Kinang

Chapter 36. Kinang

KUNG pwede lamang hilahin ni Kieffer ang oras para pabilisin ang pagpunta niya sa Leyte ay ginawa na niya. Subalit hindi iyon mangyayari kahit na ano'ng gawin niya. Nang makarating siya sa lugar ay natupok na ng apoy maging ang mga katabing laboratoryo ay nadamay, hanggang sa ang buong VPC na ang nasunog.

"Bakit kaya ang tagal rumesponde ng mga bumbero kanina?"

"Iyan nga rin ang pinagtatakhan ko, Ann."

Hindi na niya pinansin ang mga taong nagbubulung-bulungan. Kaagad niyang hinanap si Harold at nang makita ay tuliro ito. Bago pa lang kasi at ngayon pa lang sumabak sa mga malalaking misyon at mukhang masyado itong nagulat sa pangyayari.

"Kieffer," salubong nito sa kanya, bahagya itong umiling para siguro mag-focus. Maraming mga tao ang nandoon, hula nga niya'y maging ang ilang mga residente ay naroon, kahit pa nga malayo ang pagitan ng pharmaceutical company sa residential areas.

"Where's my wife?"

"Nawawala ang lahat ng nasa loob ng laboratoryo, ang mga ebidensyang magpapatunay sa mga krimen nila, natupok lahat ng apoy."

"I don't give a damn about that, tell me where my wife is." Mahinahon man ay ramdam ang bigat ng kanyang mga salita.

"Hue was being taken care of. Malala ang sunog na tinamo niya. I just hope that he can make it. He was barely breathing wh—"

"Si Lexin?" Napapikit siya at pilit na kinakalma ang sarili.

But how could he let himself calm down when he saw in his own eyes how grave the fire from explosion was? The whole place was turning into ashes and he's certain that they're back to zero and that their mission was a failure now. They weren't able to raid VPC and catch those criminals.

Yet he couldn't focus on anything but find his wife. His Lexin.

"Damn it... Baby, I'm sorry... I failed do everything to protect you..."

He thought he did everything after finding out about who was Lexin, but he was wrong. Nalaman nga niya ang lahat-lahat ng trabaho nito pero bakit wala ito sa tabi niya ngayon? Pinaniwala nga rin niyang napapabagsak na sila ng mga ito noong mga nakaraang buwan.

When he said he'd have her investigated, he found out every single details about her. Mahirap hanapin dahil unaccessible ang mga impormasyon nito pero nagawa pa rin nila. He even watched all of her rated X videos before they turned down everything. He almost killed Mikael Dominguez for ordering her to those things.

Thereafter, he deleted every information about her, aside from her, being the adoptive daughter of the Osmeñas, a pharmacist and a physician. Wala nang iba pa ang nasa files nito kundi iyon lamang. They successfully hacked into everything and no one would know that she was a part of de l'Orage once they completed rummaging the pharmaceutical company that was being ran by the Phantom Syndicate. In that way, Lexin could come out clean and be safe because there wouldn't be any evidences that'd point out that she belonged to them. And finally, they'd live as normal citizens... as a normal couple.

Pero paanong mangyayari ang lahat ng plano niyang iyon kung nasusunog ang VPC ngayon at hindi pa matukoy kung nasaan ang asawa niya?

Napamura siya dahil hindi na niya matagalan ang panonood sa pagpuksa ng apoy. He grabbed a pail full of water and poured it on his body, he also made sure his jacket was really damped because he would burst into the flames in no time.

Nagtilian ang mga tao sa paligid nang mapansing mabilis siyang tumakbo papasok subalit bago pa man magawa ang nais ay nahigit na siya ng isa sa mga bumbero.

"Bitiwan n'yo ako!" sigaw niya at sinuntok ang isa pang humawak sa kanya. Nagmura naman ito. Ganoon din ang ginawa niya sa iba pang nagtangkang humawak at pumigil sa kanya.

"Hawakan ninyo nang mahigpit!" utos ng isa pang bumbero.

Kung hindi pa siya pinigilan ng mga firefighters at ilang mga kasamahan niya ay sumuong na siya sa malaking apoy.

"Damn it! Let me go through! My wife is inside t—"

"Give him sedatives..."

Hindi na niya gaanong marinig ang sinasabi ninoman dahil nanatili ang atensyon niya sa pinupuksa na ngayong apoy. Ayaw niyang panghinaan ng loob pero sa nasasaksihan niya, kung sakaling may mga tao sa loob, ay malabong makaligtas ang mga iyon. Hue, who's just outside that building, barely made it. Paano pa iyong mga nasa loob ng gusali?

"'Tangina... Bitiwan ninyo ako... Nasa loob ang asawa ko..." Gusto niyang humiyaw at magsisigaw pero hindi niya magawa. Sa tanang buhay niya ay noon lamang siya nanghina ng ganoon kalala.

