Chapter XXVIII

Please VOTE!

LIFE and DEATH

"Really? Eh, bakit may mga bulaklak pa ang puntod niya bukod sa galing s'ayo. Akala ko ikaw ang nagdala niya'n." Sabi nito sa kanya.

Sapat na ang sinabi nito para ma alarma siya at umalis siya sa pagkaka akbay nito at pinunasan ang kanyang mga luha. Inilabas niya ang kanyang baril at nagpalinga linga sa paligid.

Ang isang bulaklak na hindi galing sa kanya ay bago pa kaya baka nandito pa ang nag dala.

"Laud." Tanging na isambit niya. Si Ten naman ay naguguluhan sa kinikilos niya. Tama ang hinala niya kung kay Laud man ang bulaklak na iyon ay marahil nga ay sinusundan siya ng mga tauhan nito.

At tama nga ang instinct niya na parang may sumusunod sa kanya. Ano ba ang gusto nitong mangyari?

(No, please not now.) Na isambit niya sa sarili.

Pumwesto siya sa harap ni Ten para ihatang ang sarili at tignan kung andoon pa si Laud.

Ayaw niyang ma ulit ang nangyari noon at hindi siya natatakot para sa sarili kung hindi sa maaring mangyari kay Ten. Kung bakit ba naman kasi ito sumama pa.

"What's happening?" Kalmado naman na tanong ni Ten. Hindi niya iyon sinagot.

"Hide in my back! When I say, run. We will run." May pagka histerya na niyang sabi.

"Fine, just relax. Ano ba ang nangyayari?" Naguguluhan na tanong nito sa kanya.

At nang mapadako ang mata niya sa harap ng medyo may kalayuan sa parking lot ng simenteryo ay nakita niya ang ilang armadong lalaki. At ang huling lalaki na sumakay ay kamukha ni Laud.

At na estatwa siya sa kinatatayuan. Tama nga ang kanyang hinala. May ilang sandali pa ang lumipas at umalis na ang sasakyan ng grupo ni Laud.

(Nakita niya kaya kami? Paano kung oo, paano si Ten? Baka madamay pa siya.) iyon ang naglalaro sa isip niya ng mga sandali na iyon.

"Can you please just tell me, what's happening?" Frustrated na tanong ni Ten sa kanya at doon na bumalik ang isip niya sa katinuan. Ibinalik niya ang baril sa kanyang bewang.

"Layuan mo na ako." Sabi niya imbis na sagutin ang tanong nito.

Hinawakan niya ito sa mag kabilang kuhelyo ng jacket nito. At nagulat ito sa sinabi niya.

"Please lang, layuan mo na ako. At baka pati ikaw madamay pa sa gulong pinasok ko. I don't want you to die. I can't stand seeing someone die again just because of me." Paki usap niya dito.

"Please, just leave me alone and don't go near me. Avoid me or whatever. Please, please. Ayoko na pati ikaw mawala." She's now being frustrated.

Inakap lang siya naman nito. Pagkatapos ay ini harap siya nito sa kanya at tinitigan.

"No, I will never leave you. So, explain to me what's happening." Matigas na sabi nito sa kanya. Umalis naman siya sa pagkakahawak nito.

"No, you don't need to know. Tara na, pagkatapos ng araw na ito huwag ka ng magpapakita at lalapit sa akin. Kung mahal mo ang buhay mo, layuan mo na ako." Matigas niyang sabi dito.

Naglalakad na sila pabalik sa parking lot kung saan nakaparado ang kanyang sasakyan. Sumakay na sila ng sasakyan at pabalik na siya sa condo unit niya.

"Ma'am Dobrev, delivery po." Bungad sa kanya ng guard ng makita siya nito papasok sa building. Kasama pa din niya si Ten dahil hindi daw ito aalis hanggang hindi nito nalalaman ang lahat.

"Salamat ho." At kinuha niya ang medyo katamtaman na box at sumakay na ng elevator. Pinindot niya ang "4" dahil nasa 4th floor ang kanyang condo unit.

"Hanggang kailan mo ako susundan?" Na iinis niyang sabi kay Ten.

"Hanggang sa sabihin mo sa akin kung ano ang nangyayari. I just want to help you."

