูดจบ เขาเดินไปทางตะวันออกตรงถนนติดกำแพง

เขาข้ามทางแยกของสองเขตอาคมอย่างรวดเร็ว

โลกที่หันหน้าให้กับกำแพงเมืองในส่วนถัดไปไม่ใช่โลกมนุษย์อีกต่อไปแล้ว แต่เป็นโลกลาวา

ไม่มีอารายธรรมในโลกลาวา มีเพียงวิญญาณไฟโบราณที่คอยหลอกหลอน

กู่ฉิงซานข้ามโลกนั้นขณะยังคงเดินไปตามกำแพงเมือง

ตรงหน้าเขาคือโลกเวทมนตร์

เขาเลือกไพ่เวทมนตร์ธรรมดาเพื่อแลกกับหินความทรงจำจากนักเวทคนหนึ่ง

ว่ากันว่าหินความทรงจำนี้บันทึกความลับบางอย่างในโลกเวทมนตร์โบราณ

กู่ฉิงซานหยิบหินความทรงจำขึ้นมาขณะอ่านรายละเอียดตามวิธีที่นักเวทสอนให้อย่างช้า ๆ

อืม…

ขุนนางเอเป็นบุตรนอกกฎหมายของขุนนางบี ภรรยาของขุนนางบีคือคนรักของขุนนางซี ขุนนางซีและขุนนางดีถึงกับเป็นพี่น้องกัน

แน่นอนว่าพวกมันล้วนเป็นความลับโบราณ

ตามที่ผู้ฝึกยุทธ์กล่าว สิ่งนี้ไม่ได้อธิบายว่าโลกเวทมนตร์มาจากไหนหรือทำไมมันถึงมาปรากฏตัวในโลกเทียนจู

กู่ฉิงซานเก็บหินความทรงจำไว้ก่อนก้าวเดินต่อไป

เหนือโลกเวทมนตร์ โลกป่าเถื่อนและโลกแห่งความเงียบ เขามาถึงโลกวิญญาณชั่วร้าย

โดยไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ กู่ฉิงซานพลันหยุดนิ่ง

ตอนที่เขาหยุดนิ่ง วิญญาณชั่วร้ายร่างใหญ่เหาะมาหาเขาช้า ๆ ขณะเชื้อเชิญให้เข้าโลกวิญญาณชั่วร้าย

กู่ฉิงซานส่ายหน้าขณะส่งสัญญาณว่าเขาจะไม่เข้าไปและจะทำธุรกิจอยู่ตรงนี้เท่านั้น

วิญญาณชั่วร้ายร่างใหญ่ถอยกลับไปก่อนนำแขนขาหักและมาวางตรงหน้ากู่ฉิงซาน

“ของอร่อย ของอร่อย ที่อยู่ข้าง ๆ นี่ยิ่งอร่อยเลย!”

วิญญาณชั่วร้ายร่างใหญ่น้ำลายไหลขณะแนะนำสินค้า

กู่ฉิงซานย่อตัวขณะมองกองแขนขาที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเขตอาคมอย่างสนใ

“มีอวัยวะภายในหรือเปล่า” เขาถาม

วิญญาณชั่วร้ายมองอีกฝ่ายด้วยความนับถือ มันพยักหน้าซ้ำไปมาแล้วกล่าวว่า “แต่ข้าไม่คิดว่ามันเป็นของอร่อยนะ!”

มันหันหลังเพื่อไปเตรียมของ

“เดี๋ยวก่อน ข้าอยากกินสด ๆ เจ้าเอาวิญญาณชั่วร้ายที่ยังมีชีวิตอยู่มาให้ได้หรือเปล่า” กู่ฉิงซานถาม

“ไม่ได้ เพราะสิ่งมีชีวิตที่ก้าวข้ามเขตอาคมนี้มาแล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้” วิญญาณชั่วร้ายส่ายหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า

กู่ฉิงซานนึกเสียดายหลังจากได้ฟังแบบนี้

เขาหยิบจานอาหารวิญญาณสามถึงห้าจานออกมาก่อนวางลงกับพื้นแล้วกล่าวว่า “อาหารของข้าเต็มไปด้วยพลังงาน ดังนั้นมันสามารถเอามาแลกเปลี่ยนได้”

“ข้าบอกแล้วนี่ว่าไม่ได้” วิญญาณชั่วร้ายกล่าว

“เอาแบบนี้ หาศีรษะที่สดที่สุดจากวัตถุดิบที่พวกเจ้าเก็บเอาไว้แล้วเอามาให้ข้าให้เร็วที่สุดที” กู่ฉิงซานกล่าว

วิญญาณชั่วร้ายร่างใหญ่ก้มมองอาหารวิญญาณของกู่ฉิงซานก่อนส่ายหน้าแล้วกล่าวว่า “ข้าต้องลองชิมอาหารของเจ้าก่อน”

