Chapter 9 His Command

"Sir George,"

Isang itim na folder ang inabot sa akin ng tauhan ko.

"That's her data information."

Nang buksan ko, documento ng Babaeng yun. Mula sa Birth Certificate nito…

Sena Sontoria, 23, Graduating Student.

Tiniklop ko muna.

Sa ngayon nasa kabilang silid si Master Sean. Madaming tauhan ang nakatayo sa Hallway, at mga bodyguards ng Presidente ng Bansang ito.

Pinakita ko ang ID ko sa lalaking nangangalang Hint, na ito ang Personal Bodyguard ni Master Sean. Ito din ang kamay ni Master Sean na nadudungisan ng dugo.

Agad naman niya binuksan ang pinto.

Sumalubong sa paningin ko ang Presidente ng Pilipinas. Yumuko ako bilang respeto. Nakaupo ito sa sofa habang kinakausap ang isa nitong kasama pa sa gobyerno na pinanghahawakan nito.

"Pasensya na kayo sa nangyari. Sana di mawala yung contrata ninyo sa bansa namin."

"Mr.President, we didn't withdraw our words."

"Kung ganun kami na lang ang bahala sa nangyari kanina sa ibaba."

"No, by this time we take an action about the mishap."

"Ganoon ba..."

"We will take attention of it, specially it's concern toward to our Master."

Tumayo na ang Presidente, na sa tingin niya malinaw ang sinabi ko na di namin babawiin ang tungkol sa pangakong tulong ni Master Sean sa bansang ito.

"Tungkol pala doon sa Dinner Treat sa boung Pilipinas..."

" We already give an account for that thing. You should take care of it Mr.President. "

"Maraming Salamat kung ganun."

Saka na siya tumalikod sa akin at naghahantay ang kanyang tauhan sa labas ng silid.

"Sa tingin ko Mr. President dapat ninyong gawin ng maayos yan. I think you know what he can do."

Sadyang pinakingan lang ako, at sumara na ang pinto na di man lang ako tinugon. May lumapit saking tauhan, at sumunod ako sa kanya.

Sa may malaking bathub area ako dinala, At mula sa pintuan, nagbigay na akong respeto kay Master Sean na pinapakalma ang sarili habang nakababad… Hindi niya ako nilingon, na parang alam niya na ako ang pumasok.

Mga matitikas na lalaki ang mga katulong ni Master Sean. He doesn't like to socialized with women… because he acknowledge they are weak and fragile… and nothing can done worthy to his.

"George, I want to visit my old man. Make the simple preparation again."

It only means, uuwi siya ng probinsya, kung saan tahimik na naninirahan ang kanyang ama. Wala itong alam tungkol sa katayuan ng kanyang anak, Akala lamang nito ay isang Accountant lamang sa ibang bansa si Master Sean. His old man wish is to live simple and peaceful.

Nagpapakita si Master Sean dito bilang isang binata na napakasimple at walang kinalaman sa takbo ng industria ng mundo.

"As you wish." Pagsasang-ayon ko. Di ko lang inaasahan na marinig…

"How she is?"

She. Pagtatama ko sa sarili ko. Tinatanong ba niya yung babae …

Saka ko pina abot sa utasan niya ang Folder na hawak ko. Nang maabot sa kanya… Binuksan at muling sinarhan at sa sahig lumanding ang folder na yun.

"She must recover herself sooner." Nakita ko na ngumisi siya.

"About that thing Master Sean." Tinignan ko siya. Nakikinig sa akin na di man lang tumutitig.

"She desires to go home."

Na ikinalingon niya sa akin, na ikinayuko ko.

"Do you think she can recover by herself? Or did you already told her that his brother life is still under my verdict?"

'I'm sorry, but she was already fall unconscious when I attempt to tell the whole thing."

"So articulate her. If she wants to escape, let her. As compensation, take her brother life instead."