"I don't need your help." Inis niyang sabi dito. Hindi ba ito natatakot sa puwede mangyari sa sarili? Bakit ba ang kulit nito.

"Hindi ako aalis hanggang hindi mo sinasabi sa akin ang lahat." Ulit nito sa kanya ng makarating sila sa tapat ng pinto ng kanyang condo.

"Puwes, diyan ka!" Inis niyang sabi at sinaraduhan ito ng pinto. Ibinaba naman niya ang box at tinanggal ang kanyang cap.

"James, open the door. Isa." Naririnig niyang sabi ni Ten sa labas at hindi niya ma iwasan na matawa.

"Kapag ito hindi mo binuksan, I will make myself naked sa harap ng pinto mo." Pananakot nito sa kanya. And she just rolled her eyes, knowing him baka nga gawin nito iyon.

"You always win." Sabi niya dito pagkatapos buksan ang pinto para dito. Pumasok na sila sa condo at itinuro niya dito ang sala para doon ito ma upo.

"Tayong dalawa lang dito sa condo, talaga bang na nanadya ka?" Iritadong tanong niya dito. Amuse naman na mukha ang binigay nito sa kanya.

"Woah, I don't plan on doing anything to you." Mariin naman na tanggi nito.

"Whatever. Andoon ang ref, kumuha ka nalang ng ma iinom kapag na uuhaw ka." Iyon lang ang sabi niya imbis na pansinin ang sinasabi nito.

At pumasok na siya sa kuwarto at iniwan na ito. Na upo naman ito ng komportable sa couch niya. Siya naman ay minabuti niyang maligo.

Hanggang sa pag sha- shower niya iniisip niya kung si Laud nga ba ang nakita niya at kung binabantayan nito ang lahat ng kilos niya.

Pero wala naman siyang ebidensya. At posible din naman iyon dahil masyado ito naging tahimik ng mga nakaraang mga linggo at nakaka gambala iyon.

Lumabas na siya ng banyo at nag bihis. Nasa kasalukuyan pa siya ng pagpapatuyo ng buhok ng mag ring ang kanyang cellphone. Si Salley ang tumatawag kaya sinagot niya agad.

"Hello?" Bungad niya dito.

(May ibabalita ako sa'yo. Hindi ko alam kung magugustuhan mo ito o hindi. May dumating kasi na delivery dito sa opisina kanina.) Sabi nito sa kabilang linya at pinutol nito ang sinasabi.

"Huwag mo ng putulin ang mga sinasabi mo." Reklamo niya kay Salley sa pagpapahaba nito ng usapan.

(Naka address ito sa'yo at dahil naka leave ka daw sabi ni Chief kami na daw ang mag bukas. Nang binuksan namin.. May... May patay na lalaki sa.. sa loob.)

(He's the man with the tattoo on his face the one who shot Arthur.) Napahigpit ang kapit niya sa kanyang cellphone at napa upo sa kanyang kama.

(Ano ba ang nangyayari? Bakit, naman ito pinatay?) Di' ba dapat siya ang gumawa non.

Medyo gumaan din ang pakiramdam niya ng malaman niya na namatay ang lalaki na iyon dahil pinatay nito sina Arthur at ang kanyang ina.

Kaya lang ay mas maganda sana kung siya ang gumawa non'. Nang hinayang siya sa pagakkataon na siya mismo ang pumatay dito.

(Hey? Are you still there?) Untag ni Salley sa kanya sa kabilang linya ng hindi na nito matinig ang sagot niya.

"Yeah, wala bang iniwan na ebidensya kung sino ang may gawa?" Tanong naman niya dito ng makabawi.

(Isang truck na nag de- deliver ng mga package ang nagbaba ng package. Nang i- check namin sa CCTV ang plate number ay hindi naman ito naka registered sa LTO.)

(Halatang pinlano nila ang lahat. At ng ipa autopsy namin ang bangkay ay almost a day na ito ng pinatay.)

(May mga bakas pa ng pang to- torture na ginawa dito bago ito patayin. At isa pang kahina hinala, wala ang kanan na kamay nito malamang pinutol iyon.)

(Napaka brutal ng pagpatay ang ginawa. Puro pasa ito sa buong katawan. May mga bakas din ng tali sa katawan nito. At may mga hiwa ito. Grabe ang ginawa dito.)

