webnovel

The Chances That We've Missed

Alexandra Raye Villareal is a well known brat in one of the privillage schools sa ibang bansa was forcefully sent to a public school in her mothers hometown.as punnishment ng muntik na niyang mapatay sa pambubully niya ang isa sa mga school mate niya. She's even named the demon. But is she really the demon?She is the hidden child from a clan of politicians her idedintity is always been a mystery to everyone for she is what they call the Bastard. Vanessa Areglado,Isang high school student na pinakatatakutang studyante sa lahat ng school sa lungsod nila. Hamilaw kung tawagin siya sa pagiging magaling nito sa pakikipag-away wala itong inuurungan. Pero sa likod nito ang mapait na katotohanang pilit niyang tinatakpan na tapang na pinapakita niya sa lahat. Two misjudged Girls trapped in each misserable word. Managed to find comfort in each other company. . Two strangers who build their own santuary far from the reality that they are trying to hide and resist. Missed their chances to express of what supposed to be divine. Because faith is sometimes a really bad joker.

Maryflor · LGBT+
Not enough ratings
21 Chs

You are everywhere

Alex's PoV

Matapos kong maligo at magbihis ay bumababa na ako upang magbreakfast kasama si Mamita.

"Good morning..Mamita !" Magsigla kong bati kay Mamita sabay yakap sa kanya habang nakaupo siya sa wheel chair niya.

"Good morning po ma'am."Nakangiting bati sa kin ng private nurse ni mamita.

"Morning ate . Kumusta na po si Mamita pasaway ba siya sayo kahapon?"Tanong ko

"Medyo pero ok lang umiinom naman siya ng gamot sumunod din siya sa therapist niya kahapon."Pagrereport ni ate sa gingawa nila.

"Mamita.."Hinawakan ko ang kamay niya.

Hindi ko maiwasang maalala ulit ang araw na nastroke si Mamita.

It was the same day na nawala si Vanessa.

Nobody dares to break the news kasi alam nilang baka diko kayanin.

Vanessa's been one of the reason kung bakit ako nagpapakatino that time at alam nilang di ko kakayanin.

Si Mamita lang kasi at Vanessa ang nabibigay ng lakas sakin.

But then,after sometime siguro mga two to three days na nagtatanong ako sa kanila kung nakita ba nila sa Vanessa,nasaan at anu ba ang pinaggagawa nito ay wala silang masagot.

Until one night narinig ko silang naguusap na nagpapanic lalo na si Jorel.

Doon ko nalaman na nawawala si Vanessa.

Dali dali akong nagtungo sa lumang bahay pero wala siya doon.

At wala din doon sa kuwarto ang mga gamit niya.

Sa mga oras na iyon ay hindi ko alam ang gagawin ko.

Naiinis ako tuwing naiisip ko ang gabi bago ang graduation.

Siguro yon ang dahilan kaya siya umalis.

Pero bakit?

Ganoon niya ba ako kaayaw para bigla nalang siyang umalis?

Pero bakit lahat kami walang alam kong nasaan siya?

Until the time comes that the school and the people around us even Jorel and his family decided to declare that maybe it was time tanggapin nalang na wala siya.

They even offered her a prayer at school and assumed na patay na for it was almost three months and no one still knows kung nasaan siya.

Pero hindi ako naniniwala.

I can feel that she's alive.

And yet,no one listens to me.

And Mamita is still unstable at the hospital that time.

Wala akong makausap.

Kaya umabot ako sa point na tapusin na lahat.

Buti nalang naabotan ako nina Princess.

"Anak kumain ka muna nagluto ako ng breakfast."Ay oo nga pala nandito din si Mama.

Naputol tuloy pagmuni-muni ko.

Siya ang namulatan ko at nagbantay sakin sa hospital at nagvolunter samahan ako dito sa bahay ni Mamita since I don't wanna go sa bahay ng tatay ko.

Long story short medyo okay na kami..

Medyo lang naman.

And my father..as always, he didn't give a fuck..all he did was hide the truth to the people na nakakakilala sakin bilang anak niya.

