Chapter Forty Four

I suppose you have a very good reason why you are standing infront of my house.'" Wika ni Andrew nang lumabas sa gate upang harapin si Dennis. Napaatras naman ang binata nang lumabas siya sa gate. Sinubukan pa nitong sumilip sa bahay nila ngunit bigla siyang humarang sa harap nito.

"Gusto kong makausap si Anica." Wika ni Dennis. "Sinabi na sa kin ni Paula ang nangyari. I want to clear the misunderstanding." Wika ni Dennis.

"Bakit dito ka pumunta kung gusto mong linawin ang mga nangyari. Talk to her family instead." Wika nang binata.

"Nag punta ako dito para siguruhing wala siya sa masamang kalagayan."

"And you want to imply that I will be puting her in a bad situation?" sakristong wika nang binata.

"Knowing your background Demon General, I can't trust you."

"I appreciate you gesture Romeo. But I can take care of my wife well enough." Wika nang binata. "In the future, I would also appreciate kung hindi mo siya titingnan na maypagnanasa sa mata. It will give other people a reason to misunderstood. And to tell you. My wife already has me. So she doesn't have any reason to look for affection in any other guys." Wika nang binata.

"You talk big, Do you know how to make sure your wife will feel secure?"

"Certainly. And I don't think it is your concern whether or not she feels in secure. He is my wife and I am the one responsible with her. If you really care about her. Leave her alone. Dahil ikaw ang dahilan nang mga nangyayari." Wika ni Andrew.

"Anong ibig mong sabihin?"

"Are you still in bind? O hindi mo lang gustong aminin na alam mo ang dahilan nang mga nangyayaring ito." Bigla namang natigilan si Dennis saka niya naisip si Paula. It was not a coincident na alam ni Paula ang tungkol sa mga larawan.

"If you know what I mean. Siguro naman alam mo na ang gagawin mo. Layuan mo ang asawa ko. Dahil hindi ako ang klase nang taong uupo habang nakikita kong nasasaktan ang importanteng tao sa buhay ko. Alam mo naman siguro ang back ground ko, as A demon general. I can even go beyond hell to make sure what's mine is mine." Wika nang binata. Sa titig palang ni Andrew parang gusto niyang mangilabot. Ano bang kayang gawin nang isang Demon General para kay Anica?

I'm sorry for what happen." Wika ni Dennis kay Alfredo. Nagpunta ang binata sa hospital upang bigyan nang linaw ang mga nangyari at sabihin sa ama ni Anica na ang lahat nang Nakita nito sa pictures ay walang katotohanan. "Inaamin ko pong may gusto ako kay Anica hindi ko iyon itatanggi. Kaya lang, hindi naman ako gusto nang anak niyo. At alam ko rin hong may asawa siya. Hindi ko namang ugaling manggulo nang buhay nang iba. And Anica is a good girl. Hindi ko gagawing sirain ang buhay niya o ang pagsasama nila ni Andrew." Wika nang binata.

"Bakit mo sinasabi sa amin to?" Tanong ni Melissa sa binata.

"Dahil ayoko pong tingnan niyo nang masama si Anica. And I heard Don Menandro had a heart attack because of what happen. Ayokong sisihin niyo si Anica dahil doon. She was a victim of misunderstanding." Wika nang binata.

"Ngunit kasasabi mo lang na hindi mo itinatanggi ang pagkakagusto mo sa kanya. Kami ba niloloko mo?" Ani Melissa.

"Hindi ho, Bakit ko gagawin iyon at sirain ang Samahan nang mga pamilya natin. Para kay Anica, isa lamang akong Senior sa kanya. It was just me who has romantic feeelings for her."

"Paano kami nakakasigurong hindi niyo pinaiikot ang mga ulo namin?" wika ni Natasha na lumapit sa kanila.

"Kung may relasyon kami ni Anica, Bakit ko hahayaang mahuli kami nang isang cheap na paparazzi?" wika ni Dennis na tumingin kay Natasha.

"Cheap?" Gigil na wika nang binata.

