0505 พิธี
ตอนที่ 505 พิธี
เรือใหญ่แล่นผ่านทะเลหมอกอันไร้ที่สิ้นสุด คล้ายดั่งกำลังบินอยู่ท่ามกลางเมฆบนท้องนภา
แม้ว่าจะไม่มีดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์ แต่ก็มีแสงพร่างพราวจากดวงดาวนับร้อยพันปรากฏขึ้นมาให้เห็น เป็นครั้งคราว
จักรวาล มิติอันปั่นป่วน มอนสเตอร์ ความว่างเปล่า และชั้นโลกชั้นแล้วชั้นเล่าถูกทะลุผ่าน ทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง
ทุกอย่างผ่านมาและผ่านไป
ในบางเวลา กู่ฉิงซานก็รู้สึกว่าตนที่กำลังเดินทางอยู่บนเรือลำนี้ คล้ายกับกำลังมุ่งหน้าผจญภัย ท่ามกลางกลางค่ำคืนอันแปลกประหลาดและยากจะหยั่งถึง
กระแสลมในความว่างเปล่า มิได้หยุดลงแม้เพียงครู่
กู่ฉิงซานลูบผมที่ถูกพัดจนยุ่งเหยิงของเขา และเดินไปตามขอบดาดฟ้าเรือ
นี่นับว่าเป็นประสบการณ์ที่เขาไม่เคยพบเจอมาก่อน ดังนั้น มันคงจะเป็นวิธีที่ดีในการใช้ผ่อนคลายอารมณ์ตน
แล้วเสียงแก่ๆ ก็ดังเข้ามา
“สหายข้า ทำไมเจ้าถึงมาอยู่คนเดียวบนดาดฟ้าเล่า ห้องพักมันไม่น่าพอใจงั้นหรือ?”
กู่ฉิงซานหันหน้าไปตามเสียง และพบว่าเขาคือชายแก่ของสมาคมผู้พิทักษ์หอสูง
เขาถือเชิงเทียนไขและเดินเข้ามาหากู่ฉิงซาน
“ไม่หรอก ห้องพักมันยอดเยี่ยมมากจริงๆ ผมแค่ออกมาสูดอากาศข้างนอกน่ะ” กู่ฉิงซานตอบ
“ข้าได้ไปตรวจสอบเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องของเจ้ามาแล้ว” ชายแก่กล่าวด้วยรอยยิ้ม
“คุณกำลังพูดถึงเรื่องไหนกัน? ใช่เรื่องที่ช่วยเหลือคนรึเปล่า? นั่นมันเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยน่ะ ไม่จำเป็นต้องเก็บมาใส่ใจหรอก”
“ไม่ใช่แค่นั้น แต่เป็นเรื่องของเพื่อนร่วมงานข้า ที่ดันลืมถามข้อมูลพื้นฐานของเจ้าน่ะ นี่นับว่าเป็นความผิดพลาดของเขาโดยแท้”
กู่ฉิงซานคิดอยู่สักพัก จึงเข้าใจในที่สุด
อีกฝ่ายคงจะพูดถึงชายชราของหอสูง ที่ได้พบเจอกันในตอนแรก และต้อนรับกู่ฉิงซาน ขับเรือพาเขามายังสมาคมกำปั้นเหล็กแห่งความยุติธรรม
กู่ฉิงซานอธิบายว่า “เขาต้อนรับผมเป็นอย่างดี แถมยังเอาใจใส่ไม่น้อยเลย ดังนั้นผมไม่คิดว่าเขาทำผิดอะไร”
ชายแก่หัวเราะเมื่อได้ยินประโยคนี้
“ฮ่าๆๆ เจ้าไม่ต้องไปแก้ตัวแทนเขาหรอก เพราะเขาก็ผิดจริงๆที่ไม่ได้สอบถามข้อมูลพื้นฐานของเจ้า”
“แต่นั่นก็เป็นเพราะเขาสับสนกับกลิ่นอายของเจ้าที่ถูกปกปิดไว้โดยม้วนคัมภีร์ จึงคิดว่าเจ้าเป็นลูกหลาน ของคนใหญ่คนโตบางคน ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ส่งคำเชิญให้แก่เจ้า”
“คำเชิญงั้นหรือ?” กู่ฉิงซานทวนถามด้วยความสงสัย
“ใช่ แม้เจ้าจะเป็นหน้าใหม่ที่พึ่งเริ่มเดินทางไปมาระหว่างชั้นโลก แต่ขณะเดียวกัน ก็เป็นผู้มีพระคุณ ของสมาคมเรา ดังนั้นทางเราจึงอยากจะสอบถามว่า เจ้าต้องการจะเข้าร่วมกับสมาคมผู้พิทักษ์หอสูงหรือไม่?”
