2 Chapter 02

HER STORY STARTS NOW

[Snow White]

"You caused so much damage Princess!" Sigaw ni ama habang palakad-lakad. It's been 5 days since I made the biggest ruckus in the history of royal wedding. "Please calm down." Sabay inom namin nang tsaa ni ina.

"How will I calm down?!"

"Uminom po tayo nang tsaa?" Natatawa ko pang sambit na ikinabuntong hininga niya at ikinatawa ni Ina.

"You've caused a war!"

"Then let me lead the Imperial Knights." Hindi ako nabuhay para lang dumalo sa kasiyahan at magpanggap bilang isang mahinhing Prinsesa nang ikaapat na kaharian.

"You're the future Empress! Ano nalang ang gagawin ko kapag may masamang nangyari sayo?!" Indeed. I never learn how to use sword and my body is weak and fragile. But I can't just sit here and do nothing.

"I'll train myself, Father."

"Pero magagasgasan ang mga palad mo." Sambit naman ni ina sakin. "Let's just hire a skilled swordsman to protect you just in case."

"I don't want to be protected Father!"

"I allow you to train and that's the only condition that I have in mind." Sabay upo ni ama habang nakahawak sa ulo niya.

"If you don't want to marry anyone then find someone who can be your partner." Parang sinabi niya na rin na maghanap ako nang mapapangasawa. Isn't it clear?! I'm NO ONE'S BRIDE and I will marry NO ONE!

"Sa'n mo balak pumunta?" Tanong ni ama habang nakatingin sa 'kin. "Sa labas, magpapahangin. I'll be back at night." Aalis na sana ako nang magsalita pa si ama.

"Stubborn kid, bring some maids with you."

"One maid is enough." Sumunod ang isa hanggang sa tuluyan na akong makaalis sa palasyo.

Kung bakit pa kasi kailangan pa akong diktahan ni ama kung anong kailangan kong gawin. Hindi ba pwedeng magtiwala nalang siya sakin?

I will be a swordswoman.

"Greetings Princess," Sabay harang sakin nang Heneral. It's a great time to ask a favor pero alam kong ibabalita niya kay ama ang tungkol sa ensayong gagawin ko.

I need to find someone who's great at sword. And I need to find that person as soon as possible.

"Are you out for a walk?" Tumango naman ako at binuksan na ang pintuan nang palasyo.

Kung titignan ay napakasaya nang mga tao sa pamilihan. It's just an ordinary day pero kita mo ang saya sa mga mukha nila.

"Greetings Princess." Tumango lang ako at nagtaklob nang hood sa ulo. Ang balak ko lang talaga ay magpahangin pero mukhang may paligsahan na nagaganap sa pinakasentro nang pamilihan.

"Ladies and Gentlemen, I would like to present you, the finest skilled fighters in our city. They're here to battle and to bring victory to their family!"

Tinignan ko ang maid na kasama ko at umupo narin kami. Dinig mo ang ingay nang mga tao at ang mga hiyawan nila habang sinisigaw ang pangalan nang kanilang pambato.

Nagsimula ang paligsahan at hindi ko maikakailang unang laban palang ay talagang hindi mo na alam kung sino ang mananalo.

I guess this event will give me a chance to choose which is worthy for the Rowenstein palace. Dumaan ang ilang oras at masyado akong naengganyo sa palabas.

Hindi ko alam na oras na pala para bumalik sa palasyo. Ni hindi man lang ako nakapili sa mga lumaban. Aaminin kong magagaling sila pero hindi ko nakikita ang potensyal nila bilang kabalyero.

"Magnanakaw!" Para akong dinaanan nang isang kidlat dahil sa bilis nang pagtakbo nang isang tao habang hinahabol ang isang kriminal.

"Princess!" Hindi ko mapigilang sundan sila dahil sa kuryosidad. Anong klaseng tao ang may kakayahang tumakbo nang ganon kabilis?

Kahit na may espada sa gilid niya ay mas pinili niyang patulugin ang kriminal gamit lang ang kamao niya. Sinong lalaki ang may ganitong kahaba nang buhok?

Pagkatapos nito ay tumahimik ang lahat nang tao. Unti-unti siyang humarap at laking gulat ko na ang taong may espada sa gilid niya ay isang babaeng nakasuot nang pang gwardiyang uniporme.

"Here's your purse Madam." Pagkasambit niya nito ay nagtama ang mata naming dalawa at lumakad ang mga paa niya papunta sakin.

"I apologize for my rude behavior Miss. Did I hit you while I'm running?" Nang mapatingin ako sa maid ay laking gulat ko nalang dahil mukhang nabihag siya nang babaeng nasa harapan ko.

She calls me Miss rather than Princess. I guess there are still people who doesn't knows me. I'll take this opportunity to learn swordsmanship.

Napatikhim ako bago tumingin sa kanya. "Ano namang gagawin mo kung sakaling natamaan mo nga ako?" Ngumiti siya habang nilagay ang kamay niya sa kanang dibdib.

"I'll be responsible. Just tell me your wish Miss." She's a good talker for a woman. She has the potential of a-

Knight... but it's impossible. Wala pa akong nababalitaang pwedeng maging kabalyero ang isang babae.

"Teach me how to use a sword." Determinado akong matuto at wala akong oras para makipagbiruan. In the end of the month, mangyayari ang away sa pagitan nang ikatlo at ikaapat na kaharian.

"For what is your reason?"

"For I am your Princess." Matigas kong sambit sa kanya na ikinatingin niya sakin nang matagal. Para bang iniinspeksyon ako nang mata niya sa bawat bahagyang paghilig nang ulo niya.

"It's my fault that I bumped into you. I wish for forgiveness. But your urge is impossible. I'm sorrry, Your Majesty. Have a safe night." Yumuko siya at nakahanda nang umalis pero nagsalita pa ako.

"Escort us home." If no one will teach me how to use a sword then I'll be glad to teach myself.

Hindi siya nagsalita at pabuntong hiningang sumunod sa utos ko. It's already night and the wind is blowing hard.

This coldness is just like my own room in the palace.

"If you need any assistance feel free to visit me. I'm a guard in a brothel."

"Your name." Bagot kong sambit sa kanya. "It's Rebel, Your Majesty. Rebel Ainsworth."

I heard that name before is she...

"You're the Young Lady of Ainsworth mansion. How come that you're a guard?"

"I sell myself into an auction 5 months ago. Lady Arkiel bought me and make me as the guard of the brothel." Gusto ko mang tanungin kung anong tunay na nangyari ay mas pinili kong tumahimik. I'm not that close to meddle in someone's past and business.

"Do you want to be a knight in this palace?" Humawak siya sa espadang nasa gilid niya bago yumuko sa ikalawang pagkakataon.

"I'll take my leave, Your Majesty." Sa bawat paghakbang niya ay ang lalong paglamig nang hangin.

It feels so suffocating and...

I wonder why...