"Sabihin na nating magaling kumuha nang litrato ang paparazzing yun. They were able to fool everyone and make them believe na may relasyon kami ni Anica. I should be taling them, right. Pero hindi. Dahil hindi ko ugali yun. Anica is inosent. At wala kaming ginagawa upang magalit kayo sa kanya." Wika pa ni Dennis.

"Anong mapapalamo sa ginagawa mong ito?" Tanong ni Alfredo.

"I would be able to help the girl that I like who was wrong because of misunderstanding." Wika ni Dennis. "I already have talked to General Bryant. And it appears that he himself is not buying that photo. He is clever enough to believe that his wife is innocent. Bakit naman Ninyo siya pagdududahan kong anak niyo siya." Wika nito saka bumaling kay Alfredo.

Hindi sumagot si Alfredo, bagkus ay napatingin siya sa unahan ni Dennis kung saan nakatayo sina Anica at Andrew. Nang pamansin nang binata na may tinitingnan ito sa unahan niya. Agad siyang nalingon saka niya Nakita si Andrew at Anica na dumating sa hospital. Sakto namang dumating din si Claire at Rafael.

"Ang lakas nang loob mong pumunta dito." Wika ni Melissa nang makita si Anica. Naglakad ang dalawa patungo sa kanila.

"Hayaan niyo -----"wika ni Dennis na bumaling kay Melissa at Alfredo ngunit natigilan siya nang biglang ilagay ni Andrew ang kamay nito sa balikat niya.

"I'll take this from here." Wika nang binata saka nilamapasan lang nil ani Anica si Dennis saka lumapit sa Dalawa.

Kahit na nganamba, lumapit parin si Anica sa ama niya at nagmano hindi naman ito tumanggi. Lumapit naman si Anica kay Melissa ngunit bigla siya nito iniwasan walang nagawa si Anica kundi mapakagat labi na lamang dahil sa ginawa nang babae.

"Napapahinga pa aang lolo mo. He is out of danger. But I don't think it will be a good time para magpakita ka sa kanya." Wika ni Alfredo na tila nahulaan ang dahilan kung bakit nandoon sa hospital ang dalawa.

"Alfredo!" gulat na wika ni Melissa na napatingin sa asawa niya.

"May karapatan naman siyang makita ang lolo niya." Wika ni Alfredo saka tumingin sa asawa bago bumaling kay Anica at Andrew. "He is sleeping right now. Kung gusto niyo siyang makita I can let you in." wika nang lalaki.

"We would appreciate that." Wika ni Andrew. Nakita nilang binuksan ni Alfredo ang silid nang matanda saka naman hinayaang pumasok sina Anica at Andrew. Si Rafael at Claire na nandoon ay naguguluhan sa kung anong mga nangyayari at kung bakit ngayon lang dumating sa hospital ang dalawa.

"Masyado kang nagiging mabait sa anak mo sa labas. Kayo ni Papa. Ano bang pinakain sa inyo nang babaeng yan at ang dali niyong mauto." Inis na wika ni Melissa sa asawa niya dahil sa ginawa nito.

"Narinig mo naman diba ang paliwanag ni Dennis? Wala naman ibig sabihin ang mga larawan na iyon." Wika ni Alfredo. "Bukod doon, Apo pa rin siya nang papa. Kaya sa ayaw man natin o sa gusto may Karapatan siyang makita ang lolo niya." Wika Alfredo sa asawa niya.

"Ayoko nang ituloy ang usapang ito. Magsama kayo nang anak mo sa labas. Diyan ka naman magaling. Ang balewalain kaming totoo mong pamilya." Wika ni Melissa saka nagmamadaling umalis.

"Ma!" wika ni Natasha saka napatingin nang marahas sa ama niya saka sinundan ang ina. Si Claire at Rafael naman ay taka ding napatingin sa babae bago magkatinginan. Saka lumapit kay Alfredo.

"Is everything okay Unlce?" Tanong ni Claire sa lalaki.

"Yes, everything is all good." Wika nito kay Claire saka bumaling kay Dennis. "Salamat sa pagpunta mo dito at sa pagpapaliwag sa nangyari. Kami na ang bahala nang pamilya ko tungkol sa usaping ito." Wika nang lalaki kay Dennis.

