Chapter 21
Axel Valerie De Guzman ~
May tumatawag sa pangalan ko! At hindi ako pwedeng magkamaling sya ang taong iyon! Ang boses na nakalimutan ko dahil lang sa biglaang pagbabago ng mga bagay at dahil na rin sitwasyon, ang boses na kahit kailanman ay hindi ko makakalimutan! Makalimutan ko man ito sa ibang pagkakataon, alam naman ng puso ko kung sino ang taong iyon! He is calling me, but the fact na hindi ko malaman kung nasaan ba sya? All I can see now is pure darkness!
" Axel! Please, come back to me! I miss you very much! "
" I miss you too! "
Naibulong ko na lang sa hangin, kahit ako ay gusto ko na rin syang makita! How I miss him very much! My familiar that I love the most!
" You will never see him if you can't beat us! Alam na rin to nina Riley at Avin, kaya nga sinasanay nila ang mga magiging guardian mo! Though, hindi lang pala isa ang magiging guardian mo, marami sila! "
Napalingon ako sa likuran ko, there are 12 humans standing behind me! And they look very strong dahil kitang – kita ko ang kanilang mga kapangyarihan na tumatagas sa kani – kanilang katawan.
" Sino kayo? "
Nagtataka kong tanong sa babaeng sa tingin kong nagsalita kanina, sa likuran nya ang iba na may iba't – ibang hitsura! They were more like a warrior back then – a demigod rather.
" We are the real guardians back then of the keepers thousands of years ago! Hindi lang sila Riley at Avin pati na ang mga keepers sa nagdaang panahon ang syang pumipili ng magiging susunod na keeper, maging kami rin ay kasama sa mga syang kumikilala ng mga magiging keeper ng dalawa! And to know if you are capable of holding the real power of the keeper, you need to beat us – one by one! "
Napaawang na lang ang bibig ko sa mga nalaman ko, hindi ko pa kayang I – digest ang lahat ng mga nangyayari ngayon!
Napaluhod na lang din ako sa panghihina. Ni hindi ko nga alam kung paano lumaban eh! Paano ko pa sila matatalo kung mismong ang katawan ko na ang umaatras at natatakot?
" Get up! Weakness in the battlefield are for those who cannot protect themselves! And a keeper like you must not be a weakling like you do this time! Now get up, and fight us! "
Muli akong tumayo kahit nanghihina pa rin ang mga tuhod ko, kailangan kong gawing inspirasyon ang mga taong kailangan pa ako sa tabi nila! Kaya't hinding – hindi ako magpapatalo lang sa ganitong uri ng sitwasyon! Kahit na sabihing bihasa sila sa pakikipaglaban, alam kong hindi ako matatalo sa labang ito!
Pumikit ako ng mariin habang tumatayo.
" I will never be defeated by anyone of you! "
Ax Villareal ~
Bigla na lang akong napabangon mula sa pagkakahiga dito sa isang tabi sa loob ng dimension dahil sa isang panaginip – nakikipaglaban daw ng mag – isa si Axel sa mga mandirigma na hindi ko makita ang mga mukha dahil sa masyado itong malabo! Napatingin ako sa buong paligid, tulog pa ang lahat! Ano na nga bang oras? Napatawa na lang ako. Ang ganitong uri ng dimension ay walang anumang oras o kahit araw o gabi! Tanging kadiliman lang ang nandirito at ang tanging gabay na namin sa dimension na ito ay ang barrier na inilagay ng batang iyon!
" Naunahan mo kong gumising ngayon! Improving! "
Kahit hindi ako tumingin sa likuran ko ay kilala ko ang boses na iyon – kay Al. Hindi man halata pero kaming magkakagrupo sa A Squad ang matatalik na magkakaibigan noong mga bata pa kami, simula pa lang ay ako na ang itinuturing nila bilang pinuno ng grupo dahil daw ako ang pinaka protective sa aming lahat! Hindi ko na nga matandaan noon na ipinagtatanggol ko sila sa iba eh! Basta't ang sabi nila sa akin, lahat daw ng lumalapit sa kanila para makipagkaibigan ay itinataboy ko raw, masyado daw akong possessive pagdating sa mga relationship lalo na kung feeling ko daw ay parang inaagaw na sila sa akin! Mahiya – hiya pa ako dahil sa mga paraan ng pagkwekwento nila!
" Hindi naman.. "
At sa kanilang lahat, si Al ang bestfriend ko. Sya lang noong mga panahong yon ang unang nakakaintindi sa akin bago ang iba! Isa pa, sya rin kasi ang kauna – unahan kong kaibigan! Bugnutin kasi ako noon at mabilis uminit ang ulo, nagtaka nga ako at nakayanan nyang makipagkaibigan sa akin eh!
" Wala ka pa ring pinagbago! You're always this secretive! I know you very well! "
Napaikot na lang ang mga mata ko at saka humarap sa kanya! At katulad ng sinabi nya, ganoon rin sya – wala pa ring pinagbabago! Always reading people and makes them' tell the truth!
" Like you! You will never change and still the reading human machine of the world! "
Napatawa na lang ito sa sinabi ko, yun kasi yung tawag ko sa kanya nung mga bata pa kami! The reading freak of the class!
" Tss. Wag mo na nga akong tawagin sa palayaw na yan! Nakakainis to! "
Ako naman ngayon ang tumawa lalo na ng makita kong frustrated ang mukha nito! Ano ka ngayon? Hahaha.
" Wag mo kasing simulan! "
Sumbat ko sa kanya kahit nakasimangot pa rin sya, nakakatawa rin ang isang to eh!
" Yeah, yeah! Whatever! What's the problem? "
Bigla akong naging seryoso sa tanong nya, isa pa yan sa mga katangian nya – ang makapagpa – bad mood! Inis.
" Napanaginipan ko si Axel! He is fighting those warriors that I can't see clear the faces! At sya ang mukhang dehado dahil sya lang ang maraming galos sa buong katawan at hindi sila! "
Paliwanag ko sa kanya, hanggang ngayon ay hindi pa rin ako mapakali! Para kasing totoo eh!
" It is just a dream bro! Wag mo nang pansinin yun, katulad nga ng sinabi sa atin nung kasama nung batang yun! He is now asleep because of the power inside him! Kaya wala ka dapat ipag – alala! "
" But it looks like a real one! And I am telling you this, hindi pa ako nagkakamali sa mga pagpapaliwanag ko tungkol sa mga panaginip ko! "
" Ha? "
Napakamot na lang ako sa ulo ko, mahirap nga palang ipaliwanag sa isang to! He is always making things complicated!
" Just sleep! Wag mo na akong intindihin! "
Muli akong humiga ng patalikod sa kanya! I hope that the dream is not true.
End of Chapter 21
"Hold fast to dreams, for if dreams die, life is a broken-winged bird that cannot fly."
-Langston Hughes
Vote the parts. Comment below. Follow me.
Facebook: Raf Saludes Casauran
Twitter: @Vindexia
Tumblr: @Vindexia