1054 ถูกหลอกให้เสี่ยงเพื่อคนอื่น

ตอนที่ 1054 ถูกหลอกให้เสี่ยงเพื่อคนอื่น

ขณะถือร่มสีดำเอาไว้ กู่ฉิงซานพุ่งไปทางเทพแห่งชีวิตพร้อมกับเหล่าต้า

ลอร่าถือร่มหลากสีสันเอาไว้ พาจางหยิงห่าวและเย่เฟยหลีพุ่งไปทางวิญญาณกรีดร้อง

ทั้งสองฝั่งใช้ความเร็วที่สูงที่สุด ไม่ช้าก็ทะลวงเข้าสู่สมรภูมิจนมาถึงสองเทพตามลำดับ

ซากศพเทพเหล่านั้นล้วนเมินตัวตนของทุกคน

กู่ฉิงซานขอให้จี้น้ำเต้าหยกเหวยจุนปกป้องลอร่า ในที่สุดเขาจึงผ่อนคลายลงได้

ตอนนี้ ซากศพเทพจำนวนมากออกมาจากโลงศพสีดำ สองเทพถูกอัดลงไปกองกับพื้น แทบจะหลบเลี่ยงไม่ได้

“เริ่มได้!”

กู่ฉิงซานกล่าว

จางหยิงห่าวและเย่เฟยหลีปล่อยมือจากร่มหลากสีสันทันที

ทั้งสองปรากฏตัวตรงหน้าวิญญาณกรีดร้อง

ตอนนี้ วิญญาณกรีดร้องเพิ่งทำลายซากศพที่ล้อมรอบมันได้

“เทพผู้ยิ่งใหญ่ พวกข้ามาที่นี่เพื่อช่วยท่าน!” จางหยิงห่าวตะโกน

“เทพของข้า! ข้าละทิ้งทุกสิ่งเพื่อมาหาท่าน ขอมอบชีวิตและทุกสิ่งเพื่อแสดงความจงรักภักดีต่อท่าน!” เย่เฟยหลีกล่าว

วิญญาณกรีดร้องมองทั้งสองคน

มันรู้สึกถึงพลังแห่งความโกลาหลจากทั้งสอง

ใช่ นี่คือคนของความโกลาหลสองคน

พวกเขาคือคนจากฝั่งของมัน

พวกเขาคล้ายกับปะปนอยู่กับผู้ครอบครองบัญญัติมาก่อน แต่ทำไมจู่ๆ ถึงมาปรากฏตัวตอนนี้ล่ะ

หรือเป็นเพราะถูกโยนเข้าสู่อ้อมกอดของความโกลาหล

แต่พวกเขาอ่อนแอจนไม่อาจเป็นภัยคุกคามได้ ยิ่งให้ช่วยยิ่งไม่ต้องพูดถึง

หรือพวกเขาจะมีกลเม็ดบางอย่าง

ตอนนี้มันกำลังจะตายที่นี่ ทำไมพวกเขาถึงมาปรากฏตัวที่นี่กันล่ะ

พวกเขาบอกว่าจะมาช่วยมันอย่างนั้นเหรอ?

วิญญาณกรีดร้องสลัดความคิดนับไม่ถ้วนในใจทิ้งไปก่อนกล่าวอย่างลังเลว่า “พวกเจ้า…”

เย่เฟยหลีขัดมันพลางกล่าวว่า “เทพของข้า! ถึงพวกข้าจะไม่มีพลังมาต่อกร แต่พวกข้าสามารถพาท่านไปที่ปลอดภัยได้!”

เขาคว้าร่มหลากสีสันของลอร่าก่อนส่งให้วิญญาณกรีดร้อง

ตรงข้ามวิญญาณกรีดร้อง ซากศพเทพพลันหยุดโจมตี

ซากศพยืนอยู่กับที่สักพัก คล้ายกับกำลังสัมผัสบางสิ่ง

แต่พวกมันไม่พบอะไร

ซากศพหันไปมองเทพแห่งชีวิตช้าๆ

พวกมันขยับช้าๆ

วิญญาณกรีดร้องมองคนของความโกลาหลเล็กจ้อยสองคนที่อยู่ตรงหน้ากับสาวน้อยที่จู่ๆ ปรากฏตัวในสายตาของมัน ในที่สุดสายตาของมันจับจ้องไปยังซากศพที่กำลังเคลื่อนไหว

