Chapter 3

**"- Shine POV -"**

Madaling araw pa akong umalis ng bahay dahil pupunta ako ng hospital to change my schedule. Bago pa man ako makarating sa hospital agad akong napapreno ng kotse dahil sa kasalubong kung sasakyan na ngayon ay sumalpok na sa gilid sa poste  ng straight light.

Bilang isang doctor ay agad akong bumaba ng sasakyan ko to check the passenger. I call the ambulance para marespondihan agad nila ito. Lumapit ako sa driver at cheneck ang pulse nito. Ilang minuto din ang lumipas may dumating na MMDA personnel at dumami na rin ang mga taong nakikichismis.

"Ma'am excuse me po ma'am . " saad niya na ngayon ay lumapit na sa akin.

"Yes? " I answer him.

"May maitutulong po ba ako? " tanung niya marahil dahil sa alam niyang isa akong health personnel dahil na rin sa katabi kong mga gamit.

"Yes. I am Doc Shine Villaruel and I'll already call the ambulance." pagpapakilala ko sa kanya.

"Help me to lay him on the ground he need to cpr. " saad ko ng mapansin ko ang isa sa back set na di humihinga pero may mahina pa siyang pulso sa kanyang palapusohan. Marami din silang tama ng bala kaya't inutusan ko na rin siyang tumawag ng pulis dahil its under to their duty.

Agad naman niya akong tinulungan para maihiga namin ang lalaking nasa back set.

"M-Master. " narining kong nanghihinang saad ng nasa passenger he is ok kaya pwedi siyang ihuling irescue.

I'll start my duty to the person that we lay on the ground. I place my ear next the person's mouth and listen for no more than 10 seconds. Because I can't hear his breathing, I begin the CPR.

I put one of my hands on top on his chest and the other put it at the top of my other hand that place on his chest and clasp them together. With the heel of the hands and straight elbows, I push hard and fast in the center of his chest, slightly below the nipples. I Push it at least 2 inches deep. Compress their chest at a rate of least 100 times per minute. Let the chest rise fully between compressions.

I'll Making sure his mouth is clear, I tilt his head back slightly and lift his chin. Pinch his nose shut, place my mouth fully over him, and blow to make his chest rise.

I Repeat the cycle of 30 chest compressions and two rescue breaths until he starts breathing. Nang magrespond na ang paghinga niya ay agad kong inilagay ang mini oxygen na kasama sa emergency kit ko. Sinimulan ko na ring bendahan ang mga tama niya ng bala upang di ito maubusan ng dugo. Its really important to compress the blood first dahil wala pa kami sa loob ng hospital and my equipment was not completed.

Nang matapos ako sa kanya ay sinunod ko ang nasa driver set.  I check him but I can't  move him dahil naipit siya sa kotse at kailangan ng grinder to cut the car dahil yun lang ang paraan para makaalis siya. Nilagyan ko nalang ng benda ang sugat niya sa balikat upang mapigilan ang pagdurugo nito.

" You need to stay here the rescue team will be come any moment." Saad ko sa kanya at tinulungan na lamang ang nasa passenger set na makaalis sa kotse. I'll  already check him and he is ok tangin yung sugat lang niya sa ulo ang pinsala niya at pumigil na rin ang pagdurugo nito.

Di rin nagtagal ay dumating na rin ang rescue team at ambulance. Agad ko sinakay ang lalaking c-ni-pr ko kanina dahil malubra ang lagay nito. Sumabay na rin naman sa kanya ang lalaking nasa passenger set maayos na rin ang sugat nito dahil habang wala ang ambulance ay ginamot ko na ito.

Kinabit ko kaagad ang mga electronic na nagche-check ng heart beat niya. Nilipat ko na rin sa mas malaking oxygen tank ang oxygen niya. Medyo may kalapitan ang hospital namin sa pinangyarihan ng accidente kaya inabot lang kami ng 25 minutes na nakarating sa hospital.

Ako na rin ang humila ng stretcher pababa sa ambulance at agad tinakbo ito sa ICU dahil sa lagay niya, kailangan na niya magamot agad.  Ako na rin ang nagsagawa ng pagtatanggal ng bala sa katawan niya dahil sa wala ring available na doctor sapagkat marami rin silang nirirespondeng mga pasyenteng may tama ng bala at sa tingin ko ay nadamay sila sa kalaban ng tinulungan kong mga lalaki.

After 2 hours ay natapos na rin ako sa pagtanggal ng bala sa katawan niya.

"Doc kamusta na po siya? " agad tanung sa akin ng kasama niya sa kotse at mukhang nakarecover na ito sa nangyari sa kanya. Meron na rin siyang iba pang kasama at lumapit na rin sa akin.

"Ok na siya ngunit kailangan muna niyang manatili sa ICU dahil sa dami ng balang tumama sa katawan niya.  Kailangan namin siyang obserbahan at kung magiging ok na ang lagay niya sa susunod na araw ililipat na namin siya sa private room. " Saad ko sa kanya at tanging tango naman ang naisagot niya.

"Maraming salamat po. " saad nila kaya naman iniwanan ko na rin sila at marami pa akong kailangan aasikasuhin.

After 2 days ay nailipat na rin sa private ward ang pasyenteng tinulungan ko ng huli kong punta dito sa hospital. Patungo na ako sa ward niya ngayon so far sa record niya ay ok siya and kailangan nalang niyang magpagaling para makarecover na siya.

"D-doc? " utal na saad ng lalaking nakabantay sa pinto ng pasyente ko.

"Good morning. I'm Doc. Villaruel I'm here to check my patient."Saad ko sa kanya pero nakatulala namang itong tumango. Maging ang kasama niya ay ganun din ang reaksyon. Ok what's going? They are weird. Tsk. Saad ko sa sarili ko at napailing nalang akong pinagmasdan sila. Pumasok nalang ako ng kwarto ngunit nakasunod naman sila sa pagpasok ko.

"Good morning Mr.  Santoc." Nakangiting bati ko sa kanya ng makapasok ako sa loob ng kwarto at agad binuksan ang record niya. Marami pa akong tinanong sa kanya at gaya ng nasa record niya ay kailangan nalang niya mag-pahinga.

"Thank you Mr.  Santoc. For now you only need to do is rest for a while. After 2 days ay pwedi ka nang umuwi." saad ko sa kanya ng maisarado ko na ang record pad na hawak ko.  Aalis na sana ako ng pigilan niya ako.

"Doc. "

"hhmm?" tanung ko sa kanya.

"Thank you for saving my life. " saad niya sa akin.

"You don't have to,  its part of our duty Mr.  Santoc." Saad ko at lalabas na sana ng kwarto ngunit saktong bukas ko ng pinto ay ang pagbagsak ng isa sa mga bantay sa pinto at may tama ito ng bala sa dibdib. Nakita nila ito kaya naman ay agad na sinarado ang pinto ng kwarto.