Chapter 2

"Sentence? HAHAHAHA Yown oh!"- turo sakin ni Aiynen

"Bumalik na ang Demonya na Isang Zeyn!"- sigaw ni Aiynen na para bang Ang layo layo namin sa Isa't isa para maka sigaw ng wagas

"Kelan pa ba nawala Yung Tunay na Zeynaine? Never nooooo"- taas noo kung sagot

Patuloy lang kami Sa Pag tahak ng Hallway Papunta sa Canteen

"Can we take a Running Lader?"- Umaarteng sabi ni Seylfine

"Cause my fvcking Feet is hurt na talaga"-

"HAHAHAHAHA"- humagalpak sa tawa si Aiynen at pinigilan ko naman sarili ko na tumawa

"Hoy! Seyl.. Gutom ka na ba? Huh? Nong Running Ladder? Seriously San utak mo na ba?"- tumatawang sabi ni Aiynen

"Ah basta! To naman Di ma Biro lam ko naman na Wala dito yun eh Di ito Mall Or hotel buh?"-

"HAHAHAH"- tawa na naman ni Aiynen

"Ssshhhh Shut up.. They're Coming"- usul ko

"Huh?"- naguguluhang sabi ni Aiynen ngunit Nang nakita Niya ang Paparating Ay tumahimik agad ito.

Sheridan And Lani

Ang babaeng Kinaiinisan Ko Mula pa Noon.

Habang Papalapit ng Papalapit kami sa kanilang Dalawa ay Mas lalong Kumikirot Ang Puso ko

Pero Syempre, Ako to si Zeynaine Eve Dremonade walang Paki sa Paligid at Mundo, At Kelan man Ay Hindi Nagpakita sa Kahit sino man na nasasaktan na ako, Well Except kay Seylfine Zare, at Aiynen Ashe, sila lang yung taong Nakakakita na Nasasaktan Ako At Umiiyak

Sila Yung Taong Alam na alam pag Kelan Wala Ako sa mood Kelan ayokong mag salita Kelan Nasasaktan Ako. In specific Sila Lang yung taong nakaka intindi sa akin at Pati Sa ugali ko.

"Ow! Hey Sheridan!"- bati ni Seylfine Na agad namang Siniko Ni Aiynen

Natigilan si Sheridan Binalingan ko siya ng Blangkong expresyon Na agad namang Hinila si Sheridan Ni Lani

Ng nakalagpas na kami Sa kanilang Dalawa ay agad sinapak ni Aiynen si Seylfine

"Arayy!"-sigaw nito

"Ano ba! Ang sakit non ah"- angal ni Seylfine

"Putik Yang utak mo Selpen!, Gusto mo bang makipag close don? Kay Sheridan? Huh!?"- inis na sigaw ni Aiynen

"Hindi no! Binati ko lang Friendly lang akong Gumising ngayon wag Kang Epal!"- sigaw din nito pabalik

"Wow?"-napa awang Ang bunganga ni Aiynen "Epal? So ganon? Mas kakampihan mo yang kabalastugan mo kesa Sakin! Kay Zeynaine? Huh! Huh?"-

Pumagitna na Ako sa kanilang Dalawa

"Will you please stop! Na iirita na Ako sa inyong dalawa Kung gusto ninyong mag bunganga an Hanggang Ma abutan na tayo ng Break time Hala sege! Gawin niyo Basta Ako! Aalis na Ako!"-inis kung Saad Tsaka ng martsa Pa Alis sa kanila

"Zeyn!"-sigaw Nila

Tinaas ko ang middle Finger ko

"Don't follow me! Or else You'll regret!"-sigaw ko habang Naglalakad at tinatahak Ang daan

Hindi Na Ako sinundan Ng dalawa

Minsan NakakAinis Yung ka ingayan nilang dalawa

I'm a human so I Need Peaceful Na paligid at makakamit ko lang yun Pag Wala yung dalawang yun

Bumili Ako ng pagkain Sa Canteen at Tinahak Ang Lugar ng  Softball Ground, Malaki itong Ground At maaliwalas May mga Puno Sa Gilid kaya Dun Ako umupo sa Gilid ng Puno

Sumandal Ako sa Puno pagka Upo ko at hinigop Ang Soft drink na binili ko kanina

Tanaw Ko Ang iilan Sa mga Softball Player na Masayang naglalaro

'Why can't I be Happy?' tanging Tanong ko sa utak ko

Nagpakawala Ako ng Malalim na buntong hininga ng biglang na hagip ng paningin ko Ang isang lalaki Makisig Pungay Pungay na mata na halatang bago pang gising

Gwapo talaga siya

This time Di ko Alam bakit Kinabahan ako.Puminitig ng Malakas Ang puso ko.

Napahawak Ako dito

"Wala naman akong sakit sa Puso ah?"- sabi ko sa sarili

"Weird"- bulong ko ulit

Waaittt! I feel this One Before. When I Fall for Zypher, pero matagal na Kasi Yun It's been 2 years since Nag hiwalay Ako

It's weird na ma feel ko to ulit

I think I'm feeling in love Again. Why not try ulit diba?

Napangisi Ako Tsaka Tumayo at naglakad papunta malapit sa kanya

Desperada na kung Desperada this is how I play A game..

"Hi"- nakangiti kung bati sa kanya kumunot naman ang noo nito na para bang Naguguluhan kung siya ba Ang binati ko

Nginitian ko ulit siya

"I'm Zeynaine"-dagdag kung naka ngiti at inilahad ng Buong puso Ang kamay ko para sana makipag shake hands

Ngunit Hindi Niya ito tinanggap at tinalikuran lang ako

Parang may yelong Bumuhos sa mukha ko pero Di kita tatan tanan Boy!