"Wala hong anoman, Gusto ko lang na maayos ang di pagkakaintindihan dahil alam kong ang mas masasaktan ay si Anica." Wika ni Dennis. Simpleng ngumiti lang si Alfredo sa binata.

Sa loob nang Silid nang matanda Nakita ni Anica ang lolo niya na may nakakabit na aparatu sa katawan. Napatingin din siya sa vital monitor kung saan nakasaan kung ano ang kondisyon nang matanda.

"I think he is in a stable state." Wika nang binata kay Anica. "Hindi ka na dapat mag-alala. We can always talk to him once we woke up." Wika nang binata.

Naglakad si Anica papalapit sa matanda saka naupo sa upuang nasa tabi nang kama nito saka hinawakan ang kamay nang matanda.

"I'm sorry Lolo. Hindi ko gustong magkasakit ka. Please get well soon. I won't mind if you won't talk to me anymore. Ang mahalaga ay gumaling ka. I'm sorry, kung binigo ko kayo bilang apo niyo. Alam niyo bang masaya akong tanggap niyo ako sa kabila nang katotohanang anak lang ako sa labas nang papa. I love you Lolo please, Gumaling kana." Wika ni Anica saka hinalikan ang kamay nang matandan saka tininungo ang ulo niya sa kama habang hawak ang kamay nang matanda saka umiyak.

Naglakad naman si Andrew palapit sa kanya saka inilagay ang kamay sa ulo niya saka hinaplos ang buhok nang dalaga.

"She is stubborn and nosy at times. But there is no doubt she loves you." Wika ni Andrew saka napatingin sa Matandang walang malay. Kung naririnig man sila nang matanda hinihiling niya marinig nito ang nilalaman nang puso ni Anica.

Nang magising ang matanda. Una niyang hinanap si Anica at Andrew dahilan upang hindi ikatuwa ni Melissa at Natasha. Tila ban ang magising ito ay parang wala na dito ang nangyari o nakalimutan na nito ang dahilan kung bakit ito nasa hospital. Sinabi naman ni Alfredo na tinawagan na niya si Andrew at Anica na pupumta sa hospital.

Nang dumating si Anica at Andrew sa hospital Nakita nilang inilahad nang matanda ang kamay niya kay Anica Na para bang pinalalapit nito ang dalaga sa kanya. Hinawakan ni Andrew ang balikat nang dalaga saka naman napatingin si Anica sa binata. Simpleng tumango si Andrew sa dalaga upang sabihin na okay lang kung lumapit siya. Nangilid naman ang luha nang dalaga saka tumingin sa matanda na nakangiti sa kanya at nakalahad ang kamay. Napahawak nang dalaga sa kamay niya bago lumapit sa matanda at hinawakan ang kamay nito.

Nang hawakan niya ang kamay nang matanda saka siya napaiyak nang malakas saka napaluhod sa may kamay at itinango ang ulo sa higaan.

"Such a cry baby." Natatawang wika ni Menandro saka hinaplos ang ulo nang dalaga. Saka tumingin kay Andrew bago muling bumaling kay Anica. "Stop crying child." Wika nang matanda.

Nag-angat nang tingin si Anica saka tiningnan ang lolo niya. "I'm sorry." Wika nang dalaga habang tumutulo ang luha sa mata.

"Why are you saying sorry? This old man has wrong you. My foolishness cause this. I should have known, that you have a good heart. Andrew Explained everything to me." wika nang matanda.

"Si Shin?" tanong nang dalaga. Tumango lang ang matanda. Saka naman napatingin si Anica sa binata. Paanong naipaliwanag na nito ang lahat sa lolo niya.

"Pwede mo bang mapatawad ang lolo mo?" Tanong ni Menandro sa dalaga. Nang makita ni Andrew na tila nag-uusap na si Anica at Menandro. Minabuti niyang lumabas muna. Gusto niyang bigyan nang panahon ang mag-anak upang ayusin ang ano mang hindi pagkakaunawaan. He secretly visited, Menandro nang magising ito dahil tumawag ang assistant nito para sabihing hinahanap siya nang matanda. Nais lang pala nito malaman ang tunay na nangyari. Iyon naman ang ginawa niya. HE has to clear his wife's name. Dahil alam niyang wala naman itong ginagawang masama.