กู่ฉิงซานส่งจานให้ทันที

วิญญาณชั่วร้ายร่ายคาถา รับจานมาแล้วเทพวกมันเข้าปาก

“อืม… รสชาติแปลกนิดหน่อย แต่มันเต็มไปด้วยพลังงานจริง ๆ ” วิญญาณชั่วร้ายกล่าวอย่างพึงพอใจ

กู่ฉิงซานตบถุงเก็บของแล้วหยิบอาหารวิญญาณอีกห้าจานออกมา พวกมันถูกวางบนพื้น

“เอาล่ะ ทีนี้ช่วยหาศีรษะให้ข้าที” กู่ฉิงซานกล่าว

“ยิ่งสดเท่าไหร่ยิ่งดีสินะ” วิญญาณชั่วร้ายถาม

“ใช่ ไม่เพียงแค่สดเท่านั้น แต่ต้องมีชีวิตมานานด้วย ถ้าหามาได้ ข้าจะให้รางวัลกับเจ้ามากขึ้น” กู่ฉิงซานกล่าว

วิญญาณชั่วร้ายร่างใหญ่พยักหน้าก่อนหันหลังแล้วจากไป

ผ่านไปสักพัก เขาเห็นมันจับวิญญาณชั่วร้ายเฒ่ามาส่งให้กู่ฉิงซาน

วิญญาณชั่วร้ายเฒ่ายังคงพ่นเปลวเพลิงสีเขียวใส่วิญญาณชั่วร้ายร่างใหญ่ไม่หยุด

วิญญาณชั่วร้ายร่างใหญ่บิดศีรษะของอีกฝ่ายทันทีก่อนส่งให้กู่ฉิงซานผ่านเขตอาคม

“สดพอไหมล่ะ” วิญญาณชั่วร้ายร่างใหญ่พูดออกมาสองคำ

กู่ฉิงซานถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “วันนี้ข้าได้รู้แล้วว่าวิญญาณชั่วร้ายของจริงมันเป็นยังไง”

เขาส่งอาหารวิญญาณทั้งหมดให้อีกฝ่ายก่อนรับศีรษะของวิญญาณชั่วร้ายเฒ่าจากอีกฝ่ายมา

ด้วยจิตเทพ กู่ฉิงซานสามารถสัมผัสได้ว่าชีวิตได้หายไปจากศีรษะนี้แล้ว

แต่ศีรษะนี้ยังไม่หยุดทำงานอย่างสมบูรณ์

อย่างน้อยเขี้ยวของวิญญาณชั่วร้ายยังเปิดปิดอยู่เพื่อพยายามกัดมือของเขา

กู่ฉิงซานถือศีรษะอย่างระแวดระวังเพื่อให้ตาของศีรษะสบตากับเขา

หวังว่าจะไม่สายเกินไป!

กู่ฉิงซานลอบภาวนาในใจ จากนั้น

วิชาย้อนเวลา ทำงาน!

เพียงพริบตา โลกตรงหน้ากู่ฉิงซานพังทลายทันที เผยให้เห็นความว่างเปล่าที่ไม่มีสิ่งใด

ความว่างเปล่าคงอยู่เพียงชั่วครู่

วินาทีต่อมา โลกอีกใบพลันโผล่ขึ้นจากความว่างเปล่าก่อนปรากฏตรงหน้ากู่ฉิงซาน

ท้องนภากำลังแตกสลาย

กลุ่มควันลอยขึ้นท้องนภา

โลกกำลังพังทลายอย่างรวดเร็ว

เสียงกรีดร้องนับไม่ถ้วน

วิญญาณชั่วร้ายที่ยังคงหลบหนีกลิ้งลงไปกับตนแล้วตนเล่าก่อนระเบิดเป็นกลุ่มหมอกโลหิต

ในท้องนภา เสียงผู้หญิงเย็นเยือกพลันดังขึ้น

“โลกหวนคืนชาติภพหกวิถี แต่ถึงอย่างนั้น”

กู่ฉิงซานเงยหน้ามอง

เขาเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง

ผู้หญิงงดงามสุดบรรยาย

หมู่ดาวกว้างใหญ่วิวัฒนาการ เกิดและถูกทำลายอยู่ด้านหลังนาง แสดงให้เห็นถึงพลังอันยิ่งใหญ่ที่นางครอบครอง

หัวใจของกู่ฉิงซานแทบจะกระโจนออกมา

ในดินแดนของคำสาบานสี่เทพ เขาเคยเห็นอดีตของโลกและผู้หญิงคนนี้มาก่อน

ใช่แล้ว นางคืออัญมณีของทุกโลก ผู้ปกครองดาราจักร ธิดามากพรสวรรค์จากอีกโลก ราชินีของเหล่าเทพ เรนี่โดล!

..............................