Malaking eskandalo daw ito kung sakali.

He didn't even take a glance at me sa ospital kaya ganoon nalang galit ko sa kanya.

"Ahm,okay na po ako malilate na po kasi ako mahaba ang pila sa University pagenrollment."Paliwanag ko bago ko kunin ang bag ko at lumabas na.

"Bye sa inyo!"Sabi ko pa bago tuluyang makalabas sa bahay

I rushly got out of my car ng bumangga sa king babae.

"Aray!" Sigaw ko dahil sa sakit ng Arm ko.

"Sorry, Miss I didn't see you and you just came out of nowhere.so,not my fault.Sorry."Oh this Mother fucker!!

"Tumingin ka kasi sa dinada-"Hindi na ako nakagalaw ng makita ko kung sino ang bumangga sa kin.

Agad naman itong tumakbo papuntang audituriom ignoring what I'm about to say.

''Wait!''Hinabol ko ang babae di ako puideng magkamali ang matang yun.

Nabibingi ako sa lakas ng tibok ng puso ko habang nagmamadaling habulin ang babaeng bomangga sakin.

Hindi ako puide magkamali ikaw iyon.

Sana naman.

Sana..

Nanghina ako ng bigla itong nawala.

"Shit"Napamura ako sa sarili ko.

Huwag sanang atakihin ako dito ng hallucination ko.

Winaglit ko na lang ang iniisip ko at tinawagan si Princess.

"Yes,your highness?"Nagulat ako ng boses na nagsalita sa likod ko.

"Anu ba?Princess wag nangugulat"Sigaw ko sa kanya.

"Oh,bat parang nagmarathon ang mga mukha niyo?"Natatawang tanong ko sa kanila.

"You're welcome."Sabi niya sakin sabay abot sakin ng envelope.

"Anu ito?"takang tanong ko.

"Buksan mo nalang ilibre mo kami kasi nagugutom na kami."Singit pa ni Almira.

Natuwa ako na makita ko ang laman ng envelope.

",,uy..paano niyo -"Naamaze ako na naenroll na nila ako at narito na din ang list ng sched ko.

"We find ways."Nakangising sabat ulit ni Almira.

"Alam kong malilate ka kaya kinuha ko ang sa inyo ang documents mo nung isang araw pa..at nagpatulong na kay uncle na makapasok ka agad nakakahiya naman sayo."Si Princess na kunyari galit at walang gana.

Maasahan ko talaga ang mokong na ito.

"Thank you!!"Pasasalamat ko sa kanya.

"Okay, lang tara na pakainin mo na kami walang libre ngayon gago ka..saan ka ba naman nakakkita ng mageenroll ng magto-twelve na."Hirit pa niya.

Ngumisi lang ako pero ng lalabas na kami ay may nahagip ang mata ko sa may waiting shed.

Nakita kong ang babaeng nakatambay doon ay parang si Vans.

Pero hindi ko na pinansin.

At sumunod sa dalawa sa labas.

Sigurado akong naghahallucinate na naman ako.

Kanina kasi parang nakaflanel yung babae ngayon naman simpleng t-shirt lang ito.

Nakarating kami agad sa kakainan namin kaya heto kami ngayon kumain kasama si Dave , Jorel at BF ni Almira na si Jed na nanuna sa min dito.

Oo isa din yan sa mga pagbabago sa buhay namin magbabarkada.

Well,it turns out that Jorel and Princess has something for each other.

I can't believe na may history sila ni Princess at Jorel.

And yung sinasabi daw ni Jorel na crush niya ay si Princess pala.

Basta ganoon yon naguluhan din ako noon pero diko na din pinasin dahil busy ako sa paglalasing.

"Alam mo tigilan mo na kasi kakaisip sa kanya kaya siguro nagkakaganyan ka kasi iniisip mo parin na babalik siya."Si Almira matapos kong ikwento sa kanila ang nangyayari sakin.

"Oo nga ba't di nalang ako isipin mo?"Singit naman ni Dave.

At sinubo ko sa kanya ang burger ko.

