Chapter 28 - The Protection

"Ako po si Jakie Diaz. Hindi po ako totoong reporter."

Napasinghap ang lahat ng nasa conference room na lihim ikinangiti ni Ellah.

Nakaharap ang babae sa camera habang nakaupo sa silyang metal sa loob ng tila bahay.

"Isa po akong tindera ng karenderya malapit sa AMZ station. Bagong pasok lang po ako sa karenderya.

May nag-alok sa akin na trabaho bilang reporter. Staff raw siya ng istasyon. May background ako sa mass communication pero hindi nakatapos. Ipapasok niya raw ako bilang reporter.

Pero kailangan daw muna may testing kung papasa ako. Kaya noong nasa floating resto si Ms. Lopez isinabak ako at binigyan ng script, iyon lang daw ang itanong ko." Yumuko ang babae.

"Hindi ko alam na sasampalin niya ako, hindi ko matanggap kaya ako nagsampa ng kaso."

Kumuyom ang kamay ng dalaga habang tahimik ang buong paligid.

"Pinuntahan ko ang AMZ para humingi ng tulong at maipasok na ako. H-hindi ko naman alam na hindi pala totoong staff ng AMZ ang nakausap ko. Wala raw silang staff na Andrea Suarez."

Nagsimula ang bulungan.

"Nakatanggap po ako ng kinse mil.

Hindi ko po alam na bayad na pala ito sa akin, kasi ang sabi niya kailangan ko ng panggastos para ma interview si Ms. Lopez."

Tumulo ang luha ng babae na agad pinahid ng palad.

"Biktima po ako, hindi ko alam na niloko ako. Ititigil ko na po ang pagsampa ng kaso kay Ms. Lopez, pero sana mahanap ang babaeng nanloko sa akin."

Natapos ang video.

Muling humarap ang dalaga sa lahat.

"Biktima rin ang babae. Pero kung sino man ang nasa likod nito, titiyakin kong mananagot."

Tahimik ang lahat.

Ngayon ay malinis na ang pangalan niya, salamat sa isang Gian Villareal.

"Hindi ko maisip kung bakit may mga naninira sa akin gayong ginagawa ko naman ang lahat para sa ikakabuti ng kumpanya.

Ang gabundok na reject ngayon ay wala na. Nabawi na ang nalugi."

"Hindi pa naman nalugi 'yon dahil hindi naman natin itinapon." Ang nagsabi noon ay pangalawa sa may pinakamataas na posisyon.

"Hinarap niya ito. " Hindi nga itinapon pero wala rin kayong ginawa."

Hindi na ito kumibo.

Tinitigan niya ang bawat isa.

"Hindi ba kayo natutuwang magagamit pa ang inaakala nating patapon na?"

Umugong ang bulungan.

"Ang pagbaba ng three percent ng presyo sa ating purchasing, hanggang ngayon napapakinabangan natin.

Ang FDS plant na nakuha natin na pinag-aagawan ng lahat.

Hindi tayo na reject ng GMC plant at sa halip, tumagal pa ang kontrata natin sa kanila alam niyo kung bakit? Iyon ay dahil sa nakuha nating three percent kaya nakapagsupply agad tayo."

Walang nagsalita at lahat nakatingin sa kanya.

"Kung hindi bumaba ng three percent ang presyo ng produkto, hindi tayo makakapag supply sa kanila. Sa palagay niyo ba nasa atin pa ang GMC hanggang ngayon?

Alalahanin niyo, tumaas ng twelve percent ang presyo ng BMG kaya tayo nagipit. Pero bumaba ng three percent."

Nilibot niya ang tingin sa lahat.

"Marami tayong sinusuplayan hindi lang GMC kaya tayo nagkukulang.

Kilala ninyo ang BMG ang produkto nila ang kailangan kaya tayo nakikipag-agawan.

At isa tayo sa nakakuha sa kanila. Hindi ba kayo natutuwang ang FDS plant na siyang pinakamalaking planta sa lugar natin ay nasa atin pa rin?"

