webnovel

The Deferno(Book 1)

Do you believe in DEMONS that lives more in Light than Dark. How about romance in the dark, hell creepy right? Meet a girl who's welling to do everything even sucrifing herself just to obtain her satisfaction, but what if the person who'm she hated the most is the person who helped her from the first place can she turn the table for him? Or she'll still stand on her principle

Daoist2IjXWX · Fantasy
Not enough ratings
29 Chs

18✞

𝙃𝘼𝙍𝙊𝙇𝘿'𝙎 𝙋𝙊𝙑

Ang totoo ay hindi pa ako sigurado kung kaya ko bang harapin ngayun si Dady. Sa lahat ba ng nagawa niyang kasalan sa akin at kay Roseanne at sa buong Maxollen.

Hindi ko na alam kung saan ako humuhugot ng lakas para harapin ang hayop na yon pero alam kung pagkasama ko si Roseanne lahat magagawa ko.

Nang makapasok na kami sa kwarto kung saan naroroon si Dady ay agad kumulo ang dugo ko.

𝐹𝑢𝑐𝑘...

𝐻𝑎𝑟𝑜𝑙𝑑 𝑑𝑎𝑑𝑦 𝑚𝑜 𝑦𝑎𝑛....

Gusto kong matawa sa sarili kung iniisip pero hindi ko magawa ng dahil sa Dady ko. Nang makita niya kami ay nakita ko ang mukha niya na lumiwanag.

Mabilis siyang lumapit sa akin at agad akong hinawakan pero mabilis akong umiwas sa kanya. 𝘼𝙣𝙖𝙠... 𝙥𝙞𝙣𝙖𝙥𝙖𝙩𝙖𝙬𝙖𝙙 𝙢𝙤 𝙣𝙖 𝙗𝙖 𝙖𝙠𝙤? Tanong niya dahilan para matawa ako.

𝘼𝙨𝙖..𝙜𝙞𝙣𝙖𝙜𝙖𝙬𝙖 𝙠𝙤 𝙩𝙤 𝙥𝙖𝙧𝙖 𝙠𝙖𝙮 𝙍𝙤𝙨𝙚𝙖𝙣𝙣𝙚 𝙖𝙩 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙥𝙖𝙧𝙖 𝙨𝙖𝙮𝙤. Sakristo kong sagot sa kanya. 𝐴𝑠𝑎 𝑘𝑎𝑝𝑎 𝑡𝑠𝑘.

𝙐𝙢𝙖𝙮𝙤𝙨 𝙠𝙖 𝙃𝙖𝙧𝙤𝙡𝙙 𝙖𝙢𝙖 𝙢𝙤 𝙥𝙖𝙧𝙞𝙣 𝙮𝙖𝙣 𝙠𝙖𝙝𝙞𝙩 𝙥𝙖𝙥𝙖𝙣𝙤 singit ni Brad dahilan para samaan ko siya ng tingin.

𝘼𝙣𝙖𝙠... sabi ni Dady at hinawakan na naman niya ang kamay ko  𝘼𝙣𝙖𝙠 𝙖𝙡𝙖𝙢 𝙠𝙤𝙣𝙜 𝙜𝙖𝙡𝙞𝙩 𝙠𝙖 𝙥𝙖 𝙨𝙖 𝙖𝙠𝙞𝙣 𝙥𝙚𝙧𝙤 𝙨𝙖𝙣𝙖 𝙖𝙣𝙖𝙠 𝙝𝙖𝙮𝙖𝙖𝙣 𝙢𝙤 𝙖𝙠𝙤𝙣𝙜 𝙩𝙪𝙡𝙪𝙣𝙜𝙖𝙣 𝙠𝙞𝙩𝙖. Dadag niya pa.

𝘼𝙡𝙖𝙣𝙜𝙖𝙣 𝙣𝙖𝙢𝙖𝙣 𝙣𝙖 𝙥𝙖𝙗𝙖𝙮𝙖𝙖𝙣 𝙢𝙤 𝙠𝙖𝙢𝙞 𝙙𝙞𝙗𝙖? Sakristo kong sagot sa kanya. 𝙄𝙠𝙖𝙬 𝙖𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙮 𝙠𝙖𝙜𝙖𝙜𝙖𝙬𝙖𝙣 𝙣𝙜 𝙡𝙖𝙝𝙖𝙩 𝙣𝙜 𝙩𝙤 𝙠𝙖𝙮 𝙞𝙠𝙖𝙬 𝙙𝙞𝙣 𝙩𝙤𝙢𝙖𝙥𝙤𝙨 𝙣𝙞𝙩𝙤. Dagdag ko pa sa kanya.

At ilang sandali pa ay agad akong natigilan ng bigla niyang tinitigan si Roseanne dahilan para itago ko siya sa aking likod.

𝙄𝙠𝙖𝙬 𝙥𝙖𝙡𝙖 𝙖𝙣𝙜 𝙖𝙣𝙖𝙠 𝙣𝙞 𝙍𝙤𝙘𝙞𝙡. Sabi ni Dady kay Roseanne dahilan para matigilan ako.