“ที่แท้ก็เรื่องนี้นี่เอง”
กู่ฉิงซานถึงบางอ้อ
เขาอดไม่ได้ที่จะคิดถึงสถานการณ์ในตอนนั้น
หากเขาสามารถเข้าร่วมกับสมาคมผู้พิทักษ์หอสูงได้ล่ะก็ …
ขณะที่เขากำลังคิด ชายแก่ก็เปิดปากขึ้นมาว่า “ถ้าข้าเข้าใจไม่ผิด แบรี่คงจะส่งเจ้าไปตามคำเรียกขานของวิหคหนาม และเห็นได้ชัดว่าเจ้าได้กลายเป็นสมาชิกของสมาคมกำปั้นเหล็กแล้ว”
“ถูกต้องตามนั้น” กู่ฉิงซานยอมรับ
ชายแก่กางมือออกแล้วกล่าวว่า “ถ้าเป็นอย่างที่ข้ากล่าว เกรงว่าเจ้าคงคิดผิดเสียแล้วล่ะ ที่เข้าร่วมกับสมาคม ของเขา เพราะทางสมาคมของแบรี่ นอกจากจัดหาผู้คนมาต่อสู้กันฟรีๆ แล้ว มันก็ไม่มีความสำคัญอะไรอีกเลย ข้าพูดถูกต้องไหม?”
กู่ฉิงซานยิ้ม แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป
ชายแก่เผยสีท่าทีจริงจังออกมา “ดังนั้น มันจะเป็นการดีกว่าหากเจ้าถอนตัวออกจากสมาคมของเขา และมาเข้าร่วมกับสมาคมผู้พิทักษ์หอสูงของเรา”
“ทางสมาคมของเรามีความรู้มากมายเกี่ยวกับโลกตลอดทั้งหมื่นโลกา ไม่ว่าจะเป็นการวิจัยศึกษาเกี่ยวกับเทคนิคมนตราและความเชี่ยวชาญในด้านต่างๆ ประวัติศาสตร์อันล้ำค่าของโลกทั้งเก้าร้อยล้านชั้น หรือข่าวลับสุดยอดของนอกโลกทั้งเก้าร้อยล้านชั้น”
“นอกโลกทั้งเก้าร้อยล้านชั้นอย่างงั้นหรือ?” กู่ฉิงซานเอ่ยถามด้วยความสนใจ
“แน่นอน ว่าความลับล้ำค่าที่ว่านั่น มีเพียงคนระดับสูงสุดของสมาคมเพียงไม่กี่หยิบมือเท่านั้นที่ล่วงรู้”
ชายแก่ยิ้ม “เจ้าสามารถเข้าร่วมกับเรา ค่อยๆ เพิ่มระดับสมาชิกตามผลประโยชน์ที่กระทำ และทยอยได้รับสิทธิมากขึ้นเรื่อยๆ”
“แต่เจ้าเป็นคนที่มีพระคุณต่อสมาคม ซึ่งในกรณีนี้ หากเจ้าเข้าร่วมกับเรา เจ้าจะได้รับผลประโยชน์ที่ดีมากมาย ในระดับหนึ่งทันที”
ฟังไปสักพัก กู่ฉิงซานก็เริ่มตงิดๆ ถึงบางอย่าง เขาขมวดคิ้วและกล่าว “หากต้องการเข้าร่วมกับหอสูง ผมจะต้องถอนตัวออกจากสมาคมกำปั้นเหล็กก่อนใช่รึเปล่า?”
“ใช่ ตามกฎแล้วหนึ่งคนจะสามารถเชื่อมต่อกับโลกมิติอนันต์ได้เพียงหนึ่งเท่านั้น เจ้าจะต้องยกเลิกการเชื่อมต่อ กับสัญญาณของสมาคมกำปั้นเหล็กแห่งความยุติธรรม เพื่อที่จะมาเชื่อมต่อกับสัญญาณของสมาคมผู้พิทักษ์หอสูง ของเรา” ชายแก่อธิบาย
พอได้ฟัง กู่ฉิงซานก็ยิ้มออกมา เขาพยักหน้าและกล่าวว่า “หากเป็นแบบนั้นผมคงต้องขอบคุณสำหรับน้ำใจที่ หยิบยื่นให้ แต่ผมไม่ได้คิดที่จะเปลี่ยนแปลงสัญญาณเชื่อมต่อของผม”
ชายแก่รู้สึกประหลาดใจสุดๆ เขาทนไม่ไหวต้องเอ่ยถาม “แต่ถ้าเจ้าเลือกอยู่กับเขา สองไหล่ของเจ้าจะต้องแบกรับหนี้สินจำนวนมากของพวกเขาเอาไว้ ตรงกันข้าม ถ้าเข้าร่วมกับสมาคมหอสูงของพวกเรา เจ้าจะได้รับความรู้และสวัสดิการมากมาย นี่เจ้าไม่กระจ่างถึงข้อแตกต่างในส่วนนี้เลยหรือ?”
