1040 พัฒนาวิชาดาบ

ตอนที่ 1040 พัฒนาวิชาดาบ

กู่ฉิงซานมองไพ่วิชาอาณาจักรในมือพลางกระซิบว่า “กลืนกิน”

เมื่อสิ้นเสียง ไพ่พลันกลายเป็นแสงขนาดเล็กก่อนกระจายเข้าสู่ร่างกาย

กู่ฉิงซานหลับตาแล้วจมดิ่งสู่ช่วงเวลาที่สังหารสัตว์ประหลาดโกลาหลในตำนานด้วยดาบเดียว

เขายืนนิ่งสักพัก ประสบกับความลึกลับของดาบแห่งความเป็นความตาย

ผ่านไปสักพัก

ความสามารถของทั้งไพ่หายไป

กู่ฉิงซานจั่วไพ่อีกสี่ใบ มีชื่อว่า “อัศวินแห่งแสงบนพรมแดน” “โลงศพผนึกเยือกแข็ง” “ขวานของนักล่ามาร” และ “คริสทัลเวทมนตร์จักรกล”

ไพ่สี่ใบนี้ รวมถึง “การไล่ล่าของธาตุลม” และ “วิชาอาณาจักร: การเชื้อเชิญแห่งความมืด” ที่ใช้ไปแล้ว ตามคำแนะนำของผู้ส่งสารแห่งบาป ไพ่หกใบนี้สามารถช่วยให้เขาเชี่ยวชาญสกิลวิชาดาบได้มากขึ้น

กู่ฉิงซานไม่ผิดที่อาศัยประโยชน์จากช่วงเวลานี้ ไพ่สี่ใบที่เหลือถูกใช้รวดเดียว

เขาตกอยู่ในสถานการณ์ลึกลับที่ไม่สามารถบรรยายได้

ทุกภาพ ทุกชิ้นส่วน ทุกวิชาที่ข้องเกี่ยวกับวิชาดาบล้วนปรากฏขึ้นในจิตของเขาขณะจัดเรียงอย่างเป็นรูปแบบลึกลับอย่างต่อเนื่อง

การจัดเรียงนี้คล้ายกับเผยพลังวิชาดาบใหม่ให้ได้เห็น ดังนั้นกู่ฉิงซานเพียงสังเกตรายละเอียดเหล่านี้ก็ทำให้ได้ข้อมูลเชิงลึกมามากขึ้น

เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ

เหล่าต้ากลับเข้าค่ายลับ

ตอนนี้ฟ้ามืด เกือบทุกคนพักผ่อนอยู่

ลอร่ารู้สึกหิวนิดหน่อยจึงมองมาที่กู่ฉิงซาน

นางเห็นกู่ฉิงซานงุนงง

นางกำลังจะเปิดปากเรียกคนอื่น แต่กลับถูกเหล่าต้าห้ามเอาไว้

‘ชู่วว์’

เหล่าต้าโบกมือให้นางเพื่อเป็นสัญญาณว่าลดเสียงลง

“อย่ารบกวนเขา”

ลอร่าตกตะลึง

นางมองจางหยิงห่าวและเย่เฟยหลี

ทั้งคู่พยักหน้าให้นางเล็กน้อย

เย่เฟยหลีกระซิบว่า “นายท่านลอร่า เขาอยู่อยู่ในช่วงทำความเข้าใจอย่างลึกซึ้งอยู่ สถานการณ์นี้พิเศษนัก ดังนั้นเป็นการดีกว่าที่จะไม่รบกวนเขา”

“โอ้ๆ”

ลอร่าเข้าใจ

นางย่อมเข้าใจความจริงนี้ดี แต่ในฐานะคนไม่ได้สู้ นางไม่ได้อ่อนไหวกับเรื่องพวกนี้ ดังนั้นจึงไม่สังเกตเห็นว่าสถานการณ์ของกู่ฉิงซานต่างออกไปในตอนแรก

ตอนนี้ลอร่าไม่พูดอะไรอีก

ทั้งสี่คนยังคงเงียบและระแวดระวังขณะคุ้มกันกู่ฉิงซานเงียบๆ

เวลาผ่านไป

ราตรีมืดมิดขึ้นเรื่อยๆ

ราตรีปกคลุมปฐพี

สายลมเย็นเยือกและขมขื่นมากขึ้น

จนกระทั่งแสงแรกยามเช้าทะลวงผ่านความมืดก่อนปรากฏที่ขอบฟ้า กู่ฉิงซานจึงได้สติขึ้นช้าๆ

