Chapter 20

Josh's POV

Bumili muna ako ng cake na pasalubong kina Tito at Tita. Mamamanhikan kasi ako sa kanila para sa nalalapit naming kasal ni Ara.

Tinahak ko ang daan papuntang parking lot kung saan ko siya iniwan.

Pabilis nang pabilis ang tibok ng puso ko dahil sa kabang nararamdaman. Pakiramdam ko ay may masama nang nangyayari.

Pagdating ko roon, lumantad sa'kin ang mga pinamili namin ni Ara na nakakalat sa sahig pati ang isang pares ng sapatos na karaniwang ginagamit ng mga babae. Namamawis ang kamay ko dahil sa sobrang kaba sa aking nasaksihan. May posibilidad kaya na kinidnap si Ara?

Napakuyom na lang ako ng kamao dahil sa galit. Sino ang may motibo sa pagkawala ni Ara? Kapag may nangyari kay Ara na masama, handa ako makipagsundo sa demonyo, mapatay ko lang kung sino ang may pakana nito.

Pumunta ako sa security guard para magtanong.

"Sir, may CCTV ba kayo? Naabutan ko lang po kasi na nakalat 'yong mga pinamili namin ng nobya ko. Sa parking lot ko lang po siya iniwan. May napansin po ba kayo taong kahina-hinala?" Natataranta kong tanong

"Wala po ako napansin na taong kahina-hinala pero may CCTV po kami," sagot naman ng security guard.

Sinamahan ako ng security guard papunta sa CCTV room ng mall.

Hinahanap pa lang nila ang oras kung kailan nawala si Ara, kinakabahan na ako. Hindi pwedeng may mangyari kay Ara, hindi ko mapapatawad ang sarili ko.

Napabalikwas na lang ako nang tinawag ako ng security guard.

Napakuyom na lang ako ng kamao dahil sa nasaksihan. May humarang na van sa tapat ni Ara at lumabas ang mga lalaking armado. Nilaban ni Ara ang mga armado pero madali lang nitong natakpan ang ilong niya at nawalan siya ng malay. Poot at galit ang nararamdaman ko sa mga oras na ito.

I will kill that fucking person behind her disapperance.

I call one of the members in our gang to ask for a help. "Pre, napatawag ka?"

"I need you to send a lot of our members near the mall, ASAP," wika ko sabay putol ng linya.

Pagkatapos noon ay umalis na ako sa CCTV room at lumabas ng mall para sumakay na ng taxi.

I was going home to get help from Ara's mother to save her daughter.

Wait for me, Ara!

The person behind your disapperance shall pay!

I and the driver of the taxi was startled when we heard loud gunshots firing the vehicle we're in and I looked at the back. I spotted two vans with both front passengers hitting us with bullets. I am sure these armed forces have something to do with Ara's disappearance.

Our car was rained by bullets. Without further ado, we immediately ducked our head to spare ourselves from the bullets.

I gazed at the driver, he's shaking and he looks so nervous. Hence, I told him to ducked so he could be saved.

"Where are you, guys?! I need fucking backup asap. I'm in the EDSA road near the mall"

I said to my people and immediately hung up.

"Manong, yumuko po kayo nang mabuti para hindi kayo matamaan ng bala," seryoso kong sabi habang nilalabas ang mga armas ko na galing sa bag.

Nilabas ko ang aking ulo sa bintana ng taxi at pinagbabaril ang mga armado na umatake sa'min.

"Boss, ayoko ko po mamatay nang maaga. May mga anak pa akong binubuhay," pagmamakaawa ng taxi driver na may halong takot.

"I'll take care of you, I won't let you get hurt. Pull over in the nearest safe place we can be. At magtago ka sa likod ko para hindi ka mabaril," I said, while changing the magazine of my gun. He only nodded at what I've told him.

"I will give you a sign when you are good to run away," I added.

