webnovel

Chapter 4: Allergy

We are now here in the dining area. We will eat together after a few minutes of preparations. However, I look at the foods served on the table and it seem they are not familiar with my eyes still nice when I taste it.

"Chelle, ikaw na ang mag-lead ng prayer sa gabing ito." Their mother said with an authority and we started a prayer afterwards.

I bowed my head and close my eyes as we do the prayer for a just several minutes.

I have observed them quietly while I am still eating the foods that Tita Wenilda prepared for us. I saw that they looked happily although they just lived in this kind of life. Their family is very lucky which I am hoping I would find like them. Simple but has a happy life.

After we had eaten lunch, some were decided to go to their own rooms.

"Ikaw po ba ate beauty hindi ka pa ba po babalik sa kwarto niyo?" Rianna asked me with angelic eyes kaya napaupo ulit ako para maabot siya.

I try to speak but Ralph interrupt us.

"Hindi pa. Dahil siya ang magliligpit nitong pinagkainan natin at maghuhugas ng pinggan." He said with an authority on his voice.

I suddenly stared at him with my eyes widely open because I really don't know about doing those things. It is not part of being having an amnesia but still I have no idea on how to do such that.

"Bakit hindi mo na lang muna hayaan makapgpahinga si Ivy uh, Migz. Kagagaling pa lang niya sa ospital kaya dapat nagpapahinga pa muna siya."

I felt relieve when Tita Wenilda spoken between us. Now I saved from this bitter man who always beating me by his harsh treatment.

"Sige na, Rianna samahan mo na si ate beauty mo papunta sa kwarto niya at ako na lang bahala magligpit at maghugas ng mga pinagkainan natin."

"Sige po, Ma. Punta na po kami roon ni ate beauty." Young girl touch my hand and I followed her. I saw that bitter man smirked. I showed him too ng isang mapanuyang tingin.

"Ate beauty, pwede pong dumito muna ako sa kwarto mo?" the angelic kid said.

"Oo naman." sabay ng pagtango-tango ko. "Seat here." I said then.

"Salamat ate beauty, the best ka talaga at sana kayo ni Kuya Migz ang magkatuluyan kasi bagay kayo."  This kid chuckled in a bit.

"Ang sungit kasi niya eh tapos ikaw mabait kaya kayo ang perfect match para sa'kin."

"It is impossible, my dear. Look at your big brother, he seems not interested to me that's why we are not a good match to each other."

"Ikaw magpapabago sa kanya ate beauty sa darating na panahon."

Maya-maya pa bumukas ang pintuan at niluha nito sina Rachelle at Rhiel. Tumabi rin ito sa aming dalawa ni Rianna.

Tinititigan ako ni Chelle na tila'y ini-examine ang mukha ko.

"Teka lang ate beauty. Bakit ka namumula at namamantal po 'yong mukha niyo pati sa mga braso?"

I took the mirror immediately to see my face. It startled me when caught my eyes of those red spots down with my arms inflamed on my skin.

"Eh di kaya allergic ka sa isda, ate beauty?" napalingon naman ako kay Rhiel at agad ding lumapit siya sa akin upang i-check ulit din niya ako.

"Oo nga. Allergic ka nga sa isda, ate beauty." He assured.

"Papaano mo naman nasabi, RK?" napatanong naman sa kanya si Rachelle.

"Mabuti pa ate beauty pumunta muna tayo sa kusina at sabihin ito kay Kuya Migz at kay Mama baka may matulungan ka nila sa allergies mo."

I didn't hesitate to follow them until Tita Wenilda saw my whole self. She appeared dumfounded.

"Ma, mukhang allergic si ate beauty sa isda. Tignan niyo po mukha at mga braso niya, namumula at namamantal." Rhiel stated.

"Pansin ko rin nga sa kanya Mama kaya tinignan ko nang malapitan ang mukha niya hanggang sa braso." Rachelle added.

"Bakit. Ano nangyayari diyan saka bakit narito kayo lahat?" Ralph unexpectedly intrude us behind our back.

"Nagkaroon kasi si ate beauty ng allergy Kuya Migz." Rachelle mentioned it again.

"Ano?" gulat na tanong ni bitter man. Napatitig siya sa akin at napa-face palm ito pagkatapos.

"Huwag mong sasabihin magpapacheck-up nanaman tayo sa doctor niyan?" He complained with full of frustration on his face.

"Hindi naman niya kailangan magpatingin sa doctor, Miguel." Tita Wenilda has give me something. "Heto, Ivy kumain ka ng asukal hanggan sa mawala yang mga allergies mo. Mabisa itong gamot sa taong allergic sa isda." kasabay ng pag-abot niya sa akin ng baso na may lamang asukal.

"Maupo ka muna rito." Sumunod kaagad ako at sinubukan kong papakin ang asukal.

It felt me disgusting to eat sugar but I have to since Tita Wenilda adviced. If I will not eat, my skin cannot heal.

"Kahit ba naman sa pagiging allergic hindi mo rin ba naalala?" Naiinis na tanong ni Ralph sa akin at napatango lang ako bilang sagot.

This man is unkind to me that always speaking unpleasantly. I don't know his reasons why is he acting like that. I didn't remember what I did wrong to him for beating me up. He heavily sighed that he still irritated.

"Sige na iha, huwag mo nang patulan yang si Migz at papakin mo lang 'yang asukal hanggang sa maging maayos ka na." Nakangiting saad ni Tita Wenilda sa akin at sinuklian ko rin siya ng ngiti samantalang inirapan ko na lang ang lalaking nasa aking harapan.

"Aba tignan mo 'to. Sinupla lang niya ako."

I heard his complaint and I showed to him my foolish smile that made the guy more annoyed.

"It's your fault naman kasi." sabay ngisi pa rin habang nakabusangot pa rin siya. Sarap niya palang inisin. Masyado kasing pikon at mainitin ang ulo.

"Anong kasalanan ko? Sino sa atin dito ang syonga na hindi aware sa allergies sa mga pagkain." Napatitig sa kanya si Tita Wenilda at sinuway pa ito kaya lalo lang ako napapangisi.

"Tama na 'yan, Migz. Hindi niyo na dapat pinagtatalunan pa ang mga ganyang bagay. Malay natin na kasama sa pagkakaroon niya ng amnesia ang pagkawala ng kanyang awareness sa body reaction katulad niyang allergies." Tita explained concisely then she continues again washing the dishes.

Tinititigan ko ulit siya nang may pang-iinis but he surrendered and immediately walked away from the dining room. I laughed again in a silence and it is not heard by Tita Wenilda.