"kshhhsygjjh"Hirit niya pa na di ko maintindihan.

"Hahahaha..anu ulit yun?"Pang-aasara ko.

Kinuha niya ang burger sa bibig niya.

At nagpunas ng bibig gamit ang tissue.

"Anyways,ahm,not to be rude pero sino bang pinaguusapan niyo puide niyo ba kaming isali diyan..diba David gusto mo rin malaman?.."Si Jed na puno ng curiosity ang mukha.

Naramdaman kong nanigas si David sa kinauupuan niya.Hindi din siguro niya inaasan ang tanong ni Jed.

"Diba Dave ?"Tanong ulit ni Jed.

Pero hindi sumagot si Dave or David. David kasi talaga pangalan niya dave lang tawag ko kasi..wala lang.😁

Natense ako sa sinabi ni Jed nagkatingin kami nina Princess.

Tumango si Princess na parang bang sinasabing okay lang yan.

At tumingin siya kay David na nagpapahiwatig na its time.

Yumoko nalang ako.

"Kapatid ko si Vanessa."Nagulat kami ng nagsimula magsalita si Jorel.

"Classmate namin siya ng high school."Si Princess naman.

"First love siya ni Alex."Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Almira.

Sinamaan ko siya ng tingin.

"Ano ?!"Sabay na sambit ni Jed at David sa sinabi ni Almira.

Ngumiti ng nakakaloka sa kin.

"Aray!"Sigaw niya na sa tingin ko si Princess ang may gawa.

"Hindi ka nakakatulong."Bulong pa ni Princess dito.

Tawa ng tawa si Jed sa inasta ng magkapatid na nagsimula ng magbardagulan sa tabi niya.

Matapos ng bangayan nila ay nagkuwento na sina Princess tungkol kay Vanessa.

At hindi na nagsalita si David hanggang sa magsiuwian ang iba at naiwan kami.

Naglakad muna kami hanggang sa nakarating kami ng ampi theater.

Naupo kami sa hagdan nilasap ang simoy ng hangin na nagmumula sa dagat.

Kinakabahan ako kasi first time namin magkasama ng wala si Princess.

Lintik na yun alam ko sinadya niya to.

"Bakit?"Pambabasag ko ng katahimikan.

"Wala lang."Sagot niya.

"Sorry."Sabi ko nagiguilty kasi akong ngayon niya lang nalaman ang tungkol kay Vans.

"Okay lang..atleast ngayon alam ko na kung bakit ?"Bakas ang sakit sa boses niya.

"Kahit anong gawin ko hindi ka..ewan."Malungkot niya pang sabi.

"Dave,i'm sorry..hindi ko na kinuwento sayo matagal na iyon..tsaka akala ko hindi rin importante iyon."Paliwanga ko sa ginawa kong pagtago sa kanya.

"Shhh.."Pagpatahimik niya sakin.

"Hindi ako galit o nagtatampo naisip ko lang na ganon pala kabigat ang pinagdaanan mo."Sabi niya sakin ng nakangiti.

"Dave,."Hindi ko alam kung anu ang isasagot sa kanya.

"Promise me na hindi ka matatakot na magsabi sakin ng totoo..and I promise that i will never ever break your heart ..and I will never ever leave you no matter what..and I will never judge you as who you are."Natawa ako sa mga kacornihan niya.

Narinig ko na yan.

I'm trying so hard not to be sarcastic towards him now.I know his being serious.

As she is ..that time ..I'm still wondr'ng what change her mind though?

''Ako kasi hindi kita sasaktan''

That phrase is still hunting me for almost three years now .

Akala ko ba hindi mo'ko sasaktan?

Then why does it hurts so much?

"Tumigil ka nga David tumatayo balahibo ko sayo."Kunyaring saway ko sa kanya.

Pero natouch ako.

"Seryoso ako Alexandra Raye Villareal hindi kita iiwan kahit pa ayaw mo na sakin di kita bibitawan pangako yan."Hindi ko alam pero medyo kinabahan ako sa sinabi niya.

Hindi niya ako iiwan kahit ayaw ko na?