“ผมกระจ่างแก่ใจดี”
“แต่เจ้าก็ยังคงเลือกอยู่กับสมาคมกำปั้นเหล็ก?”
“ใช่แล้ว ผมต้องขออภัยด้วย”
“เพราะอะไร?”
“เพราะผมกลัวว่า เวลานี้ พวกเขาคงกำลังคาดหวังในตัวผมอยู่ ว่าผมจะต้องกลับไปพร้อมกับสมบัติเพื่อช่วยใช้หนี้ให้พวกเขา”
“นั่นคือเหตุผลงั้นหรือ?”
ชายแก่มองเขาราวกับกำลังมองไปที่ตัวโง่งม
“ผมไม่ชอบที่จะทำให้สหายของผมผิดหวังน่ะ…ยกเว้นไว้แต่ตอนที่เล่นไพ่ด้วยกันอะนะ” กู่ฉิงซานกล่าว
“ในเมื่อเจ้าพูดถึงขนาดนี้…ข้าคงทำได้เพียงต้องบอกว่าน่าเสียดายจริงๆ”
ชายแก่ถอนหายใจและกล่าว
“ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆ แต่ผมก็ยังต้องการที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับทางสมาคมของพวกคุณเอาไว้เหมือนเดิมอยู่นะ” กู่ฉิงซานกล่าว
ชายแก่ยิ้ม “ดูเหมือนว่าแบรี่จะได้เจ้าหนูที่ดีมาเป็นสมาชิกซะแล้ว นอกจากนี้ขาของเขาก็กำลังจะหายดีอีก ในอนาคตอันใกล้ สมาคมกำปั้นเหล็กคงจะเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางที่ดีขึ้นเป็นแน่”
“เจ้าหนู แม้ว่าเจ้าจะเลือกตัวเลือกที่โง่เง่า แต่มันก็ทำให้ข้าต้องประหลาดใจไม่น้อยเลย ข้าค่อนข้างประทับใจในตัวเจ้าจริงๆ รอประเดี๋ยวนะ ข้าขอตัวไปเอาของบางอย่างก่อน แล้วจะกลับมา”
หลังจากว่าจบ ชายแก่ก็พยักหน้าให้กู่ฉิงซานและเดินจากไปทันที
…
อีกด้านหนึ่ง
ณ สมาคมกำปั้นเหล็กแห่งความยุติธรรม
พี่ชายและน้องสาวนั่งอยู่ด้วยกัน จ้องมองแมลงบนโต๊ะด้วยความกังวล
ปากของแมลงอ้าขึ้น และเอ่ยน้ำเสียงที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงออกมา
“ผมไม่ชอบที่จะทำให้สหายของผมผิดหวังน่ะ…ยกเว้นไว้แต่ตอนที่เล่นไพ่ด้วยกันอะนะ” กู่ฉิงซานกล่าว
“ในเมื่อเจ้าพูดถึงขนาดนี้…ข้าคงทำได้เพียงต้องบอกว่าน่าเสียดายจริงๆ”
“ผมต้องขอโทษด้วยจริงๆ แต่ผมก็ยังต้องการที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับทางสมาคมของพวกคุณเอาไว้เหมือนเดิมอยู่นะ”
เมื่อกล่าวถึงจุดนี้ ทันใดนั้นเสียง ‘โผละ’ ก็ดังขึ้น ร่างแมลงตัวแตกและตายลง
“ตาแก่นั่นคงค้นพบแมลงดักฟังของฉันและเหยียบมันไปแล้วแน่ๆเลย” เสี่ยวเหมียวกล่าวอย่างไม่พอใจ
แต่แบรี่กลับกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม “ก็มันเป็นสิ่งประดิษฐ์ของพวกเขานี่ พวกเขาจะเจอมันได้ง่ายๆก็เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว”
เสี่ยวเหมียวโกรธไปสักพักหนึ่ง แต่สุดท้ายก็ยิ้มออกมา “กู่ฉิงซาน…เจ้าเด็กนี่เป็นคนดีจริงๆ”
แบรี่พยักหน้า และประสานสองกำปั้นของเขาเข้าด้วยกัน “เมื่อเขากลับมา เขาจะมีสิทธิได้ต่อสู้กับฉัน เพื่อทำพิธีการเข้าร่วมสมาคมให้สมบูรณ์!”
