0792 บทสรุปในช่วงวิกฤติ

ตอนที่ 792 บทสรุปในช่วงวิกฤติ

ในเวลาเดียวกันกับที่เสียงปืนดังขึ้น กู่ฉิงซานพลันหันศีรษะไปมองรอบข้าง

เขาเห็นทหารเหล็กกล้าสีเงินเปลี่ยนจากจับต้องไม่ได้มาเป็นจับต้องได้

มันเป็นผู้เหนี่ยวไก

แสงแรงกล้าวูบไหวในความว่างเปล่า

ไกลออกไปหลายพันไมล์

ศีรษะของผู้ปกครองโลกบรรพกาลพลันหายไป เหลือไว้เพียงร่างกาย

ตูม

ร่างขนาดใหญ่ล้มลงอย่างรุนแรง

หอกหลากสีสันที่สังหารได้รอบทิศตกลงสู่พื้นเช่นกัน

สัตว์ประหลาดบรรพกาลทั้งหมดหยุดนิ่ง

ราชาของพวกมันตายทั้งอย่างนั้น ทำให้พวกมันเสียสติทันที

ฝูงแมลงเหล็กกล้าไม่สนเรื่องพวกนี้ พวกมันถาโถมเข้าใส่ร่างของผู้ปกครองโลกบรรพกาล

ฉับพลันนั้นเอง หอกหลากสีสันทะยานขึ้นจากพื้นก่อนลอยอยู่ในอากาศ

เงาหอกงดงามจำนวนนับไม่ถ้วนถูกกระตุ้นจากหอกหลากสีสันก่อนแทงใส่ทุกทิศทาง

ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ประหลาด เผ่าพันธุ์บรรพกาลหรือฝูงแมลงเหล็กกล้ากลายพันธุ์ ภายใต้แสงและเงาของหอก ไม่มีสิ่งใดขัดขืนได้

หอกหลากสีสันเริ่มโจมตีอย่างรุนแรงโดยไม่สนว่าจะเป็นศัตรูหรือมิตร พลังของมันรุนแรงยิ่งกว่าตอนผู้ปกครองโลกบรรพกาลถือเอาไว้

สิ่งเหลือเชื่อได้เกิดขึ้น

ฉับพลันนั้นเอง ซากศพของผู้ปกครองโลกบรรพกาลลุกขึ้นจากพื้น

เห็นได้ชัดว่ามันเสียศีรษะไปแล้ว แต่ซากศพยังสามารถขยับได้

ร่างไร้ศีรษะยืนขึ้นขณะสาวเท้าไปหาหอกหลากสีสันที่ลอยอยู่ในอากาศ

ไกลออกไปหลายพันไมล์ กู่ฉิงซานขมวดคิ้ว

ขณะมองฉากอันน่าแปลกประหลาดนี้ กู่ฉิงซานเกิดความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ขึ้นมา

ไอเย็นเยือกจนหายใจไม่ออกพลันกดมาที่ตัวเขา ทำให้เส้นประสาททั้งหมดตึง

กู่ฉิงซานรู้สึกว่าเขายืนอยู่บนพรมแดนระหว่างความเป็นกับความตาย สามารถตกลงไปในหุบเหวแห่งความสิ้นหวังที่ไม่มีสิ้นสุดได้ทุกเมื่อ

ไม่ นี่มันคืออันตรายที่น่ากลัวยิ่งกว่าความตายเสียอีก!

ความรู้สึกนี้คุ้นเคยจนกู่ฉิงซานนึกสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นได้ทันที

สัตว์ประหลาดตนนั้นที่เคยปรากฏตัวในยมโลก

สัตว์ประหลาดที่เอาชนะสมาคมหอคอยทั้งหมดได้

มันคือตัวตนที่ไร้เทียมทาน!

บนจอแสง ซากศพไร้ศีรษะเดินไปหาหอกหลากสีสัน มันยื่นมือออกไปหมายจะจับหอกหลากสีสันขณะก้าวเดิน

นี่มันไม่ถูกต้อง!

ลูกตาของกู่ฉิงซานพลันหดลง โดยไม่แม้แต่จะคิด เขาตะโกนทันทีว่า “อย่าให้มันถือหอกนั่น!”

“รับทราบ!” ทหารโลหะสีดำตอบ

ปัง!