It kinda creeps me out but I decided to Ignore it for this moment.

"Ewan ko sayo!Umuwi na tayo ."Sabi ko na lang at tumayo na sa kinuupuan ko.

"Seryoso ako ."Hirit pa niya habang nakasunod sa'kin.

Lumingon ako sa gawi nya at patuloy naglakad na hindi nakatingin sa daan.

"Ewan ko sayo halika kana nga-"

"Aray."

Natigilan ako ng nabangga akong tao .

Napaupo ito sa sahig kaya hindi ko makita mukha niya.

Naka black hoody I still able on her beautiful face with the help of the street lights .

"I'm so.. so..Miss. are you okay..?"Sabay hawak sa kamay niya upang tulungan siyang makatay

I got goosebumps when I hold her hand to pull her up.

Nagulat din siguro siya sa nangyari kaya tumingin siya sa kin.

Agad akong nalunod sa mga matang kay tagal kong hindi natitigan.

Parang may tumulo yata sa mga mata ko habang hindi parin ako makagalaw .

"Babe?"Si David na nagtataka din.

"You're fucking everywhere.."Bulong ko.

Nanghina ako naramdaman ko na para bang matutumba ako.

"Oh ..shit!..Miss are you okay?!! "Nagpapanic na tanong niya pa.

Muli kong natitigan ang mata niya na puno ng pagaalala.

This isn't real .Ang Malalim niyang mga mata na nangungusap

At biglang nagdilim ang paningin ko.

''Babe,thank god you're awake na.''I'm starting to think I was already dead when I first saw those white curtains all around this clinic.

''Yes, thank god.''Walang gana kong tugon sa sinabi ni david.

Thinking about what happend before I got her.

I look around or maybe looking for a certain person but failed to see any sign of her.

I guess it is another game played by my head.

''Is she awake a'ready thank god I was worried I hit something severe that caused her death..''

Dinig kong sigaw ng boses babae na kakapasok lang.

''Ang OA mo nabangga mo lang patay agad?''Tama naman.Anu ba yan nagiging tsismosa na ako ba't kasi ang laki ng boses nila required ba magsigawan dito?

''Well,you know how my charm works ,baby.'' Sagot naman ng babaeng inglesera ang kapal naman nun.

I wonder whose the patient they're talking about that would be so embarassing it were me.

But for the love of god suddenly two idiots came in my ward bombered me with questions.

''Miss okay ka lang ba may masakit ba saýo?''Sabi ng babaeng with the black short hair.She's a black beauty and look professional.

''Miss are you okay now?I think next time you really need to look where walking to.'Not my Fault.''

Vanessa .

''Miss ,I am really sorry I didn't mean to shock you with my beauty but you know I can''t do anything about that.''

Nanlaki ang mga mata ko ng magsink in ang mga pinagsasabi niya ang yabang.

''I'm sorry WHAT?'' Sigaw ko naginit ang ulo ko sa pinagsasabi ng mayabang na to.

''You are not even that attractive and as you said I am not even looking and so, are you,, its not my entire fault...I fainted for another reason and not because of your so called ''CHARM'' there is not even a hint of it now that I am looking. I'm sorry to break this to you but I am not gay and I am taken.And I would never ever will have even a tiny interest with people like you.Asshole.''I was panting when I got done with my rant.

They all been silent shocked is evident in thier faces.

Her mouth Opens and Closes not able to utter a word as I stared at her intensely.

There is no way that she is Vanessa I'd kill her myself If she is .

She's ruining my precious memory with the Vanessa that I've known.

''Wow''David finally said something I was starting to forget he was here.

''That was ho-''

''Shut up David just take me home I'm tired mamatay ako dito Toxic ang mga tao dito.''Pinutol ko sasabihin sana ni david dahil nabubuwesit na talaga ako.

He Immediately get the keys at nauna nang umalis dahil kinuha ko pa mga gamit ko sa counter.

I was about to leave that clinic when I saw her again.I decided to Ignore her this time I really can't take her presence.

''Hot INDEED''pahabol pa niya.

''I know asshole''bulong ko.