101 LAST CHAPTER

LAST CHAPTER

Abby's POV:

Matapos kong marinig ang lahat ng sinabi ni Rigel the pinaka-maeksenang taong nakilala ko, ni isang salita ay wala akong masabi.

Wait lang mga friendship, loading pa rin kasi ang utak ko hanggang ngayon eh.

Like what the hell ulit?!

Sobrang daming nangyari at sobrang dami din ng sinabi ni Rigel kaya sobrang naloloka rin ako sa ngayon.

This whole thing here is really mindblowing!

Hindi ko ata kinakaya.

Hindi ko lubos akalain na gano'n pala ang iniisip niya tungkol sa akin dati, lalo na noong hindi pa kami magkakilala.

At ngayon ko lang din narealized ang lahat ng pagpapansin niya sa akin dati na binabalewala ko lang.

Bakit ba, hindi porket sikat siya ay makukuha na niya agad ang gusto niya?

At saka talagang mahirap akong paamuhin dati dahil wala naman akong interest masyado sa mga lalaki.

But hearing all those words from him touched me.

Sobrang effort pala ang ginawa niya para lang mapalapit sa akin.

Madalang na lang kasi ang mga lalaking gano'n, yung masikap. Madalas ay kapag nakita nilang mahirap kang makuha ay titigil na sila at lilipat sa iba, doon sa iba na alam nilang easy to get.

I also realized how lucky and blessed I am for having someone like him.

Hindi biro ang lahat ng effort at sakripisyo na ginawa niya para sa akin. Lalo na noong mga panahong puro bitterness na lang ang nararamdaman ko sa kaniya.

Habang bitter na bitter ako sa kaniya ay siya naman itong may pinagdadaanang mas malala kaysa sa akin.

Dang, I was so selfish these past few years.

Pati rin noong mga panahong pinagtutulakan ko siya ay hindi niya ako sinukuan.

He's been always there for me, at ang nais lang niya para sa akin ay ang kasiyahan ko. 

He left me because he needed to, but I blamed him without even knowing his reasons;

He came back for me and stayed even though I always push him away;

He didn't give up even though there are so many reasons to do so;

He cares for me even though he's the one who's hurting the most;

He's sorry even though it's not really his fault;

He didn't rebuke me for all the bad things that I've said to him;

He still explained even though he doesn't need to;

He love me at my most and also at my worst;

Yet he still wants me to be his wife even after all the sh*ts that had happened.

Then tell me, do I still deserve this man in front of me?

"Again, Miss Abby Dizon, will you be my wife not only in virtual world, but also in real life?"

Kanina pa siya nakaluhod sa sahig dito sa harapan ko, kanina pa rin siya nanginginig at alam kong nangangawit na rin siya.

I looked around, wala akong ibang makita at marinig maliban kay Rigel. But I know, our family, friends, and acquaintances are here around us waiting for my answer. Pati ang Maroon 5 ay siguradong nag-aabang din ng sagot ko mula sa dilim.

Dang, sobrang effort ang inilaan nilang lahat para dito. But before that, I still need to do something.

I cleared my throat before uttering a word.

"Ahh bago ko sagutin ang tanong mo, pwedeng humingi ng favor?" Bulong ko kay Rigel, but I didn't expect na ang bulong ko ay maririnig pala sa buong hall!

Hindi ko napansin na mayroon palang microphone na nakasabit sa dress ko.

"W-What is it?" Kinakabahang tanong ni Rigel. Aww, he's so cute.

Dang, alam kong nakakahiya itong sasabihin ko, but it's now or never.

"Pwedeng tumayo muna ako? Naiihi na kasi ako kanina pa eh, kaya hindi kita masagot." There, I said it. Sa wakas! Kanina pa kasi ako nagpipigil ng ihi, pero ayaw ko naman siyang iinterrupt sa not so long message niya sa akin kaya hinintay ko munang matapos siya.

Napamulagat siya sa sinabi ko, pero agad ding bumalik sa dati ang ekspresyon niyam "Ahh okay, I see. But you're not planning on running away right? Are you?"

"Of course hindi kita tatakbuhan. Kaya please lang Rigel naiihi na talaga ako, maawa ka naman sa akin oh." Pagmamakaawa ko. Gosh! Lalabas na ata ang ihi ko kung hindi pa ako makakatayo ngayon.

He nod. Then someone from the dark immediately pushed something like button at the back of the chair where I am sitting that made me able to stand up. It wasn't a glue after all, mabuti na lang. Phew...

Nang makatayo ako ay wala na akong inaksaya pang panahon at agad tumakbo ng mabilis papuntang cr.

"Haaays." I finally said matapos kong umihi. It felt so good! Dang, muntikan pa akong makaihi kanina.

Matapos kong maghugas ng kamay ay nagretouch muna ako ng kaunti para naman fresh akong haharap ulit sa mga abangers sa hall. Mabuti na lang ay may bulsa itong dress ko at nailagay ko dito ang pouch na dala ko na naglalaman ng mga abubot.

Nang makalabas ako sa cr matapos ang dalawang minuto ay gano'n pa rin ang sitwasyon, nakay Rigel pa rin ang spotlight at nando'n pa rin siyang nakaluhod. Wow naman, consistent ang lolo niyo.

Agad ding nahinto ang bulungan sa paligid nang biglang tumapat sa akin ang spotlight. Maski nga ako ay halos mapatalon sa biglaang pagtapat nito sa akin.

Kaya nagsimula na akong maglakad pabalik sa gitna ng hall.

Habang papalapit ay nakatingin lang sa akin si Rigel, bakas sa kaniyang mukha ang tuwa at the same time ay kaba. Pansin ko ring medyo namamawis siya kahit fully airconditioned naman ang buong hall.