Harold went closer to him and gave him a manly embrace. Hindi siya makapagsalita nang malakas na tinapik-tapik nito ang likuran niya na para bang pinararating sa kanya na tatagan niya ang kanyang loob sa mga maaaring mangyari na hindi kaaya-aya.

"Damn it... Lexin's still inside... My wife..."

"Now," utos ni Harold kung kanino, at walang sabi-sabing naramdaman niya ang pagtusok ng kung anong maliit na karayom sa kanyang kaliwang braso. He already guessed what that was. Based on his now heavy eyelids, that was a sedative, or a sleeping drug. Pampakalma na rin dahil wala siya sa tamang huwisyo.

"Lexin..."

KAYBILIS lumipas ng panahon. Kung paanong mabilis na nagkalapit sina Kieffer at Lexin, ay ganoon din silang kabilis na nagkawalay. Kahit dalawang taon na ang nakalipas ay hindi niya pa rin makalimutan ang asawa. Ang bakas ng kahapon ay habambuhay na mananatili sa kanya.

He fucked up his life. Kung hindi lang dahil sa obligasyon niya sa hotel ay baka kung saan-saan na lang siya naroon ngayon. His parents understood why he's drowning himself from work. He even established 'Travel Is Life'—a travel agency—just so he could make himself a lot busier.

"Sana pala ay itinakas ko na siya noon pa man," bulalas niya kay Jave nang puntahan siya nito sa kanyang unit. Sa unit nila ni Lexin. He never moved out because he could still feel Lexin's presence, and could still smell his sweet intoxicating scent in there. "Goddammit..."

Jave just poured another shot of his vodka and listened to him. Nasa indoor garage sila at doon nila napiling magkwentuhan. Napag-usapan kasi nila ang mga sasakyan at siya nama'y pinagmalaki ang mga collection ni Lexin. He even added three luxury cars in there. Tine-test drive niya minsan ang mga iyon, kadalasan ay sa race track, at may maintenence like car wash and the likes.

"I remember when I told her she's my baby instead of that Lambo..." Ngumuso siya sa partikular na sasakyan naka-garahe. "Damn... She looked at me like I'm a Greek god with her tantalising beautiful eyes."

Kahit paulit-ulit ay hindi ito nagsasawang pakinggan siya.

"I miss her. I miss my wife so damn much."

Bumuntong-hininga lamang ito. "Don't drink too much. You still have to go to Casa Manarang later."

"Ah," tanging nasambit niya at bahagyang napatango. "Oo nga pala, undercover ako bilang kliyente roon." He cussed aloud. "I will fuck all those women they're going to offer to me."

Nakauunawang tumango lamang si Jave.

"Kaya ikaw, Harold—" He chuckled a bit. Damn, he's a bit tipsy. "—Jave nga pala." He drank his vodka first before continued talking, "Huwag mo na siyang pakawalan pa. Kahit ganoon ang trabaho niya, ialis mo siya roon. Pamper her. Woo her. Or fuck her hard until she can't forget you."

Nagtagis ang bagang nito pero hinayaan na lang siya.

"'Tangina, dapat ginawa ko na kay Lexin ang lahat, hindi na sana—"

Jave just threw the bottle on the wall. Nagkalat ang bubog sa paligid ng tinamaang pader matapos ng malakas na tunog ng pagkabasag. Pagkuwa'y nagkibit-balikat ito. "You should try that, too."

"Fuck you. Umalis ka na nga. Maglilinis pa ako ng wala sa oras."

Ngumisi lang ito at tumayo. Nang naglalakad na ay 'tsaka kumaway na nagpapaalam.

Malalim na napabuntong-hininga siya pagkatapos at susuray-suray na nagpunta sa silid nilang mag-asawa. He took his time taking a shower and after that, he just sat on the couch and stared at their framed wedding photograph that's hanging on the wall. Siya ang laging naglilinis sa silid nilang iyon. Mahigpit na bilin niya sa housekeeper na huwag na huwag itong papasok sa silid na iyon.

Nanatili siyang nakatitig sa litrato, partikular na sa nakangiting mukha ni Lexin. They looked so casual in that photograph but that was one of the glorious days in his life.

Kinwentuhan niya ang litrato na animo'y kausap ang asawa. Ganoon ang laging ginagawa niya sa tuwing napag-iisa siya roon.

"I miss you to death..."

Nanunubig na ang kanyang mga mata dahil sa hilam na luha nang may mapansin sa framed photograph. Something flashed just on the lower right side of the gold-plated frame. He wasn't sure if was it just because of his unshed tears so he got up and strove near the framed wedding photograph.

Napamura siya nang maisip na baka video recorder iyon pero nang mas makalapit ay napagtanto niyang nagkamali siya ng hinala.

But there was definitely something hidden in the gold-plated frame.