(I'm really worried about you. Paano kung ikaw naman ang balikan ni Laud? Mas mabuti ata na lumayo ka muna pan samantala hanggang walang lead kay Black.)

"I'll think about it, thanks. Call you later." Narinig pa niya ang reklamo mula kay Salley pero binaba na niya ang linya.

Pag labas niya ng kuwarto ay nakita niya si Ten sa couch na natutulog.

Pinag kasya nito ang malaking bulto nito sa maliit na couch niya na pa "L". Lagpas ang mga paa nito ng konti sa couch. Napa ngiti naman siya ng lihim. Nilapitan niya ito.

And he's cute somehow.

(You're handsome as ever at hindi man lang nabawasan yon'. You look more gorgeous sa dalawang taon natin na hindi pagkikita. Maturity suits you well.)

(Alam mo... Hindi naman ako manhid para hindi malaman ang ginagawa mo.)

(Kung sana dumating ka lang ng mas maaga. Ngayon kasi I don't know if I can let myself to be happy.)

"Did you miss me that much? At tinititigan mo pa ako." Tanong sa kanya nito at biglang dumilat. Nagulat naman siya at napa atras.

"Come here." Alok sa kanya nito at bago pa siya maka alis ay nahila na siya nito. Ngayon ay naka ibabaw na siya dito at akap akap siya nito.

"God, I missed you." Sabi nito sa kanya at siya naman ay na estatwa.

Bakit nga ba niya nakalimutan ang pakiramdam sa tuwing nasa bisig siya nito?

"Let me go." Tanggi naman niya dito at gusto kumawala dito.

But, he didn't let her go at lalo pa nitong hinigpitan ang pagkaka akap sa kanya.

"You're toying me again!" Reklamo niya dito at bahagya naman itong tumawa.

"No, I'm not. Seryoso ako." Sagot naman nito sa kanya.

"Ilang linggo na akong di' mapalagay ng makita kita sa ospital. Nag aalala ako sa'yo dahil sa sobrang panganib ng trabaho mo at ngayon ko lang iyon na realize." Akap akap pa din siya nito.

"Maari naman kitang tulungan, if you will just let me. We can escape this at mamuhay ng tahimik."

"I'm sorry, I can't. Marami pa akong dapat tapusin." Tanggi niya dito.

"You always do things alone, can't you just accept my help without any comment?" May sarcasm sa tinig nito. Hindi naman siya nag komento at nakinig lamang dito.

"You're the same as ever, your smell. It's refreshing." Puri naman nito sa amoy niya. Bigla naman bumilis ang tibok ng kanyang puso.

"I can hear your heartbeat." Natatawang sabi nito at kinurot naman niya ito sa tagliran. And he just chuckled.

"See, you're always playing with me." Na iinis naman na sabi niya. And she feels his kisses on her hair.

Napadako ang mata niya sa side table ng couch. Naalala niya ang package, hindi pa nga pala niya iyon na bubuksan. Kumawala siya sa pagkaka akap ni Ten at kinuha iyon.

"We are kinda having a moment." Sarcastic naman na reklamo sa kanya nito ng kumawala siya dito.

"Jesus Christ." Iyon ang na isambit niya ng mabuksan ang kahon.

Ito ay naglalaman ng kamay ng tao. Marahil ay iyon ang kamay ng lalaki na may tato na bumaril kay Arthur. Bigla siyang nangatog at kinilabutan.

May note ang box,

(A little gift for you my ex- sister in law, you're next.)

Hindi nga siya nagkamali, si Black nga ang pumatay sa tauhan nito dahil sa pagpatay nito kay Arthur.

Ngayon ay naniniwala siya na talagang magka iba si Arthur at ang kapatid nito dahil kung si Arthur ay mabait, ito naman ay halang ang kaluluwa.

At Siya din ang nakita niya kanina sa seminteryo, at tama din ang kanyang pakiramdam na may nagmamatyag sa kanya. Tumayo si Ten upang tignan kung ano ang laman ng box.

"No!" Pigil niya dito ngunit nakuha na nito ang box pero kinuha niya ito ulit iyon dito.

At dahil sa disperada siyang makuha ang box at nakikipag agawan siya at ganoon din ito.