"General!" masiglang wika ni Kimberly nang makita ang binatang lumabas sa silid nang matandang si Menandro. Nang marinig ni Andrew ang pamilya na boses napatingin siya dito. Saka niya Nakita si Kimberly na naka puting coat. Doon niya, naalala na nasa hospital na iyon ang dalaga dahil doon ito nang tatrabaho.

May research facilities din doon na pinunduhan nang gobyerno. Upang ipagtauloy ni Kimberly ang research nito tungkol sa gamot na magpapabalik nang mga nawalang Alaala. Sa report na natanggap niya sa Presidente, isang researcher si Kimberly sa Russia, Siya at ang grupo nito ay nagsasaliksik upang tuklasin ang gamot upang maibalik ang mga nawalang alaala. Nabasa niyang gamot sa Alzheimer's ang tinutuklas nito. Ngunit dahil sa isang di malamang dahilan. SInalakay ang research facilities nila. She was the only one na nakaligtas and seek refuge sa kanyang Ninong.

"Kim—Dr.Stuart." wika ni Andrew.

"Hindi mo kailangang maging pormal. Remember I said you are my soulmate." Wika nang dalaga na ngumiti.

"Stop saying that. Baka may makarinig saiyo at ma-misinterpret ang sinasabi mo." Wika nang binata. Hindi niya maintindihan hanggang sa puntong ito kung anong ibig sabihin nito sa sinabi nitong Soulmate sila. Hindi rin naman niya gusto bigyan iyon nang ibang kahulugan.

"So the infamous Demon General is also cautious about what other people may think. " wika nito. "How is your wife's grandfather?" Tanong ni Kimberly saka napatingin sa kwarto.

"He has recovered." Wika nang binata.

"I heard what happen." Wika nang dalaga. "Well, it's not something I am surprise. Your wife is so young." Wika nang dalaga.

"I don't want to talk about it." Wika nang binata saka naglakad papalayo.

"Hey! Masyado ka namang matampuhin. Wait for me." wika ni Kimberly saka sinundan ang binata at sumabay sa paglalakad dito. "Gusto mo bang mag meryenda? Wala ka bang pasok ngayon?" tanong ni Kimberly.

"I will be reporting to work later this afternoon." Wika nang binata.

"Great! Then let's eat. Hindi pa ako kumakain." Wika ni Kimberly saka hinawakan ang braso ni Andrew saka naglakad papalabas.

"I didn't know, malapit pala sila sa isa't-isa." Wika ni Claire na nakita sina Andrew at Kimberly. Kasama niya noon si Rafael. Simula nang dalhin sa hospital ang kanyang lolo, Hindi na siya iniwan nang binata. She texted him that time dahil hindi niya alam kung anong gagawin niya. Natatakot siyang may mangyaring masama sa lolo niya. And she was lucky na hindi siya dineadma nang binata.

"Hindi ko rin alam." Wika ni Rafael.

"I don't like her." Wika ni Claire sa binata saka tumingin dito. "I can feel na hindi Mabuti ang dulot niya para sa pinsan ko o sa pagsasama nila ni General. I don't even like na nasa bahay siya nang pinsan ko. But Anica is just too nice and naïve to accept the President's request."Wika ni Claire.

"You have changed." Wika ni Rafael saka tumingin sa dalaga.

"Ha? Anong nangbago?" Tanong nang dalaga.

"Well. You can freely say what's on your mind." Bigla namang natigilan ang dalaga. Saka napagtantong hindi naman siya ganito dati. Simula nang magkalapit sila ni Rafael, unti-unti ba siyang nagbago.

"But I don't find it a bad thing. I like it when you are move vocal. Especially towards me." wika nang binata.

"It just happen na ikaw ang kasama ko." Wika nang dalaga na napatalikod dahil sa hiya. "Well, hindi naman ako ang pinag-uusapan natin dito. You should be on guard. And the General, She is a sly fox." Wika nang dalaga.

"And you give comment to people now. That's refreshing." Napangiting wika ni Rafael. "But I think, hindi mo kailangang mag-alala, General know's What he is doing. Hindi siya ang taong madaling maakit nang babae. It is the reason, kung bakit natagalan siyang magpakasal. Siguro kung hindi niya nakilala si Anica. Hindi pa siguro siya kasal hanggang ngayon." Wika ni Rafael.

