First

Chapter 9. First

"I DON'T think we should be targeting the woman, Stone."

Nagkaroon ng meeting o briefing tungkol sa hinahawakang kaso sina Kieffer, na mas kilala bilang Sky sa tuwing nasa agency siya. Aside from being a hotelier and a Travel Agency owner, he was also working as a secret agent at Phoenix International Agency. Phoenix was actually a security agency. And only few people knew that it was also a private intelligence agency—quasi-non-government organization devoted to the collection, analysis, and exploitation of information, through the evaluation of public sources.

The agents sometimes obtained information through on-the-ground activities for clients.

Unlike the other agents in Phoenix, Kieffer could kill without blinking an eye. Lalo na iyong mga sa tingin niya ay hindi na dapat hinahayaang mabuhay pa. Oo nga't hindi siya Diyos para magdesisyon sa bagay na iyon, at mas lalong hindi siya Santo para masabing wala pa siyang mga kasalanang nagawa. Pero ang mga kasalanang iyon ay nagawa niya sa kalagitnaan ng pagtugis niya sa mga kriminal.

He was indeed a sinner. Marami nang ilegal na nagawa sa kaniyang mga misyon mula pa noon. He joined Phoenix when he was twenty-eight and that was roughly six years ago. Noong una, ang dahilan niya ng pagte-training ay para maging kasinggaling siya ng mga bodyguards ng Phoenix Security Agency, para hindi na niya kailanganin ng tulong ng iba sa oras ng kagipitan—maipagtatanggol niya ang sarili. Then, the head of the agency, Stone Herrera, offered him to be one of the agents at Phoenix International Agency. At doon na nga niya nalaman ang isa pang dahilan kung bakit itinatag ang agency, para tugisin ang iba't ibang mga kriminal na kadalasan ay sa Dark Market nagtatrabaho.

"We should focus on her as well. Ikaw na ang tumrabaho dahil nakalapit ka na rin naman sa kaniya. Bata siya ni Mikael Dominguez," pinakadikdik pa ni Stone ang huling pangungusap na nagpatagis sa kaniyang bagang.

"Pero mukhang wala siyang alam sa mga nangyayari," katwiran naman niya.

"Mukhang. Maging ikaw ay hindi sigurado kung may alam siya o wala," sabad naman ni Hue, his partner on the mission. Tatlo lamang silang nasa conference room dahil ang iba ay nakaalis na. Ang pinag-uusapan nila ngayon ay karagdagan na lamang para sa kanila ni Hue.

"Don't tell me you two really have a thing?"

Tumiim ang bagang niya. Iniwan niya si Lexin sa hotel kaninang umaga at sinabing may pupuntahan lang siyang importanteng meeting. He didn't let her go outside the hotel premises, too, because there were some articles that were released last night saying that he's tying the knot with the Osmeña's adoptive daughter.

Napangisi siya nang maalala kung paano itong nabalisa nang mabasa ang ilang mga articles. Ito mismo ang nagpresinta na maglagi sa VIP suite na b-in-ook para rito. Kung siya ang masusunod ay sa penthouse na niya ito patutuluyin. Pero mukhang kailangan nitong mapag-isa kaya hinayaan na niya. At isa pa, may mga naka-standby naman na bodyguards dito kaya mas kampante siyang ligtas ito sa poder niya.

"Nabaliw mo na kaagad sa simpleng pag—"

"Shut up." Madilim ang boses niya nang patigilin sa pagsasalita si Hue. Alam niyang babanggitin nito ang ginawa niya sa loob ng banyo kahapon. Sinadya niyang ibaling ang atensyon ni Lexin sa kaniya kaya mas ginalingan pa niya ang paggawa niyon habang nakikinig naman si Hue sa kabilang linya. Kung wala ang listening device na kinabit niya sa loob ng banyo ay hindi rin niya maiintindihan ang usapan ng dalawa kahapon. He was damn whipped with Lexin's sensual face. He wanted to pleasure her more and almost forgot the reason why he suddenly did that thing to her. His manhood was aching and wanted to be inside her moist womanhood. Nawala na ng tuluyan sa isipan ang dahilan kung bakit siya nairita nang nakita niyang tila hina-harass na ito ni Mikael Dominguez at ang mas nagpabanas sa kaniya ay parang hinahayaan lang iyon ng babae.

Kung hindi pa sa malakas na pagmumura ni Hue sa kabilang linya ay hindi siya matitinag, at malamang ay mauuwi sila sa paggawa ng makamundong bagay ng target niya sa loob ng banyo, kahit wala na ang dalawang lalaking nag-uusap sa labas.

Her flustered face flashed in his mind, remembering how she was embarrassed after she saw her wetness on his pants.