At nawalan sila parehas ng balanse at bumagsak sa sahig. Siya ay naka ibabaw dito at naka ngisi lang naman ang hudyo.

"We can stay like this all night." Naka ngiting sabi nito sa kanya.

Naka tingin siya dito at naamoy niya ang mabangong hininga nito at shaving cream. Naalala pa din niya ang amoy nito dahil ganito din ang amoy nito noong nasa New York pa sila.

Pati ang perfume nito ay di' nag bago.

Nang ma- realize niya na naka titig pala siya dito kanina pa ay namula naman ng husto ang mukha niya dahil baka ang akala nito ay sinasadya nita ang nangyari na hindi naman talaga.

Umalis siya sa pagkaka dagan dito at mabilis na tumayo. Pagkatapos ay kinuha ang box.

Nagulat na lang siya ng bigla nitong agawin ang box at mabilis na buksan. Huli na siya para pigilan ito dahil nabuksan na nito iyon.

"Holy sh*t!" Sigaw nito.

Kinuha din nito ang note sa kanya. Nanginginig ito sa hawak nitong putol na kamay na nasa box. Dahan dahan itong tumayo at lumapit sa kanya.

"Kanino ito galing?!" Tanong nito ngunit hindi niya ito pinansin.

Kung tama ang kanyang kutob na baka pinapasundan pa din siya nito at nakumpirma niya iyon dahil heto ang putol na kamay na nawawala sa bangkay.

"Relax, it's just a prank. Calm down." Pagsisinungaling niya dito lalo naman nag labasan ang ugat nito sa sentido at kitang kita na niya ito ngayon.

"A prank! I'm not an idiot! I know this damn hand is real! James! What the hell is going on? Don't make me repeat myself twice! Answer me!" Sumisigaw na ito at nagagalit sa kanya.

Bakas na sa guwapong mukha nito ang labis na galit.

Imbis na sagutin niya ito ay hindi na lang ulit niya ito pinansin. At sumilip na lang siya sa bintana at may biglang malakas na ingay silang narinig. Pag sabog iyon galing sa baba.

"They're coming! Shit!" Sabi niya imbis na sagutin ito.

Ang narinig nilang pag sabog ay ang puwersahan na pag pasok ng mga armadong mga lalaki sa building nila.

Malamang ay may mga nadamay na naman ng sibilyan. At hindi na iyon naka pagtataka dahil drug lord ng Asya ang kanilang kaaway.

Na takot siya sa posibilidad na madamay si Ten sa gulo na pinasok niya. At ang malala pa ay magaya din ito kay Arthur.

"What the hell is going on?! Hindi mo ba talaga sasabihin sa akin. What on earth is happening?" Tanong naman sa kanya ni Ten. Bakas sa mukha nito na lalo itong naguluhan sa nangyari.

"They're here! We're going out! Kukuha lang ako ng ilang gamit. Jesus! Sabi ko kasi sa'yo layuan mo na ako." Natataranta niyang sabi dito.

"Oh my God. I can't promise your safety. But, please stay alive. And don't do reckless things." Sabi niya ulit dito at hinawakan ito sa pisngi.

"Who?! Who's coming?" Nalilitong tanong ni Ten.

Pumasok siya sa kuwarto at kinuha ang emergency back pack niya na naglalaman ng lahat ng importante niyang gamit in case na may mangyari.

Kumuha siya ng baril at mga bala pati na din granada. Hinagis niya kay Ten ang isang pistol at ito'y kargado ng bala.

"Woah, woah.. Seriously?!" Gulat na sabi nito.

"Basta i putok mo sa lahat ng mga kalaban na makikita mo, we're going down through stairs. That's an order, now move!" Utos niya dito at lumabas na sila ng kanyang condo unit at nag tungo na sa hagadan.

Hinawakan naman nito ng mahigpit ang baril at binack up- an siya sa likod kagaya ng kanyang gusto.

Noong una ay ayaw nitong pumayag dahil siya daw ang lalaki kaya dapat siya ang nagtatanggol sa kanya ngunit wala na siyang oras para makipag away pa dito.

Nasa gitna sila ng giyera para sa mga buhay nila.

Bawat anggulo na lakaran nila ay sinisipat niya kung may kalaban. Ilang hakbang na lang sila bago maka pasok sa hagdan ay may nagpa putok na sa kanila mula sa likuran.