"Speaking of which. Gusto kong malaman kung anong nararamdaman ni General sa pinsan ko. Well, hindi naman sa nakikialam ako sa kanila. It's just that Anica have suffered so much, if she will again go through that suffering with him."

"Let's have them figure out what they feel for each other. Let's worry about us instead." Wika nang binata.

"Anong sabi mo?" biglang wika ni Claire saka tumingin sa binata.

Tama ba ang narinig niya? O pinaglalaruan siya nang pandinig niya? Did he just mention about them? Dapat ba niyang bigyan iyon nang kahuluhan?

"I said let's talk about us." Ulit nang binata saka naman kumabog ang nang malakas ang dibdib niya. Hindi nga siya pinaglalaruan nang tenga niya. Masyado yatang mabilis ang pangyayari. Did he already figure out na may gusto siya sa binata? Dahil ba sa ito ang kanyang tinatakbuhan tuwing may nangyayari? Or if he needs someone to lean on. Was she that transparent?

"It's okay if you----"

"No!" agaw nang dalaga sa sasabihin nang binata. "I was just surprise. Did you already figure out how I feel?" Tanong nang dalaga saka tumingin sa binata.

"I don't know how you feel about me. But What I am feeling about you is something that I can no longer deny. Hindi nagkataon nor I came running to you when you need me. It is what I want. I want you to need me and to rely on me more. Hindi ako ang klase nang taong vocal when it comes to what I feel I sometimes have a hard time expressing myself. But what I feel her is stronger that I thought. To a point that I am going to go crazy." Wika ni Rafael at iitnuro ang dibdib niya.

Walang ibang nagawa si Claire kundi ang matuptop ang bibig niya. Hindi niya alam kung anong sasabihin. So the feeling was mutual from the beginning?

"I don't know when it happens exactly. But I am already on the point that I can no longer---" biglang naputol ang sasabihin ni Rafael nang biglang takpan ni Claire ang bibig niya.

"Please that's enough." Wika nang dalaga. Bigla namang nakaramdam nang kalungkutan ang binata. Inipon niya lahat nang tapang niya upang sabihin iyon. It was even more difficult kumpara sa mga misyon nila. His heart is beating crazy fast. At sasabihin lang nang dalaga na tama na? He was not ready to get rejected.

"I see. I understand." Wika ni Rafael saka hinawakan ang kamay nang dalaga saka tinanggal sa pagkakatakip sa bibig niya. "Binigla yata kita sa mga sinabi ko. Pasensya kana." Wika ni Rafael.

"No. That's not it." Wika ni Claire. "I was just surprise that you also feels the same way that I do. I was planning to continue liking you and keep you by my side as a senior and a friend." Wika nang dalaga.

"Ibig sabihin----" putol na wika nang binata.

"Yes. The answer to everything is Yes." Wika ni Claire na ngumiti. Dahil sa sinabi nang dalaga. Agad naman siyang niyakap nang binata. At sa tuwa niyo nakalimutan nitong nasa hospital sila. Niyakap siya nito saka hinalikan sa noo. Ang mga nurse at pasyente naman na nakakita sa kanila ay nagpalakpakan. Dahilan upang matigilan ang dalawa at patingin sa piligid. BIgla namang napasiksik sa dibdib ni Rafael si Claire dahil sa hiya.

Hindi alam nang dalawa na naroon din si Anica at napanood ang Confession nang dalawa. Matapos niyang makausap ang lolo niya at ayusin ang misunderstanding sa kanila. Nagpaalam siya dito at lumabas sa Silid dahil napansin niyang wala sa loob nang Silid nang lolo niya ang binata. Hindi niya Nakita ang binata ngunit Nakita naman niya si Claire at Rafael at ang kanilang kakaibang confession. Hindi niya alam na gusto pala nang dalawa ang isa't-isa.

