Mabilis syang napa bangon habang mabilis naman syang dinaluha ni M. teka? nasa him papawid ba sila?
"YASH.. ayus kana ba.. ? "
tanong sa kanya ni M. ska sya tumango bago sya ina lalayan makaupo ng ayos..
"ayus na ako salamat.. teka kamusta ang mga MUGOLLIA natalo ba natin sila-----"
"nako.. YASH.. oo na talo mo silang lahat.. diba mga kasama.."
kaya tumango naman sina M. at ZUGA habang naka ngiti si ZILONG at si HANNA ay irap lamang ang na tanggap nya mula rito. tsk!
"tama si REBECA.. YASH na kakamangha ang iyong abilidad.. grabe.."
"ska salamat sa iyong alaga'ng si.. si ano nga bang panagalan ng iyong dragon..?"
"SAFFARA.."
"ayun salamat sa kanya dahil isinakay nya tayo.. "
"pero ang iba natin mga kasama---"
"wag kang mag alala YASH nasa maaayos lamang sila.. kina kailangan talaga natin mag hiwa hiwalay.. lalunat may iilan parin mga MUGOLLIA na basta basta na lamang lumilitaw upang ang iba ay salakayin.."
"tama si M. lalunat ang mga tulad namin kahit may mga kapang yarihan ang iba samin kina kailangan parin ng mga tulong.. at nais parin naman natin maka siguro kung ang lahat ay nasa mabuti.. sa ngayon hindi parin tayo maaring umuwi sa ating mga tahanan.. kailangan pa tayo ng lahat lalo kana YASHECA..
kailangan ka nila.."
"kung ganon mag lalakabay parin tayo..? "
"ganon na nga.."
"ano pang ina antay natin..? "
"wag masyadong mag madali.. ZI.."
"hahahah! na sasabik lamang ako..makipag laban muli diba ZUGA.."
"tsk! oona manahimik ka lang.."
"maging ako nais kuna rin matapos ang gulong ito. "
mahinang ani ni M. habang seryosong naka tanaw sa ibaba kaya ang kanyang atensyon ngayon ay na paling kay SAFFARA..
dahil ubod ito ng laki maaari rin pala itong mag totoong dragon akalain mu iyon ang buong akala nya ay forever na itong apoy lamang ngunit ito si SAFFARA kanilang na sasakyan at na hahawakan.. na kakamangha talaga.. kaya wala sa loob na nakapag salita sya..
"saan tayo baba?"
e halos wala naman silang lupang ma kita kundi ma tatayog na mga nag lalakihang mga puno lamang ang kanyang na kikita..
"ano kaba naman YASH. sa kabila pa tayo baba wala katalagang ma kikitang lupa lalunat ubod ng laki ang mga puno dito.. at nasa himpapawid tayo.."
na aaliw na tinawanan lamang sya ng mga kasama habang sya ay na pakamot sa ulo oonga naman may tama rin si UNO.
maya maya ay binanggit nya ang pangalan ng kanyang dragon.
"SAFFARA "
tawag nya gamit ang isip alam nyang hindi ito na kakapag salita ngunit alam nya rin na sa isip lamang din nya itong puweding ka usapin.. at alam nyang babae rin ito dahil sa boses nito ng sya'y kausapin bago maganap ang engkuwentro nila sa pagitan ng mga MUGOLLIA at SULTANATO..
"ANO ANG AKING MA IPAG LILINGKOD AKING MAHAL NA REYNA..? "
"Nais ku lamang mag pasalamat.. sa iyo. ngunit wag mu akung tawaging reyna.. aking kaibigan.."
"ngunit ikaw ay isang Reyna..? "
"a-a e.. h-hehe.. sige kung yun ang iyong nais.."
"SAFFARA ma aari muna kaming ibaba.. "
mariing ani ni M. habang dahan dahan naman si SAFFARA bumababa papunta sa lupa.. kung saan mga punong nag lalakihan ang kanilang mga na kikita mga ma tatayog ang mga iyon
medyo ma kulim lim sa parteng kanilang bina baan..hindi nya maiwasan ang hindi mapayapos sa sarili ng bigla na lamang humangin ng malakas..
ska nya mabilis na nilapitan si SAFFARA.. at ito'y kanyang hinimas
"maaari kanang bumalik aking kaibigan.."
naka ngiti nyang ani at napadako ang mga tingin nya sa mga mata nitong ginto.. kakaiba iyon para sa kanya.. na kakamangha.ilang sandali lamang ay pumikit sya at sa isang iglap lamang na wala na sa kanyan harapan ang kanyang dragon.. at iyon ay bumalik kung saan ito naka ukit sa kanyang mukha.
mariing syang na ngilabot ng muli nyang inilibot ang paningin sa paligid kakaiba ang lugar na ito..
"mag ingat ka YASHECA lahat ng mga punong ating na daraanan ay lahat ng ito ay may mga buhay.. "
rinig nyang ani ni UNO kaya luminga linga sya sa paligid na hintakutan sumunod sa mga kasama nya..
langya sabi na eh may kakaiba nga..