"Bakit ba niya ito sinasabi ngayon?"

"Oo nga, ano ba ang ibig niyang palabasin?"

Narinig niya ang usapan ng nasa harapan na malapit sa kanya.

"Ladies and gentlemen, gusto kong malaman ninyo na sa kabila ng tagumpay nating makuha ang three percent at mapakinabagan ang reject ay hindi ako ang nag-iisang nag-isip niyan. "

"Kung gano'n may tumulong sa inyo?"

"Tama! At ang taong 'yon ay ang siyang nilalait at sinisiraan ninyo!"

Walang nangahas magsalita.

"Kung walang nakaisip ng ganoong paraan sa ating mismong nasa loob ng kumpanya bakit ang taga labas ay nakaisip?"

Walang nagsalita.

"Isa nga lang siyang gwardya pero malaki ang naitulong niya. Ngayon sabihin niyo ano ang karapatan ninyo para siraan ang taong naging dahilan ng ating tagumpay?"

Muli ay katahimikan.

"Kahit anong gawing pagtangkang alisin ako sa pwesto, ako pa rin ang papalit sa chairman. Kaya walang sino man sa inyo ang maririnig kong maninira sa taong 'yon dahil hindi ako mahihiyang tanggalin kayo sa inyong posisyon!" sigaw na ng dalaga.

Walang nangahas magsalita.

"Malinis ang intensyon ko sa kumpanya, kung sino man ang pilit akong dinudumihan, malapit ko ng malaman."

Nang wala ng mag-ingay ay nagpasya na ang mga ito na tapusin ang pagtitipon.

Palabas na siya nang sumabay ang Presidente.

"Ms. Iyong tungkol sa reject na produkto, inaamin kong wala akong maisip na paraan para doon.

Pero hindi ba parang iligal na hahaluan ng reject ang matinong produkto tapos ililihim sa planta, kapag nabuko tayo mas malaking problema 'yon. "

Sandali siyang natahimik dahil may punto rin naman ito.

Naisip niya kung si Gian ang kausap nito ano kaya ang sasabihin ni Gian?

" Mr. Go, hindi natin sinabi na hinaluan ng reject pero hindi rin natin sinabi na first class ang produkto, kumbaga hinayaan lang natin na isipin nilang walang nagbago sa dinideliver natin. Wala naman silang reklamo iyon naman ang mahalaga hindi ba?"

"Yes Ms. ang mahalaga napakinabangan pa ang reject na sana."

"Para sa kumpanya ang ginawa ko Mr. Go."

"Oo, iyon ang mahalaga, sige Ms. salamat sa sinabi mo kanina."

"Sige."

Bahagya itong yumuko bago siya iniwan.

Huminga siya ng malalim.

Isang hamak na gwardya nga lang ang binata pero hindi siya makakapayag na tapak-tapakan ito ng kung sinu-sino. Poprotektahan niya ito!

---

AMELIA HOMES...

Kasalukuyang pinapanood ni Gian ang video ng babaeng nagsampa ng kaso kay Ellah.

"Biktima po ako, hindi ko alam na niloko ako. Ititigil ko na po ang pagsampa ng kaso kay Ms. Lopez, pero sana mahanap ang babaeng nanloko sa akin."

Nagtiim ang bagang ng binata at inalala kung paano niya ito napaamin.

Una niyang pinuntahan ang istasyon ng midya, kaharap niya sa opisina nito ang mismong manager.

"Walang Jackie Diaz dito na reporter. Ginamit lang ang station para siraan ang mga Lopez."

Nanatili ang tingin niya sa may edad ng lalaki habang hindi ito makatingin sa kanya.

"Hindi magagamit kung walang koneksyon dito sa loob. Gusto kong makita ang CCTV."

"Confidential 'yon."

Tumiim ang tingin niya sa kaharap at dineretso na ito.

Inilabas niya ang tsapa. "Pulis ako."