ไม่ว่าจะยังไง มันก็ต้องยอมรับความจริงข้อหนึ่ง

มันหลีกเลี่ยงทุกสิ่ง ไม่ถูกสิ่งใดสังเกตเห็น

คนของความโกลาหลสองคนใช้ความสามารถแปลกประหลาดนี้ช่วยเอาไว้จริงๆ

ถ้าอย่างนั้น มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

แต่ตอนนี้หายนะยังไม่ผ่านพ้นไป วิญญาณกรีดร้องทำได้เพียงไม่ขยับเขยื้อน สายตาจ้องมองซากศพเทพที่เหาะจากไปอย่างช้าๆ

ในเวลาเดียวกัน

อีกด้าน

เทพแห่งชีวิตรับการโจมตีจากเทพจำนวนมากอย่างสิ้นหวังขณะลอบมองสถานการณ์ของวิญญาณกรีดร้อง

ทันใดนั้น วิญญาณกรีดร้องหายไปจากสายตาของมัน

มันหายไปอย่างสมบูรณ์ แม้กระทั่งซากศพเทพก็ไม่ตามหาวิญญาณกรีดร้องอีกต่อไป

“นี่มันเป็นไปไม่ได้!”

เทพแห่งชีวิตพลันตะโกนออกมา

แต่การกระทำดังกล่าวจะไม่เปลี่ยนแปลงเพราะเจตจำนงของมัน

ซากศพเทพที่ล้อมวิญญาณกรีดร้องเอาไว้กำลังเหาะมาทางเทพแห่งชีวิต

“บัดซบ! บัดซบ!”

เทพแห่งชีวิตกรีดร้องด้วยความบ้าคลั่งระคนสิ้นหวัง

เจ้านั่นหนีไปแล้วจริงๆ!

ตอนนี้ เสียงหนึ่งดังที่หูของมัน

“ข้าคือข้ารับใช้ของเทพแห่งความโกลาหล หรืออีกชื่อคือวิญญาณกรีดร้องผู้ยิ่งใหญ่ อย่างที่ท่านเห็น เทพของพวกข้าหาทางหลบเลี่ยงหายนะนี้ได้แล้ว”

น้ำเสียงช่างคุ้นเคย เทพแห่งชีวิตจำได้เมื่อได้ยิน

ใช่แล้ว ตอนมันอยู่ในเมืองเรเควี่ยมก็เคยเจอเจ้าของเสียงมาแล้ว

อีกฝ่ายคือข้ารับใช้ของวิญญาณกรีดร้อง มาพร้อมกับสิ่งประดิษฐ์วิญญาณนับไม่ถ้วน จุดประสงค์คือการแลกเปลี่ยนบัญญัติที่มันครอบครอง

มันไม่เห็นด้วย

จากนั้น วิญญาณกรีดร้องก็มาจริงๆ!

เทพแห่งชีวิตมองรอบข้างแล้วถามว่า “เจ้าอยากให้ข้าทำอะไร”

มันพบความลับอันน่าทึ่งอีกอย่างเข้า

ข้ารับใช้ของวิญญาณกรีดร้องซ่อนอยู่ในความว่างเปล่าอย่างสมบูรณ์ ไม่สามารถตรวจจับได้!

ดูท่าพวกเขาจะมีทางหลบเลี่ยงสถานการณ์อันตรายนี้จริงๆ!

มีเศษเสี้ยวความหวังในใจของเทพแห่งชีวิต

ตอนนี้ กู่ฉิงซานได้รับการสนับสนุนจากพลังของโชคในร่างกายก่อนกล่าวประโยคสุดท้ายของ “การตัดสินใจด้วยถ้อยคำแห่งชะตากรรม” ออกมา

“ถ้างั้น ท่านสามารถแลกไพ่บัญญัติกับโอกาสรอดชีวิตได้หรือเปล่า… ที่จริงแล้ว จะมีสมบัติอะไรมีค่ายิ่งกว่าชีวิตอีกล่ะ”

นี่คือคำพูดที่ธรรมดามาก แต่มันก็เป็นความจริงที่เรียบง่ายเช่นกัน

สมบัติที่มีค่ากับเทพแห่งชีวิตมากที่สุดก็คือชีวิตของตัวเอง

นี่คือสัจธรรม

ในสภาวะความเป็นความตายในปัจจุบัน มันไม่สามารถสนใจสมบัติอื่นได้อีก

ดังนั้น ประโยคสุดท้ายของกู่ฉิงซานอย่าง “การตัดสินใจด้วยถ้อยคำแห่งชะตากรรม” คือกุญแจที่จะคลี่คลายช่วงเวลาวิกฤติ

เทพแห่งชีวิตยกมือขึ้นก่อนฟาดใส่ซากศพที่อยู่ฝั่งตรงข้ามอย่างรุนแรง จากนั้นกล่าวเสียงดังว่า “ข้าสามารถแลกไพ่กับวิชาลับของเจ้าได้ แต่เจ้าต้องทำสัญญากับข้าก่อน!”

