CHAPTER 8

"Uy ave alam mo Ba? Niyaya ako ni liam na lumabas" sabi sakin ni faith habang naglalakad lakad kami sa buong campus dahil walang first and second subject professor namin.

"Talaga? San kayo punta?" tanong ko sakanya

"Sa star city kasi diba nag mall lang naman kami nung first na inaya niya ako kaya yon mag amusement park naman daw kami hihi" excited na sabi niya

"Kelan sa sabado ba? Pupunta din kami ni yves dun!" sabi ko sakanya kaya naman napatingin siya sakin.

"Omg talaga? Kyaaaah omg ave eto na ba yung dream nating magkaroon ng sabay na date with our love ones? Na eexcite na tuloy ako" excited na sabi niya

"Anong love ones ka jan di naman date yung samin ni yves e gala gala lang yon"

"Napaka Kj mo talaga kahit kailan! Kunwari lang naman" sabi niya kaya tinawanan ko nalang siya

Hindi ko naman talaga tinatawag na date yung paglabas namin ni yves na yun ewan koba sakanilang dalawa ni tiffany kung pano nilang sinabing date yon e bored lang naman si yves nun kaya nag-aya siya mag ek.

Diko nga inaasahan na mag aaya yun at aayain niya ko e bored lang siguro talaga siya nung time na yon at ako yung naisip niyang ayain?

Oo ganon yon and besides ayokong umasa na magkakagusto sakin si yves kasi he clearly said naman na hinding hindi niya ako magugustuhan ang parang sobrang impossible na may magka gusto sakin kasi parang nandidiri sila sakin kaya hindi kona talaga pinapangrap mag boyfriend first kasi natatakot akong masaktan tapos pangawala eh hindi ko alam kung anong problema nila sakin at parang may sakit ako dahil ayaw wala talaga nagtatangka siguro kasi panget ako?

Pero yung magaganda lang ba yung deserved mahalin? Pano naman kaming hindi maganda? Hindi na deserved mahalin? Ganon? Nakakalungkot lang kasi sa panahon ngayon parang ganon na kung hindi ka maganda hindi ka mahal. deserved naman nating lahat mahalin maganda o panget we deserved to be loved and to be respected.

Pero sa panahon ngayon parang napakahirap ng ganon kasi ang magaganda lang talaga ang minamahal kaya natatakot din akong pumasok sa isang relasyon kasi hindi ko alam kung sincere ba talaga yung tao nayon kasi may iba napaka galing manloko.

Kaya i'm hoping na sana hindi ganon si yves na sana yung mga pinapakita niya sakin ngayon ay totoo unti unti ko ng nabibigay ang tiwala ko sakanya.

Hindi naman sa wala akong tiwala kay yves may tiwala naman ako dun hindi nga lang buo.

Nangmapagod kami maglakad ay naupo muna kami sa mga benches dito sa covered court.

"Uy ave may tanong pala ko sayo" sabi ni faith pagkaupo namin

Dun kami umupo medyo dulong part para hindi masyadong maigay since ala 8 palang at two hours ang bawat subject namin madami dami ding studyante ang nandito siguro wala ding prof ginawa kasi talagang tambayam tong court. 

"Ano yon?"

"Diba sabi mo may probinsya kayo? San probinsya niyo? Malay mo same pala tayo at magkalapit lang" sabi niya habang umiinom sa milktea niya ang aga aga milktea agad napaka adik talaga.

"Hmm baler aurora why?"

"Seryoso?"

"Yes why? Taga dun din kayo?"

"Bat ngayon mo lang sinabi to? Taga dun din kami!  San kayo dun?"

"Sa may pacific waves inn malapit lang kami dun sa beach actually diba iskinita yung sa pacific waves papasok ka muna bago mo makita yung beach dun lang kami nakatira sa bahay dun"

"Omg ave! Same tayo pero diko sasabihin kung san kami dun haha isusurprise kita"

"baliw ka hahahha"

"so ano kamusta kayo ni liam?"

"Okay naman ave pero di pako masyadong tiwala sakanya baka mamaya may binabalak lang siya sakin crush ko siya pero diko hahayaang saktan niya ako" nakangiting sabi ni faith.

Iyan ang isa mga gusto ko sakanya kahit mahal niya yung tao di niya hahayang tapak tapakan or saktan siya sobrang strong lang talaga ni faith sana ako din strong kagaya niya im the type of person kasi na soft hearted and mdaling masira pero pag ganon napapatatag naman ako non.