𝐾𝑖𝑙𝑎𝑙𝑎 𝑛𝑖𝑦𝑎 𝑎𝑛𝑔 𝑖𝑛𝑎 𝑛𝑖 𝑅𝑜𝑠𝑒𝑎𝑛𝑛𝑒?

𝙍𝙊𝙎𝙀𝘼𝙉𝙉𝙀'𝙎 𝙋𝙊𝙑

Bigla akong nagulat ng sinabi nang Dady ni Harold ang pangalan ni mama. 𝐾𝑖𝑙𝑎𝑙𝑎 𝑛𝑖𝑦𝑎 𝑎𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑚𝑎 𝑘𝑜? 𝑁𝑎𝑠𝑎 𝑘𝑎𝑛𝑦𝑎 𝑏𝑎 𝑠𝑖 𝑚𝑎𝑚𝑎 𝑛𝑔𝑎𝑦𝑢𝑛? Hindi ko alam pero bigla nalang kumulo ang dugo ko sa Dady ni Harold.

Napansin kong tumingin si Harold sa akin pero wala akong pakialam. 𝙉𝙖𝙨𝙖𝙖𝙣 𝙨𝙞 𝙈𝙖𝙢𝙖? Galit kong tanong sa kanya.

𝙈𝙖𝙤𝙤𝙣𝙖𝙬𝙖𝙖𝙣 𝙠𝙞𝙩𝙖 𝙝𝙞𝙟𝙖 𝙠𝙪𝙣𝙜 𝙥𝙖𝙜𝙗𝙞𝙗𝙞𝙣𝙩𝙖𝙣𝙜𝙖𝙣 𝙢𝙤 𝙖𝙠𝙤 𝙣𝙖 𝙖𝙠𝙤 𝙖𝙣𝙜 𝙣𝙖𝙜𝙥𝙖𝙙𝙤𝙠𝙤𝙩 𝙨𝙖 𝙠𝙖𝙣𝙮𝙖. Seryusong sabi niya sa akin. 𝐾𝑢𝑛𝑔 ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑠𝑖𝑦𝑎 𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑔𝑝𝑎𝑑𝑜𝑘𝑜𝑡 𝑏𝑎𝑘𝑖𝑡 𝑎𝑙𝑎𝑚 𝑛𝑖𝑦𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑤𝑎𝑤𝑎𝑙𝑎 𝑠𝑖 𝑚𝑎𝑚𝑎?

𝘿𝙖𝙙 𝙥𝙡𝙚𝙖𝙨𝙚 𝙝𝙪𝙬𝙖𝙜 𝙢𝙤 𝙣𝙜 𝙨𝙖𝙮𝙖𝙣𝙜𝙞𝙣 𝙖𝙣𝙜 𝙤𝙧𝙖𝙨 𝙣𝙖𝙢𝙞𝙣. 𝙋𝙬𝙚𝙙𝙚 𝙗𝙖 𝙨𝙖𝙗𝙞𝙝𝙞𝙣 𝙢𝙤 𝙣𝙖 𝙠𝙪𝙣𝙜 𝙨𝙖𝙖𝙣 𝙣𝙖 𝙖𝙣𝙜 𝙢𝙖𝙢𝙖 𝙣𝙞 𝙍𝙤𝙨𝙚𝙖𝙣𝙣𝙚? Sigaw ni Harold sa Dady niya.

𝘼𝙣𝙖𝙠 𝙝𝙞𝙣𝙙𝙞 𝙠𝙤 𝙖𝙡𝙖𝙢.. naiiyak na sabi ng dady ni Harold. 𝘼𝙣𝙖𝙠 𝙠𝙤𝙣𝙜 𝙖𝙡𝙖𝙢 𝙠𝙤 𝙡𝙖𝙣𝙜--  hindi na siya pinatapos pang magsalita ni Harold agad niya ng sinigawan ang kanyang ama.

𝙋𝙬𝙚𝙙𝙚 𝙗𝙖 𝙝𝙪𝙬𝙖𝙜 𝙢𝙤 𝙖𝙠𝙤𝙣𝙜 𝙩𝙖𝙬𝙖𝙜𝙞𝙣𝙜 𝙖𝙣𝙖𝙠. Naiiyak na sigaw ni Harold sa kanyang Dady. 𝘿𝙖𝙝𝙞𝙡 𝙠𝙖𝙞𝙡𝙖𝙣 𝙬𝙖𝙡𝙖 𝙖𝙠𝙤𝙣𝙜 𝙙𝙚𝙢𝙤𝙣𝙮𝙤𝙣𝙜 𝙖𝙢𝙖. Dagdag niya pa dito dahilan para mapaluhod si Harold.

Alam kung nasasaktan siya ngayun dahil sarili niyang ama nagawa niyang kalabanin para sa akin.

Ilang sandali pa ay katahimikan ang nangibabaw sa amin at agad lang kaming napukaw ng binagsagan naman ng Dady ni Harold. Nakita ko siyang mag kinuhang picture sa kahon at nong makita ko to doon ko lang napansin na iyong picture na yon ay isa yon sa mga nakita ko sa kwarto.

Iniharap niya sa amin ang litrato na iyon bago mag salita.