webnovel

Twisted Fate 1

"Hmmmm…. Your arms are my castle. Your heart is my sky…Hmmmm. Pwede na siguro ito. Tikman nga natin." saad niya at tsaka siya kumuha ng isang kutsarita upang tikman ang kanyang niluluto ng may biglang yumakap sa kanya sa likod.

"Hey. Anong ginagawa mo?" tanong sa kanya ng lalaking yumakap mula sa likudan niya.

"Nagluluto ng favorite mo. Adobo!" masaya niyang saad.

"I see. Thank you, Queen. Wala talagang tatalo sa adobo mo. Kahit sino kumain niyan siguradong hindi maiiwan."

"Aba syempre! Kaya ikaw ang swerte mo kasi palagi kita pinagluluto. Haha! Kaya huwag mo ako iiwan okay? Promise?"

"Hmm. Promise. I love you Callista. You're my life." At lalo pang niyakap ng lalaki ang kanya nobya.

"And so do I. Did something happen, Lorenzo?"

"Nothing happened. I just want to tell you that I love you." Saad ni Lorenzo at iniharap niya ang kanyang kasintahan sa kanya at tsaka ito hinalikan.

--------------

"Hey! Callie! Wake up. It's time. We're here." Pagyugyog at paggising ng isang babae kay Callie.

"Having the same dream again? You're crying while asleep." Tanong nito kay Callie sabay bigay ng tissue. Tinanggap naman ito ni Callie.

"Yeah. Sorry. I'll be ready in 5 minutes." Saad ni Callie habang pinupunasan niya ang mukha niya.

"It has been 8 years since he left, Callie. Don't you think it's time to move on?"

"I've already moved on, Ai."

"Callista you can't fool me."

"Alright. Maybe it really is time. Do you remember when you jokingly told me to try and date Damon? You know what. Maybe I really should try dating him. I'll call him tomorrow. Let's go. Our team is waiting." Saad ni Callie habang pababa siya ng van at mahahalata mo sa kanya na natauhan na siya at mukhang nabunutan ng tinik.

Hindi na naman sumagot pa si Aisha sa kanya bagkus ay bigla nalang itong kinabahan. Hindi niya lubos akalain na darating yung panahon na si Callie mismo ang magsasabi ng mga katagang binitawan niya kanina at gagawin nito ang pabiro niyang sinabi noon.

Agad naming hinabol ni Aisha si Callie at ng makaabot na siya dito humingi ito ng sorry sa kanya.

"Callie, I'm so sorry." Seryosong paghingi ng tawad ni Aisha habang kinakabahan ito.

"For what? Alam mo ang weird mo ngayon Ai." Pabirong saad ni Callie.

"I'm serious, Callista. I'm really sorry."

"Okay. Did you do something I won't like, Aisha?" tanong nito kay Aisha bago pa makasagot si Aisha ay may biglang nag interrupt sa kanya.

"There you are. Welcome to my team, Callie! And of course to your manager, Aisha Ferreira." Pagwelcome ng director sa kanila.

"Thank you, Direk! I'm happy to become a part of your team." Masayang bati ni Callie.

"Good. Your partner's already here and resting at the lounge. I'll have one of my staff call him. Let's go to the meeting room and wait there." Saad ng director at naggesture ito sa dalawa na sumunod sa kanya.

"Let's go Ai. Let's talk later. Mabuti nalang hindi tayo nalate. Haha!" saad ni Callie at hinigit nila si Aisha palapit sa kanya tsaka sumunod sa director.

Nang makarating sila Aisha and Callie sa meeting room, nagdiretso sila sa nakaassign na seat sa kanilang dalawa at tsaka masayang nakipagkwentuhan sa mga staffs.

"Mukhang masaya ang team natin dahil parehong jolly ang models natin." Saad ng director habang may isang staff na nagbibigay na isa isa ng documents sa bawat tao na nasa loob ng meeting room.

"Well hopefully hindi kayo mainis sa akin sa pagiging jolly ko, Direk. Hahaha. Anyway, who's my partner?"

"Oh. Your manager didn't told you?" tanong ni Direk kay Callie.

"Ahm. I'm sure she did. It's just that I'm forgetful. Hahaha. Sorry Direk." Awkward na saad ni Callie.

"It's okay. You two will meet up today anyway. Let's wait for him." Natatawang saad ng Director nila.

Pagkatapos noon ay tumango lang si Callie at nagfocus sa binabasa niyang document tungkol sa magiging project niya ngayon. Pinaikot na rin niya ang swivel chair na kinauupuan niya kaya naman nakatalikod siya ngayon sa pintuan ng meeting room. Habang si Aisha naman ay mas lalong tumindi ang kabang nararamdaman at pinagpapaiwan na ito kahit malamig naman sa room.

Pagkalipas ng 5 minuto ay bumukas ang pintuan ng meeting room at pumasok ang dalawang matangkad at matipunong lalaki.

"Here they are. Welcome!" masayang pagbati ng director sa dalawang lalaki.

"I'm so sorry, Direk. I fell asleep." Agad na paghingi ng tawad ng lalaking nasa unahan at nakasalamin.

"It's okay. I understand that you need to rest after a long flight. Haha! Have a seat you two" masayang saad ng director at saka naggesture sa dalawang lalaki kung saan sila dapat maupo.

"Now that we're complete, we can now start the meeting. First we have to introduce ourselves."

Pagkasabi ng Director na magpapakilala muna sila sa isa't-isa ay naging lively ulit ang kanilang paligid habang si Aisha ay kinabahan pa rin at maging si Callie ay nagbago din ang mood. Mula ng marinig niya ang boses ng lalaking pumasok kanina ay bigla siya kinabahan sapagkat pamilyar na pamilyar ang boses na iyon sa kanya.

