38th Chapter

Eloisa's Point of View

"Gal, ano ba yan! Basang-basa ka!" ani Julian. Pinayungan ako ni Andrea papasok.

"Kukuha akong tuyong damit sa taas, baka may magkasyang damit ko sa iyo." sabi ni Lilian. Nginitian ko siya she did smiled at me too. Naglalakad na siya papuntang taas.

"Eloi, bat pumunta ka dito ng walang payong? Baka magkalagnat ka." ani Andrea. Nipatong niya ang likod na bahagi ng palad niya sa aking noo para pakiramdaman kung mainit ba ako. "Thank, God. Hindi ka mainit." aniya.

Pumunta kami ng living room. Pinaupo niya ako kahit na medyo basa ang damit ko.

"R-rush, e." I tried to smile pero lintik na luha kusa na lang lumandas sa aking mata.

"Hey, Eloi? W-Why?" tanong ni Andrea.

Nilagay ko ang dalawang palad ko sa aking buong mata. Humikbi ako habang sinasabayan ang bawat pagtulo ng aking luha.

"Eloi, tell us. We're friends, right?" ani Julian.

Nanginginig akong nagsalita I can't story tell everything. Kapag naaalala ko ang paghalik niya kay... Eadaoin it's making my heart cutted into pieces.

"Cheaters... cheaters... I hate 'em, they deserve a slap, anyway." ani Julian, irap saka cross-arm.

Bumukas ang pinto ng main door, may niluwa ang pintong lalaking basa ang tips ng buhok. When I clearly saw his face. It made me feel safe, it's Lance Ople. "O bakit umiiyak ka Eloisa? Nakita mo bang nakipaghalikan si Paolo sa ibang babae?" may biro sa tonong sinabi ni Lance iyon pero mas lalo pa akong naiyak.

"Shut up, Lance!" sigaw Julian kay Lance na bigla naman itinaas ang kaniyang dalawang kamay.

"Sorry..."

"Anong ginagawa mo dito?!" galit na tanong ni Andrea.

"Seriously? Julian, can you tell to the girl beside you. I'm always here every weekends because I am visiting my grandparents and in fact dito rin ako natutulog at anyway pakisabi na rin ako dapat ang nagtanong noon, tss." ani Lance. Ginulo niya ang buhok niya. "Damn nagugutom ako. Manang Lisa!" sigaw niya habang naglalakad papasok ng kitchen."

"Don't mind, Lance, gal." sabi ni Lance kay Andrea.

"Bakit hindi mo sinabi, aber?"

"Sorry, nakalimutan ko." pagsorry ni Julian kay Andrea with a peace sign.

Dumating si Lilian na may dalang tuyong mukhang medyo above the knee na shorts at isa namang white t-shirt para ipalit ko sa 'king nabasang damit. Hindi naman basa ang undies ko kaya no need to change it.

~*~

It's passed 9... the time I said the word yes to him. The magic word for me. But simply just a word for him... for sure.

Dapat ay inisip kong jerk siya nung una pa lang... ayon nga ang titulo sa kaniya ng mga tao. Playboy, jerk or even whatever they call him... hindi naman yon itatawag sa kaniya kung hindi yon totoo. I'm so stupid.

I tried to entertain myself. Sumabay ako sa kalokohan nila Lilian, Julian, Andrea at kay Japs na kadarating pa lang but that scenario was always entering in my mind.

"Bakit namumugto ang mata mo, Eloi?" tanong ni Japs habang papaupo sa tabi namin sa sofa.

Nagkatinginan si Julian at Andrea. Si Lilian naman ay abala sa panonood ng movie.

"Gal, boys an asshole. Sinasabayan lang nila ang nature nila kaya let him be. Paano pa't may salitang second chance?" ani Japs ng malaman niya ang nangyari.

"Japs, baliw ka. Second chance? Hindi na uso iyon ngayon. Napakatanga mo kung bigyan mo pa ng pangalawang pagkakataon iyong lalaking nakita mong nakikipaghalikan sa ibang babae. Yung kulang na lang lamunin niya yung buong labi sa sobrang uhaw niya sa halik." napatingin kaming apat kay Andrea. Sabay-sabay kaming napakunot. Napabaling kami kay Lance na papaakyat sa taas. Did something bad happened on them too? Sa pagkakaalam ko nagkaaway sila noong Craeven Day. I thought yung pagsabi ni Andrea na si Jared ang gusto niya ang dahilan ng hindi nila pagpapansinan mukhang hindi pala. Mas malala pa.

Umirap lang si Lance at nagpatuloy na sa pag-akyat.

"Okay! Change topic, mukhang pati dito ay may magkaaway na lovers." sabi ni Julian. Nagpatuloy na kami sa panonood.

~*~

Quarter to ten nandito pa kami sa living room habang pinapanood pa rin ang movie, hindi pa rin natatapos.

"Ang lakas ng ulan sa labas! Gosh!" maarteng sabat ni Julian. Binuksan niya ng bahagya ang kurtina para tingnan ang napakalakas na ulan. "Who... who's that guy? Teka-- Si Paolo?" nagpintig ang tenga ko sa narinig kong pangalan. Sabay-sabay kaming nagsiksikan papuntang bintana para tingnan ang tinutukoy ni Julian na lalaki... which is he defined as P-Paolo. I can't even say his name in my mind...

