CHAPTER 03

Naka-uwi na ako kina tiya , still di parin ako makapaniwala sa sinabi ni Mrs.Horman. Of all people why me?? I am so frustrated right now. Yes. Matutulungan ko si bon.x and he'll have all the medication needed, but can I make it if ever I would accept the offer? Surrogate mom? No. I am not ready to it, never in life di'ko naisip na mag-dadala ng Bata ng iba. Diko ata kaya yun. I want to carry a child na galing mismo sakin at sa totoong Papa niya, Hindi sa ibang Tao. Bakit ako pa? 

*Phone Vibrating*

( Think about it, well Dominice. I love your name I'll only give you 1 week and if you decided, call me or come to my house. See you. I'll be out of town this whole week. So bye x ) 

She texted me. Parang ang gaan ng loob ni Mrs.Horman sa akin na diko naman lubos maisip. 

"Domi? Andito kana pala? Kanina ka pa hinanap ni bon.x " sabi ni tiya ng makita ako dito sa labas. Napabuntong hininga naman ako

"Tiya, uminom na po ba siya ng gamot? " Tanong ko , every 4 hours kasi dapat napainom na siya ng gamot. 

Every time nakikita ko kapatid ko na nag sa suffer dahil sa sakit niya ay parang pinipiga ng sobra sobra ang puso ko. Sobrang nasasaktan ako para sa kanya, walang Gabi na diko siya naiisip, bakit sa kanya pa. 

" Oo kanina pa, kumain kana ha at wag ng mag-pupuyat. Sinabi sakin ni bon.x na nag ta-trabaho kapa din kahit Gabi na, kaya Wala kanang time sa Bata. Domi, hinay hinay Lang anak ha.. " ramdam ko ang pag-aalala ng aking tiya 

I visited my titas home which is my home too, gusto kong nalaman kung ano ba kalagayan nila. Like you know napaka ano ng Tita na Yun, maarte feeling mayaman sila Lang Naman dahilan Kung bakit nawala lahat ng pinag-hirapan ng aking Ina. 

"Tita? "Twag ko ngunit walang sumagot kaya binuksan ko na ang pintuan. 

Pumasok na ako sa loob tahimik ang bahay at ang kalat sa loob. Haist. Wala ba silang magawa sa buhay o sa sarili nila, ang dumi ng bahay at ang kalat. 

"What are you doing here? " Kalsey said nakataas kilay pa ang bruha

"Hmmm. I just came here to get my things. " Sabi ko at pumunta na sa kwarto namin ni bon.x 

"Mommy thrown all your things, she's so mad at you " she said again. 

Kinuyom ko ang aking kamao at nag-pipigil ng sarili, baka ano pa ang magawa ko. 

"Where? " Mahinahon na Sabi ko

"Hmmm. Oh I forgot, she doesn't throw it away, she burnt it. " I close my eyes and face her.

"Do you want me to burn you? Why did you burn my things? What did my things do to you and your mom is so crazy and obsessed with money. " Galit na Sabi ko at tinulak tulak ko pa siya. 

"Would you stop pushing me? Huh? " She said and angrily and pushed me hard. 

I fought back dahil kanina pa ako nag-titimpi sa mang-aagaw na to. 

"Now, I'll get your things, you said that your mom burned it then I am going to get your things in  return. " Umakyat na ako sa taas ngunit pinigilan niya ako at hinila ng malakas ang buhok ko. 

"G**a ka talaga, useless b**ch. " Rinig Kung Sabi nito at biglang sinipa ang paa ko kaya Napa upo ako sa sobrang sakit 

"What's happening? " It's Tita. 

"Look, mom she said you're crazy and obsessed and she's going to get my things in return. " Sumbong ni g***ng Kalsey.

"You what? " Sigaw ni tita at dalawa na sila na pinag-tutulungan ako. 

Ang sakit ng ulo ko at ng paa ko, G**a nga to. 

"Aray, Tita stop it. " Sigaw ko at tinulak sila Isa Isa.

"Leave you useless b**ch" sigaw ni tita at hinila ang buhok ko pababa ng hagdan. 

"Lumayas kana Domi, Wala Kang kwenta ." Sigaw ni Kalsey as if Naman may kwenta din siya

Umiiyak nalang ako dahil saka g**ahan ng aking Tita at bruha na step sister. Last time nga nung pinalayas ako muntikan na akong ma kidnapped Kasi ibebenta daw, haist. Muntikan din ako masagasaan nun. 

* Flashback *

*Peeeeep* 

"If you want to kill yourself please don't do it in here. " Galit na sigaw ng driver na lalaki.