Nang tuluyan na akong makalapit sa pwesto ni Rigel ay hindi muna ako nagsalita, bagkus ay inilapit ko lang ang kaliwang kamay ko sa kaniya habang nakatayo ako at nakaluhod pa rin siya.

"H-Ha?" He confusedly said.

"Ha? Hatdog. You know what Rigel, this is taking too long. Masyado na tayong maraming pinagdaanan tapos patatagalin pa rin ba natin pati ito?" I know he's getting my point, but he's still unsure about it.

"Haynako Rigel, eksena ka talaga kahit kailan. Mahal mo ako at mahal din kita, ngayon pa ba ako aarte? Kaya ko inilapit sa'yo ang kamay ko para isuot mo na ang singsing sa daliri ko dahil pakakasalan kita--" Hindi pa man ako matapos nagsalita ay agad na niyang isinuot ang singsing sa aking daliri at hinalikan ito.

Kasabay ng pagyakap niya sa akin ay ang pagbukas ng liwanag sa buong hall at ang pagkanta ng Maroon 5 sa chorus ng kanta nilang "Sugar." Napuno rin ng hiyawan ang buong hall at nagsipuntahan ang lahat ng tao sa dance floor para sabayan ang nakakaenganyong awitin ng paborito kong banda.

🎶 "Your sugar

Yes, please

Won't you come and put it down on me?

I'm right here, 'cause I need

Little love, a little sympathy

Yeah, you show me good loving

Make it alright

Need a little sweetness in my life

Your sugar

Yes, please

Won't you come and put it down on me?" 🎶

"Thank you so much Abby. Thank you so so much aking fiance and soon to be aking future wife. I love you so so so much. He whispered. Kahit sobrang lakas ng tugtugin sa paligid ay nagawa ko pa ring marinig ang sinabi niya. Hyper ang mga tao sa aming paligid, pero heto kami, magkayakap pa rin.

"I love you too maeksena kong fiance."

Patuloy pa sana kami sa pagyayakapan nang magsalita si Adam Levine sa gitna ng performance nila.

🎶 "I don't wanna be needing your love

I just wanna be deep in your love

And it's killing me when you're away, ooh, baby,

'Cause I really don't care where you are

I just wanna be there where you are

And I gotta get one little taste" 🎶

"Congratulations to Mr. and Mrs. Sarmiento and of course, to soon to be Mr. and Mrs. Petterson!" He happily said.

Kung kaya'y napagdesisyunan na naming kumalas ng yakap sa isa't-isa at sumabay na sa pagka-hyper ng mga tao sa paligid.

🎶 "Your sugar

Yes, please

Won't you come and put it down on me?

I'm right here,

'Cause I need

Little love, a little sympathy

Yeah, you show me good loving

Make it alright

Need a little sweetness in my life

Your sugar! (sugar!)

Yes, please (yes, please)

Won't you come and put it down on me?" 🎶

As I look at Rigel's happy face at this moment, hindi ko mapigilang mamangha. Like totoo ba talaga 'to? Mapapangasawa ko ba talaga itong nilalang na nasa tabi ko?

🎶 "Yeah

I want that red velvet

I want that sugar sweet

Don't let nobody touch it

Unless that somebody's me

I gotta be your man

There ain't no other way

'Cause girl you're hotter than a southern California day" 🎶

Parang kailan lang noong unang beses siyang kumatok sa pintuan ng bahay namin. Pero hindi ko akalaing ang simpleng pagkatok na 'yon ay hindi lang naging dahilan para makapasok siya sa bahay namin, kundi iyon din ang naging susi ng pagpasok niya sa puso at pati na rin sa buhay ko.

🎶 "I don't wanna play no games

You don't gotta be afraid

Don't give me all that shy shit

No make-up on

That's my" 🎶

Ang cheesy ko ba? Well syempre, hindi na ako bitter eh.

🎶 "Sugar

Yes, please (please)

Won't you come and put it down on me (down on me)?

I'm right here (right here), 'cause I need ('cause I need)

Little love, a little sympathy

So, baby, (yeah) you show me good loving

Make it alright

Need a little sweetness in my life

Your sugar! (sugar!)

Yes, please (yes, please)

Won't you come and put it down on me?" 🎶

From being an online couple to real life couple real quick.

Charot! 

Hindi naman kasi naging quick and easy ang lahat ng nangyari. Napakaraming drama pa ang naganap bago kami humantong sa pagkakataon na 'to.

🎶 "Sugar

Yes, please

Won't you come and put it down on me?

I'm right here, 'cause I need

Little love, a little sympathy

Yeah, you show me good loving

Make it alright

Need a little sweetness in my life" 🎶

But despite of those dramas, I am glad that you've made it until this part. Oo, ikaw na nagbabasa nito ngayon anng tinutukoy ko.

Thank you so much for being with us since the beginning. At dahil diyan, sigurado akong mahahanap mo rin ang para sa'yo, o baka siya pa nga ang makahanap sa'yo.

Huwag ka masyadong mag-apura. Baka yung para sa'yo ay minamahal at inaalagaan muna ng iba sa ngayon. Always remember that great things take time.

🎶 "Your sugar! (sugar!)

Yes, please (yes, please)

Won't you come and put it down on me? (down on me, down on me)" 🎶

Ahh tapos na ang kanta.

So pa'no ba 'yan?

Hanggang dito na lang.

Again, I am Abeyea Elle Dizon at soon to be Mrs. Petterson na nagsasabing, "May pag-ibig rin sa social media."

Hanggang sa muli, paalam!