Chapter 40 Where is she going?

(Sean POV)

She continuously cries. Lalo na ng biglang kumulog ulit at napahigpit siya ng yakap sa akin. Somehow, she was still a woman, A fragile one. 

Napakabilis ng hininga niya. She was scared and I don't know why. Kagagawan ko ba ito? Hindi naman diba? 

Nang sumakit ang ulo ko upang makita ko ang babaeng masaya na nakikipaglaro sa ulan… ng biglang kumulog… at patakbong yumakap sa akin. 

Napamulat ako … na naghahabulan din ang aking hininga. But… the woman who is hugging me right now, wala nang malay ng lumuwag ang yakap nito sa akin. 

"Sena…" bangit ko ng pangalan niya… na parang napakapamilyar nito sa akin. My tongue, di nahirapan bangitin ang pangalan niya. Maybe because napakasimple lang ng pangalan nito. Wag tanga Sean. 

Inihiga ko siya, at binuksan ang pinto. Nakatayo lang si Leo at ilan kong tauhan.