กลับเมืองชายแดน

บทที่ 124 กลับเมืองชายแดน

“นี่เป็นครั้งแรกที่หม่อมฉันเห็นฝ่าบาททรงโกหกมากขนาดนี้” หลังจากทาโรกลับไปแล้ว ไนติงเกลปรากฏตัวออกมาจากหมอกมายา

“ก็ใครใช้ให้เขาเป็นปุโรหิตของศาสนจักรเล่า” โรแลนด์แบมือว่า “ว่าอย่างไร เจ้าจับโกหกเขาได้หรือไม่”

“ไม่ได้เพคะ หินอาญาสิทธิ์คลุมพื้นที่รอบตัวเขาไว้ หม่อมฉันมองเห็นเพียงสีดำๆ เท่านั้น”

เสียดายที่เขาไม่สามารถจับโกหกปุโรหิตเหมือนพวกขุนนางก่อนหน้านี้ได้ โรแลนด์นึกเสียใจ เขาวางยาสองเม็ดนั้นลงบนโต๊ะ “เจ้าว่าของพวกนี้มีดีอย่างที่เขาคุยไว้หรือไม่”

เรื่องลดความเจ็บปวด มอร์ฟีนก็ทำได้ ส่วนเรื่องเพิ่มพละกำลังให้ทหาร ฟังดูแล้วก็คงหนีไม่พ้นอะดรีนาลีน แต่ประเด็นอยู่ที่การนำสารสองชนิดนี้มาสกัดเป็นเม็ดยามากกว่า หากศาสนจักรมีวิทยาการก้าวไกลระดับนี้จริง ป่านนี้คงยึดครองโลกได้แล้ว

แต่เดี๋ยวก่อน...โรแลนด์นึกถึงความเป็นไปได้อีกอย่าง หรือว่าเรื่องนี้จะเกี่ยวกับเวทมนตร์

“เจ้าเห็นพลังเคลื่อนไหวบ้างไหม” เขามองไนติงเกล “ยาสองเม็ดนี้มีพลังวิเศษอยู่หรือไม่”

ไนติงเกลสังเกตอย่างละเอียดอยู่ครู่ใหญ่ “ไม่เห็นเพคะ แต่ว่า มันมีส่วนคล้ายหินอาญาสิทธิ์อยู่บ้างเพคะ”