Epilogue

Epilogue

Liam Dwayne Perez POV

I live in pain and suffering, in every morning God created I feel like I'm not exist.

We've once have this Regrettable Love in our childhood but this kind of love keep me moving, living and hoping that despite of what we've experience we will be together strength and weaknesses. Billy, I know this might unfair to you but I am hoping to be with you forever. I know you will cry in the future missing your both parents but can I fulfill the empiteness in your heart as you fill mine?

There is a people who will against in our relationship but can I assure you that I will not be letting go of your hands? Can I assure you for loving you eternity?

The longer you wait for someone, the more you'll appreciate it when you get it.

I wait long enough to be with you now, I waited everyday that you will finally hug me one day.

And because of missing you I created this 12 years old you in my imagination. We both suffer a tremendous suffering but the love I have for you give me light to not give up my life and be ready to face you in our next meeting. I want you to see that I am not this mysterious boy you've meet when we are in elementary, I want you to see that because of you I am alive again and we both save each other not from that day but everyday.

I want you to know that every heartbeat of my heart is all yours.

Hindi mo alam kung gaano ako nagpapasalamat sa poong maykapal dahil hinayaan niya akong mahalin ka sa kabila ng lahat, hinayaan niya akong magdusa sa mga kasalanang ako'y naging parte, sa mga pangyayaring hindi natin inaasahan and I thank him dahil sa kabila ng bawat luha at pighati sa bawat dulo ay nakaabang ka pala.

Hinding hindi ko pinanghihinayangan ang bawat luhang nailabas ko sa mga panahong hindi kita kasama. Dahil sa wakas, wala ng imahinasyong magpapakita saakin at magpaparamdam na hindi ka totoo. Nasa harap na kita ngayon habang ang lapad lapad ng iyong mga ngiti saakin.

Billy, I've been courting you for 3 months at hinihintay ko na lang ang matamis mong Ou.

You are wearing a simple white dress pero lumilitaw sa mga ngiti mo ang kagandahan mo. I suddenly ask God, did I really deserve this wonderful woman?

I smile at her, your eyes is so beautiful at nababasa kong napakasaya niya. Nagpakawala ako ng malalim na paghinga habang hinihintay ko siyang makababa ng hagdan.

"Kanina ka pa?" Umiling iling ako at tuluyan na niyang idinapo ang kanyang kamay saakin. Sandali lang siyang nagpaalam kila Tita at Love at nagsimula na kaming lumabas ng bahay nila.

Inalalayan ko siyang makapasok sa kotse, habang hindi matigil ang kanyang ngiti ng may makitang bulaklak sa likod.

"Nakabili kana kaagad?" Tanong niya. Tumango ako habang nagsimula ng magmaneho.

Nabalot ng kwentuhan ang buong byahe namin, marami siyang naging kwento about sa boss niya at hindi ko maiwasang hindi matawa sa mga ito.

She already meet my other parents, pumunta kami ng States noong nakaraang week para ipakilala siya sa mga ito and they both love this woman sitting beside me. Halos araw araw na yatang katawagan ni Mom si Billy dahil sa mga kwento nito sakanya at hindi ko maiwasang hindi magselos dahil doon. Every meet up at paguusap namin ay palaging si Mom ang kausap niya na para bang nawawalan na siya ng oras upang kausapin ako, I am jealous and happy at the same time dahil nagkakasundo sila.

Pareho kami nagpakawala ng malalim na buntong hininga at sabay na ngumiti. Umihip din ang malakas na hangin habang may hawak akong bulaklak. Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya at sabay na humakbang patungo sakanyang mga magulang.

Naglatag ako ng sapin roon para may maupuan kami, nilinis ko rin ang puntod nila Tita at Tito habang nagsasalin naman si Billy ng iilang pagkaing hinada nila. Nagsindi ako ng kandila habang nagpipigil na umiyak si Billy.

Hinagod ko ang likod niya at seryoso siyang tiningnan. "Its okay, you can cry in front of me. Makikinig ako." Bulong ko sakanya at hindi na niya tuluyang napigilan ang kanyang mga hikbi. Wala akong magawa kundi ang yakapin siya at iparamdam sakanyang hindi siya nag-iisa at hinding hindi na siya magiisa.

Ibinuhos niya lahat ng luha na kaya niyang ilabas at nangungusap na nakatingin saakin.

"Thank you, thank you for bringing me here." Ngumiti ako at hinalikan ko ang noo niya.

"Did you remember that this day was the 13 years ago of that incident?" Napalunok ako sa sinabi niya.

Tumango ako sa sinabi niya at nagiwas ng tingin. I feel guilty again. Sinakop niya ang aking tingin at pinilit na iharap sakanya pero hindi ko kayang tingnan siya ng diretso sakanyang mata.

"And now in front of my parents, I want you to know that this day, August 10, will be our official date because I am your girlfriend now." Biglang tumigil ang pagikot ng mundo at tuluyan na niyang naangkin ang mga mata ko. Ang bilis ng kabog nito, I smile at her.

"Gusto kong palitan ang araw na ito ng mga masasayang ala-ala, Liam lets change it to something memorable and wonderful with us together. Gusto kong palitan mo kung anong masasakit na ala-ala ang meron ka at ngayon tayo magsisimula upang baguhin ang araw na ito at sa susunod pa."

Hindi ko na kayang pigilan ang luha sa mga mata ko.

"We were in a regrettable love then but now I want you to change it as a Wonderful Love bacause we both deserve it. Our love for each other can move mountain dahil kahit gaano tayo ka -niyanig ng mundo, we both holding each other hands." Niyakap ko siya ng sobrang higpit sa mga sinasabi niya.

"If you are imaging me in your imagination, then you are exist in my dreams because thats makes us alive. Liam."

I hug her habang hindi ko mapigilan ang aking emosyon.

"Thank you for trusting me and loving me again."

Simple siyang ngumiti at pinunasan ang luha sa mata ko. "Why youre so dramatic diba dapat masaya ka kasi finally may girlfriend na ang No Girlfriend Since Birth na nasa harap ko." Nagtawanan kaming dalawa dahil sa sinabi niya.

"I love you." Bulong ko sakanya.

"I love you more..." ika pa niya.

"No, I love you even more."

I hold her hand as we face each other hardship and happiness. And now everything that will going to happen between us will be remain in our imagination.

I kiss her for our eternity.

The End