TVMAE 25

Chapter 25:

5:15 PM

Grace POV

"Kailan po ba makukuha ang result?" Tanong ko sa doctor na nag-take ng DNA test sa tiyan ni Lyn at kay Isaac. Naka-serious face lang si Isaac kailan pa ba 'yan di seryoso? Pag may chix na dadaan, kita mo lalaki ang mata niyan charot HAHAHAHA.

"Commonly a couple of weeks," sagot nito dahilan para kumunot ang noo ni Isaac habang si Lyn ay chill lang pero kinakabahan na, magkikita na sila ni Evans mamaya eh.

"WHAT? I CAN'T WAIT WEEKS FOR THAT," wow grabe ah, takot ka ba maging daddy na? Beside we can support the child marami naman kami eh.

"Okay calm down sir, we can process this right away but the demand is quite expensive," ani ng doctor. Ayan naman pala may fastest way naman pala pero kailangan ng pera. Beside present naman sila lahat kaya they can perform the operation process na.

"Just do it, I don't care about the demand of how much is cost," sagot ni Isaac. Iba talaga pagyayamanin, di makapaghintay kaya gastosan na naman.

"Okay, gagawin namin 'yan ngayon. Maybe later, tatawagan lang namin kayo kapag tapos na," sagot nito. So mamayang hapon may result na agad. Mabilis lang naman 'yan if may specialist na gagawa agad at saka kapag ang dalawang samples ay nakuha na. And to their case, nandito na lahat ng needs sa test, the problem is ang titingin at mag-examine nito like the DCC the one who offered fast turnaround times and arrange for DNA collections of all parties right away then you could see your results the day after the laboratory receives your samples.

"Okay that's better, we'll wait for your call. I will add 10,100 dollars after we received the results," Evans. Shakk ang yaman lang talaga ehh. Saan ka makakuha ng ganyang kalaki ng pera.

"It's nice to negotiate with you young man," nakangising sabi ni doctor. Medyo may edad na rin ang doctor na ito. Sabihin mo lang doc na mas malaki ang kita mas bibigyan ng priority. Ganiyan naman talaga ang perceptions natin diba, pag may pera makukuha mo agad. Perks to those rich peoples.

"It's just money, I love my girls more than that, well girls is my wealth,*chuckle*" nakangising sagot nito and they shook their hands. What a play boy jerk. Someday iiyak ka rin dahil sa pag-ibig, mark that one dude.

"Tara na Lyn, may appointment ka pa mamaya," aya ko sa kaniya. Kami lang kasi ang pumunta dito, kaming tatlo. Naiwan lang sila sa bahay.

"T-tara sis," sabi niya sabay tayo. Nagpalaam na kami sa doctor at naunang lumabas bago sumunod si Isaac. He offered us a ride but we declined it. Beside magkikita sila ni Evas ngayon at ako siyempre pupuntahan ko si Zander, ilang araw din kaming di na nagkikita. Miss ko na siya aytttt shhhhh!!!

"Saan ba kayo magkikita ni Evans?" Tanong ko sa kaniya ng naghihintay kami ng taxi na masasakyan. Nag-taxi lang din kami kanina, tinamad akong magmaneho.

"Sa park, doon kami laging nagkikita, ang lugar kung saan nagsimula ang lahat," sagot nito. Ayttt kung saan-saan na agad napunta ang sagot niya. Sana nga, sana matanggap mo Evans para wala ng problema. Laban lang Lyn, fight!!!

Lyn POV

Kanina pa ako naghihintay dito sa tagpuan namin. Nasaan na ba siya? Pinag-aalala niya ako ng sobra. Lalo tuloy akong kinabahan grrr!!!

Di na nakatago ang tiyan ko, kitang-kita na talaga. Nagsuot ako ng dress na hanggang sa tuhod lamang. Kaya makikita na talaga ang form nito. Nilagay ko na lang sa harap ang shoulder bag ko para medyo natataguan ito.

Kanina pa ako kinakabahan na nanginginig umayy! Di ko alam kung ano ang mangyayari ngayon. Maaring hanggang dito na lang kami. Sana makinig siya sa paliwanag ko, na sana hindi niya paiiralin ang galit at sana maniwala siya. Hayyyss Lord bigyan niyo po ako ng lakas!

It's already 1:15 PM, hayyss dalawang oras na akong naghintay dito sa kaniya. Ngayon lang ito nangyari eh. Palaging siya ang nauuna dito tapos ngayon ackk! Sana walang nangyari na masama, please be safe langga.

Di ko kayang tumayo lang dito na walang ginagawa, baka ano na ang nangyayari sa kaniya, goshhh!

I picked my phone and started to call and text him.