Umayos ng upo ang kaharap at kinalikot ang laptop sa ibabaw ng mesa. "Sandali lang ho sir, nasa data."

Ilang sandali lang at pinapanood na niya mula sa araw kung kailan nag-interview ito kay Ellah hanggang sa kasalukuyan ngunit wala.

"Gumawa ka ng statement na nagsasabing walang kinalaman ang istasyon ninyo sa babaeng iyon."

"S-sige."

Pagkatapos gawin ang bagay na iyon ay nagpasya siyang umalis.

Nabalik sa kasalukuyan ang binata ng makarinig na static na boses sa laptop.

"Maglabas ka pa ng statement...

kailangang maniwala ang publiko na ang may kasalanan nito ay isang Andrea Suarez."

Tiim ang bagang ng binata habang nakikinig sa usapan ng sinasabing biktima at ng lalaking kausap nito.

"Ayoko na po. Natatakot na ako."

"Anong karapatan mong tumanggi?! Bayad ka babae tandaan mo 'yan!"

"A-ang totoo may nagpunta rito kahapon, alam po niya ang ginawa ko. Siya ang dahilan kaya nagbigay ako ng statement."

"Ano! Akala ko inilabas mo ang statement na iyon para mailipat ang atensyon ng publiko?!"

"P-pasensiya na po sir. Napilitan akong gawin dahil may nagpaamin sa akin."

"Sino! Nakita mo ang itsura?"

"Hindi po, naka sumbrero siya at naka mask, mata lang ang nakikita, pero sigurado ako panig siya sa Ellah Lopez na 'yon."

"Mas dapat kang maglabas ng statement, kailangang malipat sa Andrea Suarez ang atensyon ng publiko."

"Pero paano po sir? Wala naman talagang Andrea Suarez?"

Napaupo ng tuwid ang binata sa narinig.

Nawala ang usapan.

Dinampot niya ang susi ng kotse sa ibabaw ng mesa at tinungo ang sasakyan.

Lagi talaga siyang may plan B kung sakali man kaya nilagyan niya ng bugging device ang bahay ng naturang babae at hindi nga siya nagkamali.

Dumeretso siya sa site.

---

MEDC SITE...

Inabutan niyang abala ang Production Manager sa pagtingin sa mga papeles sa opisina nito.

Nilapitan niya ang opisyal.

Sa pagkakataong ito, hindi bilang gwardya kundi bilang totoong trabaho niya.

"Mr. Valdez."

Nilingon siya ng lalake at agad lumiwanag ang mukha nito.

"Ikaw pala Gian, napadalaw ka? Pinapunta ka ba rito ni Ms. Ellah?"

"Hindi, pagkatapos niyan pwede ba tayong mag-usap?"

Kumunot ang noo ng lalaki.

"Tungkol saan? Upo ka muna."

Umiling siya at nanatiling nakatayo.

"Tungkol sa produkto ninyo."

Kumunot ang noo nito.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Alam mong minsan ka ng isinabit sa gulo Mr. Valdez, pero nadaig mo at nanatili sa posisyon."

"At laking pasalamat ko kay Ms. Ellah dahil doon."

"Ang nangyari sa'yo ay isang paraan lang para siraan si Ellah at hanggang ngayon hindi pa rin tumitigil ang gustong magpabagsak sa kanya."

"Hindi ko alam kung bakit pilit sirain ang tagapagmana, mabait naman siya sa lahat."

"Katunayan ay may utang na loob ka sa kanya dahil pinabalik ka niya sa posisyon."

"Oo, malaki ang utang na loob ko sa kanya."

"Kung gusto mong makabawi, tulungan mo siya sir."

"Tulungan saan?"

"Tulungang alamin kung sino ang naninira sa kanya."

"Ha? Paano ko naman magagawa 'yon?"

"Sundin mo lang ang ipapagawa ko."

Umalma ang opisyal. "Bakit? Sino ka ba? Dating gwardya ka lang naman niya ah?"