Mabilis naman silang nag dive papunta sa pinto at pumasok na sa hagdan. Binilisan nila ang pagbaba habang ginagawa ang lahat para maka iwas sa putok ng mga baril mula sa itaas.

Mukhang mapapa laban sila dahil professional killer ang mga pinadala ni Laud isang maling hakbang lang ay todas sila.

Pawang marked kasi ang mga tira nito at kung tatanga tanga sila ay maari silang mapatay agad. Nag simula na din siya dumi pensa at nagpa putok na din siya ng baril.

May ilan siya agad tinamaan at bumagsak ang mga ito mla sa itaas hanggang pababa ng hagdan.

Si ten naman ay manghang mangha at sinundan pa ng tingin ang mga nagkaka laglag na kalaban na tinatamaan ng kanyang bala mula sa itaas.

"Woah." Amazed na sabi nito sa kanya. Iyon na lamang ata ang na bulalas nito dahil sa bilis ng mga pangyayari.

At sumunod naMan ay si Ten naman ay nakiki gaya na sa kanya at nagpa putok na din ng baril at may tinamaan ito na isa. Nagulat naman siya at tinignan ito dahil kahit papaano ay asintado din pala ito kapag tumira.

Kinindatan naman siya nito at ang akala niya ay nalaglag na ang puso niya sa sahig. Inalog naman niya ang kanyang ulo para makapg focus sa mga nangyayari.

"Happy New Year!" Sigaw niya sa mga kalaban sa itaas at hinagis ang isang granada.

Kitang kita naman niya ang panlalaki ng mga mata ni Ten at hindi na ito nakapag salita sa gulat.

"Takbo!" Utos niya kay Ten at sumunod ito mabuti na lamang ay mabilis din itong kumilos.

At kaya nitong makipag sabayan sa kanya kaya hindi ito naging pabigat sa kanya. Kahit papaano ay naka tulong din ito para mabilis silang maka takas.

At pag bukas nila sa pinto ng emergency exit ay bumulaga sa kanila ang mga kalaban na nag hihintay dalawa ang mga ito at pawang armado.

"Itapon niyo ang baril! Kung hindi papatayin ko kayo." Utos sa kanila ng isang lalaki na medyo may katangkaran. Tinutukan sila nito ng pistol pati na din ang kasama nito.

Si Ten ay na estatwa at hindi na mai hakbang ang mga paa. At ibinaba naman nito ang hawak nitong baril.

Ngunit siya naman ay hindi pa din inaalis ang baril sa pagkaka tutok sa kalaban at nakikipag matigasan pa sa mga ito.

"Bingi ka ba! Gusto mo na bang mamatay!" Inis na sabi naman ng isang kasamahan nito. Halata ang iritasyon dito.

At Siya naman ay hindi sumunod dito. Ang ayaw niya sa lahat ay ang inuutusan siya.

"James, you should know when to stop." Sabi naman sa kanya ni Ten at kinukumbinsi siya na ibaba na niya ang baril.

Medyo garalgal na ang boses nito at mukhang nabahag na ang buntot nito dahil sa kalaban.

And she just shrugged her shoulders na parang wala lang sa kanya ang nangyayari at na parang kontrolado niya ang sitwasyon. Pagkatapos ay dahan dahan na binitawan ang baril.

At nang mapansin niya na nakuha niya ang atensyon ng mga kalaban at nag relax ang mga reflexes ng mga ito ay mabilis niyang hinabol ang baril pata gilid ay bago pa man ito bumagsak sa sahig.

Nang makuha niya iyon ay huli na para maka palag ang mga lalaki. Dahil ipinutok niya iyon sa dalawang lalaki ng mabilis at bumagsak ang mga ito sa sahig.

"Hindi ka ba talaga makikinig sa akin kahit kailan? Paano kung tinuluyan ka ng mga yan'!" Na iinis na sabi ni Ten sa kanya.

(Bakit ba ang bungangero ng isang ito?) Na iinis niyang tanong sa sarili.

"Siguro nga hindi ka natatakot para sa sarili mo, pero ako ang natatakot sa maaring mangyari sa'yo! Nakikinig ka ba!?" Inis na inis na sermon nito sa kanya at mas nakakatakot pa ito kaysa sa mga pina tumba niya kanina.