"Kayo ni yves kamusta?" tanong niya naman sakin

"Ayos naman kami" sabi ko sakanya

"That's good basta sabihin mo lang sakin pag may ginawa sayo yon? I'm gonna punch his face talaga pag sinaktan ka non"

"Ano kaba hindi naman siguro at mukhang sincere naman talaga siya nung nakipag bati siya kaya medyo nagtitiwala nako"

"Basta ave ah kahit ano mangyari andito lang ako palagi for you"

"I know ikaw ata ang best bestfriend in the world haha"

"Sus nambola pa ayoko lang masaktan ka ave kasi ikaw nalang naging kaibigan ko na sobrang comfortable akong ikwento yung problema ko at di ako junajudge ikaw lang din kaibigan kong totoo at higit sa lahat ikaw lang yung kaibigan kong di natakot kela mama kaya gustong gusto ka din nila e"

Sabi sakin ni faith na may mga naging kaibigan din daw siya kaso laging pinapahiya ng mama niya kaya lumalayo sakanya natatakot ata sa mama niya kasi pag nagdadala daw ng kaibigan kung ano ano sinasabi na trauma ata dun sa huling kaibigan ni faith na pinerahan lang si faith kaya yon naiintindihan ko naman mama ni faith kaya ng nung ininvite niya ako sakanila nung una kinabahan pero naging okay din naman kaya ayon naging close ko din parents niya.

"Ano kaba yun naman talaga ang ginagawa ng mga kaibigan diba kaya okay lang yun" sabi ko sakanya

Faith is my only friend simula nung napunta ko ng manila siya ang unang naging kaibigan sakanya lang din ako comfortable.

Siguro we're really meant for each other.

"Pero seryoso ave di tayo masyadong nag uusap about friendship pero thankful ako ng sobra sobra sayo always remember na ano man ang mangyari nandito lang ako for you wag mong sasarilihin ang problema mo you can always share it to me i'm willing to listen and give advice if needed basta sabay natin bubuuin pangarap natin" nakangiting sabi niya.

Diko alam kung nasabi kona to o kung nasabi ko man uulitin ko ulet na sobrang swerte ko dahil meron akong faith na laging nanjan na hindi magdadalawang isip na tumulong ng wala hinihiling na kapalit hindi ko alam kung deserved ko ba siya pero gagawin ko lahat para maging deserving din sakanya i'm so thankful to god kasi binigyan niya ako ng isang faith marie montenegro.

"Ano kaba faith thankful din ako sayo no diko alam pano kita papasalamatan sa lahat ng nagawa mo sakin minsan nga iniisip ko deserving paba ko sayo? Deserved mo bang maging kaibigan ang isang gaya ko e wala naman akong ginawa kundi pahirapan ka minsan tas di kita mapag tanggol"

"Ano kaba ave wag kang nag iisip ng ganyan okay lang sakin yon sobrang dami mo din natulong saken let's say bumabawi ako basta dito ka lang sa tabi ko palagi ah" nakangiting sabi niya at niyakap ang braso ko

"Nandito lang ako palagi don't worry" sabi ko sakanya

"O siya tama na masyado na tayong ma drama tara na lunch na tayo" sabi niya sabay hila sakin

Hindi ko namalayan na apat na oras na pala kaming nandun at lunch break na sana may teacher na next subject.

"Sofia"

napahinto kami sa paglalakad ng may tumawag sa pangalan ko kaya naman lumingon ako at tumambad sa harap ko ang hinihingal na si yves kasama sila liam.

"Yves baket? " tanong ko sakanya

"Hinanap kasi kita sa room niyo kasi sabay tayo lunch diba?"

"Oo nga pala sorry nasa court lang naman kami wala kasing teacher kanina"

"It's okay tara lunch na tayo"

Pagkarating namin ay umupo na kami ni faith dahil sila na daw ulet oorder hindi naman nagtagal dahil walang masyadong pila kaya kumain na kami di kami masyadong nag usap ni yves dahil konti nalang din ang oras kaya mabilis naming tinapos ang pagkain at nagsimula na ulet maglakad bago pumunta sa building namin ay nagsalita ulet si yves

"Sabay tayo later ah?"

"Sure see you later"

"See you"

Buti nalang at may prof na sa sumunod na subject at buti nalang nakapag review ako dahil biglang nag pa quiz.

LESSON

LESSON

LESSON

DISSMISAL

nang makita ko sila yves ay agad din kaming lumabas dahil nakakahiyang pag antayin namin sila pagkarating sa parking lot ay nagpaalam lang kami sa isat isa at umalis na.

Nagsimula naman mag drive si yves papuntang bahay dahil malapit lang ang bahay nakarating kami agad pero bago ko pa mabuksan ang pinto ay pinigilan niya ako sa kamay

"I have something to tell you"

End of chapter 8

Thankyou!!! Enjoy!!!

|BLYTHE KIM | BK