Ang Nakaraan 7

WARNING: S P G

"No, Marie... I wont do that thing." rinig kong sabi niya. Kaya naman, nawalan ako ng pag asang maisahan ang Emil na iyon.

"I dont want to give this to that man! If I wont give this to you, my life will be ruined because of him! Its better that I ruin my whole life than to lose it from someone else I dont like Hae Jun--"

Naputol ang sanang sasabihin ko nang bigla niya akong halikan sa labi ko. Hindi ko alam pero... parang ayaw humiwalay ng labi ko sa kanya. Kaya, napapikit na lang ako.

Nang magkawalay ang aming mga labi ay tiningnan niya ako. "Are you sure you want to give that to me, Marie?" tanong niya sa akin.

Hindi ko alam. Maski ako ay hindi sigurado kung gagawin ko ba ang bagay na ito. Pero ayaw kong paulit ulit na alalahanin na nakuha na ako ng manyak na lalaking iyon.

"I-I'm... sure..."

Tiningnan lang ako ni Hae Jun. Ewan ko, parang nagdadalawang isip yata siya. Akala ko, hindi na niya ako hahalikang muli. Pero nagkamali ako. Dahil ilang minuto lang ang lumipas at muli niya akong hinalikan.

Ipinikit ko na lang ang mga mata ko.

Naramdaman kong tinanggal niya ang eyeglasses ko, kaya muli kong iminulat ang aking mga mata.

"너는...너무 아름다워." Neo neun...neomu areumdawo. You're... so beautiful.

Hindi ko naintindihan ang sinabi niya. Pero hindi na ako nagtanong kung ano man ang kahulugan no'n.

"네가 나를 이해하지 못한다는 것을 안다. 그러나 나는 당신 이이 언어를 알기를 원하지 않습니다. 이것이 당신을 위해 진짜 감정을 말하는 유일한 방법이기 때문에."

Ne ga na reul ihae haji mothandaneun geot eul anda . geureona na neun dangsin ii eoneo reul algi reul won haji an seumnida. I geot i dangsin eul wihae jinjja gamjeong eul mal haneun yuil han bangbeop igi ttaemune.

'I know you don't understand me. But I really don't want you to know this language. Because this is my only way to say my real feelings for you.'

"사랑해, 마리. 사랑해." Saranghae, Marie. Saranghae. I love you, Marie. I love you.

Habang sinasabi niya ang mga salitang iyon iyon ay nakatitig lang siya sa mga labi ko. Hindi ko alam kung ano ba talaga ang kahulugan ng mga sinasabi niya dahil ang lengguwahe nila ang gamit niya. At hindi rin naman niya ako tinuruang magsalita nito.

Pero nang matapos siyang magsalita ay sinimulan niyang hubarin ang jacket na suot ko.

Habang ginagawa niya ito, tinitingnan ko lang siya. And now, he looks more serious while doing it.

And after he did it, dahan dahan niya akong inihiga sa kama at  hinalikang muli. At halikan ginagawa niya iyon, naramdaman ko na lang na parang libu-libong boltahe ng kuryente na kumalat sa buong sistema ko.

Hindi niya tinigilan ang labi ko. He stays on kissing it, at hinayaan ko lang siya. At para bang awtomatikong pumulupot ng braso ko sa kanyang leeg.

He's now my first kiss.

Nang tumigil siya sa paghalik sa akin ay muli niya akong tinanong. "Are you really sure?"

And I nodded. I'm sure... Siguro.

Naramdaman ko na lang na tinatanggal niya ang damit pang itaas ko, leaving my bra covering my breasts. At dahil sa ginagawa niya, labis na binalot ng kaba ang dibdib ko. Pero, hinayaan ko na lang itong nararamdaman ko.

And he started kissing me in my lips again.

And it feels like... gentle. Pero, parang unti unti akong nawawala sa tamang huwisyo, dahil lang sa halik na yon.

Sandaling tumigil siya sa paghalik, at nakita kong hinubad niya ang suot niyang damit pang itaas. At, tumambad sa akin ang maganda niyang pangagatawan.

Pansin kong titig na titig siya sa akin, gaya ng ginagawa ko ring pagtitig sa kanya. And I can say that his eyes were serious. Pero nagpapadagdag pa iyon sa kagwapuhan niya.

Hinagis niya lang sa kung saan ang damit niya at hinalikan na naman niya ako. Mula sa mahinahon ay naging mas malalim pa ang mga halik niya.

Hindi ako lasing, kasi hindi naman ako uminom. Pero parang nalalasing yata ako sa mga halik niya. He gave one more kiss on my lips. Then it traveled on my neck, at napapikit ako dahil dito.

Parang may kuryente talaga sa loob ng katawan ko.

Naalala kong nahalikan ako ng Emil na iyon sa leeg ko. Pero hindi naman ganito ang naramdaman ko. Hae Jun's kiss were different. And, now my body can't say no to this.

Epekto lang ba ito ng pagkakaroon ko ng lihim na pagtingin sa kanya? O may iba pa?