เสี่ยวเหมียวพอได้ฟังก็อึ้งไป
พิธีเข้าร่วม?
จริงสิ ทุกคนที่ต้องการเข้าร่วมสมาคม จะต้องผนึกพื้นฐานวรยุทธทั้งหมด และต่อสู้กับแบรี่ด้วยกำปั้นจน เละกันไปข้างหนึ่งนี่นา
และแน่นอน ว่าแบรี่ก็จะผนึกความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขา เพื่อตอบรับความท้าทายในครั้งนี้เช่นกัน
นี่เป็นประเพณีปฏิบัติของสมาคม
ในอดีตที่ผ่านมา มีเฉพาะสมาชิกที่เข้าร่วมกับสมาคมอย่างเป็นทางการเท่านั้นจึงจะได้รับเกียรตินี้
เกียรติยศนี้…
โดยที่แบรี่ไม่เคยรู้ตัวเลยว่ามีสมาชิกที่ต้องการเข้าร่วมกี่คนแล้วที่เขาทำให้วิ่งหนีไป
และคราวนี้ เขาก็คิดจะทำพิธีต้อนรับกู่ฉิงซาน
กู่ฉิงซานที่สามารถปรุงอาหารได้
กู่ฉิงซานที่สามารถช่วยชำระหนี้ให้พวกเธอได้
กู่ฉิงซานที่ยืนกรานว่าจะอยู่เคียงข้างสมาคมของพวกเธอ
แต่ตอนนี้ แบรี่กำลังพยายามที่จะทุบตีและไล่เขาออกไปซะงั้น?
เสี่ยวเหมียวร้องออกมาอย่างรวดเร็ว “อย่าเชียวนะ! กำปั้นของพี่ทำกี่คนต่อกี่คนแล้วที่หนีไป? ก่อนหน้านี้น้องไม่ว่าอะไรก็จริง แต่คราวนี้ห้ามเด็ดขาด!!!”
แบรี่เอ่ยขัด “แต่มันคือพิธีเข้าร่วมสมาคมของเรา มันเป็นประเพณีนะ”
เสี่ยวเหมียวไม่คิดโน้มน้าวเขา แต่เริ่มขอร้องอย่างใจเย็น “ประเพณีงั้นเหรอ? พวกเรามียอดพ่อครัวมาเคาะประตูถึงหน้าสมาคมแล้วนะ ถ้าพี่ไปทำแบบนั้นเขาคงจะหนีไปแน่ๆ ช่วยใช้หัวคิดดีๆ อีกสักครั้ง แล้วตัดสินใจใหม่ด้วยเถอะ”
แบรี่นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งและเอ่ยอย่างไม่เต็มใจ “เสี่ยวเหมียว ฟังนะ นี่เป็นพิธีศักดิ์สิทธิ์และเคร่งครัด ดังนั้นน้องต้อง ”
“แถมเขายังบอกว่าจะเป็นคนจ่ายหนี้ให้แก่สมาคมของพวกเราด้วย”
เจอคำนี้ของเธอเข้าไป คำพูดอื่นๆ ก็จุกอยู่ในลำคอของแบรี่
แบรี่กลายเป็นโง่งมไปชั่วขณะ
ไม่มีอะไรสามารถเปรียบเทียบได้เลยกับไอ้เรื่องน่าปวดหัวเรื่องนี้
แบรี่จึงแก้ไขทัศนคติของเขาและกล่าว “เสี่ยวเหมียว นี่เป็นพิธีศักดิ์สิทธิ์และเคร่งครัด และต้องจัดขึ้นในสถานการณ์ที่เหมาะสม แต่ตอนนี้สถานการณ์ของพวกเรามันเลวร้ายเกินไป ฉะนั้นก็ทำทุกอย่างให้มันง่ายๆ ไปก่อนก็แล้วกัน”
“ใช่ พวกเราตกอยู่ในสถานการณ์ยากจนชนิดเลวร้ายมาก ดังนั้นจึงไม่เหมาะสมที่จะทำพิธี” เสี่ยวเหมียวพยักหน้าเห็นด้วย ปากอ้าถอนหายใจโล่งอกลงในที่สุด
…………………………………..........