Chapter 11 : รักเก่า เก่า

แพทในชุดพนักงานร้านไอศครีม Swensen's เสื้อลายขาวดำ กระโปรงสั้นสีเบส กำลังจดรับออเดอร์จากลูกค้า ดูเหมือนว่านี่จะเป็นงานพาร์ทไทม์ใหม่ของเธอ เธอยังคงขยันตั้งใจทำเต็มที่เหมือนเดิม แต่ด้วยข้อจำกัดหลายๆอย่าง ทั้งชั่วโมงการทำงานที่ทำได้แค่ 15-20 ชม ต่ออาทิตย์ และก็ไม่มีทิปจากลูกค้าเพิ่มเติม เหมือนงานร้านเดิมที่เธอเคยทำก่อนหน้านี้ ซึ่งก็ทำให้รายได้ของเธอลดลงนับหมื่นบาทต่อเดือน . . . แต่มันก็เลือกไม่ได้มากนักเพราะงานตอนนี้มันก็หายากกว่าแต่ก่อนอยู่มาก

นับถึงวันนี้ เธอก็มาทำงานนี้ได้เกือบเดือนแล้ว เพื่อรอหางานอื่นๆที่อาจมีรายได้ที่ดีกว่า แต่ดูเหมือนมันก็ไม่มีเข้ามาเลยจริงๆ . . . ตลาดนัดที่เคยไปเปิดหมวก วาดรูป ตอนนี้ก็เป็นเหมือนตลาดร้าง เมื่อไม่มีนักท่องเที่ยวเข้ามาจากผลของโรคระบาดช่วงก่อนหน้านี้ ที่ซ้ำเติมเศรษฐกิจที่แย่อยู่แล้ว

หลังเลิกงานแพท ก็เลือกที่จะไปนั่งวาดรูปเล่นริมบึง ในสวนสาธรณะใกล้ๆ เสียงโทรศัพท์ดังเธอเลือกที่จะไม่รับสาย หน้าจอขึ้น " คุณแฟน " เป็นเบอร์โทรเข้า . . . เหมือนเธออยากนั่งคิดอะไรคนเดียวสักพัก เธอหยิบหูฟังขึ้นมาใส่ทั้งสองข้าง และกดเล่นเพลง

.

.

.

## Music Start (เพลงรักเก่า เก่า)

. . . . " แต่แล้วก็ไม่มีทางที่เรา จะเข้าใจกันได้เลย มันช่างโหดร้าย

กับความรักที่ไม่สดใส ที่เราเคยร่วมทุกข์ และเราเรียกสิ่งนั้นความสุข " . . . .

.

.

.

แพทนั่งนึกย้อนไปเมื่อสัปดาห์ก่อน ระหว่างที่เธอกำลังจัดของในบ้าน ทำความสะอาดตู้และชั้นต่างๆ เธอบังเอิญทำกล่องเก็บของของแฟนเธอตกลงมาอย่างไม่ตั้งใจ ซึ่งปกติเธอมักจะไม่ยุ่งของของแฟนเธอเท่าไหร่ และมันก็อยู่ในกล่องที่เหมือนกับของที่ไม่ได้ใช้ มีกระดาษ หนังสือทับอยู่ด้านบน . . . แต่ของที่อยู่ในนั้นกลับเป็น กล้องปากกากล้อง กล้องนาฬิกา กล้องแอบถ่ายต่างๆ ซึ่งถ้าไม่สังเกตตอนแรกก็อาจดูไม่รู้ แต่เพราะในกล่องนั้นมันมีกล่องจิ๋วที่ดูเป็นกล้องชัดเจนรวมอยู่ด้วย และพอมาดูของชิ้นอื่นดีๆอีกทีจึงรู้ว่าเป็นอุปกรณ์กล้องแอบถ่ายทั้งสิ้น และยังมี external hard drive ซึ่งเมื่อเธอลองเอามาลองต่อคอมเปิดดู ก็เจอ folder ที่เป็นชื่อเธออยู่ 2-3 อัน แต่มันเข้าหรัสไว้เธอจึงเปิดดูไม่ได้ว่าเป็นไฟล์อะไรบ้างในนั้น แต่จากการที่มันอยู่รวมกับกล้องพวกนี้ เธอก็พอจะเดาได้ว่ามันอาจเป็นไฟล์แอบถ่ายตัวเธอก็ได้

อุ้มเดินมาตบหลังเบาๆ ระหว่างที่แพทยังนั่งคิดเหม่อๆอยู่คนเดียว

อุ้ม : " ว่าแล้วต้องอยู่นี่ แฟนแกโทรมาหาชั้นอ่ะ ถามว่าอยู่ด้วยกันรึป่าว บอกโทรมาแล้วแกไม่รับสาย "

แพท : " อืม " เธอแค่พยักหน้ารับ แต่ไม่ได้ตอบอะไร

อุ้ม : " ทะเลาะกันหรอ "

แพท : " อ๋อ ป่าวหรอก ไม่มีอะไร "

.

.

.

## Music End

. . . . " รักเก่าๆ หนทางใหม่ๆ จะเลือกอย่างไหน เธอก็คงรู้เอง

หน้าเก่าๆ แล้วยังคิดร้าย ทำร้ายหัวใจ เก็บไว้ทำไมเล่าเธอ " . . . . ##

.

.

.

ช่วงค่ำของวันนั้น ในห้องนอนแพทและชายปริศนาคนที่สองยังคงนอนอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม และยังคงมีระยะห่างในการนอนคนละมุมของเตียงไม่ต่างจากช่วงเดือนสองเดือนที่ผ่านมา . . . แต่มันไม่ใช่เพราะทั้งสองคนทะเลาะกัน แค่เป็นเหมือนเวลาที่อยู่ด้วยกันทุกวัน นานวันเข้ามันก็เลยเหินห่างกันไปเอง เป็นเพราะความเคยชินซะมากกว่า และบวกกับความเครียดเรื่องการเงินในช่วงนี้ของทั้งคู่ด้วย . . .

แพท : " ตัวเองเค้าถามอะไรหน่อยได้มั้ย " เธอเอ่ยถามขณะที่นอนอยู่

ชายปริศนาคนที่สอง : " อืม . . . "

แพท : " งานที่ตัวเองพูดถึงครั้งก่อนน่ะ มันจะได้เงินเยอะจริงหรอ . . . มันจะพอให้เราแก้ปัญหากันได้ใช่มั๊ย "

ชายปริศนาคนที่สอง : " พอสิ เกินพอเลยแหละ ถ้าตั้งใจทำและวางแผนดีๆ . . . บางคนทำไม่กี่เดือนก็ซื้อรถ ซื้อบ้านได้เลยก็มี "

แพท : " แล้วเค้าจะไม่เป็นอะไรใช่มั้ย ปลอดภัยจริงๆนะ "

ชายปริศนาคนที่สอง : " ปลอดภัยสิ มีคนทำกันเยอะแยะไป ไม่ใช่ตัวเองทำคนแรกซักหน่อย "

แพท : " แล้วของในกล่องหลังตู้นั้น มันเกี่ยวกันด้วยรึป่าว "

ชายปริศนาคนที่สอง : " อ้าว ตัวเองเห็นแล้วหรอ " ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ไม่ได้ตกใจใดๆ หรือเหมือนเขาอาจจะอยากให้แพทเห็นนานแล้วก็ได้