กู่ฉิงซานนิ่ง

“ได้ ไม่มีปัญหา!” เขากล่าว

เทพแห่งชีวิตดึงเข้าไปในความว่างเปล่า หยิบใบไม้แห้งออกมาเพื่อเขียนสัญญา

“ข้าจะมอบให้เจ้าได้อย่างไร” มันถาม

“ง่ายมาก แค่โยนเข้าไปในความว่างเปล่า” กู่ฉิงซานกล่าว

เทพแห่งชีวิตโยนใบไม้เข้าในความว่างเปล่า

เหล่าต้าพลิกหนังสือแห่งชะตากรรมทันทีเพื่อใช้วิชารวบรวมใบไม้สีเหลืองแห้งมาดู

เขาเห็นสิ่งที่เขียนอยู่บนใบไม้

“เทพแห่งชีวิตจะมอบไพ่บัญญัติให้วิญญาณกรีดร้อง หลังจากมอบให้แล้ว วิญญาณกรีดร้องต้องหาทางให้เทพแห่งชีวิตรอดจากความตายให้ได้ ไม่อย่างนั้น วิญญาณกรีดร้องจะต้องตายไปพร้อมกับเทพแห่งชีวิต”

ชิ สัญญาเข้มงวดชะมัด

เหล่าต้าส่ายหน้าก่อนวางใบไม้แห้งลงบนหนังสือแห่งชะตากรรมก่อนลูบเบาๆ

กลุ่มควันสีดำปรากฏขึ้นจากใบไม้

“สัญญาเป็นของจริง วิญญาณถูกประทับ แต่มีกับดักซ่อนอยู่” เหล่าต้ากระซิบ

กู่ฉิงซานประท้วงเสียงดังด้วยความไม่พอใจ “เทพแห่งชีวิต ท่านติดตั้งกับดักไว้บนใบไม้”

เทพแห่งชีวิตพ่นลมออกจมูกอย่างเย็นชา ไม่ปฏิเสธใดๆ ทั้งสิ้น

มันคิดว่าข้ารับใช้นั่นจะมีความรู้ตื้นเขินเสียอีก แต่ใครจะนึกล่ะว่าจะมองเห็นสิ่งที่มันเตรียมการถึงขนาดนี้

กู่ฉิงซานกล่าวอย่างจริงจังว่า “มีปัญหาเกี่ยวกับคำว่าไพ่บัญญัติน่ะ เพราะพวกข้าไม่รู้ว่าบัญญัติอะไรบ้างที่ท่านมี ดังนั้น ต้องเปลี่ยนตรงส่วนนี้เป็นคำว่าบัญญัติ”

นี่คือเกมเล่นคำที่แสนน่าเบื่อ เทพแห่งชีวิตไม่ได้ใส่ใจแต่อย่างใด

ขณะรับการโจมตีจากซากศพเทพ มันตอบอย่างขุ่นเคืองว่า “ก็ได้!”

ไม่ช้า บนใบไม้สีเหลืองแห้ง “ไพ่บัญญัติ” ถูกเปลี่ยนเป็น “บัญญัติ”

กู่ฉิงซานไม่พูดอะไรมากก่อนโยนใบไม้สีเหลืองไปในความว่างเปล่า

ใบไม้สีเหลืองแห้งตกลงไปในความว่างเปล่าไกลลิบก่อนพลันหายไป

จางหยิงห่าวรับใบไม้มา

“เทพของข้า ท่านดูนี่สิ นี่คือสิ่งที่พวกเรากำลังเฝ้ารอ มันทำสัญญาและเต็มใจจะส่งบัญญัติมาให้ท่าน” จางหยิงห่าวกล่าว

เขาถือใบไม้สีเหลืองแห้งเอาไว้ด้วยมือทั้งสองข้างขณะมอบให้วิญญาณกรีดร้อง

วิญญาณกรีดร้องรับใบไม้ขณะอ่านอยู่หลายรอบ จากนั้นใช้วิชาทั้งหมดเพื่อตรวจสอบซ้ำอีกหลายครั้ง ในที่สุดก็ยืนยันได้ว่าเป็นของจริง

นี่คือสัญญาที่เคร่งครัดมาก แม้กระทั่งเทพก็ถูกมันผูกมัดไว้ได้!