"Arghh!" Bulalas ko ng di ko ito makontak, nakapatay yata ang phone. Baka nakalimutan nito na may usapan kaming magkikita dito o may ginagawa lang. Sana hinindian niya na lang kung may ginagawa siya, naiintindihan ko naman hindi 'yong ganito na para tayong tanga uwahhhh!

"The number you have dialed is unattended or out of coverage area, please try again later."

"Evans naman eh, bakit di kita makontak, kainis naman," inis kong dial nang dial ng paulit-ulit sa number niya.

Napaupo na lang ako sa gilid at napatakip sa mukha, nawalan na ako ng lakas. Evans pleaseee answer my call.

Hinayaan ko na lamang ang mga luhang dumadaloy, wala akong pakialam kung may iilang nakikita akong ganito. Ang sakit sa dibdib kasi HUHUHU.

Paano pag may nangyari na sa kaniyang masama, di ko alam kung ano ang magagawa ko HUHUHU!

Lord God, gabayan mo sana siya. Sana okay lang siya.

2:15, wala pa rin siya. Maghihintay pa rin ako. Hindi ako uuwi. Baka ma-late lang siya. Baka may ginawa lang muna. Tatlong oras na akong naghintay, tatlong oras na rin akong umiiyak na para bang sasabog itong dibdib ko. Ang lakas ko mag-overthink grabeeee.

3:15, ang bilis ng oras pero wala pa ring Evans na lumitaw rito. Nasaan ka na ba? Mamaya ka talaga sa akin, swear sasapakin talaga kita. Paano mo nagawa ito sa akin langga, apat na oras na. Apat na oras na akong nandito, apat na oras na walang tigil sa pag-agos ang mga mata, apat na oras na akong parang wala sa sarili, I want to see you badly.

4:15, tumayo ako at sinubukang tingnan kung nandito ka, kahit sulok ay aking tiningnan baka nandiyan ka lang. Nasaan ka na ba?

Napangiwi na lamang ako at napaupo ulit ng hindi kita nasilayan, taman na pleaseee, magpakita ka na sa akin. I need you!

Hinawakan ko ang tiyan ko ng marinig ko itong tumunog, kumakalam na ang aking sikmura. Hihintayin pa rin kita, sabay tayong kakain, pupuntahan mo ako.

5:15, unti-unting umaalis na si haring araw, unti-unting umaalis na ang mga tao. Umuuwi na sila. Nasaan na ba ang tahanan ko?

Kinakaban,

Nanginginig,

Walang humpay sa pag-agos ng mga luha.

Kumakalam na ang sikmura,

Palubog na ang araw ngunit wala ka. Bakit naman ganito Langga? Ang sakit sa pakiramdam, wala akong magawa kung hindi ang maghintay at umiyak. Wala akong lakas para puntahan ka sa inyo, ayaw ko gusto kong hintayin lang kita dito sa ating tagpuan.

*Kringggggg*

Mabilis pa sa alas kuwatro na tiningnan ko ang phone ko,

Bumuhas ng sobra ang mga luha ko ng makita kung sino ang tumawag,

Nanginginig ko itong sinagot,

"WHERE ARE YOU GAAAA?? ANONG NANG---

"Please go home, I don't want to see you,"

What?

Ano?

Nabingii yata ako.

"W-what? A-ano'ng nangayari sa--

"Don't me Lyn, you can't fool me again. Alam ko na kung ano ang tinatago mo. Huwag mo muna akong istorbohin."

Lyn? Hindi na Ga? O langga?

*tot tot tot tot*

"WAHHHHHHHHHHHHHHHHH!" Sigaw ko ng buong lakas, wala na akong pakilam sa mga iilang taong tumitingin sa akin ngayon arghhhhh!

Para akong mabaliw na iwan.

Parang sumabog itong dibdib sa sakit,

Sobrang lakas ng pintig ng puso ko,

No Evans, you can't do this to me HUHUHUHUU

Sinabunotan ko ang buhok ko at umiyak nang umiyak, shakkkkkk akala ko ready na ako bakit ganito? Parang napupunit ang loob ko UWAHHHHHH!

Tumingala ako sa langit ng maramdaman ang ilang butil ng ulan ackkkk! Paano niya nalaman? HOWWWWWWWWWW!!!!

"SH*T!" Mura ko at napaiyak na lang sa sulok. Wala akong lakas na tumayo at maglakad. Nawalan ng lakas ang aking mga paa. Para akong namanhid na walang alam.

BAKIT NAMAN GANITO? BAKITTTT???????

"ARGHHHHHHHHHHH!" Sigaw ko ng biglang sumakit ang tiyan ko na parang bang ito ay pinagpipiraso.

"NOO, BABY NOOOO PLEASEEEEE," pagsumamo ko ng may nakita akong pulang likido sa hita ko. Lord wag naman po sana siya ang mawala.

"ARGHHHHHHHHHHHHHH!!!!"