“ฟู่”

เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก หลังจากนั้นจึงพบว่าลอร่า เหล่าต้า จางหยิงห่าวและเย่เฟยหลีล้วนมองมาที่เขา

“โทษที ปล่อยให้พวกเจ้ารอซะนาน” กู่ฉิงซานยิ้ม

ขณะพูด ความว่างเปล่ารอบข้างเขาแยกออก ก่อเกิดเป็นกลุ่มเส้นโค้งสีดำ

ความว่างเปล่าทั้งหน้าหลังอยู่ในสภาพแยกออกและเชื่อมต่อ ดูน่าสะพรึงยิ่งนัก

วิชาดาบของเด็กคนนี้ไปถึงขั้นไหนกัน

ทำไมเขาฟันความว่างเปล่าได้ด้วยการใช้แค่จิตดาบ

ทุกคนลอบครุ่นคิดอยู่ในใจ

“กู่ฉิงซาน เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า พวกเราเข้าใกล้เจ้าได้หรือเปล่า”

ลอร่าถามอย่างขลาดกลัว

เย่เฟยหลีกล่าวเช่นกันว่า “นี่ เจ้าดูอันตรายนะ ในอนาคตจะเป็นแบบนี้อีกหรือเปล่า”

กู่ฉิงซานย่อมมองเห็นสภาพรอบข้าง เขาจึงตบหน้าผากแล้วกล่าวว่า “ไม่เป็นไร รอข้าจัดการสักครู่”

เขาหลับตาลง ถือวิชาดาบไว้ในมือทั้งสองข้าง ผ่านไปสักพัก เขาลืมตาขึ้นแล้วตะโกนออกมา

“ฮ่า”

ทุกคนมองตาม

หลังจากนั้น รอยแยกในความว่างเปล่าที่ลอยรอบกู่ฉิงซานหายไป

กู่ฉิงซานยิ้มแล้วกล่าวว่า “เอาล่ะ ตอนนี้ไม่มีอันตรายแล้ว”

“ทรงพลังจริงๆ ยินดีด้วยที่วิชาดาบของเจ้าก้าวหน้าขึ้น!”

ลอร่าพูดจบและกำลังจะเดินไปหาเขา

ตอนนี้เอง ความว่างเปล่าสีดำขนาดใหญ่แตกร้าวขึ้นบนท้องนภาเหนือกู่ฉิงซาน

‘เปรี้ยะๆ’

รอยแยกส่งเสียงแตกร้าวเล็กน้อย ไม่กี่อึดใจจึงค่อยๆ หายไป

ทุกคนเงียบ

ลอร่าอดที่จะหยุดเดินไม่ได้ก่อนหดกลับไปหาคนอื่น

จางหยิงห่าวมองกู่ฉิงซานแล้วกล่าวด้วยใบหน้าจริงจังว่า “มีกฎการต่อสู้นับหมื่น หัวข้อแรกคือความปลอดภัยของชีวิต วิชาการฆ่าที่ไม่ได้มาตรฐานจะทำให้น้ำตาของเครือญาติและสหายไหลอาบ นี่คือคำเตือนที่เบาที่สุดของกลุ่มนักฆ่า ข้าขอส่งมอบให้กับเจ้าอย่างจริงใจ”

กู่ฉิงซานรีบกล่าวว่า “อุบัติเหตุ นี่มันเป็นอุบัติเหตุ ข้าเพิ่งเข้าสู่สภาพนี้ก็เลยยังไม่คุ้นชินเท่าไหร่”

เขาหลับตาลงอีกครั้ง มือถือวิชาดาบแล้วเริ่มรับมือกับจิตดาบที่พลุ่งพล่านอยู่ตามร่างกาย

หลังจากผ่านไปหลายอึดใจ

เขาลืมตาขึ้นแล้วยิ้มออกมา “ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว”