Masaya siyang makita si Claire at Rafael na masaya at tila mahal na mahal ang isa't-isa. At hindi rin niya maiwasang hindi malungkot at mapaisip. Nitong mga nakaraang araw. SIya at Andrew ay dumaan sa isang pasubok, Pwede ba niyang sabihin na pagsubok iyon sa pagsasama nila bilang mag-asawa. Aaminin niyang na antig ang puso niya dahil sa ginawa at pinakita nang binata. When everyone is against her at hindi naniniwala sa kanya. He was the only person na naniwala sa kanya. He held her in his arms with love. Atleast iyon ang pakiramdam niya.

He even called her his wife for the first time. Narinig niya iyon sa bibig nang binata. Gusto niyang magkaroon nang pag-asa na may nararamdaman din ang binata sa kanya. Ngunit natatakot siyang baka pinaasa niya ang sarili niya sa wala. Hindi pa naman niya naririnig mula sa bibig ni Andrew na gusto siya nito. O baka, dahil naawa ito sa kanya kaya. It was even a pity and a job as a soldier na pinakasalan siya nang binata. Bakit naman niya iisipin na magkakagusto ito sa kanya. O baka nga pinaaasa lang niya sa wala ang sarili niya.

Ito ang mga nasa isip ni Anica habang naglalakad papalabas nang hospital, nang makalabas na siya Nakita niya sa may harden nang hospital Nakita niya si Andrew at Kimberly na masayang nakikipagusap sa ilang mga pasyente. Ito ang unang beses Nakita niya ang binata na nakangiti habang kausap ang iba.

You can even smile like that. Pero minsan mo lang gawin yan sa harap ko. Wika nang isip nang dalaga saka naglakad papalayo. Tila ba may kung anong kirot sa puso niya habang nakikita ang dalawa. Hindi rin mawala sa isip niya kung bakit pumayag si Andrew na doon manatili si Kimberly sa bahay nila. Bakit nito ipinadispatsa ang mga wedding gift nila. Noon tuwing nauungkat ang usapan kung bakit nandoon si Kimberly, parating sinasabi ni Andrew bakit hindi siya tumutol and she can sense that he is irritated. Kaya hindi na niya iyon muling binuksan na usapan.

Tila wala sa isip niya ang dalaga habang naglalakad papalayo sa Hospital. Hindi niya inisip na baka hanapin siya ni Andrew. Ang iniisip lang niya nang mga sandaling iyon ay ang kirot sa dibdib niya at gusto niyang makalayo sa hospital. Habang naglalakad biglang napaigtad ang dalaga dahil sa bosena nang sasakyan. Bigla siyang natigilan saka napalingon sa kotse. Isang black Versa Sedan na sasakyan ang Nakita niya. Napakunot pa ang noo niya dahil hindi naman niya kilala ang sasakyang iyon.

"Mama? Director Kim?" Gulat na wika nang dalaga nang bumaba mula sa sasakyan ang kanyang mama at ang Movie Director na si Darylle Kim. Ang alam niya nsas Italy ang mama niya. At ano namang ginagawa nang dalawa doon at bakit sila magkasama. Hindi niya maintindihan.

Ano?!" gulat na wika ni Anica saka napatayo mula sa kinauupuan. Nang makita niya ang mama niya at ang director na magkasama. Isinama siya nang dalawa sa isang restaurant dahil may sasabihin daw importante ang dalawa sa kanya. At dahil sa labis na gulat sa sinabi nang mga ito bigla siyang napatayo sa kinauupuan dahilan upang mapatingin ang lahat sa kanya.

"Maupo ka muna. Pinagtitinginan tayo nang mga tao." Wika ni Alice saka inakay ang anak na maupo. Hindi naman tumutol ang dalaga saka tumingin sa binatang Director.

"Hey, huwag mo siyang tingnan nang ganyan." Wika ni Alice na nahihiya dahil sa uri nang tingin nang anak sa binata.

"Sandali, Nahihilo ako sa mga sinabi niyo. Wala akong maintindihan." Wika ni Anica saka ginagap ang bason ang tubig saka inimon. At napabuntong hininga saka inilapag ang baso saka muling napatingin sa binata.

"Anya, Stop looking at him like that." Wika ni Alice na hinawakan ang kamay nang anak.

"Paano ko ba siya tinitingnan ngayon?" tanong ni Anica na nakatingin parin sa binatang Director.