บนสมรภูมิ ฝูงแมลงเหล็กกล้าทั้งหมดรวมตัวเพื่อขวางทางผู้ปกครองโลกบรรพกาลเอาไว้ราวกับคลื่น

นี่ไม่ใช่ผู้ปกครองโลกบรรพกาล แต่เป็นซากศพไร้ศีรษะ

ฝูงแมลงเหล็กกล้ารุมแทะซากศพด้วยพละกำลังทั้งหมดที่มี แต่ซากศพยังอยู่สภาพเดิม ไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่นิดเดียว

ซากศพไร้ศีรษะถูกฝูงแมลงจำนวนไม่มีสิ้นสุดกระแทกเข้าใส่ แต่มันพยายามยืนอย่างมั่นคงเพื่อเข้าหาหอกหลากสีสันก้าวแล้วก้าวเล่า

มันกำลังจะจับหอกนั่นได้แล้ว!

“พลซุ่มยิง” กู่ฉิงซานสั่ง

ปัง!

เสียงหมองหม่นจากการซุ่มยิงดังขึ้นข้างหูของเขา

รูขนาดเท่ากำปั้นปรากฏขึ้นบนร่างของผู้ปกครองโลกบรรพกาล

ด้วยเสียงยิงปืนอย่างต่อเนื่อง ซากศพของผู้ปกครองโลกบรรพกาลล้มลงกับพื้นในที่สุด ไม่สามารถเข้าหาหอกหลากสีสันได้อีก

กู่ฉิงซานถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ทว่า สถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง

หอกหลากสีสันที่ลอยอยู่ในอากาศพลันสั่นไหวก่อนลอยไปหามือของซากศพไร้ศีรษะ

ซากศพไร้ศีรษะถือหอกหลากสีสันเอาไว้ก่อนชูขึ้นสูง

มันถือหอกขณะปลดปล่อยน้ำตกแสงที่ไหลลงมาจากท้องนภา

ฝูงแมลงเหล็กกล้าไร้พรมแดนกรีดร้องเสียงดังขณะถอยห่างไปรอบข้าง ไม่กล้าเข้าใกล้แสงร้อนแรงเจิดจ้าแม้แต่นิดเดียว

การเปลี่ยนแปลงเกินกว่าจะบรรยายเข้ามาแทนที่

“ระบบ บอกข้าที สิ่งนี้มันคืออะไรกันแน่” กู่ฉิงซานถามเสียงดัง

ทว่า ระบบเทพสงครามยังคงเงียบ ไม่ตอบคำถามสักพักใหญ่

ราวกับมันกำลังจับตามองอย่างเงียบงัน

เวลาผ่านไปเร็วและช้า

ฉับพลันนั้นเอง น้ำตกแสงที่ไหลลงมาได้หายไป

เสียงหญิงสาวดุร้ายมาจากซากศพของผู้ปกครองโลกบรรพกาลที่อยู่ท่ามกลางสมรภูมิ

“เจ้าอาหารวิญญาณที่อยู่ภายใต้การดูแลของเทพ พวกเจ้าคือสิ่งมีชีวิตพิเศษที่ไม่ควรเชื่อมต่อกับบัญญัติน่ารังเกียจใดๆ ทั้งสิ้น”

หลังจากนั้น เสียงผู้ชายดังขึ้นจากซากศพของผู้ปกครองโลกบรรพกาล

“เจ้าพวกมนุษย์! เจ้าสัตว์ร้ายน่าเวทนาไม่ควรหมกมุ่นเรื่องชีวิต พวกเจ้าควรรู้ว่าตัวเองเป็นเพียงภาชนะของวิญญาณเท่านั้น”

ตูม!!!

ไอเย็นเข้มข้นขมขื่นกระจายจากซากศพไร้ศีรษะ

เสียงชายหญิงร่ายวิชาพร้อมกัน “วิญญาณ! จงมอบวิญญาณให้ข้า อา”

ท่ามกลางเสียงกรีดร้องดังสนั่น ฝูงแมงเหล็กกล้าขนาดใหญ่ตกลงสู่พื้นราวกับพายุฝน

จุดแสงเลือนรางปรากฏขึ้นจากร่างของฝูงแมงเหล็กกล้า ท้ายที่สุดจึงลอยไปยังซากศพไร้ศีรษะ

“พวกเจ้าด้วย!”