"Sorry po " agad na Sabi ko at nag-patuloy sa pag-takbo. 

Di'ko alam saan pupunta, yung mga lalaki kasi eh. Nakahanap ulit ng trabaho kahit part time lang, oks na yun. 

Nakapag-apply na ako sa isang mamahaling restaurant dito sa CASA HORMANIAN REST. Buti at tinanggap ako kahit part time lang bilang waitress. Expensive restaurant pala itong pinasukan ko. 

"Be good at handling the customer Miss Lucas. " The manager said

"Yes ma'am. " Sabi ko at nag salute pa

"Here Miss Lucas. Ihatid mo to sa # 16 room. He is in the private room, ayusin mo Miss Lucas. " Agad ko nang tinulak ang lalagyan ng tray of foods at pumasok sa elevator. Parang hotel Lang e Noh. 

Pag dating ko sa room # 16 ay agad ko ng pinindot ang red button, as a sign na andito na ang order . Pumasok na ako sa loob . 

Pag-pasok ko ay nagulat ako sa mga customer, ang ga gwapo. Parang natulala pa ako saglit, pero nabuhayan ulit ng loob dahil sa striktong lalaki na NASA pinaka dulo na mismong nakaharap sa akin. 

"Lame!! " Mahinahon ngunit parang nang-iinsulto Ang boses nito

"Sorry sir. Here's your foods Gentlemen. "I said and put all the foods in order. I have the experience 'bout serving the foods in order. Lalo pa at mayaman ang mga Ito. 

"Thank you Miss. " The other guy said,. He is so cute.

"You're very welcome sir. Enjoy the foods. " I said and turn my back on them.

"This would be the first and last of your work here " bigla akong nagulat ng mag salita si striktong guy kaya napalingon ako.

"P-po? " Nauutal na sambit ko at kinakabahan ako

"You're not important to repeat my words. " 

Dahil dun ay patakbo akong lumabas ng room. At di na bumalik pa sa restaurant na iyon. 

* End of flashback *

Umuwi nako kina tiya, ngunit nagulat ako sa aking nadatnan may ambulansya kaya agad akong tumakbo Kay tiya. 

"Ano pong nangyari? " Nauutal na tanong ko kay tiya

"Si bon.x Kasi biglang uminit at iyak ng iyak dahil sa sobrang sakit ng ulo niya. " Umiiyak na din si tiya. Sumakay na ako sa ambulansya agad Naman itong umalis. 

Pag dating namin sa hospital ay agad Naman siyang nilagay sa private room at ini examine ng isang doctor. Hindi din ako matigil sakaiiyak dahil kitang kita ko kung paano siya nahirapan. Bon.x please, Kung di mo na kaya ok lang na mag-pahinga kana. Sana ako nalang yung may sakit 

"Pakatatag ka Domi. Lalaban si bon.x ." Agad kung niyakap si tiya. Nakakainis ba't ko pa siya iniwan sa bahay. 

"Tiya , si bon.x ang sakit sakit ng nararamdaman ko nasasaktan ako para kay bon.x. Mahal na Mahal ko siya tiya. " Humahagulgul na ako ng iyak. 

"Ilabas mo Lang Yan anak. "Sabi ni tiya sabay tapik sa aking likod. 

Ilang minuto din kaming nag hintay sa labas ng Emergency Room, Maya Maya pa ay lumabas si doc.

"Doc.kumusta po kapatid ko? " Agad na tanong ko at  kinakabahan ng sobra, bumuntong hininga si doctor , na akin namang ikinabahala

"Sad to say but your brother is in critical condition, we have to set an operation if he wakes up. " The doctor said. Bon.x... 

"Sige po doc.gawin niyo lahat doc.please. " Pag-mamakaawa ko " siya na lang Ang meron ako" 

"Don't worry Miss. I'll do everything I can. For now,we have to wait for him to wake up. " Sabi ni doc.

"Doc.how much do we need? " Tanong ni tiya

"Hmmm.. please don't think about the money first, you can visit bon.x to his room now. " The doctor said. 

"Tiya , what should we do? Paano na si bon.x" diko talaga mapigilan ang umiiyak. 

"Sshh .. puntahan na natin si bon.x kailangan niya tayo. " Agad na kaming pumunta sa room ni bon.x to check his condition. 

"Miss can you fill this form please. Name of the patient and the guardian." The nurse handed me the form so I immediately put my name and bon.x 

"Salamat nurse." Pumasok na ako sa room no bon.x at nagulat ako dahil bigla bumagsak Ang katawan niya, at ang putla putla pa niya. 

"Miss Lucas, right?? "