"It's an eerie, glare. It's scary." Wika ni Alice sa anak.

"Are you scared?" Tanong nang dalaga sa director. Simple naman itong tumango sa kanya. "Fine." Wika nang dalaga saka muling napabuntong hininga at bumaling sa mama niya.

"I am not understanding what's going on?" wika nang dalaga sa mama niya. "Ang alam ko nasa Italy ka. Tapos ngayon sasabihin mong may relasyon kayong dalawa?" wika nang dalaga.

"I know it's sudden. And you were suprised" Wika nang director

"I am. At kung hindi niyo aayusin ang pagpapaliwanag niyo, I will surely hate you." Wika nang dalaga saka muling tumingin sa director.

"It was my fault." Wika nang director.

"Darylle--" putol na wika ni Alice. Natigilan siya nang hawakan ni Darylle ang kamay niya.

"Continue. I am listening." Wika nang dalaga.

"Alam mo naman siguro na I was following your mom noon pa." simula nito. "I was following her not because I want her to really star on a movie that I created. Well, it is one of the reason. But the main reason was really, I was in love with your mom, even before you were conceived. She was an outstanding actress. Her acting mesmerized me. At bukod doon, ang ugali niya ang lalong humatak sa akin. She is strong and Kind." Wika ni Darylle saka tumingin kay Alice.

Nakita ni Anica ang tingin nang binatang director she can't dispute those eyes and how he look at her is a look coming from a person who is in love. Napatingin din siya sa mama niya, Maaliwalas ang mukha nito and is glowing because she is in love. It was different from when they were in Earhardt mansion.

"I just can't help falling in love with her. Kaya naman kahit na alam kong may anak na siya, Ginamit ko ang dahilan na gusto ko siyang maging actress sa movie na gagawin ko para mapalapit lang ako sa kanya. I was desperate nang malaman kong umalis siya nang bansa. Kaya sinundan ko siya. Habang nasa Italy siya at malayo sa papa mo. Ginamit ko ang pagkakataong iyon para ligawan siya."

"And I was not there kaya na isip mong pwede mo nang ligawan ang mama ko?"

"No! hindi iyon ang intensyon ko. Inisip kong hindi ko na dapat palampasin pa ang pagkakataong iyon. Sa totoo lang, Naisip kong sumuko na dahil hindi kahit anong gawin ko my feelings wont cross her. She would always say, na magkaiba ang mundo naming dalawa. At mapapasama ako dahil sa gagawin ko. I don't care about that anyway. Ang gusto ko lang ay sundin ang nilalaman nang puso ko."

"Wala kang pakiaalam kahit na masira ang career mo?" Tanong ni Anica.

"Naniniwala ako sa kakayahan ko bilang isang director. At kung papipiliin ko. I would choose Alice over my career. Sapalagay ko naman, I have already fulfil my dreams." Wika nang binata. "Hindi na rin naman ako bumabata." Wika nang pa nito.

"And you like him?" tanong nang dalaga sa ina niya. Simple namang tumango ang ina niya sa tanong niya.

"I'm sorry Anya." Wika ni Alice saka hinawakan ang kamay nang Anak niya.

"Alam ba ni lolo ang tungkol sa inyong dalawa?"

"I already have his blessings. Sabi niya kumpara sa papa mo, mas gusto niyang ako ang mapangasawa nang mama mo. Hindi raw niya hahadlangan ang desisyon nang mama mo. Kaya narito kami para ang blessings mo naman ang hingin namin." Wika nang director.

"I am a little confuse. Pwede ko bang pagisipan muna to?" tanong ni Anica saka tumayo. "Give me some time to think." Wika pa nang dalaga.

"Sure. Hindi ka namin mamadaliin." Wika ni Darylle.

"UUwi na muna nako." Wika ni Anica saka hinalikan sa pisngi ang mama niya.

"Ihahatid kana namin." Wika ni Darryle.

"Gusto ko sanang mag-isa. I hope you understand." Wika ni Anica.

"Yes, Sure." Malungkot na wika ni Darylle. Inihatid nila nang tingin ang dalagang papalabas nang restaurant. TUmingin naman si Alice sa binata saka hinawakan ang kamay nito saka ngumiti.