Ramdam kong umabot ang kamay niya sa hook ng bra ko, at madali naman niya itong natanggal. Then I felt his lips there, at sinisimulan na niya itong halikan.  He's busy on licking on one and his hand was playing the other. Kaya, hindi ko mapigilang umungol.

"Hae Jun..." wala na akong ibang bukambibig kundi ang pangalan niya.

Ramdam ko na ang unti unting pamamaos ng boses ko. Hindi ko maipaliwanag ang naihahatid nitong pakiramdam sa buong katawan ko.

Pero, leeg at hinaharap ko pa lang hinahalikan niya, namamaos na ako. Pakiramdam ko rin na parang basa na ang gitna ko. Paano pa kaya kung makukuha na niya ako ng buo?

Hindi ko alam kung bakit alam niya ang ganitong bagay pero hinayaan ko na lang na isipin ng isip ko kung ano ang gusto nitong isipin.

" 나는 정말로 당신을 사랑합니다. "  naneun jeongmallo dangsineun saranghamnida. I really love you.

Rinig kong bulong niya, at muling hinalikan ang mga labi ko. Matapos non, ang dibdib ko ang muli niyang hinalik-halikan.

Ramdam na ramdam ko talaga ang boltahe ng kuryente na nasa loob ng katawan ko. At parang mas dumarami pa ang ito habang tumatagal.

Hanggang sa naramdaman ko na lang ang mga labi niya sa tiyan ko, until there...

Agad niyang tinanggal ang paldang suot ko. At ramdam kong uminit ang pisngi ko nang maramdamang unti unti niyang hinubad ang pang ibabang kasuotan ko.

He started kissing and licking every inch of it, making my toes curl. Hindi ko na rin alam kung saan ako kakapit para kumuha ng lakas dahil pakiramdam ko, unti unting nanghihina ang tuhod ko, ang katawan ko.

Hindi ko na rin alam kung ilang beses kong inulit na banggitin ang pangalan niya habang nararamdaman ang kakaibang sensasyong ngayon ko lang naramdaman buong buhay ko.

"Hae Jun..." panay ang sambit ko sa kanyang pangalan. At ramdam ko na lang hinalikan niya ito ng isa pang beses. dahilan ng pagsisitayuan ng mga balahibo ko.

Nang hindi ko na naramdaman ang labi niya sa katawan ko ay iminulat ko ang aking mga mata. At nagulat ako sa aking nakita.

His...

Nakita ko na lang siyang pumaibabaw sa akin. And after a second, naramdaman kong may parang may napunit. At nagdadala iyon ng labis na sakit at hapdi na pakiramdam.

Ang sakit... sobra.

"H-hae Jun... masakit..." at dahil siguro sa sinabi ko, napatigil siya.

"I-it hurts." napakapit na lang ako sa magkabilang braso niya. Sobrang sakit talaga.

"Sorry..." rinig kong sabi niya.

Kaya ba, ayaw niyang gawin sa akin ang hinihingi kong pabor sa kanya? Kasi, ganito ang mararamdaman ko?

Dahil doon ay napaluha ako. Ramdam kong nasa loob ko pa rin ang kahabaan niya pero hindi pa niya tuluyang ipinapasok. Naramdaman kong hinalikan niya ang noo ko.

"C-continue..." at napapikit na lang ako.

Halos mapasigaw ako nang maramdaman ang kanya na unti unting winawasak ang pagkababae ko. Hindi ko maitago ang sobrang sakit na nararamdaman ko. Napakapit ako sa likod niya at ramdam kong bumaon ang mga kuko ko rito.

Maya maya pa, dahan dahan na siyang gumalaw. Wala na akong nagawa kundi kagatin ang ibabang labi ko para tiisin ang  sakit at hapding nararamdaman ko.

Until the pain slowly fades. Another kind of sensation enters inside me. And it makes me feel so different. Ngayon ko lang talaga ito naramdaman.

Ang sakit, napapalitan ng hindi ko maipaliwanag na sensasyon.

From slow, to fast. Its... hard and rough.

Unti unti niyang binilisan ang paggalaw sa loob ko, dahilan kung bakit mas napapalakas ang pag ungol ko. I keep moaning his name, dahil iyon lang ang salitang nasa isip ko.

"Hae Jun... H-hae Jun..." paulit ulit na sinasabi ko habang dinarama ang kakaibang sensasyon na ito.

Mas binilisan pa niya ang paggalaw. Hanggang sa maramdaman kong may parang may likidong  pumuno sa pagkababae ko. Hindi ko alam kung ano tong nararamdaman ko pero parang may lumanas ring likido galing sa katawan ko.

Pero hindi ko na naisip kung ano ba ang susunod na mangyayari.

"나는 당신을 좋아합니다 ... 당신을 너무 많이 ..." naneun dangsineul johahamnida... Dangsineul neomu manhi. I like you... I love you... so much.

Narinig ko ang mga sinabi niya. Pero hindi ko siya naintindihan. Pero ramdam ko na ang pagod na natamo ng katawan ko, kaya ipinikit ko na ang aking mga mata.