"Just wanted to be friend sana"-nakangiti kung Saad na naman

"I know You, Zeynaine Eve Dremonade"-malamig nitong Sabi, sa wakas! Nagsalita na siya

Gotchaaa!

"Uhhhmm.. Sana sinabi Mo agad Para Pangalan mo nalang Ang itatanong ko"-straight kung sabi

"I don't have time For you Zeynaine"-

"But I have time For You"- sweet kung sabi

Malandi na kung malandi! Gusto ko lang mag mahal ulit pero in different ways Para makalimutan ko na ng tuluyan yung si Zypher

"Damn! I don't care at all Miss"-inis nitong Sabi habang Binibilisan Ang pag lakad Ako naman Hinahabol siya bahala na sa kung sino man Ang Makakita

Subukan lang nilang Makiilam sabog mukha niya

"If you don't care, But I care"- Banat ko na naman napapangisi naman ako sa ginagawa ko

Sege lang ma inis ka lang. Dagdag poge points Yan eh

"Will you please stop following me Zeynaine"- inis na talagang sabi nito

Huminto siya saka Tinutukan ako napangiti Ako ng malaking malaki yun para bang Nanalo Ako ng luto

Hinawakan ko braso Niya saka Malanding Hinaplos ito

"Just tell me your name First lulubayan na kita"-

Mariin nyang tinanggal Ang kamay kung naka hawak sa braso Niya

"Stop touching me!"-

"Tell me your name or else tatawagin kitang Baby"- sabay kindat ko pa sa kanya nag pa Galit pa sa kanya lalo

"Fvck!"-inis nitong Saad at hinilamos Ang mga palad sa mukha

"You tell me? Or I'll call you bab--"- di na niya Ako pinatapos Dahil Galit na Galit na ito sa Harapan ko na parang Bulkan na anytime sasabog

"Fine! Fine! Fine!"- sigaw nito napangisi na man Ako at pumalakpak sa ere

"Okey so what's your name?"- taas kilay kung Tanong ulit

Pinasadahan Niya lang ako ng tingin

"I'm waiting, mahirap akong pahintayin..Kung ayaw mo talaga kung napipilitan ka lang okey sege Tatawagin na lang kita ng Bab--"- pinutol na naman Niya Ako

"Rust! Rust Dennison"- Malamig nitong Sabi habang naglalabanan kami ng titig sa Isa't Isa

"Okey"- ngiti ko sa kanya

"Nice meeting you Rust"- saka Tinalikuran na siya

I deeply sigh That's it!

"Get lost Zeynaine"- pa habol nito tinaas ko lang Ang Kaliwang Kamay ko sa ere at di siya nilingon

"I can't! See you later Rustyyy"- sigaw ko sa kanya at Tinahak na ang daan papunta Sa Classroom ko

Ng nagtapos na ang Klase namin ay Habang Naglalakad kami sa hallway ay naka sabay namin Ang grupo ni Rust

"Hey Rust!!!"- sigaw ko dito

"Wait what?!"- biglang sabi ni Seylfine

"You're Talking With him? Did you even know Him Zeynaine? You're just wasting your time"- Aiynen

"I'm not wasting my time, Sisz I just fall, starting To fall In love"- Binalingan ko ng tingin si Rust na ngayon ay Na unahan na kami ng paglalakad

"Starting to fall from him"- mahina kung usal

"Ah? Really? Seriously totoo 'Zeynaine? Naka move on na nga ba?"- malungkot na Tanong ni Seylfine

"Rust wait!"-sigaw ko atsaka Patakbong Sinugod siya at hinawakan Ang braso

"Can we have Dinner Tonight?"- desperada ko na namang Sabi tinanggal Niya ang mga kamay kung nakapulupot sa Braso Niya

"Stop Touching me okey? And I won't Let that happen Stop Hallucinating Zeynaine.."- Malamig nitong Saad sa akin

Tumawa lang ako na para bang iniinsulto siya

"Ofcourse I am not Hallucinating or Imagining Rust, I just wanted to be with you, Alone, You"-turo ko sa kanya "and me Together"- turo ko naman sa sarili ko

"Stop this Fvcking Game Zeynaine.. It will never EVER be happen Not me Into you.. Cause i will never have time For you"- blanko Ang expression na binibigay Niya sa akin

"Oh oh? Don't be So Shure Rust.. It just started right? Bibigay ka din.. maybe not now But soon"-

"NO NOT NEVER"- sabi niya saka sabay nila akong Tinalikuran Ng mga kaibigan Niya

"Yes it will Rust,"- Saad ko pero narinig na naman Niya siguro kasi napahinto siya ngunit Nagpatuloy ulit sa Paglalakad

"Rust!! I THINK I LIKE YOU!"- malakas kung sigaw na nagpa agaw ng attention ng mga dumadaan

Wala akong Paki sa kanila Basta masabi ko lang kay Rust to

Nakangisi akong Binalingan ni Rust

"Gustohin mo ko ng abot ng makakaya mo, But don't expect from me Na magugustuhan din kita pabalik na tulad ng pagkaka gusto mo sakin"-

"Okey sure! No problem Rust."-nakangiti kung sagot na para bang di natitinag sa mga pinagsasabi Niya

"Wala ka talagang Espirito ng Pagiging tao"- sabi niya saka Nagpatuloy na sa pag lalakad

Laglag panga ko don

Sa lahat ng mga Binangit Niya yun yung Tumagos sa Puso ko

Yes, it's true Never akong nagkaroon ng Espirito Ng pagiging Tao Pero ayos lang

I'm used to call that way

Everyone used to Call me that way,

And I feel sorry for them, kasi Hindi ako matitinag sa Pagsasalita ng ganyan sakin

Unless To my Special someone

Mas masakit yun Na tagos na tagos sa Buto at kilaliman ng ugat ng puso ko