ทว่าทุกคนอยู่ห่างจากเขามากขึ้น

“นี่ นี่คือวิชาดาบอย่างนั้นเหรอ” เหล่าต้าตะโกนจากไกลๆ

“อืม ขอบเขตวิชาดาบใหม่สามารถเพิ่มพละกำลังให้ข้าได้เป็นเท่าตัว” กู่ฉิงซานอธิบาย

“ฟังดูเหมือนแนวคิดเทอร์โบชาร์จเลยนะ” จางหยิงห่าวกล่าว

“ใช่” กู่ฉิงซานกล่าว

“เป็นแบบนี้ได้ยังไง” เย่เฟยหลีเดาะลิ้น

“ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้” เหล่าต้าตอบ “นี่ก็เพราะสกิลยอดเยี่ยมเกินไปจนทิ้งพลังส่วนตัวไว้เบื้องหลัง ดังนั้นสกิลจึงกลับมาระเบิดพลังด้วยวิธีบีบอัดที่ระดับเดียวกัน”

เหล่าต้ากล่าวต่อว่า “คาดไม่ถึง วิชาดาบของเจ้าจะมาถึงระดับนี้ ข้าเกรงว่าในโลกเก้าร้อยล้านชั้น วิชาดาบของเจ้าสามารถนับว่ายอดเยี่ยมที่สุดแล้วก็ว่าได้”

กู่ฉิงซานถอนหายใจแล้วกล่าวว่า “พละกำลังของข้ายังต่ำเกินไป”

เหล่าต้ามองสีหน้าของเขาจนเห็นว่ามันสงบและสุขุม ปราศจากความพึงพอใจ เขาจึงอดที่จะพยักหน้าไม่ได้

กู่ฉิงซานไม่สนใจเรื่องนี้ ดวงตาของเขาจับจ้องความว่างเปล่า

แถวหิ่งห้อยขนาดเล็กปรากฏขึ้นบนหน้าต่างระบบไพ่

“ไพ่ผู้ส่งสารแห่งบาป: นักดาบกู่ฉิงซาน ท่านได้เสร็จสิ้นการพัฒนาวิชาดาบตัวเองแล้ว”

“สกิลของท่านไปถึงพละกำลังขั้นต่ำของผู้ส่งสารแห่งบาป”

“แต่พละกำลังของท่านยังอ่อนแอเกินไป”

“โปรดตามหาไพ่ในโลกให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อให้พลังของท่านสามารถไปถึงขีดจำกัดขั้นต่ำของผู้ส่งสารแห่งบาป”

“เมื่อท่านไปถึงมาตรฐานขั้นต่ำทั้งพละกำลังและสกิล ท่านจะสามารถใช้ไพ่โลกภายในบางใบเพื่อพัฒนาได้”

กู่ฉิงซานอ่านจบในไม่ช้า

ไพ่โลกภายในของลอร่าล้วนถูกนางใช้เพื่อสร้างโลก

ดังนั้นเขาต้องหาไพ่ใบอื่นในโลก

แต่นี่ไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนที่สุด

มีสิ่งสำคัญยิ่งกว่าที่ต้องทำตอนนี้

กู่ฉิงซานมองสหายของเขาแล้วกล่าวว่า

“เหล่าต้า หยิงห่าว เฟยหลี ลอร่าและก็เชี่ยนหยา เมื่อครู่มีบางสิ่งเกิดขึ้น ข้าได้ไปพบราชายุคอดีตของเมืองเรเควี่ยมมา”

โดยไม่รอการตอบสนองจากทุกคน กู่ฉิงซานทวนสิ่งที่เจอมาทั้งหมดให้ฟัง

“ฆ่าเด็กคนนั้นเพื่อทำให้แน่ใจว่าเทพแห่งชีวิตจะถูกฆ่าเช่นกันงั้นหรือ”

ลอร่าทวนซ้ำ

“อืม นั่นสิ่งที่พวกเขาบอกมา” กู่ฉิงซานกล่าว

เขาชำเลืองสายตาไปด้านหลังทุกคน มีเงาลอยอยู่ในอากาศธาตุ

วิญญาณของเชี่ยนหยา

เชี่ยนหยาได้ยินดังนั้น ใบหน้าของนางเปลี่ยนไปมากก่อนรีบกล่าวบางสิ่ง

เย่เฟยหลีแปล “นางขอร้องว่าอย่าฆ่าลูกของนาง นางเต็มใจที่จะบอกความลับให้เจ้าฟัง”

…………………………….