"Mamaya mo na ako sermunan. We can't afford to let our guard down. Focus." Sabi niya dito at pinalo ito sa dibdib.

And she heard him sigh in frustration kaya nag pati una na siya sa pag lalakad.

Naka talikod na sila ng may marinig siyang pag kilos mula sa likuran ng sila ay papalayo na mula sa mga lalaki kanina.

Paglingon niya ay buhay pa pala ang lalaki na binaril niya kanina ang mga lalaki na humarang sa kanila sa emergency exit.

"Damn it!" Huli na ng mapigilan niya ito at na iputok na nito ang baril. Hinarang niya ang sarili kay Ten para mai iwas ito sa bala at saka niya pinaputukan ang lalaki ng marami.

At hindi na ito kumikilos mukhang patay na ito. Hinarap naman niya si Ten.

"I told you to focus! Gusto mo ba mamatay?! Huh!" Hinawakan niya ito sa mag kanilang jacket nito sa inis.

Muntik na itong tamaan ng bala kung hindi siya naging alisto ay baka napuruhan ito.

Ito naman ay naka tulala pa din sa sobrang gulat sa bilis ng mga pangyayari. May naririnig pa siyang ilang mga yabag sa emergency exit. Sa tantiya niya ay may tatlo pang natitira.

"Ayaw niyo talagang tumigil." Inis na sabi niya. Kumuha siya ng isang granada sa bulsa niya at hinagis. Si Ten naman ay napa mura sa ginawa niya.

"Astalavista baby." Sabi niya ng naka ngisi saka niya hinila si Ten at tumakbo ng mabilis para maka alis doon bago ito sumabog. Isa pang.. boogsh!

Sa likod sila ng condo building dumaan dahil sigurado na hindi naman ma iisip ng mga pugante na iyon na doon sila dadaan.

At hindi pa lumilipas ang ilang minuto nang maka labas sila ng building ay malakas na pag sabog sila na narinig sa gawi ng pinaradahan niya ng kanyang sasakyan.

"God Damn it! We really need to go to somewhere safe, as soon as we can." Galit na galit na sabi ni Ten. He looks frustrated.

"What the hell!! That's my 1990 Volkswagen!" Inis na sabi niya at nag labasan lahat ng ugat niya sa leeg dahil sasakyan pala niya ang sumabog.

Seryoso talaga si Laud sa pag patay sa kanya. At nag sisimula pa lamang ito. And there's more to come.

"Don't worry, I'll just buy you a new one. How about a ferrari?" Alok naman sa kanya ni Ten ng mapansin ang labis niyang inis at pagmumura.

And she just rolled her eyes. Napaka hambog talaga nito kahit kailan. Sabagay barya lang naman sigurado dito iyon dahil mayaman ito.

"Are you okay?" Tanong niya kay Ten ng makalayo sila sa condo building.

Sincere siya sa tanong niya dahil nag aalala siya dito. Hindi ito kagaya niya na sanay sa bakabakan at malamang ay first time lang nito mapa sali sa isang gulo na may baril na kasama.

"I think so? At may gana ka pa talagang itanong yan'. I'm fine, kaya sarili mo na lang ang intindihin mo." May pagka irita sa boses nito.

"You always look for trouble, don't you? Kailan ka ba hihinto sa pag gawa ng gulo?! Hindi mo ba pinapa halagahan ang buhay mo?" Panenermon ulit nito sa kanya. At mukhang mahaba haba ito.

"I think you're really okay." Sarcastic na sabi niya dito dahil na nenermon mukha yaos lang talaga ito. Because the usual Ten she knows.

"Mabuti nama-- Hindi pa niya natatapos ang kanyang sasabihin ulit ng mang lambot ang tuhod niya at agad nawalan ng balanse at bumagsak sa sahig.

Ang mga tao sa dina daan nila ay tiningnan naman siya at labis na nagtaka.

Naririnig naman niya ang boses ni Ten na pilit siyang ginigising. May bahagya din patak ng ulan siya na nararamdaman ngunit hindi na siya maka kilos.

At ang bigat ng talukap ng mga mata niya kaya tuluyan na siyang pumikit, hindi na din niya narinig ang boses ni Ten.