"Tama ka. Pero sino sa tingin mo ang nagbigay ng ideya kay Ms. Ellah para mahuli ang salarin? Kaya ka nakabalik?"

"I-ibig mo bang sabihin, ikaw ang may gawa?"

"Kung tutuusin sa akin ka may utang na loob Mr. Valdez."

"Salamat sa tulong pero ayokong madamay sa anumang gulo, o masangkot sa isang peligrong gawain."

"Mas manganganib kayo kung tuluyang mapabagsak ang apo ng chairman. Mawawala ka ng tuluyan sa kumpanya."

"H-hindi naman siguro..."

"Sa nangyayari ngayon, malaki ang posibilidad."

"P-pero hindi ako sanay sa mga ganitong bagay. Ikaw na lang pala tutal nagawa mo na hindi ba?"

"Aalis ako, iiwan ko na siya. Babalik na ako ng Luzon."

Natahimik ito.

"Sa'yo ko ipagkakatiwala ang kapakanan ng kumpanya."

"Pero-"

"Bilang kabayaran sa utang na loob mo sa akin at kay Ellah, sundin mo lang ang ipapagawa ko."

"P-paano kapag hindi ko magawa?"

"Madali lang ang ipapagawa ko."

Mariin itong napalunok.

"Ano bang ipapagawa mo?"

Dinukot niya mula sa bulsa ang cellphone at may ipinarinig.

"Mas dapat kang maglabas ng statement, kailangang malipat sa Andrea Suarez ang atensyon ng publiko."

Napatingin ito sa kanya. "Sino 'yan?"

"Nakilala mo sir?"

Hindi ito kumibo at tila nag-isip.

Inulit niya ang pagpaparinig.

"Hindi ako sigurado. Pero anong ibig sabihin niyan?"

"Iyan ang ipapagawa ko, hanapin mo sa kumpanyang ito ang may-ari ng boses na 'yan."

"Ha? Sandali lang hindi ko yata kaya mag-isa. Kailangan ko ng kasama."

"Dapat mapagkatiwalaan mo, dahil sa oras na magkamali ka ng taong pinili, manganganib ang buhay mo."

"Kaibigan ko ang supervisor na si Salazar, makakatulong siya sa akin."

"Gawin mo lang ang sinasabi ko walang maghihinala sa'yo magtiwala ka."

"May tiwala ako sa' yo Gian dahil sa nagawa mo pero hindi kaya mapapahamak kami niyan?"

Umiling ang binata.

"Hindi, ang gagawin niyo ay pakinggan ang bawat nagsasalita."

"Ilang libo ang tauhan dito ah!"

"Naniniwala akong nasa mababang posisyon lang ito, at hindi malayong nakakasama siya ninyo o nakakausap. Bibigyan kita ng kopya."

"Ano bang ibig sabihin ng ipinasa mo?"

"Ang kausap niyan ay ang reporter na sinaktan ni Ellah."

Umawang ang bibig ng kausap. "I-ibig mong sabihin..."

"Binayaran siya at hindi biktima."

"Alam ba 'to ni Ms. Ellah?"

Umiling siya. "Hindi na niya dapat malaman sa ngayon, mas lalo lang siyang manganganib kung sakali."

"Pero sir, bakit ako? Marami namang iba diyan?"

"Dahil sa'yo may tiwala si Ms. Lopez."

"Pero sir baka pwedeng tulungan lang kita kasi-"

"Aalis na ako, iiwan ko na si Ms. Ellah."

Mariin itong umiling. "Pasensiya na sir, natatakot ako."

Huminga siya ng malalim.

"Sige, naiintindihan ko. Kaya lang, asahan mong may magiging problema na naman sa produksyon na tatama sa'yo."

"Bakit sa production?"

"Malakas ang paniniwala kong nasa sirkulasyon lang ninyo ang traydor."

Natahimik ang kausap.

Sa ganitong paraan ma poprotektahan niyo ang apo ng chairman."

"Pero... sino?"