เสียงของชายหญิงดังขึ้นพร้อมกัน

สัตว์ประหลาดบรรพกาลล้มลงกับฟื้นตัวแล้วตัวเล่า วิญญาณของพวกมันหลุดออกจากร่างขณะลอยไปหาซากศพไร้ศีรษะ

ทั้งสองฝั่งของสงคราม เผ่าพันธุ์มนุษย์และเผ่าพันธุ์บรรพกาลเริ่มตายเป็นจำนวนมาก

เสียงกรีดร้องของวิญญาณนับไม่ถ้วนดังมาจากสมรภูมิ

นี่คือเสียงอันน่าสังเวชและเจ็บปวดที่ทำให้ผู้คนรู้สึกเจ็บปวดสุดแสนเมื่อได้ฟัง

ขณะมองฉากตรงหน้า ในที่สุดกู่ฉิงซานก็เข้าใจ

นี่ไม่ใช่ผู้ปกครองโลกบรรพกาล

กลายเป็นว่าเทพแปลกประหลาดจากเผ่าพันธุ์เทพดั้งเดิมได้ปรากฏตัวในยุคบรรพกาลด้วย

มันแสร้งเป็นผู้ปกครองโลกบรรพกาลหรือไม่ก็แฝงตัวอยู่ในผู้ปกครองโลกบรรพกาลเพื่อควบคุมผู้ปกครองโลกบรรพกาลให้มาควบคุมเผ่าพันธุ์มนุษย์กับเผ่าพันธุ์เทพ!

ติ๊ง

เสียงของระบบเทพสงครามพลันดังขึ้น “สิ่งที่เลวร้ายที่สุดได้เกิดขึ้นแล้ว กู่ฉิงซาน หนี!”

ความเร็วในการพูดของมันนั้นไวมาก “เทพวารี เจ้าต้องเปลี่ยนกลับไปเป็นสภาพระบบสงครามและกลับคืนสู่การ์ดเพื่อให้ข้าเก็บกลับไป ไม่อย่างนั้นเจ้าจะถูกกำจัดที่นี่”

“เข้าใจแล้ว” เสียงของเทพวารีดังขึ้น

“พวกเราจะไปไหนล่ะ” กู่ฉิงซานถาม

“ไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด กลับไปสู่พื้นที่จ้าวโลก!” ระบบเทพสงครามกล่าว

กู่ฉิงซานกล่าวทันทีว่า “ไม่ เทพวารี ส่งพวกข้าไปโลกระบบย่อยอื่นที”

“ท่านบ้าไปแล้วหรือ! ระยะห่างมันใกล้เกินไป มันอาจจะไล่ตามมาได้ทุกเมื่อ ท่านจะตายด้วยน้ำมือของมันและจะไม่มีวันได้กลับมาอีก” ระบบเทพสงครามกล่าว

“พวกเราต้องไปดู” กู่ฉิงซานกล่าวอย่างรวดเร็ว “ข้าพนันเลยว่าพวกเซี่ยกูหงปลอดภัยดี เพราะพวกเซี่ยกูหงไม่ใช่ศัตรูของสัตว์ประหลาดตัวนี้ แต่ตามบันทึกหน้าประวัติศาสตร์ สุดท้ายพวกเซี่ยกูหงก็กลับมาได้อย่างปลอดภัย”

เขาพลันตะโกนขึ้นว่า “เจ้าเข้าใจหรือเปล่า นี่แสดงให้เห็นว่าบางสิ่งได้เกิดขึ้นกับพวกเขา มันคือสิ่งที่พวกเราไม่เข้าใจเลย มันคือสิ่งที่ข้องเกี่ยวกับดาบศักดิ์สิทธิ์!”

ระบบเทพสงครามกล่าวว่า “แต่”

กู่ฉิงซานขัดอีกฝ่ายแล้วกล่าวว่า “เชื่อข้า ข้าสัญญาว่าจะไม่ตายในโลกนั้น”

“…ก็ได้ เทพวารี ให้ทหารสองตัวนี้ถ่วงเวลา ไปโลกฝั่งฝึกฝนก่อน!” ระบบกล่าว

เทพวารีกล่าวว่า “เข้าใจแล้ว ไปกันเถอะ!”

นางกลายเป็นการ์ดก่อนตกมาอยู่ในมือของกู่ฉิงซาน

ชั้นม่านแสงตกลงมาก่อนปกคลุมกู่ฉิงซานเอาไว้

กู่ฉิงซานกลายเป็นแสงและเงาก่อนหายไปจากโลกระบบย่อยการป้องกันที่สอง

บนภูเขาเหล็กกล้าเดียวดาย ทหารสองตัวยังโจมตีอย่างสุดกำลัง

พวกมันจะรับผิดชอบการถ่วงเวลาสัตว์ประหลาดเพื่อซื้อเวลาให้กู่ฉิงซานได้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้

..................................................................