"Nice to meet you all. I'm….Ai? Is that you Aisha?" pagpapakilala sana ng lalaki ng bigla niya Nakita si Aisha na isa sa mga nasa loob ng room na iyon.

"Hi, Enzo." Awkward na bati ni Aisha sa kanya.

"Oh. Do you know each other?" Tanong ng director dito.

"Oh yes. We knew each other. We studied at the same school ever since we are a child up to attending university together with….." masayang panimula ni Enzo ngunit bigla siyang nahinto sa pagsasalita sapagkat may bigla siyang naalala.

Narinig itong lahat ni Callie at kahit na anong pilit pa niyang itanggi sa sarili niya na ang taong naririnig niya ngayon at makakatrabaho niya ay ang lalaking matagal na niya hinihintay at ang nang-iwan sa kanya.

Nang marinig niyang natigilan bigla si Enzo alam na ni Callie na siya ang hinahanap nito kaya naman muli niyang pinaikot ang swivel chair niya at humarap siya sa kanila.

"Callie." Saad ni Enzo.

"Cool! It's good that both our models knew each other. Our project will surely be a success." Masayang saad ng director.

Gustong gusto na umalis ni Callie sa meeting room dahil sa pangyayari ngunit pinipigilan niya ang kanyang sarili sapagkat makakaapekto ito sa project nila at gusto niyang maging professional kaya naman nagpaalam nalang siya.

"I'm so sorry Direk but I'm suddenly not feeling well. Can we wrap up this meeting quickly?"

"Sure, Callie. This meeting will be short anyway. So I just want both the models to meet each other and to inform both parties that this project will go on for a month." Panimula ng Director.

"Cad?!" gulat na tanong ni Callie.

"She means what." Pagtranslate ni Aisha.

"Yes, this will go on for a month since we have to do two commercials and a few photo shoots. Our theme will be about intimacy, relationship and weddings." Pagpatuloy na pag e-explain ng director.

"Ní féidir liom é seo a chreidiúint (I can't believe this.)" hindi makapaniwalang saad ni Callie at tsaka siya tumingin kay Aisha.

"Bhí a fhios agat faoi seo, ceart? Cén fáth? Cén fáth ar chuir tú i bhfolach uaim é? (You knew about this, right? Why? Why did you hide it from me?)" Pagkuwestyon nito kay Aisha. Habang halata sa kanya ang pagkadismaya at pagkainis.

"I'm sorry, Callie." Paghingi ng tawad nito kay Callie.

"I'm sorry Direk. But can I leave first? I really don't feel well anymore."

"Sure. You can go first, Callie. We're almost done anyway." Pagpayag ng Director nila kahit na mukahng nagtataka din ito sa pagbabago ng mood ni Callie.

"Thank you, Direk." Pagpapasalamat ni Callie at dali dali itong tumayo at naglakad palabas ng meeting room. Hindi na rin niya pinansin si Enzo ng madaanan niya ito. Sa isip niya, ang mahalaga ay makaalis siya ngayon sa lugar na iyon sa kadahilanang gusto niyang mapag-isa matapos ng mga nangyari.

Agad naman siyang sinundan ni Aisha habang si Enzo naman ay nagpaalam muna sa Director at kinausap ang manager niya bago siya umalis at sinundan ang dalawa niyang kaibigan.

"Callie! Please talk to me first." Pagmamakaawa ni Aisha kay Callie habang nakasunod ito sa kanya.

"Please. Leave me alone for now, Aisha. Le do thoil. Ná ruaig i mo dhiaidh. (Please. Don't chase after me.)" umiiyak na pagmamakaawa ni Aisha dito.

"You can use the van to go home. I won't use it." Dagdag pa nito at saka dali daling sumakay ng taxi.

Pagkaalis niya tuluyan ng humagulhol ng iyak si Aisha at napaupo nalang ito. Sakto naman na dating ni Enzo at nilapitan niya ito tsaka niyakap.

"I'm sorry, Ai."

"It's okay, Enzo. Just go after her. You need to talk to her." Saad ni Aisha habang umiiyak ito.

"But she's mad at me. She will absolutely not talk to me."

"She will! Just go and chase after her. She needs you. Just go and talk to her. She will surely listen to you." Pagkumbinsi ni Aisha kay Enzo.

"Alright. Thank you, Ai. By the way, I miss you but I miss that cry baby and stubborn girl more."

Natawa naman si Aisha sa sinabing ito ni Enzo. "I know. Go. Now!" pagtaboy niya dito at tsaka naman umalis si Enzo at sumakay sa kotse niya. Kahit walang sinabi si Callie kung saan siya pupunta ay alam na nito ang lugar kung saan pwede pumunta si Callie kaya naman nagdiretso siya sa lugar na iyon.

It has been a while since I wrote a story. I just came up with this story while trying to sleep. I hope you all will like it. I miss writing so I'll try to slowly come back and upload chapters to my stories. I don't have an editor so please bear and be patient with me. I'm open to criticism and suggestions. By the way, this story Twisted Fate is only a short story and might only have 3-5 Chapters. Thank you! Twisted Fate also have 2 versions, One Filipino Version and One English Verson so others who don't know Fililipino language can also enjoy and read Twisted Fate. English Version's already posted too. Just visit my profile.

There are some Irish sentences/words on this chapter. I only used google translator to translate English to Irish so I apologize in advance if there are mistakes.

itskeishixxcreators' thoughts