Damn... She came a lot.

At that very moment, he decided to be closer with her. Mas mapapadali sa kaniya iyon kaysa pagsungitan niya ang babae. Mas pabor din na i-date niya ito gaya ng alok nito sa ospital noong mga nakaraang nadawit siya sa rambulan ng mga gang. At magandang rason na rin iyon para hindi ito mawala sa tabi niya.

"This is the first time you lost your cool just because of some woman, Kieffer."

He knew his boss was damn serious because he used his name. "I'm doing this for our job. For my hotel. Wala nang iba pa," walang ganang tugon niya.

"Siguraduhin mo. Dahil kung makaabala ito sa trabaho natin ay hindi ako magdadalawang-isip na tanggalin ka sa misyong ito. Wala akong pakialam kahit madamay pa ang hotel ninyo."

His jaw clenched. That was one of the main reasons why he couldn't leave that mission on the other agents. Not that he didn't trust them, it was because the organisation was targeting the Sandoval Chain of Hotels and Restaurants. They were planning to overtake his power over his family's businesses, and he would never allow that to happen. Kaya hindi rin niya maiwan lamang sa mga awtoridad ang kaso kung sakali. So he personally hired Phoenix to handle it. Sa kondisyong kasama siya sa mga tatrabaho roon.

"Ano ang pinag-usapan ng matandang Osmeña at ng Dominguez na iyon?"

"Nothing important. Mukhang hinuhuli lang ni Mikael Dominguez ang loob ng ama ni Lexin Osmeña. Siguro ay gagawing pain sa oras ng kagipitan."

Naningkit ang mga mata ni Hue sa kaniya. Mukhang hindi nito inaasahan ang inilatag niyang haka-haka. Pinakinggan niya kagabi ang usapan at halata na hindi talaga kilala ni Mr. Osmeña ang Dominguez na iyon.

"Go on," si Stone.

"Labag sa loob ni Lexin ang mga ginagawa, kaya may tsansa na tumagilid siya sa mga trabaho niya kay Mikael Dominguez."

Napansin niyang may gustong sabihin si Hue pero nanatili itong tahimik, naghihintay sa mga susunod niyang sasabihin. Pero wala na. Nasabi na niya.

"But you should still focus on her."

Tumango siya. Hinabilin naman nito kay Hue na magpatuloy sa pagmamanman at pagkalap ng mga impormasyong maaaring konektado sa mga kaso, habang siya'y kay Lexin Osmeña hahanap ng impormasyon.

Palabas na sila ng gusali nang inakbayan siya ni Hue.

"Hindi na lang Ms. Osmeña ang tawag mo kay Miss Sensual, 'no? First name basis na kasi naka first base ka na? Ay mali, naka-second base ka na nga pala, muntik nang maka-homerun!"

Hue was talking about those infamous sexual bases—first base was when the French kiss happened; second base was touching the private parts of the body while clothed; third base was manual or oral stimulation of the genitals; and fourth base, or home run, was for fucking or full sexual intercourse.

Minura niya ito ng malutong. Naalala niya bigla nang magpanggap siyang delivery guy, ilang araw na ang nakararaan. She was really sensual that time and she looked like she was ready to be fucked by whoever would knock the door.

He was damn disappointed by her actions that time. Naturingang edukada pero kung umasta, akala mo ay hayok na hayok sa sex. But everything was swept away when he finally tasted her addicting mouth. How her soft lips responded to his kisses.

"'Tangina, sa ganda at seksi niyang iyon, kahit hindi siya magmakaawa ay makukuha niya ang sinomang lalaking gusto niyang maikama," komento pa ni Hue nang nasa delivery truck na sila.

"But I'd rather see her begging to be fucked while she's under me—" Natigilan siya sa sinasabi.

"Akala ko ba 'But, sorry Miss Sensual, you are not my type'...?" At inulan siya ng tukso mula kay Hue.

"FUCK!" mura ni Kieffer sa sarili at inalis ang pagkakaakbay ni Hue sa kaniya. Mukhang tama nga yata ang hinala niyang magaling mang-akit ang babae.

Pero hindi hahayaan ni Kieffer na mahulog siya sa makamandag na apoy at patibong ni Lexin. He'd let her burn in her own fire instead.

"I'll go back to the hotel. Ikaw na ang bahala sa VPC." Pumapasok kasi bilang security guard si Hue. Hue was wearing prosthetics when he's on duty so he wouldn't be known as the renowned painter, Arc Prietto. Sa Villarama Pharmaceutical Company ito nagpapanggap bilang isang gwardya, ang pinakamalaking kumpanya na kasabwat ng organisasyong gustong magpabagsak sa mga negosyo ng kaniyang pamilya.