"Siya nga." sambit ko ng makita ko ang mukha niya ng tumingala siya. Nababasa siya ng ulan. All over him is wet.

"Anong ginagawa ng manlolokong 'yon dito?!" pagalit na sabi ni Andrea. "Julian? 'Wag mong sabihing..."

"FYI, no! Hindi ako ganon. Grabe ka, gal? 'Di ko kayang sabihing nandito si Eloi. Atsaka hindi kami friends ni Paolo."

"Friends..." sambit ko. Nagkatinginan kaming lahat sakto namang may bumaba galing hagdan.

"Yeah, Lance and Paolo were friends..." ani Japs.

Nakatingin si Lance sa amin habang nakataas ang kilay, he also has a spoon in his mouth, he later on removed it and asked. "What?"

"Bakit sinabi mong nandito si Eloi?" mataray na tanong ni Julian.

"Ahmmm... Manang! Isa pang slice ng pizza please!" bigla na lang siyang umalis at nagpunta ng kitchen.

"Tss," Andrea expressed.

"Pity on him." ani Japs habang nakatingin sa labas ng at hinahawi ang kurtina. "Eloi, second chance. O awa manlang. Here. Give this to him." inabot ni Japs yung payong sa tabi niya.

"I can't face him right now. I am still..." I paused. "On shock."

"You have to know the truth about that, Eloi." ani Lilian. "Everything has a reason, tho. Let him explain if that'll be fine to you?" Lilian, has a point, alam ko. Pero ang sakit. Masakit harapin siya.

"Lilian is right... Yes, I'm against on what Paolo did. Pero tama naman, 'di ba? May rason ang lahat ng bagay. Baka lasing siya? Boys crazy when they're under the precense of alcohol. Or what-so-ever. Let him explain. But, if it really hurts, kahit ibigay mo lang iyang payong. Kapag isa sa amin ang nag bigay at pinaalis sya panigurado hindi yon susunod. Nandito siya para sa iyo, technically. Just give that umbrella to him. No need to let him explain if that's what you want." ani Andrea. "Ito gamitin mong payong papunta sa kanya." may inabot pa siyang isang payong para gamitin ko naman. I smiled for thanks.

It is really priceless to have friends like them... hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin kung wala sila.

Lumabas ako pero pakiramdam.ko ay hinihila ako pabalik sa loob... ayoko talagang makita siya pero tama sila Andrea hindi siya aalis dito hanggat hindi ako nagpapakita. Knowing him.

I saw him in the middle of falling rain.

He's wearing a semi-formal suit. A 3/4 dark blue polo na basang-basa na. Nakatungo siya. Bigla na lang niyang inilagay ang kanyang kanang kamay sa kanyang batok. Tumingala siya at pumikit ng mariin. Sinadya kong lumapit sa kaniya habang nakapikit siya.

When he opened his eyes. Nilahad ko ang payong para gamitin niya.

"E-Eloi... I-I'm sorry." aniya. Kahit na ulan ay bakas pa rin na umiiyak siya. Dahil direktang tumutulo ang tubig sa kaniyang mata. His two eyes even reddish.

Ayokong marinig ang eksplanasyon niya. What I saw is enough... he kissed an other girl even he has a girlfriend... even he's commited to me.

Nilahad ko ulit ang payong sa kanya. "H-Here," tipid kong sabi. Seriously, I am trying not to stutter.

"Eloi, please... It was... It's just..."

"What? An accident? Pero hawak mo pa ang pisngi niya?" I said. "I don't need your explanation, kunin mo na lang itong payong... baka magkasakit ka pa." sambit ko at bigay sa kanya ng payong. Ipinilit ko iyong nilagay sa bisig niya.

Naglakad ako papabalik sa loob pero he backhugged me. Muntikan mg mahulog ang payong na hawak ko dahil sa pagyakap niya. Nakakulong na ako sa kaniya...

"Eloi, please... I love you, let m-me explain." hindi ko alam kung ano ang pumapatak na tubig sa aking balikat. Hindi ko alam kung yung tumulo ba sa akin ay galing sa basa niyang buhok o... mata niya.

Ayokong matinag dahil sa pagsasabi niyang I love you. He kissed Ida... at sobrang sakit noon sa parte ko.

I tried to let go but, "I have to... for us..." halos maestatwa ako sa sinabi niyang iyon. For us? What is he talking about?

"Umalis. Ka. Na."

"Eloi..." itinapat niya ako sa kaniya. "Hindi mo ba kayang maniwala sa akin? Elois---" I putted my index finger on his lips.

"Umalis ka na... Please. I-I'm breaki一n-nakikipaghiwalay na ako sa iyo." hindi ko alam kung saan iyon nang galing.

"Eloisa..." last word I heard from him. Pagkatapos noon ay pumasok na ako sa loob at ngumiti kina Andrea. I don't want them to see how I am in so much pain right now. Masakit man, pero kailangan. Masyado pa akong naive para sa makipagrelasyon pero dahil sa kanya pumusta ako sa pag-ibig... na hindi ko inakalang ako ay uuwing luhaan.