I pulled the trigger of my shotgun, a sign that im ready to fight. I got ahead of the armed man before he can shoot me. I hid behind a post and got myself a new set of bullets and shot at them till my people arrived from the gang and they helped me shoot the armed people.

Kinuwelyuhan ko ang lalaking na gumagapang pa na duguan.

"Who is your fucking boss?" I ask while pointing my gun to him.

"H-hindi ko po k-kilala. S-sinabi l-lang po sa'kin ng mga kasamahan ko kung ano ang gagawin para patayin ka. P-parang awa ninyo na po, w-wag ninyo po ko p-patayin, may mga anak pa akong binubuhay," hirap niyang sabi habang nagmamakaawa.

Nahahalata ko na hindi siya nagsasabi ng totoo dahil hindi makatingin sa'kin nang diretso.

"I don't fucking care to your family. Hindi ko na 'yon kasalanan. I don't need your damn explaination. All I want for you is to answer my question. Who ordered you to kill me?"

Hindi siya sumagot, bagkus bigla niya akong sinipa sa ari kaya napadaing ako sa sobrang sakit.

"Asshole! Wag ninyo hayaang makawala 'yon," maawtoridad kong utos sa mga tauhan ko.

Nahuli nga ng mga tauhan ko ang lalaking sumipa sa pag-aari ko. Fuck! Why did he do that? If I didn't get Ara pregnant, I will not stop pestering that fucker's family!

"Ayaw mong sumagot sa tanong ko? Edi, wala ka nang pakinabang sa akin. Dapat ka ng patayin," malademonyo kong sabi at akmang kakalabitin ko na ang gantilyo pero nagsalita siya.

"W-wag mo ako patayin, a-aamin na 'ko," hirap niyang sabi

"Who's your fucking boss?" Mariin kong tanong.

"S-si L-Leonardo G-Garcia," hirap niyang sagot at nawalan na ito ng buhay.

"Linisin ninyo 'yan. Kailangan walang maiwan na ebidensya na laban sa akin," maawtoridad kong utos sa aking tauhan.

Pinuntahan ko ang taxi driver para kumustahin. Nagulat na lang ako na nanginginig ito sa takot at may hawak na kutsilyo na nakatutok sa'kin.

" 'W-wag kang lalapit. 'W-wag mo akong patayin. M-may anak pa akong binubuhay," nanginginig niyang sabi habang umaatras, palayo sa'kin.

" Hindi po kita papatayin basta walang makakaalam sa nangyari." Inaabot ko ang sobre sa kanya na naglalaman ng pera.

"Pasensya po, kung nadamay pa kayo sa gulo ko."

"P-Pero ilegal 'yang ginagawa ninyo," kinakabahan niyang sagot.

"Wala pong ilegal sa ginagawa ko, pinagtanggol ko lang ang sarili ko," malumanay kong sagot

"Ano po ba negosyo ninyo?" Curious niyang tanong.

Ang tsismosa naman nito. Kalalaking tao, ang daming tanong. Kung hindi lang mas matanda ito sa'kin, nawalan na ako ng respeto dito.

"Ongcuangcos' Bread Company pong ang pangalan," tipid kong sagot.

"Ah ganun ba? Kailangan ko na po umuwi, hinihintay po ako ng pamilya ko. Salamat po sa balato," nakangiti niyang sabi sabay sakay sa kanyang taxi para umalis.

"Sigurado po ba kayo boss na pakawalan ang matanda? Baka kasabwat pa 'yan ng mga kalaban," seryosong sabi ng aking tauhan.

"Alam ko ang ginagawa ko. Hindi mo 'ko kailangang pangunahan," walang ekspresyon kong sagot sabay sakay sa kotse.

Napakuyom na lang ako ng kamao sa tuwing naaalala na si Leo ang may pakana ng lahat na ito. May posibilidad ding nasa kanya si Ara.

Kapag may nangyaring masama kay Ara, handa akong maging demonyo, mapatay lang kita Leo!