นี่แหละ

บัญญัติกำลังจะมาแล้ว!

คาดไม่ถึง คนของความโกลาหลชั้นต่ำจะถึงกับรับบทใหญ่ในครั้งนี้!

ความสงสัยนับไม่ถ้วนในใจของวิญญาณกรีดร้องในตอนนี้หายไปชั่วคราว

สิ่งอื่นไม่สำคัญแล้ว ขอแค่ได้บัญญัติมาอยู่ในมือก็พอ

เมื่อทำลายมันได้ ความโกลาหลจะเกิดขึ้นอย่างสมบูรณ์!

วิญญาณกรีดร้องสูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนทิ้งรอยประทับวิญญาณไว้บนใบไม้

ใบไม้สีเหลืองแห้งเปล่งแสงออกมาก่อนหายไปช้าๆ

สัญญาเสร็จสิ้น!

วิญญาณกรีดร้องและเทพแห่งชีวิตสัมผัสได้ทันที

วิญญาณกรีดร้องพยักหน้าให้จางหยิงห่าวและเย่เฟยหลีก่อนกล่าวว่า “พวกเจ้าทำได้ดีมาก”

อีกด้าน กู่ฉิงซานกางร่มสีดำเอาไว้แล้วกล่าวกับเทพแห่งชีวิตว่า “เอาล่ะ โปรดมอบบัญญัติมาด้วย”

มีความไม่เต็มใจนับพันอยู่ในใจของเทพแห่งชีวิต

แต่ครั้งนี้ โลงศพสีดำจำนวนมากเคลื่อนลงมาจากท้องนภา โลงศพสีดำโลงหนึ่งที่มีกลิ่นอายเหนือกว่าเทพปรากฏขึ้น

ทุกสิ่งเคลื่อนเข้าหาสู่ความตาย

จะลังเลไม่ได้อีกแล้ว!

เทพแห่งชีวิตกัดฟันก่อนหยิบไพ่ออกมา

มันมองเข้าไปในความว่างเปล่ากว้างใหญ่ ไม่รู้ได้ว่าวิญญาณกรีดร้องซ่อนอยู่ที่ไหน เหมือนกับตอนโยนใบไม้ในคราวที่แล้ว มันโยนบัญญัติเข้าไปในความว่างเปล่า

“รับไป ช่วยข้าได้แล้ว”

ไพ่หายไปในความว่างเปล่า

หนึ่งอึดใจ

สองอึดใจ

สามอึดใจ

กู่ฉิงซานรับไพ่มาก่อนส่งให้เหล่าต้าแล้วใช้ก้าวพริบตา

เหล่าต้าพลิกหนังสือแห่งชะตากรรมขณะท่องคาถา

‘ฟรึ่บ!’

ลอร่า จางหยิงห่าวและเย่เฟยหลีถูกอัญเชิญกลับมาอยู่ข้างเขา

ขณะกางร่มทั้งสองเอาไว้ ทุกคนมองหน้ากันด้วยความหวาดกลัว

“ไป!”

กู่ฉิงซานตะโกน

ทุกคนคว้าเสื้อของเขา

เขาทุ่มพละกำลังทั้งหมดเพื่อใช้ก้าวพริบตาอย่างต่อเนื่อง

“เร็ว! เร็ว! เร็ว!” เหล่าต้าเร่ง

กู่ฉิงซานตอบว่า “ข้าทุ่มพละกำลังทั้งหมดแล้ว!”

ไม่ช้า พวกเขาหายไปในความว่างเปล่าไร้พรมแดน

บนสมรภูมิ

เทพแห่งชีวิตมองไปทางฝั่งตรงข้ามที่อยู่ไม่ไกลนัก

วิญญาณกรีดร้องพลันปรากฏตัวขึ้นจากความว่างเปล่า มันยืนอยู่ตรงนั้น ใบหน้าของชายหญิงเผยความสับสน

พวกมันพลันเปิดปากพูดพร้อมกัน

“ช่วยข้าเดี๋ยวนี้!”

“ส่งบัญญัติมา!”

เสียงดังขึ้น ลอยไปได้สักพักก่อนค่อยๆ หายไปในความว่างเปล่าอันมืดมิด

สีหน้าของสองเทพเริ่มเปลี่ยนไป

เวลาผ่านไป

พวกมันคล้ายกับเข้าใจบางสิ่ง

……………………..